Οι «κακοί» εργοδότες, οι «καλοί» νόμοι και η πραγματική αλήθεια...

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ ΙΤΑΛΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ

Ονομάζεται λέει «Bastard and Poor's» και είναι ιστοσελίδα που ξεκίνησε τη λειτουργία της αυτές τις μέρες με ιδιαίτερη προβολή από τα ιταλικά media ως «ο πρώτος οίκος αξιολόγησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων στην Ιταλία».

Όπως μετέδωσε η ιταλική δημόσια τηλεόραση RAI, «πρόκειται για πρωτοβουλία μιας ομάδας εργαζομένων που θέλει να υπογραμμίσει ότι είναι σημαντικότερη η προστασία των συνθηκών εργασίας από ό,τι οι διάφορες κρίσεις των ιδιωτικών οίκων αξιολόγησης».

Έτσι ανώνυμα παραθέτουν εργαζόμενοι τις προσωπικές τους μαρτυρίες και αξιολογούν τα αφεντικά τους. Όπως ισχυρίζονται, μέσω της αρνητικής διαφήμισης που τους κάνουν ελπίζουν ότι οι μειωμένες πωλήσεις τους θα τους κάνουν «να βάλουν μυαλό και να βελτιώσουν τις εργασιακές συνθήκες και τη συμπεριφορά τους».

Ασφαλώς και δεν είναι αρνητικό να βγαίνουν στη φόρα τα διάφορα εργασιακά Νταχάου και να καταγγέλλονται δημόσια οι αντεργατικές μέθοδοι που ακολουθεί η εργοδοσία.

Όμως η λογική που πλασάρει η εν λόγω ιστοσελίδα και όλοι όσοι έσπευσαν κιόλας να την προβάλουν είναι ότι μερικοί «κακοί εργοδότες» χαλούν την πιάτσα και με μια δημόσια καταγγελία θα ...λογικευθούν.

Σύμφωνα με τους εμπνευστές του εγχειρήματος, δεν χρειάζεται οργάνωση και πάλη των εργατών στο χώρο δουλειάς τους, απλά μια διαδικτυακή καταγγελία που θα προκαλέσει ένα καταναλωτικό μποϊκοτάζ στα προϊόντα των κακών εργοδοτών και αυτοί έτσι θα πειστούν να κάνουν το εργοστάσιο ή το μαγαζί τους ...εργασιακό παράδεισο μην και χάσουν την πελατεία τους...

Πρόκειται ασφαλώς για διαδικτυακή προσφορά αυταπατών με τη σέσουλα ότι μπορεί τάχα να βρουν οι εργαζόμενοι ανακούφιση στην αντεργατική βαρβαρότητα που ζουν μέσα από μεθόδους μποϊκοτάζ ή προσφοράς και ζήτησης... Με την ίδια ακριβώς λογική που λανσάρει και ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, η ιταλική ιστοσελίδα μιλά για κάποιους ανήθικους εργοδότες που παραβιάζουν τους νόμους.

Κάνουν πως δεν βλέπουν βέβαια ότι δεν πρόκειται για τον ένα ή τον άλλο κακό εργοδότη, αλλά για ολόκληρη τάξη οργανωμένη, με το κράτος, τις κυβερνήσεις, τις διακρατικές ενώσεις της, όπως η ΕΕ, τα κόμματα και το πολιτικό προσωπικό τους που η ίδια η εφαρμογή των νόμων τους και όχι η παραβίασή τους είναι που ξεζουμίζουν τους εργάτες και προσφέρουν γην και ύδωρ στα αφεντικά.

Άρα στα διαδικτυακά κελεύσματα αυταπατών στην Ιταλία και του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, η απάντηση πρέπει να είναι η ίδια: Οργάνωση της πάλης σε κάθε χώρο δουλειάς, για τα δικαιώματα των εργατών, αλλά και για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Αυτό είναι που πραγματικά τρέμει το κεφάλαιο σαν ο διάολος το λιβάνι, αυτό είναι και το καθήκον μας σήμερα.