Άρθρο του Βαγγέλη Χριστοδούλου
Από την δεκαετία ’90 και την ίδρυση του ΠΑ.ΣΥ.ΒΝ. – (Πανελλήνιος Συνδέσμος βρεφονηπιαγωγών), αποδείχτηκε ότι η διοίκησή του ουδέποτε μπόρεσε αλλά και δεν θέλησε να τον καταστήσει φορέα ουσιαστικής διεκδίκησης, για προσχολική αγωγή δημόσιο κοινωνικό αγαθό για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του παιδιών όλων των εργαζομένων και του λαού. (Απόδειξη; Το ίδιο το καταστατικό του άρθρο [2]. Στους σκοπούς του δεν γίνεται η παραμικρή αναφορά για δημόσια δωρεάν προσχολική αγωγή http://www.pasyvn.gr/el/syndesmos/skopoi.html ).
Ο ΠΑΣΥΒΝ από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής του και μέχρι την αυθαίρετη υπαγωγή των παιδικών σταθμών (από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2001) στην τοπική αυτοδιοίκηση, επικέντρωνε στην αποστεωμένη διεκδίκηση της αλλαγής τίτλου των σχολών ΤΕΙ βρεφονηπιοκομίας σε «βρεφονηπιαγωγών» και των αποφοίτων βρεφονηπιοκόμων σε «βρεφονηπιαγωγούς».
Φυσικά το κύριο πρόβλημα του κλάδου δεν ήταν η ονομασία των σχολών ούτε των αποφοίτων. Αυτό ήταν δευτερεύον ζήτημα και εν πολλοίς συντεχνιακό αφού δεν διεκδικήθηκαν σθεναρά τα κύρια: όπως μαζικές προσλήψεις των αποφοίτων με ταυτόχρονη δημιουργία νέων παιδικών σταθμών ικανών να καλύψουν την ζήτηση των οικογενειών των εργαζομένων τόσο σε βρεφικά όσο και σε νηπιακά τμήματα. Δεν καταγγέλθηκαν και δεν εμποδίστηκαν οι προσπάθειες εμπορευματοποίησης της λειτουργίας των παιδικών σταθμών, δεν αντιστάθηκαν στην διαρκή υποχρηματοδότηση, στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.
Ακόμη και ο στόχος που έβαζε ο ΠΑΣΥΒΝ για ενιαίο πλαίσιο προσχολικής εκπαίδευσης και αγωγής παρέμεινε κενό γράμμα και πυροτέχνημα γιατί θα έπρεπε να διεκδικηθεί συνολικά και σε απόλυτη συνεργασία με τους νηπιαγωγούς (αποφοίτους των ΑΕΙ) αλλά και με το σύνολο των συνδικαλιστικών οργανώσεων της εκπαιδευτικής κοινότητας δηλαδή την ΟΛΜΕ, την ΔΟΕ και γενικότερα με όλο το συνδικαλιστικό κίνημα και τους μαζικούς φορείς.
Στο μεταξύ οι κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ «εργάζονταν» με την γνωστή ταχτική του «διαίρει και βασίλευε». Ιδρύθηκαν πλήθος ιδιωτικών σχολών, κολλεγίων και ΙΕΚ δημόσιων και ιδιωτικών για «παραγωγή» πάμφθηνου προσωπικού που «χρησιμοποιήθηκαν» στους ιδιωτικούς αλλά και στους νυν δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς. Η ελαστική εργασία και η κατηγοριοποίηση των εργαζομένων ήταν πια γεγονός… και φυσικά η συνέχεια προδιαγεγραμμένη.
Το 2001 όταν η τότε υπουργός Εσωτερικών του ΠΑΣΟΚ επέβαλλε την καταβολή ΤΡΟΦΕΙΩΝ στους γονείς ο ΠΑΣΥΒΝ δεν αντέδρασε στην εμπορευματοποίηση της λειτουργίας των Βρεφονηπιακών Σταθμών. Η συνέχεια πάλι γράφτηκε με τον ν. 2880/01 που παρέδωσε την υλικοτεχνική υποδομή και τους εργαζόμενους στους δημάρχους να αξιοποιήσουν τα πάντα κατά το δοκούν.
Η διοίκηση του ΠΑΣΥΒΝ για όλα αυτά έδειχνε να είναι… στον «κόσμο» της! Φαινομενικά όμως!
Διότι:
Η διοίκηση του ΠΑΣΥΒΝ με τη στάση που κράτησε είναι σαν να …ΧΑΙΡΕΤΗΣΕ (2001) ΤΗΝ ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ως θετική εξέλιξη για τον κλάδο.
Η πλειοψηφία της ΠΟΕ-ΟΤΑ βγήκε εντελώς ανοιχτά και χειροκρότησε την κυβέρνηση που μεταβίβασε με το έτσι θέλω τον κλάδο μας στους δήμους!!!
Η διοίκηση του ΠΑΣΥΒΝ θεώρησε πως ήταν αρκετό να οχυρωθεί πίσω από τον πρότυπο Κανονισμό Λειτουργίας εξαπατώντας έτσι τους εργαζόμενους ότι διασφαλίζει τα εργασιακά τους δικαιώματα για το μέλλον. Τα ίδια ακριβώς έλεγαν και για την κρατική χρηματοδότηση, ότι θα συνεχίσει να δίνεται κανονικά και μελλοντικά ώσπου αποδείχτηκε χρόνο με το χρόνο το αντίθετο. Οι εκάστοτε δήμαρχοι υπό την ανοχή των κυβερνήσεων φρόντισαν να κάνουν «κόσκινο» στην πράξη τον «πρότυπο» κανονισμό, αφού στους Οργανισμούς Εσωτερικής Υπηρεσίας (Ο.Ε.Υ.) που συνέτασσαν καθιέρωσαν την μερική αλλά και κάθε σχέση ελαστικής εργασίας. Επέβαλλαν και γενίκευσαν τα τροφεία και μάλιστα αυξάνοντας τα όποτε ήθελαν.
Η συνδικαλιστική κάλυψη για όλα αυτά τα σοβαρά ζητήματα «αφέθηκε» στα χέρια της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Και φυσικά μια τέτοια κάλυψη ποτέ δεν υπήρξε αφού η πλειοψηφία (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) στην ΠΟΕ-ΟΤΑ ποτέ δεν τα «έσπασε» με τις γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις.
Από το 2001 που οι παιδικοί σταθμοί και οι εργαζόμενοι ανήκουν πλέον στους δήμους, το φαινόμενο της εμπορευματοποίησης με τα Τροφεία γενικεύτηκε σε όλη την Ελλάδα, ακόμη και στον τελευταίο απομακρυσμένο δήμο. Η ελαστική και η απλήρωτη εργασία κοντεύουν να γίνουν κανόνας παντού. Η κρατική χρηματοδότηση συνεχώς περικόπτονταν με αποτέλεσμα οι παιδικοί σταθμοί σήμερα να είναι καταχρεωμένοι και να μην υπάρχει ούτε ευρώ ούτε για τα στοιχειώδη αναλώσιμα.
Η κυβερνήσεις και οι δήμαρχοι με κινήσεις αντιπερισπασμού δημιούργησαν ακόμη και παιδικούς σταθμούς στηριζόμενους σε ευρωπαϊκά πρωτογράμματα, με πλήρως εμπορευματοποιημένη λειτουργία (τροφεία και έκτακτη οικονομική συμμετοχή των γονιών). Σ’ αυτούς τους παιδικούς σταθμούς η μονιμότητα για τους εργαζόμενους έγινε όνειρο… «θερινής νυκτός, με το ρουσφέτι την τρομοκρατία και την απλήρωτη εργασία να κυριαρχούν. Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν απ’ όλη την Ελλάδα.
Φυσικά ούτε ο ΠΑΣΥΒΝ, ούτε η ΠΟΕ-ΟΤΑ τα είδαν και αυτά!!! Ποτέ δεν τα κατάγγειλαν, ποτέ δεν τα αντιπάλεψαν γιατί τα θεώρησαν δεδομένα. Συμβιβασμός λοιπόν και συναίνεση σε ότι σερβίριζαν κυβέρνηση και δήμαρχοι.
Κι όμως! Την κατάσταση αυτή την αντιπάλεψαν οι δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και το ΠΑΜΕ. Όλα τα προηγούμενα χρόνια μόνο αυτές οι δυνάμεις σ’ όλη τη χώρα όρθωσαν ανάστημα σε κυβέρνηση και δημάρχους. Ταξικά σωματεία, γονείς και το ΠΑΜΕ υπεράσπισαν απλήρωτους και διωκόμενους εργαζόμενους, κατήγγειλαν την επιβολή τροφείων, πρωτοστάτησαν στην κατάργησή τους (όπου μπορούσαν), υποστήριξαν την εγγραφή των παιδιών των ανέργων γονιών στους Παιδικούς σταθμούς κλπ.
Επιπλέον η διοίκηση του ΠΑΣΥΒΝ έκανε πράξη την πολυδιαφημισμένη από τις κυβερνήσεις «δια βίου κατάρτιση(!)», αναλαμβάνοντας τον ρόλο του επιστημονικού «αρωγού» των βρεφονηπιοκόμων, διοργανώνοντας εκπαιδευτικά σεμινάρια κατάρτισης με το αζημίωτο για όσους έχουν να πληρώσουν για να αποκτήσουν ένα τέτοιο εφόδιο. Όμως και εδώ η ευθύνη τους είναι τεράστια αφού η επιμόρφωση και η κατάρτιση των παιδαγωγών είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Αντί λοιπόν να απαιτήσουν από το κράτος επιστημονική κατάρτιση και σεμινάρια για όλους τους συναδέλφους τους έπραξαν τα αντίθετα, συμβάλλοντας και μ’ αυτό τον τρόπο σε μια άλλου είδους κατηγοριοποίηση: Στους επιμορφωμένους και στους μη επιμορφωμένους συναδέλφους παιδαγωγούς!!!
Εδώ μπορούν να εγερθούν και εύλογα ερωτηματικά για μετατροπή του ΠΑΣΥΒΝ σε ιδιότυπη ιδιωτική επιχείρηση διεξαγωγής σεμιναρίων.
Σήμερα η διοίκηση του ΠΑΣΥΒΝ «κάνει» πως οργίζεται για τα ωράρια των παιδαγωγών που ετοιμάζεται η κυβέρνηση να καταστρατηγήσει. Οργίζεται δικαίως… ή για άλλη μια φορά «βλέπει το δικό της δέντρο που καίγεται και δεν βλέπει το δάσος που καίγεται απ’ άκρη σ’ άκρη ; ».
Το ξεθεμελίωμα των εργασιακών σχέσεων που επιχειρεί σήμερα η κυβέρνηση έχει ή δεν έχει σαρωτικό και καθολικό χαρακτήρα για όλους τους εργαζόμενους; Τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Τα σχέδια της κυβέρνησης έχουν ή δεν έχουν ως αφετηρία την εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ και της ανταγωνιστικότητας (δηλαδή συμπίεση μισθών και μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας για τους πάντες); Ούτε αυτά η διοίκηση του συνδέσμου τα διακρίνει;
Πάντως το να σηκώνει από μόνη της η διοίκηση του ΠΑΣΥΒΝ με την φιλοκυβερνητική πλειοψηφία της ΠΟΕ-ΟΤΑ την συντεχνιακή παντιέρα του αγώνα των «ιερών και των οσίων» ενός και μόνο κλάδου απέναντι στην κυβέρνηση, αποκλείοντας τον συντονισμένο αγώνα όλων των εργαζομένων των ΟΤΑ και του δημοσίου δεν φανερώνει ούτε αφέλεια ούτε λαθεμένη ταχτική. Υποκρύπτει συνειδητή επιλογή εκφυλισμού και εκτροχιασμού του αγώνα των συναδέλφων τους. Στοχεύουν μακρύτερα. Να φέρουν την απογοήτευση και την ηττοπάθεια τόσο στους εργαζόμενους των παιδικών σταθμών όσο και σε όλους τους εργαζόμενους γενικότερα. Να μας πουν: «ότι τώρα πια νόμος πέρασε, και ώ γέγονε γέγονε,… τέρμα ο αγώνας, και τα κεφάλια μέσα».
Οι πρόεδροι του ΠΑΣΥΒΝ και της ΠΟΕ-ΟΤΑ δεν λένε κουβέντα για τον άλλο αγώνα, της Ανυπακοής και Απειθαρχίας στην πράξη, που έτσι κι αλλιώς είναι αναγκαιότητα να ξεδιπλωθεί, όταν η κυβέρνηση φέρει τον νόμο της «ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ» με τα οκτάωρα για εφαρμογή. Σ’ έναν τέτοιο αγώνα θα είναι εχθρικοί και αυτό θα επιβεβαιωθεί πολύ σύντομα. Γι’ αυτούς ο αγώνας θα τελειώσει με τις υποκριτικές τους, τωρινές ψευτοδιαμαρτυρίες. Μετά θα ξαναδούμε τον γνώριμο εναγκαλισμό τους με κάθε κυβέρνηση, με κάθε δήμαρχο που θα συνεχίζει να υπονομεύει ότι θα έχει απομείνει όρθιο. Θα ξαναδούμε την νέα… μνημονιακή τους συναίνεση, την πλήρη συμμόρφωση στην εφαρμογή των νόμων του κράτους!!!
Οι εργαζόμενοι στους Παιδικούς Σταθμούς είναι ανάγκη να σκεφτούν ξανά και να βγάλουν συμπεράσματα …
Είναι ώριμη πια η ανάγκη ο ΠΑΣΥΒΝ ν’ αλλάξει ρότα! Να γίνει τμήμα του ζωντανού ταξικού εργατικού κινήματος. Να συνδεθεί με τον αγώνα του λαού για την ικανοποίηση της ανάγκης του για σύγχρονη δωρεάν παιδεία, δημόσιο κοινωνικό αγαθό. Κάτι τέτοιο βεβαίως είναι αδύνατο με μια διοίκηση σαν αυτή που είδαμε και ανεχτήκαμε χρόνια τώρα.
Επανασύσταση λοιπόν του ΠΑΣΥΒΝ τώρα, με παιδαγωγούς στη διοίκησή του που τα προηγούμενα χρόνια ήταν στις πραγματικές επάλξεις του αγώνα για δημόσια πραγματικά δωρεάν παιδεία και προσχολική αγωγή για όλο το λαό. Με παιδαγωγούς που έμπρακτα σήκωσαν ανάστημα και δεν υπάκουσαν στα κελεύσματα κυβέρνησης και δημάρχων.
…………………….
Οι παρακάτω προτάσεις να γίνουν αντικείμενο ενός σύγχρονου ουσιαστικού και γόνιμου διαλόγου σε κάθε παιδικό σταθμό, σε κάθε πόλη, σε κάθε δήμο και νομό, σε όλη την χώρα απ’ όλους τους συναδέλφους και συναδέλφισσες, με τους γονείς και τους μαζικούς φορείς. Γιατί όλοι τώρα πια θα έχουμε ευθύνη για «ότι» θα συμβεί στο εξής…
• Ενιαίο πλαίσιο αγωγής και φροντίδας του παιδιού στην ευθύνη του υπουργείου παιδείας, χωρίς ιδιωτική παρέμβαση.
• Απόρριψη της «σχολειοποίησης» του νηπιαγωγείου. Διεκδίκηση ενιαίας και ολόπλευρης διαπαιδαγώγησης των παιδιών σύμφωνα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε ηλικίας. Θέσπιση δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής μέσα από κρατικό δίκτυο παιδικών κέντρων.
• Κατάργηση της ιδιωτικής προσχολικής αγωγής και κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης, κατάργηση των νόμων για την «αποκέντρωση» της εκπαίδευσης, της ευέλικτης ζώνης και των ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
• 15% από τον κρατικό προϋπολογισμό για την κάλυψη των αναγκών της δημόσιας παιδείας.
• Ενιαίος κανονισμός λειτουργίας όλων των Π.Σ. με ταυτόχρονη αναγνώριση του παιδαγωγικού χαρακτήρα, της προσφοράς των εργαζομένων σ΄ αυτούς, την ταυτόχρονη εκπαίδευση του προσωπικού στις νέες διαμορφωμένες παιδαγωγικές – επιστημονικές συνθήκες.
• Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, Δημόσια και Δωρεάν. Μία παιδαγωγική σχολή ανωτάτου επιπέδου στην υπηρεσία της επιστήμης και της κοινωνικής προόδου, από όπου θα αποφοιτούν ολοκληρωμένοι επιστήμονες. Να σταματήσει τώρα ο διαχωρισμός των παιδαγωγών σε νηπιαγωγούς, βρεφονηπιαγωγούς, βρεφοκόμους ΙΕΚ κλπ.
• Δυνατότητα πρόσβασης όλων των παιδιών, χωρίς καμία εξαίρεση, υποχρεωτικά στην προσχολική αγωγή. Το γεγονός του ότι το 40% των γονιών δε βρίσκει θέση σε δημοτικό παιδικό σταθμό και καταφεύγει σε ιδιωτικό ή σε άλλη λύση είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολεί ως παιδαγωγούς.
• Δωρεάν προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά. Να καταργηθούν ΤΩΡΑ τα τροφεία κι οποιαδήποτε άλλη έκφραση ιδιωτικοποίησης στον τομέα μας. Η ευθύνη της προσχολικής αγωγής του παιδιού να βαραίνει αποκλειστικά το κράτος.
• Να διατηρηθεί η θεσμοθετημένη αναλογία παιδιών – παιδαγωγού στην τάξη. Να θεσμοθετηθεί και να ισχύσει και αναλογία παιδιών / Τετραγ. Μέτρων, παίρνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες της κάθε ηλικίας.
• Άμεσες δημόσιες επενδύσεις για κτιριακή υποδομή και επέκταση κατά προτεραιότητα στις εργατικές γειτονιές. Να δοθεί τέλος στα ακατάλληλα κτίρια που δεν τηρούν τους κανόνες ασφάλειας (πυρασφάλεια, αντισεισμικότητα κλπ) όπου στοιβάζονται τα παιδιά χωρίς να τους δίνεται η δυνατότητα ν’ αναπτύξουν τις σωματικές και ψυχοσυναισθηματικές τους δυνατότητες.
• Γενναία χρηματοδότηση των Π.Σ. άμεσα. Οι δήμοι να απαιτήσουν ΤΩΡΑ να τους δοθούν όσα το κράτος τους χρωστάει.
• Μαζικοί διορισμοί μόνιμου επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού. Η κατάσταση του 48% των παιδικών δημοτικών σταθμών να λειτουργεί με ελλείψεις παιδαγωγικού και βοηθητικού προσωπικού δε βοηθάει ούτε τα παιδιά να έχουν την αγωγή που δικαιούνται, αλλά ούτε και προς την εξάλειψη της ανεργίας.
• Σταθερή και μόνιμη δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους. Να σταματήσει ο διαχωρισμός των εργαζομένων σε μόνιμους και συμβασιούχους. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Κατάργηση των νόμων για τη μερική απασχόληση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και γενικότερα των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων.
• Η ανάπαυση των εργαζομένων στους Π.Σ. σε συγκεκριμένες περιόδους ξεκούρασης δεν αποτελεί προνόμιο αλλά την αναγνώριση του δύσκολου και επίπονου έργου που προσφέρουν στη διαπαιδαγώγηση ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ και δεν είναι διαπραγματεύσιμη.
• Ένταξη του κλάδου μας στα βαρέα και ανθυγιεινά με σύνταξη στα 50 για τις γυναίκες και 55 για τους άντρες. Σύνταξη στα 25 χρόνια εργασίας χωρίς όριο ηλικίας. 30-ωρο- 5-μερο για όλους τους εργαζομένους αφού η ψυχική και η φυσική αντοχή στο χώρο της παιδαγωγικής καθορίζει τη ποιότητα της αγωγής και φροντίδας του παιδιού.
• Δωρεάν σταθερή επιμόρφωση όλου του προσωπικού που έρχεται σε επαφή με το παιδί.
του ΒΑΓΓΕΛΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ (βρεφονηπιοκόμου)
(Μέλος της γραμματείας του Π.Α.ΜΕ. ΚΕΡΚΥΡΑΣ
Αν. πρόεδρος του νομαρχιακού τμήματος ΑΔΕΔΥ Κέρκυρας
Μέλος της ΔΑΣ-ΟΤΑ στο σωμ. εργαζομένων ΟΤΑ ν. Κέρκυρας)
Επικοινωνία:
6974077233 & 2661038034
συμφωνω μαζι σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ??????????????????
ΑπάντησηΔιαγραφή