Πράγματα που μάθαμε από τις φετινές φοιτητικές εκλογές

Από Συνιστώσα Κ

Σύμφωνα με το Βήμα γραμματέας της ΚΝΕ είναι ακόμα ο  Θέμης… Γκιόνης (sic  χωρίς ω)… Το άλλαξαν λίγο αργότερα. Επίσης χθες το βράδυ το Βήμα ήθελε την ΕΑΑΚ σε άνοδο και την ΠΚΣ σε πτώση. Σήμερα άλλαξε και η ΠΚΣ παρουσιάζεται με μεγάλη άνοδο (σύμφωνα με τα ημιεπίσημα αποτελέσματα της…ΠΑΣΠ!) χωρίς καν να κάνουν τον κόπο να τσεκάρουν τα πραγματικά αποτελέσματα που αναμεταδίδει το ΜΑΣ.  Οι ακροαριστερές δυνάμεις παρουσιάζονται να έχουν μεγάλη πτώση. Η ΕΑΑΚ έχει οριακή πτώση οπότε μάλλον και η συνασπισμένη ΑΡΕΝ είναι ακροαριστερή παράταξη σύμφωνα με το συγκρότημα. Η ΠΚΣ είναι κομμουνιστική παράταξη οπότε το θέμα είναι ποιοτικό και όχι ποσοτικό όπως με τους φίλους μας τους οπορτουνιστές. 
 
Τελικά δεν στοίχισε τόσο πολύ στην ΠΚΣ η “εγκατάλειψη” των φοιτητικών συνελεύσεων προς όφελος του ΜΑΣ όπως περίμεναν οι Κασσάνδρες.  Αυτό δύο πράγματα σημαίνει. Είτε ότι εκτιμούν την ανάγκη ενός συνολικού πανσπουδαστικού μετώπου και όχι την παρωδία γενικών συνελεύσεων α λα οπορτουνιστικά, είτε ότι οι φοιτητές μας έχουν ανοσία σε αυτού του είδους τις μικροπολιτικές. Η πτώση μιας ποσοστιαίας μονάδας ωστόσο είναι αντίστοιχη της πτώσης της ΠΑΣΠ. Μάλλον έπρεπε να γίνει η κάθοδος από φέτος ως ΜΑΣ ΑΕΙ ώστε να γίνει γνωστό το brand name;


Για την ΕΑΑΚ τα ΤΕΙ παραμένουν παιδιά ενός κατώτερου θεού. Καμιά προσπάθεια αύξησης της επιρροής, κανένα ενδιαφέρον.  Το ίδια για τους ΑΡΕΝίτες που είδαν το ποσοστό τους να συρρικνώνεται. Αλλά τα ΤΕΙ δεν βγάζουν καθηγητές, δασκάλους και γιατρούς…οπότε its ok.

Το αντικαπιταλιστικό ρεύμα δεν φαίνεται να κέρδισε τίποτα από την εκλογική άνοδο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ,  το Αριστερό Βήμα, τους Αριστερούς Οικονομολόγους, την ΕΛΕ, το debtocracy, ένα χρόνο “χούντας”  κυβέρνησης- ΕΕ-ΔΝΤ, δεκάδες συμπόσια για την κοινή δράση και το διάλογο της αριστεράς, δεκάδες συνέδρια, συνεντεύξεις, εκλεκτούς επισκέπτες από το εξωτερικό, δεκάδες ομιλίες του Λαπαβίτσα, του Βατικιώτη και του Κουβελάκη και όλα τα άλλα “κεντρίστικα” (σύμφωνα με τους αντιπάλους)  ανοίγματα της περασμένης χρονιάς. Κρίμα…  Η κάθοδος διαφορετικών ψηφοδελτίων της ΕΑΑΚ στην ίδια σχολή κάτι πρέπει να μας λέει για τους δεσμούς στοργής που κυριαρχούν στην -όχι και τόσο ενιαία- ανεξάρτητη αντικαθεστωτική αντισυστημική αντικαπιταλιστική αντιγραφειοκρατική αριστερά.

Ο Σκάι δεν μπορεί να κρύψει τη θλίψη του για το υποτονικό κλίμα και την εικόνα της εγκατάλειψης και της αδιαφορίας από τους ίδιους τους εκπροσώπους των φοιτητικών παρατάξεων. Στην πραγματικότητα δεν μπορούν να κρύψουν την επιθυμία τους να διαλυθούν όλες οι φοιτητικές παρατάξεις και να δοθούν οι σχολές στην ιδιωτική πρωτοβουλία (βλ. Αλαφούζος) ώστε να κάνει αναδασώσεις και πρυτάνεις τους κ.κ Παπαδημητρίου, Προτοσάλτε, Μανδραβέλη και Παπαχελά.

Τι κοινό έχουν τα αποτελέσματα που δίνουν οι παρατάξεις για τις φοιτητικές εκλογές με τη σειρά που μεταδίδονται τα αποτελέσματα της Eurovision; Δίνονται με συγκεκριμένη σειρά ώστε να κρατούν το κοινό σε αγωνία και να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Έτσι και η ΕΑΑΚ παίρνει 15% σύμφωνα με τα δικά της πρώτα μαγειρεμένα αποτελέσματα από 75 σχολές και η ΑΡΕΝ 9% σύμφωνα με τα δικά της από 30 σχολές και η ΔΑΠ έχει 45% κοντά σε 130 σχολές….  Αύριο θα τα βελτιώσουν αλλά η κομματική λογιστική δεν είναι και ότι καλύτερο.  Δεν πάμε να μπούμε σε καμία ΟΝΕ εμείς. Η ΠΚΣ δίνει αποτελέσματα από 175/200 σχολές αλλά το Βήμα, τα ΝΕΑ κτλ προτιμούν τις 50 σχολές που δίνει η ΠΑΣΠ ως πιο αξιόπιστες. Αντε παιδιά θα πάτε μπροστά.

H συνολική υποχώρηση της αριστεράς σε ένα διαχρονικά προνομιακό γι’αυτή πεδίο στις συνθήκες της σημερινής επίθεσης στα λαϊκά δικαιώματα δείχνει την ανάγκη για αλλαγή των συσχετισμών στην κοινωνία. Αν και το 30% που παίρνει η κομμουνιστική, αντικαπιταλιστική και ριζορεφορμιστική αριστερά μαζί παραμένει πολύ υψηλότερο από το αντίστοιχο στην υπόλοιπη κοινωνία.
Πως μπορεί να γίνει αυτό; Χμ, σε επόμενη ανάρτηση.

Edit: Οι δεξιές εφεδρείες του συστήματος: Νέοι Πράσινοι, atenistas, Νέοι Δημοκρατικής Αριστεράς, Νέοι δημοκρατικής συμμαχίας, νέοι στο άρμα πολιτών στο ΠΑΣΟΚ παραμένουν ευτυχώς εντελώς περιθωριακοί έως εξαφανισμένοι. Την ανυπαρξία τους προσπαθούν ορισμένες δυνάμεις να την καλύψουν πίσω από new age ατάκες π.χ  οι νέοι Πράσινοι απορρίπτουν την κυριαρχία των κομματικών μηχανισμών στα Πανεπιστήμια αλλά προφανώς δεν απορρίπτουν τις κρατικές και κοινοτικές επιχορηγήσεις για οικολογικές ΜΚΟ στα Πανεπιστήμια κ.τ.λ.   Η Δημοκρατική Συμμαχία της Μπακογιάννη μπορεί να μην έχει δυνάμεις πέρα από γόνους στελεχών που και αυτοί ψηφίζουν ΔΑΠ αλλά έχει αιτήματα. Καλεί τους φοιτητές να ψηφίσουν ώστε να μην μπορούν να μεταφέρουν μαθήματα από εξεταστική σε εξεταστική, την κατάργηση του ασύλου, τη μη συμμετοχή των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές. Μόνο την κατάργηση κάθε δικαιώματος συνδικαλισμού μέσα στις σχολές δεν τους καλεί να ψηφίσουν!  Φαντάσου να κατέβαινε και στις εκλογές.  Η νέοι Δημάριοι καλούν τους φοιτητές να καταψηφίσουν τόσο τους επαγγελματίες επαναστάτες (ΠΚΣ, ΕΑΑΚ, ΑΡ.ΕΝ, Αριστερά Σχήματα) όσο και τους επαγγελματίες συνδικαλιστές (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) αλλά να βρούνε “ανεξάρτητα” και απολίτικα σχήματα να ρίξουν τη ψήφο τους. καλή τύχη. ¨Οχι ότι λείπανε τα απολίτικα ή τα χαβαλετζίδικα σχήματα και φέτος.  Εκτός από τη ΔΑΠ μόνο το λευκό είχε καθαρή αύξηση.  Και αυτό δεν παραμένει λευκό, “είτε βραδιάζει, είτε φέγγει” σαν το γιασεμί.