ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ Επικίνδυνες για την υγεία & ασφάλεια των εργαζομένων.Η εντατικοποίηση με 10ωρα και 12ωρα εγκυμονεί κινδύνους για τν υγεια

Για τις ελαστικές μορφές απασχόλησης και πώς αυτές, αυξάνουν τον επαγγελματικό κίνδυνο, χειροτερεύουν τους όρους εργασίας με άμεσες τις επιπτώσεις στην υγεία των εργαζομένων, συζητήσαμε με τον Χρήστο Παπάζογλου, μέλος του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, εκπρόσωπο της ΔΗΠΑΚ στο Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου και γιατρό Εργασίας.

Η συζήτηση ξεκίνησε από τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί στο εργασιακό περιβάλλον τα τελευταία χρόνια και οι οποίες όπως τονίζει ο Χρ. Παπάζογλου έχουν να κάνουν με την ελαστικοποίηση αυτού του περιβάλλοντος εργασίας που σημαίνει: Ελαστικοποίηση των ωραρίων, πχ. διευθέτηση του χρόνου εργασίας, ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας π.χ., συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μερική απασχόληση, ενοικίαση εργαζομένων, διεύρυνση των εργολαβιών κλπ. Αυτές οι μορφές βεβαίως, επισημαίνει, δεν είναι τωρινό φαινόμενο, αλλά σήμερα, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις. Η επέκταση αυτών των ελαστικών μορφών και σχέσεων εργασίας έχει σοβαρές επιπτώσεις και στην υγεία των εργαζομένων, στην συχνότητα επαγγελματικών ασθενειών και εργατικών ατυχημάτων.

Για παράδειγμα, εξηγεί ο Χρ. Παπάζογλου, «η διευθέτηση του χρόνου εργασίας καθιστά δύσκολη την εφαρμογή ακόμα και των όρων, της μεθοδολογίας για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων που μέχρι σήμερα υπάρχουν. Ενδεικτικά, οι οριακές τιμές έκθεσης σε παράγοντες επαγγελματικού κινδύνου, έχουν προσδιοριστεί για την 8ωρη βάρδια και όχι διευθετημένο - ελαστικοποιημένο εργάσιμο χρόνο με βάρδιες 10ωρες και 12ωρες και αντιστάθμιση των υπερωριών σε βάθος μεγάλων χρονικών διαστημάτων.
Η έκθεση στον επαγγελματικό κίνδυνο, η σωρευτική αρνητική επίδραση στην υγεία του εργαζόμενου και η υπέρβαση των οριακών τιμών έκθεσης δεν αντισταθμίζεται με την διευθέτηση του ωραρίου. Αν μιλήσουμε - προσθέτει - με όρους κούρασης, κόπωσης, σωματικής καταβολής των εργαζομένων, προκύπτει ότι η εξαντλητική για τον ανθρώπινο οργανισμό υπερωριακή εργασία με 10ωρες και 12ωρες βάρδιες για μία χρονική περίοδο, και η συνεπακόλουθη επιβάρυνση της υγείας δεν αντισταθμίζεται με μείωση του ωραρίου ή και με ρεπό μετά από μήνες.
Πολύ περισσότερο δεν αντισταθμίζεται ο κίνδυνος εργατικού ατυχήματος που συνδέεται με την κούραση του εργαζόμενου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην βιβλιογραφία καταγράφονται θάνατοι συνδεδεμένοι με την παράταση της εργάσιμης μέρας, με τις υπερωρίες, ενώ τα κυκλικά ωράρια που διαταράσσουν τους βιολογικούς ρυθμούς του ανθρώπινου οργανισμού έχουν συνδεθεί ακόμα και με ορισμένες μορφές καρκίνου.
Παράλληλα τόσο η κινητικότητα και η συχνή αλλαγή εργασιακού περιβάλλοντος, όσο και η εργασία σε υπεργολάβους είναι συνδεδεμένες με την αύξηση τόσο της συχνότητας και της βαρύτητας των εργατικών ατυχημάτων όσο και με την επιβάρυνση της υγείας των εργαζομένων. Η ανασφάλεια στην εργασία, το επαγγελματικό στρες που συνδέονται με τις απολύσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις και την επιβάρυνση των όρων - σχέσεων εργασίας έχουν επιπτώσεις και στη σωματική υγεία με καρδιαγγειακά νοσήματα, αρτηριακή υπέρταση κ.ά».
«Οχι» διαχείριση των κινδύνων αλλά κατάργηση της ελαστικότητας

«Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας συνοδεύονται με αύξηση των κινδύνων στην εργασία - υπογραμμίζει ο γιατρός Εργασίας - χειροτερεύουν τους όρους εργασίας, μειώνουν την δυνατότητα να λαμβάνονται συστηματικά μέτρα για την αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου.
Το ζήτημα είναι όχι να αποδεχτούμε ως δεδομένες τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και να διαχειριστούμε τον πρόσθετο επαγγελματικό κίνδυνο, σύμφωνα με τα καλέσματα τόσο των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όσο και της ΕΕ, αλλά να αρνηθούμε τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και να απαιτήσουμε την λήψη όλων των μέτρων για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας από τον επαγγελματικό κίνδυνο».