Κίνημα "αγανακτισμένων": παρατηρήσεις και αντιπρόταση

Από το Γλόμπινγκ

Κανείς δεν αρνείται το δικαίωμα και την επιθυμία του κόσμου να κατέβει στους δρόμους. Η σημερινή κίνηση των “αγανακτισμένων”, έρχεται ως αντανάκλαση των εξ αντανακλάσεως πάλι των ισπανικών κινητοποιήσεων της 15 Μάη, όπως καθιερώθηκε πλέον.

Μολονότι η “αγανάκτιση” μπορεί κι αυτή να αποτελεί κίνητρο, το ερώτημα είναι: τόσα χρόνια, από τη δεκαετία του 90 που άρχισε ο βιοτικός κατήφορος των Ελλήνων πολιτών, αγανάκτιση δεν υπήρχε; τώρα δηλαδή κορυφώθηκε; Η μήπως ή “επανάσταση” έγινε ένα trend, ένα πανηγύρι αγανάκτισης χωρίς πραγματικό πολιτικό στόχο; γιατί όλα αυτά για τα οποία υποτίθεται ότι θα διαμαρτυρηθούν οι “αγανακτισμένοι” προϊόν πολιτικής είναι και επομένως το “κίνημα” πολιτικούς στόχους πρέπει να βάλει, η απλά μπορεί να μη βάλει τίποτα και να γίνει μια μόδα που θα ξεφουσκώσει χωρίς να ενοχληθεί ιδιαίτερα το σύστημα.

Πόσο “αυθόρμητo” είναι αυτό το κάλεσμα; μπορεί να αποδείξει κανείς ότι πίσω απ' αυτό δεν κρύβονται κάποιες πολιτικές δυνάμεις; Γνωρίζουν πολύ καλά, η κυβέρνηση και τα κέντρα αποφάσεων ότι η ραγδαία χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου όλων θα δημιουργήσει οργή και ξεσηκώματα. Λέτε να μην έχουν επεξεργασμένα σχέδια εκτόνωσης; καλούμε όλους όσους, καλόπιστους και πραγματικά οργισμένους πολίτες που θέλουν (και καλά κάνουν) να κατέβουν σήμερα στις κινητοποιήσεις αυτές, να δουν κατά πόσο “αυθόρμητο” είναι αυτό, από που ξεκίνησε και τι σκοπό έχει. Γιατί αν δεν έχει σκοπό είναι απλό πανηγύρι εκτόνωσης. Στην Ισπανία έγιναν κάποιες διεργασίες (καλώς έγιναν) άρχισαν κάποιοι προβληματισμοί και υπήρξε κάποια λίστα αιτημάτων την οποία, βλέποντάς την κανείς, σε αρκετά σημεία δεν διαφέρει από ορισμένα μέτρα που ήδη δρομολόγησαν οι κυβερνήσεις (οι indignados ζητάν σύνταξη στα... 65, τα ίδια λεν και οι κυβερνήσεις).

Και φυσικά, στις σημερινές κινητοποιήσεις υπερτονίζεται το “ακομμάτιστο” κλπ. Στην πραγματικότητα δηλαδή, βάζουν όρους στο ποιος θα'ρθει και ποιος όχι. Δηλαδή χιλιάδες κομμουνιστές, αριστεροί και άλλοι, που έχουν το θάρρος της πολιτικής τοποθέτησης, που διάλεξαν δρόμο εδώ και χρόνια, που δεν βολεύτηκαν πουθενά στο δημόσιο, που έχουν μια συγκεκριμένη προοπτική στο μυαλό τους, που πολλοί απ' αυτούς έχουν δεχτεί μια συγκεκριμένη πρόταση που έριξε το ΚΚΕ στο τραπέζι, της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας με συγκεκριμένη στόχευση, όλοι αυτοί δηλαδή για να κατέβουν σήμερα (όπως κι αυτοί έχουν δικαίωμα) να απαρνηθούν την ιδεολογία τους, την αγωνιστική τους πείρα που είναι μεγαλύτερη, να “ξεβαφτούν” για σήμερα και να γίνουν ένα με το “ακομμάτιστο” πλήθος; Όχι φίλοι μας. 

Εσείς βάζετε όρους τελικά, όχι εμείς!

Εμείς σας καλούμε ΟΛΟΥΣ στα συλλαλητήρια του Σαββάτου (11 η ώρα στην Ομόνοια για Αθήνα, Άγαλμα Βενιζέλου για Θεσσαλονίκη) που οργανώνουν οι συσπειρώσεις του ΠΑΜΕ για τους εργαζόμενους, της ΠΑΣΥ για τους αγρότες, της ΠΑΣΕΒΕ για τους αυτοαπασχολούμενους – μικρούς επιχειρηματίες, του ΜΑΣ για τους φοιτητές και της ΟΓΕ από το κίνημα των γυναικών. Και πίσω απ' όλα αυτά, βρίσκεται (δεν κρύβεται) η αγωνιστική παράδοση και η πολιτική πείρα του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ σας λέει, δεν χρειάζεται να συμφωνείτε σε όλα μαζί μας. Κατεβείτε μαζί μας γιατί εμείς έχουμε να σας δώσουμε ένα σαφές αγωνιστικό πλαίσιο ( http://www.pamehellas.gr/fullstory.php?lang=1&wid=1325 ). Εμείς δεν μένουμε μόνο στην “αγανάκτιση”. Την κρατάμε μέσα μας και την μετατρέπουμε σε συνειδητή πολιτική πάλη, σε ψύχραιμο αγώνα με τελικό στόχο τη νίκη! Και η "λεπτή" ειρωνία "σιγά μην ξυπνήσουμε του Έλληνες" είναι ένα αστείο για να γελάσουμε. Μόνοι μας παραδεχόμαστε το χαμηλό αγωνιστικό επίπεδο του λαού μας και ξέρουμε τις αιτίες που "η πατρίδα κοιμάται". Το ξύπνημα θα έρθει αργά η γρήγορα, ελπίζουμε η σημερινές κινητοποιήσεις να συμβάλλουν θετικά στο "ξύπνημα". Αλλά παιδιά, προτάσεις υπάρχουν και διέξοδο για την κρίση. Ακούστε τες, κρίνετε και αξιοποιήστε τες θετικά, κι αν μας αρνηθείτε εμάς τους κουκουέδες σαν "κομματόσκυλα" (ενώ εμείς τίμια απευθυνόμαστε σε σας) εμείς πάλι θα σας καλούμε.