Μπόγιερ, Μορέ - Η Άγνωστη Ιστορία του Εργατικού Κινήματος των ΗΠΑ

Το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε το 1994, από τις εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή. Το θέμα του, βλέποντας μόνο τον τίτλο έχει μια ίντριγκα. Τι συνέβη σε ένα λαό, με εργατικό κίνημα, και σήμερα για πολλούς είναι το μεγαλύτερο πρόβατο παγκοσμίως;

Δηλαδή ένας λόγος για να διαβάσετε το συγκεκριμένο βιβλίο δεν είναι άλλος από την ιστορία που όντως φαντάζει περίεργη στα μάτια του αμύητου. Εδώ θα συναντήσετε θρυλικές μορφές, όπως τον Σίλβις που κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου (1861-1865), πάλευε, πρώτος για τη δημιουργία συνδικάτων. Έπειτα τους ηρωικούς ανθρακωρύχους, που η εργοδοσία βάφτισε Μόλι Μαγκουάϊρ, και κρέμασε, τους ήρωες της Χαϊμάρκετ και της πρωτομαγιάς του Σικάγο, τον Ντεμπς, που έβαλε υποψηφιότητα με το σοσιαλιστικό κόμμα μέσα από την φυλακή, την γέννηση των IWW, τους μεγάλους μεταπολεμικούς ταξικούς αγώνες, την αντιμετώπιση της κρίσης του 1929 κ.α. Από τη μία δηλαδή το βιβλίο προσφέρεται για την γνώση της ιστορίας του εργατικού κινήματος που είναι κάτι πολύ σημαντικό να ξέρει κάθε εργάτης. Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζει η έκθεση της ιστορίας των ΗΠΑ, μέσα από την ταξική αντίθεση εργατών και κεφαλαίου, που αποτελεί άλλωστε και την πραγματική ιστορία τους τελευταίους αιώνες.

Τώρα ο άλλος λόγος που το βιβλίο αυτό αξίζει να διαβαστεί, νομίζω είναι και ο πιο σημαντικός. Αυτός ο λόγος είναι η εξαγωγή συμπερασμάτων από την εμπειρία των ταξικών αγώνων στις ΗΠΑ, αλλά και η εμπειρία αυτή καθ’ αυτή. 

Κατά βάση θα επικέντρωνα σε δύο στοιχεία που θα μπορούσαν να είναι πολύ επίκαιρα στην οργάνωση των ταξικών αγώνων του σήμερα. Το ένα θα ήταν η αντιμετώπιση της κρίσης του 1929 από το εργατικό κίνημα. Αναφέρονται διάφορες μορφές αγώνα, η αντιμετώπιση από την κρατική καταστολή (εθνοφρουρά, αλλά και ιδιωτικά γραφεία ντετέκτιβ, όπως το πρώτο και πιο ξακουστό, των Πίνκερτον), η οργάνωση επιτροπών απεργών και ανέργων. Επίσης σε όλο το βιβλίο έχει ενδιαφέρον η αντιμετώπιση της εργοδοτικής τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς. Τι κάνανε οι εργάτες για την οργάνωση του αγώνα τους σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Χαρακτηριστικά έχει ενδιαφέρον η απεργία στο εργοστάσιο του Πούλμαν (λογικά από αυτό πήραν και το όνομα τα λεωφορεία, αυτός κατασκεύαζε, βαγόνια εκείνη την εποχή), πως οργανώθηκε, σε μια πόλη που απαγορεύονταν η συνδικαλιστική δράση. Γενικά το βιβλίο είναι γεμάτο από ανάλογα παραδείγματα.

Ένα ακόμα χρήσιμο στοιχείο είναι ότι στις ΗΠΑ, πάντα υπήρχε έντονη διαστρωμάτωση στην εργατική τάξη. Υπήρχαν ντόπιοι εργάτες, μετανάστες, μαύροι. Ο καθένας μια ξεχωριστή κατηγορία με τις ιδιαιτερότητες της. Η εμπειρία της οργάνωσης της συνδικαλιστικής δουλειάς σε τέτοιους χώρους αλλά και η αντιρατσιστική επιχειρηματολογία, με όρους του εργατικού κινήματος, νομίζω ότι αποτελούν παρακαταθήκη σήμερα, αλλά και μας ενισχύουν καλύτερα στην αντιμετώπιση ενός θέματος που έρχεται συνεχώς στην επικαιρότητα. Στο θέμα αυτό μπορούμε να βγούμε πολύ επιθετικά και το συγκεκριμένο βιβλίο νομίζω παρέχει αρκετά εφόδια για αντιπαράθεση αλλά και για δουλειά σε μετανάστες εργαζόμενους.

Το βιβλίο βέβαια περιέχει και σοβαρές αδυναμίες. Ποιες είναι αυτές; Πρώτον θεωρεί πολύ σωστή την πολιτική του Νιου Ντιλ, του Ρούσβελτ, παρότι λέει ότι στις εκλογές του 1932, όπου πήγαινε ο Ρούζβελτ, υπήρχε επαναστατικό κλήμα και το ΚΚ ΗΠΑ, φαινόταν παντού ενισχυμένο σε επιρροή. Η άποψη αυτή ενισχύεται επειδή το Νιου Ντιλ, παρείχε και κάποιες συνδικαλιστικές ελευθερίες, που όπως εξήγησα στην πραγματικότητα κέρδισε η εργατική τάξη με τους αγώνες της. Παρόλα αυτά στο βιβλίο υπάρχει μια θεοποίηση του Νιου Ντιλ. Ενώ σχετικά χλιαρά αντιμετωπίζεται ο Τρούμαν (παρότι κατακρίνεται γιατί ενίσχυε «το φασίστα βασιλιά της Ελλάδας ενάντια στον λαό του»). Ένα ακόμα θέμα είναι η στάση που κρατά στο τέλος του βιβλίου απέναντι στην AFL (American Federation of Labor- Αμερικάνικη ομοσπονδία εργασίας) και στην CIO (Congress of Industrial Organizations- Συνέδριο Βιομηχανικών οργανώσεων). Η δύο αυτές οργανώσεις ενωθήκανε τη δεκαετία του ’50 (εκεί που τελειώνει και η εξιστόρηση των γεγονότων), και αυτό παρουσιάζεται σαν ένα θετικό γεγονός. Η CIO, ήταν διάσπαση της AFL, την περίοδο του μεσοπολέμου, που συμμετείχαν συνδικαλιστικά και οι κομμουνιστές. Μετά τον πόλεμο διέγραψε τα συνδικάτα που έλεγχαν οι κομμουνιστές, και αργότερα ενώθηκε ξανά με την AFL, τότε διασπάσανε την ΠΣΟ, και ιδρύσανε τα ελεύθερα συνδικάτα που συμμετέχουν σήμερα η ΓΣΕΕ και οι άλλοι εργατοπατέρες της Ευρώπης και της Αμερικής πρώτιστα. Στο βιβλίο η ένωση χαρακτηρίζεται θετική και ότι έγινε λόγω πίεσης της βάσης.

Παρόλα αυτά το βιβλίο είναι πολύ καλό και βοηθητικό σε κάθε άνθρωπο που αγωνίζεται σήμερα για ανασύνταξη του εργατικού κινήματος.

http://www.youtube.com/watch?v=kYiKdJoSsb8

Και μια και μιλήσαμε για εργατικό κίνημα στην Αμερική, παραθέτουμε και το βίντεο με το τραγούδι Solidarity Forever, που έχει φωτογραφίες από τους αγώνες που περιγράφονται στο βιβλίο. Εδώ είναι και οι πολύ ωραίοι στίχοι του. 

When the union's inspiration through the workers' blood shall run,

There can be no power greater anywhere beneath the sun;

Yet what force on earth is weaker than the feeble strength of one,

But the union makes us strong.

CHORUS:

Solidarity forever,

Solidarity forever,

Solidarity forever,

For the union makes us strong.

Is there aught we hold in common with the greedy parasite,

Who would lash us into serfdom and would crush us with his might?

Is there anything left to us but to organize and fight?

For the union makes us strong.

Chorus

It is we who plowed the prairies; built the cities where they trade;

Dug the mines and built the workshops, endless miles of railroad laid;

Now we stand outcast and starving midst the wonders we have made;

But the union makes us strong.

Chorus

All the world that's owned by idle drones is ours and ours alone.

We have laid the wide foundations; built it skyward stone by stone.

It is ours, not to slave in, but to master and to own.

While the union makes us strong.

Chorus

They have taken untold millions that they never toiled to earn,

But without our brain and muscle not a single wheel can turn.

We can break their haughty power, gain our freedom when we learn

That the union makes us strong.

Chorus

In our hands is placed a power greater than their hoarded gold,

Greater than the might of armies, magnified a thousand-fold.

We can bring to birth a new world from the ashes of the old

For the union makes us strong.