Ο Der Spiegel και το μαντρί

Αναδημοσίευση από το Cogito Ergo Sum

"Η κραυγή" - του Edvard Munch

Και "πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις", έγινε μόλογο! Δεν πρόλαβε να βγει στον αέρα το κείμενο της περασμένης Δευτέρας ("Το στημένο στοίχημα...") και το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel ("Ο Καθρέφτης") ξετσουτσούνισε, δημιουργώντας σάλο.

Δεν έχουν σημασία οι λεπτομέρειες. Για την ακρίβεια, οι λεπτομέρειες έχουν σημασία μόνο για τους "ενημερωτές" (διάβαζε "διαμορφωτές") της κοινής γνώμης. Η ουσία μετράει. Και την ουσία την έχουν πάρει χαμπάρι όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι πολίτες. Ο Der Spiegel έκανε την δουλειά του, ως "διαμορφωτής" κι αυτός της κοινής γνώμης και ως όργανο της διεθνούς των κερδοσκόπων.

Στο σημείωμα της περασμένης Δευτέρας, λοιπόν, γράφαμε επί λέξει: "Όπως φαίνεται από τα στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, μέσα στον Μάιο λήγουν πολλά συμβόλαια παραγώγων τα οποία έχουν τοποθετηθεί υπέρ της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Με άλλα λόγια, υπάρχουν πολλοί τζογαδόροι οι οποίοι έχουν στοιχηματίσει τρελλά λεφτά ότι μέσα στον Μάιο η Ελλάδα θα υποχρεωθεί να αναδιαρθρώσει τα χρέη της. Αυτό σημαίνει, βέβαια, ότι αν το ελληνικό χρέος δεν έχει αναδιαρθρωθεί μέσα στον τρέχοντα μήνα, όλοι αυτοί οι μάγκες θα χάσουν τα λεφτά τους. Έτσι, όσοι έχουν παίξει σε τέτοια παράγωγα, θα υποχρεωθούν -για να μην οριστικοποιήσουν την ζημιά- να "παρατείνουν" τα συμβόλαιά τους (δηλαδή, να μεταθέσουν το όριο της αναδιάρθρωσης από τον Μάιο σε κάποια μεταγενέστερη ημερομηνία, κάτι σαν "στοίχημα live"). Και, φυσικά, αυτή η "παράταση" θα γίνει κάθε άλλο παρά ανέξοδα...."

Όσοι καταλαβαίνουν, λοιπόν, δεν αιφνιδιάστηκαν από τις αντιδράσεις τύπου Der Spiegel. Οι φουκαράδες οι κερδοσκόποι νιώθουν έντονη την απειλή να χάσουν λεφτά κι είναι λογικό ότι δεν θα έμεναν με σταυρωμένα χέρια. Σε ένα στημένο παιχνίδι, άλλωστε, όλα τα κόλπα είναι στο κόλπο. Όσο για το χρονικό σημείο όπου εκδηλώθηκε ο Der Spiegel, υπάρχει και γι' αυτό η ερμηνεία: τα περισσότερα παράγωγα που έχουν παιχτεί πάνω στην πτώχευση της Ελλάδας και στην έξοδό της από το ευρώ, λήγουν στις 12 του μηνός! Ιδού, λοιπόν, προς τι η τόση κωλοπιλάλα. Ό,τι έχουν να κάνουν οι μάγκες, πρέπει να το έχουν κάνει μέχρι την Πέμπτη, αλλιώς την πάτησαν. Ας είμαστε, λοιπόν, προετοιμασμένοι για όσα θα ακούσουμε ακόμη μέχρι τότε.

Μέχρι τούτη τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχει γίνει τίποτε. Και δεν είμαι μάντης για να προβλέψω αν τελικά η διεθνής των κερδοσκόπων τα καταφέρει. Το ερώτημα είναι απλό αλλά δεν θα μας το απαντήσει κανένας: έχουν καταφέρει οι "αγορές" να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα που είχαν στα χέρια τους ή όχι; Με άλλα λόγια: έχει καταφέρει ο Σόρος (και κάθε Σόρος) να σπρώξει τα ελληνικά ομόλογα σε κάποιες κεντρικές τράπεζες, σε κάποια ασφαλιστικά ταμεία (δηλαδή, στις πλάτες των λαών) κλπ; Αν δεν τα έχει καταφέρει, οποιαδήποτε αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους (λέγε με "πτώχευση") θα οδηγήσει σε χοντρό "κούρεμα" της αξίας των ομολόγων και ο κύριος Σόρος (και κάθε Σόρος) θα χάσει χοντρά λεφτά, οπότε θα προσπαθήσει να αποτρέψει την πτώχευσή μας, τουλάχιστον προσωρινά.

Επαναλαμβάνω ότι δεν είμαι μάντης. Μπορώ, όμως, να επαναλάβω κάτι που είχα πει παλιότερα: μας θέλουν μέσα στο μαντρί. Όσο τα πρόβατα μένουν μέσα στο μαντρί, τόσο το άρμεγμά τους παραμένει και ελεγχόμενο και εύκολο. Κι επειδή υπάρχει ακόμη πολύ γάλα για άρμεγμα (διευθετήσεις στο Αιγαίο, πώληση της εθνικής λαϊκής περιουσίας, εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων και του λοιπού ορυκτού πλούτου της περιοχής κλπ), εκτιμώ ότι θα μείνουμε πολύ καιρό ακόμη μαντρωμένοι. Δυστυχώς ή ευτυχώς. Το μέλλον θα δείξει κατά πόσο έχω δίκιο ή όχι.