Αυτό που δεν γράφει βέβαια είναι το τι σημαίνει για το λαό και τους ναυτεργάτες αυτή η πρωτιά…
Δε λέει ότι οι ναυτεργάτες έχουν πληρώσει αυτήν την πρωτιά με ξεχειλωμένα ωράρια, με τσακισμένα δικαιώματα, ακόμη και με το ίδιο τους το αίμα. Δε λέει ότι:
- Οι ναυτεργάτες ήταν 100.000 το '80, ενώ σήμερα 20.000, εκ των οποίων οι μισοί άνεργοι.
- Οι εφοπλιστές είναι ζήτημα αν φτιάχνουν έστω και ένα καράβι πλέον στην Ελλάδα.
- Τα εισιτήρια μόνο για την περίοδο 2001-2008 αυξήθηκαν κατά 376%.
- Οι εφοπλιστές ακόμα και το πετρέλαιο για τις πισίνες το παίρνουν αφορολόγητο, μαζί με άλλες – πάνω από 30 – φοροαπαλλαγές.
Για όλα αυτά, βεβαίως, τουμπεκί κάνουν οι φασίστες προκειμένου να στηρίξουν τους εφοπλιστές.
Παρακάτω – με ύφος εκπροσώπου των εφοπλιστών - γράφει: «Πάρτε το απόφαση: Η Ελληνική Εμπορική Ναυτιλία είναι παγκόσμια υπερδύναμη και μπορεί να μας βγάλει από το τέλμα. Τόσο πολύ τους ενοχλεί που κυματίζει η Γαλανόλευκη σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης!».
Βέβαια, οι χρυσαυγίτες και σε αυτήν την περίπτωση ακολουθούν και βαδίζουν το δρόμο που άνοιξε η, λατρεμένη γι' αυτούς και το κεφάλαιο, χούντα.
Ορίστε, τι έλεγε το '68 στους εφοπλιστές ο δικτάτορας Γιώργος Παπαδόπουλος: «Θα σας παράσχω το παν» και «…θα σας προσφέρω οποιανδήποτε άλλην υλικήν συμπαράστασιν ζητήσετε δια να θεμελιώσετε το μεγαλείον της μεγάλης Ελλάδος, να κυματίζη η κυανόλευκος εις τα πέρατα της οικουμένης».
Εξάλλου, όλα τα προνόμια που απολαμβάνουν σήμερα οι εφοπλιστές τα θέσπισε η χούντα και οι επόμενες αστικές κυβερνήσεις και βεβαίως η Χρυσή Αυγή δεν έχει άλλο σκοπό πέρα από το να στηριχτούν κι άλλο οι εφοπλιστές από το δικό μας ιδρώτα, των εργαζόμενων και της νεολαίας!
Έτσι οραματίζεται η Χρυσή Αυγή να βγούμε από το τέλμα, με τσακισμένα δικαιώματα, φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, ανεργία και μεροκάματα των 15 ευρώ!
Αυτοί είναι οι φίλοι των εφοπλιστών, οι χουντικοί και οι χρυσαυγίτες!
ΥΓ 1: Όσο για τον «καπιταλιστικό» Ριζοσπάστη, ας πάνε να το πουν και σε κανένα ναυτεργάτη, που ξέρει από πρώτο χέρι ποιον έχει δίπλα του τόσα χρόνια και ποιον απέναντι. Και εκεί, στους απέναντι, θα βρει και το σινάφι του ο χρυσαυγίτης…
ΥΓ 2: Από όσα λέει ο χρυσαυγίτης αποδεικνύεται πόσο ψεύτικα είναι όσα λέει η ναζιστική οργάνωση περί «φορολογίας της πλουτοκρατίας», γιατί οι εφοπλιστές έγιναν «παγκόσμια υπερδύναμη» χάρη στην υπερεκμετάλλευση των ναυτεργατών και στις δεκάδες φοροαπαλλαγές που τους προσφέρει το αστικό κράτος.
Ας αφήσουν τα σάπια, λοιπόν…
902.gr
ωραία, οι χρυσαυγίτες είναι κάφροι, καθυστερημένοι,βάρβαροι, ένα ναζιστικό μόρφωμα που κάνει τις βρώμικες δουλειές του συστήματος και αποτελεί η ντροπή και το καρκίνωμα της κοινωνίας μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού έχουμε εξαντλήσει να αναδεικνύουμε το προφανές, δεν είναι καιρός και να αντιπαρατεθούμε με πολιτικά επιχειρήματα, δράσεις,ακτιβισμο και κυρίως να δώσουμε ελπίδα και άμεσες λύσεις στο λαό;
Πραγματικά δεν καταλαβαίνω το νόημα να χάνεται τόσο μελάνι για το τι είναι η χρυσή αυγή, αντί να επικεντρωθούμε στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που γεννάνε την απόγνωση του κόσμου και καταλήγει να ψηφίζει τους ναζιστές (μεταναστευτικο, οικονομική κριση, απόγνωση, εκδίκηση ).
Άραγε πιο το νόημα κειμενων σαν το παραπάνω Να πείσει ψηφοφόρους των κασιδιάρηδων να ψηφίσει ΚΚΕ;Όχι φυσικά! Να ανοίξει τα ματια στο κόσμο που εμπιστεύεται τον μιχαλολιάκο και την συμμορία του; Στα αλήθεια πιστεύετε ότι αυτοί που το κάνουν, δεν γουστάρουν το "καφριλικι", το άξεστο στυλ που βγάζουν στους σοβαροφανείς πουλημένους υποτακτικούς της κυβερνησης; Αν είναι και ναζιστές, ζώα, κάφροι, τόσο το καλύτερο για αυτούς που θελουν να δουν ξυλο στη βουλη. Τα ποσοστά των φασιστών με αυτά που γράφονται αυξάνονται αντί να μειώνονται και αυτό κάτι σημαίνει.
Το τελευταίο που μπορώ να σκεφτώ, είναι ότι τέτοια κείμενα, υποτίθεται δίνουν δύναμη και ηθικό πλεονέκτημα στο χώρο της Αριστεράς, λες και δεν ξέραμε τι είναι οι φασίστες ή οτι η ακροδεξιά παντα ηταν τα πιο πιστα σκυλια του κεφαλαίου.
Αλλά από πότε το προφανές είναι πολιτική πρόταση και λύση στα προβλήματα;
Αυτά τα "αριστερά" κι αόριστα μας φτάσανε μέχρι εδώ.
ΔιαγραφήΠοια "αριστερά";
Του ΠΑΣΟΚ, του Κουβέλη ή του Τσίπρα;
Σου διαφεύγει μάλλον ότι συντριπτική πλειοψηφία των φασιστοπασόκων, πριν καταλήξουν πρόσφατα στη ΧΑ, έκαναν εκλογική τσάρκα στην παραπάνω "αριστερά".
Οι αναρτήσεις για τη φασιστική, ναζιστική, εγκληματική δράση της ΧΑ είναι βέβαιο ότι δε θα πείσουν τους απόγονους των βασιλοχουντικών της τελευταίας 50ετίας.
Μπορούν όμως και πρέπει να πείσουν τους άλλους που εσφαλμένα εμπιστεύτηκαν την "αριστερά" που αναφέρεις. Αυτοί να βγάλουν τα συμπεράσματά τους μιας και τα κόμματα που διάλεγαν, τυχαίνει να τα διάλεγαν και φαστιστοχουντικά κατάλοιπα...
ΜΠΑΜΠΗΣ
Δυστυχώς δεν γνωρίζει πολύς κόσμος τι εστι Χ.Α sun.Οι κουβέντες του τύπου να αποφύγουμε την κακιά Χ.Α είναι που την προμοτάρουν και όχι τα αρθρα που αποδεικνύουν με στοιχεία οτι ειναι τσιράκι των καπιταλιστων.Για να απορρίψει ο κόσμος την ΧΑ πρέπει να δείχνεις την ουσία..η οποία δεν ειναι αλλη απο τον ίδιο τον καπιταλισμο (και τις σχεσεις παραγωγής οχι γενικά και αυθαιρετα ο ''καπιταλισμος'') Το ναζιστικό αυτό μορφωμα δεν αντιμετωπίζεται με ξυλίκι στα στενα της Αθηνας απο διάφορες ομάδες..Πρέπει σύσσωμο το εργατικό λαικο κίνημα να τους απομονώσει.Βέβαια η δυναμική του κίνηματος είναι κατώτερη των περιστάσεων.Με τεράστιες ευθυνες των ''αριστερών'' που αναφέρει ο Μπάμπης.Για αυτό είναι σημαντικό να οργανωθεί ο κόσμος στα ταξικά συνδικάτα και να δώσει ξεκάθαρη απάντηση..οχι μόνο στους ναζί αλλά σε όλους εκείνους που υπερασπίζονται το μεγάλο κεφάλαιο.
Διαγραφήidi i smotri...
Θεωρεις δηλαδη οτι ολα τα παραπανω ειναι γνωστα στο κοσμο? δηλδη αρθρα σαν τα παραπανω ειναι τοσο ασχημα,αυτονοητα και επαναλαμβανονται τοσο πολυ που ο κοσμος απο αντιδραση παει στη χρυση αυγη? εχεις διαβασει τετοια αρθρα στον in gr στο πρωτο θεμα ή στη ζουγκλα που δεν εχει νοημα να ασχολουμαστε εμεις? θεωρεις οτι ο κοσμος διαβαζει τοσο πολυ ριζοσπαστη που βαρεθηκε τα ιδια και τα ιδια?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελος θεωρεις οτι οι κομμουνιστες (δε λεω αριστεροι γιατι τετοιοι δεν ειναι ουτε το συριζα ουτε το πασοκ ουτε η δημαρ και θα μπερδευτουμε) δε πρεπει να μιλανε για τα αυτονοητα γι αυτους πραγματα ωστε να γινουν και για αλλους τετοια αλλα να παψουν να μιλανε και να αφηνουν τους χρυσαυγιτες να κανουν παρτυ. Δηλαδη με αυτη τη λογικη που εχεις αν αφησουμε τα καναλια να κανουν ελευθερα τη πλυση εγκεφαλου για τον καπιταλισμο τοτε ο κοσμος θα γινει αριστερος... Εισαι πολυ ωραιος τυπος
νκ
Μια καλή απάντηση στοn Sun δίνει σήμερα ο Μπογιόπουλος απο την στήλη του στο Ρίζο. Αντιγράφω ένα μικρό κομμάτι :
Διαγραφή"....α) Η Χρυσή Αυγή έχει 21 βουλευτές. Αλλά προχτές στη Βουλή, κι αφού προηγουμένως ο ναζί χρυσαυγίτης είχε διατρανώσει τα ναζιστικά του «πιστεύω», οι ψήφοι που καταμετρήθηκαν υπέρ της Χρυσής Αυγής ήταν 73! Δηλαδή, πάνω από 50 βουλευτές (επαναλαμβάνουμε: πάνω από 50 βουλευτές!) του περίφημου «συνταγματικού τόξου», αφού άκουσαν τον Παππά να εξυμνεί τον Χίτλερ, αμέσως μετά τους ύμνους του για τον Χίτλερ, ψήφισαν υπέρ της Χρυσής Αυγής!
Μπορούν να μας πουν τα κόμματα του «συνταγματικού τόξου», τίνος κόμματος ή κομμάτων του «συνταγματικού τόξου» βουλευτές είναι αυτοί; Αυτοί είναι, μαζί με τα κόμματά τους, που συγκροτούν το «συνταγματικό» - άμα τε και το «αντιφασιστικό» - «τόξο»;...
β) Πριν μερικές βδομάδες, τον περασμένο Μάρτη, τρεις βουλευτές της ΝΔ (μεταξύ των οποίων ο ίδιος ο γραμματέας της ΝΔ καθώς και ένας υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά) ψήφισαν υπέρ του Κασιδιάρη (!), όταν συζητήθηκε η άρση της ασυλίας του για την επίθεση στην Λιάνα Κανέλλη. Στην ίδια συνεδρίαση, ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ θεώρησε ότι η πιο... δημοκρατική ψήφος στη συγκεκριμένη ψηφοφορία ήταν το «παρών»...
Μπορούν να μας πουν τα κόμματα του «συνταγματικού τόξου», τα κόμματα που οι γραμματείς, οι υπουργοί και φαρισαίοι τους, εντός του Ναού της (αστικής τους) Δημοκρατίας ψηφίζουν υπέρ της Χρυσής Αυγής, καθώς και εκείνοι που τους αναγορεύουν σε «πολέμιους» του «αυγού του φιδιού», αν αρκούν αυτές οι «αντιφασιστικές» τους... δάφνες, ή στην πορεία, κι όσο θα «τεντώνει» το «τόξο» τους, μπορεί να δούμε κι άλλες;..."
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7442403
"κάποιος"
@SUN
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δημοσίευση αυτή δεν είχε σκοπό να καταδείξει ότι η ΧΑ είναι "είναι κάφροι, καθυστερημένοι,βάρβαροι, ένα ναζιστικό μόρφωμα", αλλά να αποκαλύψει ότι η ΧΑ δεν είναι αντισυστημικό κόμμα αλλά κάργα συστημικό, που υποστηρίζει το μεγάλο εφοπλιστικό κεφάλαιο με κάθε ευκαιρία, ότι ταυτίζει την υποστήριξη αυτή με τον "πατριωτισμό". Και αυτό δεν είναι καθόλου δεδομένο και αυτονόητο διότι η προπαγάνδα των ΜΜΕ παρουσιάζει συνέχεια τη ΧΑ ως αντισυστημικό κόμμα που μάχεται κατά της πλουτοκρατίας. Πρέπει να μάθει ο κόσμος ότι στηρίζει την πλουτοκρατία και γι' αυτό άλλωστε υπάρχει και η δημοσίευση αυτό το νόημα έχει νομίζω.
Θ.Κ.
από Νίκο Μπογιόπουλο
ΑπάντησηΔιαγραφή( http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7424951&publDate=8/5/2013 )
(..)Φασισμός = Καπιταλισμός
Παραμονές του Α' Παγκοσμίου Πολέμου η αυτοκρατορία της «Κρουπ», πέρα από τον καθολικό έλεγχο στον τομέα της βαριάς βιομηχανίας που ασκούσαν οι επιχειρήσεις της στο εσωτερικό της Γερμανίας, είχε συνάψει συμφωνίες με τις πολεμικές βιομηχανίες της Αγγλίας και της Γαλλίας. Οι εργάτες που απασχολούσε η δυναστεία στη Γερμανία και στις επιχειρήσεις της στο εξωτερικό ανέρχονταν στους 80.000.
Στο τέλος του πολέμου, οι δουλειές της «Κρουπ» είχαν πάει τόσο καλά που το εργατικό δυναμικό της είχε ανέλθει κοντά στις 170.000 εργάτες...
*
Ο θησαυρισμός της «Κρουπ» δε σταμάτησε παρά την ήττα της Γερμανίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρότι η Συνθήκη των Βερσαλλιών απαγόρευε να κατασκευάζονται όπλα στη Γερμανία, η «Κρουπ», που, στο εσωτερικό της Γερμανίας, είχε μετατρέψει την πολεμική της βιομηχανία σε βιομηχανία παραγωγής σιδηροδρομικών και γεωργικών μηχανών, ιατρικών εργαλείων κ.λπ., στο εξωτερικό, όπως σε Σουηδία και Ολλανδία συνέχιζε την παραγωγή όπλων.
Με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, τον οποίο η «Κρουπ» χρηματοδότησε αδρά, η δυναστεία επανήλθε ως βασικός παραγωγός όπλων για το γερμανικό στρατό. Υπό την εποπτεία των ναζί, οι εργάτες της «Κρουπ» εργάζονταν σε συνθήκες δουλείας. Τα μεροκάματα που έπαιρναν γύριζαν πίσω στην «Κρουπ» μέσω της πληρωμής ενοικίων για τα σπίτια που κατασκεύαζε η «Κρουπ» γύρω από τα εργοστάσιά της στα οποία έμεναν οι εργάτες και μέσω της πληρωμής για αγορά τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης στα πρατήρια που πάλι η «Κρουπ» είχε ιδρύσει...
Η βιομηχανία «Κρουπ» ήταν ταυτισμένη με την πολεμική μηχανή του Χίτλερ κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ενώ η «Κρουπ» τροφοδοτούσε ασταμάτητα τους ναζί σε πολεμικό υλικό, εντούτοις συνέβη το εξής περίεργο: Παρά τις αεροπορικές επιχειρήσεις Αμερικανών και Εγγλέζων στα εδάφη που βρίσκονταν βιομηχανικοί στόχοι στο εσωτερικό της Γερμανίας, όπως π.χ. στο Εσεν, οι εγκαταστάσεις της «Κρουπ» έμεναν ανέπαφες από τους βομβαρδισμούς. Εκεί, στο Εσεν, βρισκόταν και η βίλα του Γουσταύου Μπόλεν, του «κύριου Κρουπ» δηλαδή, όπου ο «κύριος Κρουπ» είχε μερικά χρόνια νωρίτερα δεξιωθεί τον Χίτλερ, δηλώνοντας τη στήριξη του ιδίου και 400 ακόμα κεφαλαιοκρατών της Γερμανίας στο «όραμα» του ναζισμού...
Μετά το τέλος του πολέμου, ο Γουσταύος Μπόλεν ουντ Χάλμπαχ, ο επικεφαλής της «Κρουπ», κατά τη δίκη του με την κατηγορία του εγκληματία πολέμου στη Νυρεμβέργη, αθωώθηκε, και συνέχισε να διευθύνει τις υποθέσεις της «Κρουπ», που σχεδόν 70 χρόνια μετά αποτελεί έναν πολυεθνικό κολοσσό που το 1992 ενώθηκε με την ανταγωνιστική «Hoesch» (ως Krupp Hoesch) και το 2004 με την «Thyssen» (ως «Thyssen Krupp») και απλώνει τα πλοκάμια του σε όλα τα σημεία του πλανήτη (σ.σ.: αναλυτικότερα στο «Κρουπ, η αυτοκρατορία των εξοπλισμών», www.historyreport.gr).-συνέχεια-
-συνέχεια-από "Ρ" Νίκο Μπογιόπουλο
Διαγραφή( http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7424951&publDate=8/5/2013 )
***
Τα παραπάνω,
που σημειώνονται με αφορμή ότι αύριο συμπληρώνεται η 68η επέτειος από την Αντιφασιστική Νίκη, στις 9 Μάη 1945,
απαντούν ευθέως στο ερώτημα «τίνος γέννημα είναι ο φασισμός και ο ναζισμός».
Οχι λιγότερο ευθεία για το ποιοι είναι εκείνοι που θρέφουν την οχιά και την αναπαράγουν, είναι η απάντηση που δίνει ο Γουσταύος Μπόλεν, δηλαδή ο «κύριος Κρουπ» αυτοπροσώπως.
Απολαύστε:
«Ο Εθνικοσοσιαλισμός απελευθέρωσε τον Γερμανό εργάτη από τη μέγγενη ενός δόγματος (σ.σ. του κομμουνιστικού δόγματος) που ήταν βασικά εχθρικό τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο. Ο Αδόλφος Χίτλερ επέστρεψε τον εργάτη στο έθνος του. Τον μετέτρεψε σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας και συνεπώς σύντροφό μας (σ.σ. σύντροφο των βιομηχάνων)»!
Αυτός ο ύμνος στον Χίτλερ, που μετέτρεψε τον εργάτη σε «πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας» και σε «σύντροφο» των βιομηχάνων, εκφωνήθηκε από τον ίδιο τον «κύριο Κρουπ» σε ομιλία του στις 26 Γενάρη 1934 και περιλαμβάνεται στα Πρακτικά Δικών της Νυρεμβέργης, Τόμος 1, Κεφάλαιο VIII.
Πιο... ατράνταχτη ομολογία ότι η καπιταλιστική βαρβαρότητα είναι η τροφός του φασισμού, ότι οι κεφαλαιοκράτες, τα μονοπώλια, είναι οι προαγωγοί του φασισμού, με τον οποίο όταν «χρειάζεται» εξασφαλίζουν «ηρεμία», «πειθαρχία» και πολλά, πάρα πολλά κέρδη, δύσκολα μπορεί να βρεθεί.
Πόσο μάλλον που ο «κύριος Κρουπ», ένα χρόνο νωρίτερα, στη μυστική σύσκεψη της 20ής Φλεβάρη 1933, ήταν ένας εκ των παρευρισκομένων βιομηχάνων, τραπεζιτών κ.λπ. που έδωσαν στους παριστάμενους Χίτλερ και Γκέρινγκ την τελική τους έγκριση για την κατάληψη από τους ναζί της εξουσίας... -συνέχεια-
*
-συνέχεια-
Διαγραφήαπό "Ρ" Νίκο Μπογιόπουλο
Φασισμός = Καπιταλισμός
( http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7424951&publDate=8/5/2013 )
(..) Και τώρα, ο λόγος σε κάποιον που γνώρισε πολύ καλά τον ναζισμό και τον φασισμό.
Ο λόγος στον Μπρεχτ:
«Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση όπου μπήκε τώρα ο καπιταλισμός, κι έτσι είναι κάτι το καινούργιο και παλιό μαζί. Ο καπιταλισμός στις φασιστικές χώρες υπάρχει πια μονάχα σαν φασισμός κι ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός.
Πώς, λοιπόν, τώρα να πει κάποιος αντίπαλος του φασισμού την αλήθεια για το φασισμό όταν δε θέλει να πει τίποτα για τον καπιταλισμό, που τον προκαλεί; Πώς να 'χει η αλήθεια αυτή πραχτική σημασία;
Αυτοί που είναι αντίπαλοι του φασισμού χωρίς να 'ναι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αυτοί που παραπονιούνται για τη βαρβαρότητα που αίτια τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν μ' ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους απ' τ' αρνί χωρίς όμως να σφαχτεί το αρνί. Θέλουν να φάνε το κρέας, να μη δουν όμως τα αίματα. Αυτοί θα ικανοποιηθούν αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του προτού φέρει το κρέας στο τραπέζι. Δεν είναι κατά των σχέσεων ιδιοκτησίας, που προκαλούν τη βαρβαρότητα, παρά μονάχα κατά της βαρβαρότητας, υψώνουν τη φωνή εναντίον της, κι αυτό το κάνουν από χώρες όπου κυριαρχούν οι ίδιες σχέσεις ιδιοκτησίας, όπου όμως οι χασάπηδες πλένουν ακόμα τα χέρια τους προτού φέρουν το κρέας στο τραπέζι.
Οι φωνακλάδικες διαμαρτυρίες κατά των βαρβαρικών μέτρων μπορεί να 'ναι αποτελεσματικές για λίγο καιρό, όσο δηλαδή οι ακροατές τους πιστεύουν πως στη δικιά τους χώρα δε θα 'ταν ποτέ δυνατό να παρθούν τέτοια μέτρα. Ορισμένες χώρες είναι σε θέση να κρατήσουν τις σχέσεις ιδιοκτησίας τους με λιγότερο βίαια για την ώρα μέσα απ' ό,τι άλλες. Εκεί η δημοκρατία προσφέρει ακόμα τις υπηρεσίες για τις οποίες άλλες χώρες αναγκάζονται να καταφύγουν στη βία, δηλαδή την εξασφάλιση της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Το μονοπώλιο στα εργοστάσια, στα ορυχεία, στα τσιφλίκια δημιουργεί πάντα βάρβαρες καταστάσεις σ' αυτές τις χώρες είναι όμως λιγότερο ορατές. Η βαρβαρότητα γίνεται ορατή απ' τη στιγμή που το μονοπώλιο δεν μπορεί πια να προστατευτεί παρά μονάχα με την ανοιχτή βία».
(Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια»).
*
Τέτοιος είναι, λοιπόν, ο φασισμός. Είναι η βαρβαρότητα στην οποία καταφεύγουν τα μονοπώλια, όταν το επιτάσσουν οι εκμεταλλευτικές σχέσεις ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Και να γιατί, παραμονές της Αντιφασιστικής Νίκης, οι λαοί πρέπει να θυμούνται και να ξέρουν ότι
«ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός».
*
Για περισσότερα στοιχεία παραπέμπουμε:
α) Στην εξαιρετική ένθετη έκδοση «Η "Δημοκρατία της Βαϊμάρης" η θεωρία των "άκρων" και ο αντικομμουνισμός» («Ριζοσπάστης», 16/6/2012) και
β) Στα εξαιρετικά άρθρα «Μονοπώλια και φασισμός: Δεσμοί αίματος που δεν παραγράφονται» (Αναστάσης Γκίκας, «Ριζοσπάστης», 23/8/2009) και «Ο Σαμαράς και η... Δημοκρατία της Βαϊμάρης» (Νίκος Παπαγεωργάκης, «Ριζοσπάστης», 19/2/2012).(..)Ιlief
Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ (..)Ilief
από LR ( http://leninreloaded.blogspot.gr/2012/12/kurt-gossweiler.html )
ΑπάντησηΔιαγραφή(..) Kurt Gossweiler-Η καταγωγή και οι παραλλαγές του φασισμού (πρώτο μέρος)
Η καταγωγή και οι παραλλαγές του φασισμού
Από το Δοκίμια για τον φασισμό. Μτφρ. από τα αγγλικά: Lenin Reloaded
1. Η μετάβαση στον μονοπωλιακό καπιταλισμό ως προϋπόθεση της ανάπτυξης του φασισμού
Πολύ πριν καταστεί εφικτό να γίνει λόγος περί φασισμού, οι Μαρξιστές στοχάστηκαν για το ερώτημα τού ποια νέα πολιτικά χαρακτηριστικά θα συνδεόταν με την μετάβαση από τον καπιταλισμό του ελεύθερου ανταγωνισμού στον μονοπωλιακό καπιταλισμό. Το ερώτημα ήταν: ποιες πολιτικές αλλαγές θα ανέκυπταν όταν η οικονομική βάση της αστικής κοινωνίας άλλαζε;
Πριν δημοσιευτεί το Ο Ιμπεριαλισμός: Το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού του Λένιν, το πιο αξιόλογο μαρξιστικό έργο πάνω στο θέμα αυτό ήταν η ανάλυση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου του Ρούντολφ Χίλφερντινγκ, που δημοσιεύτηκε το 1910.
Αυτό που ανακάλυψε ο Χίλφερντινγκ σχετικά με τις νέες οικονομικές, πολιτικές και ιδεολογικές τάσεις στην ανάπτυξη του καπιταλισμού (και σε μια εποχή που δεν είχε ακόμα γίνει ο θεωρητικός της ρεβιζιονιστικής θεωρίας περί "οργανωμένου καπιταλισμού" αλλά ήταν ακόμα Μαρξιστής), ενσωματώθηκε — απελευθερωμένο από λάθη και σφάλματα — στην θεωρία του ιμπεριαλισμού του Λένιν. Ο Χίλφερντινγκ αναγνώρισε αναδυόμενες τάσεις των οποίων το πλήρες εύρος ήρθε στην επιφάνεια μόνο κάτω από τον φασισμό.
Σήμερα, είναι διπλά σημαντικό να θυμηθούμε όσα έγραφε ο Χίλφερντινγκ εκείνο τον καιρό. Πρώτον, αποδεικνύουν εμφατικά την αξεδιάλυτη σύνδεση ανάμεσα στον ιμπεριαλισμό και στον φασισμό• δεύτερον, η σύγκριση μεταξύ του Μαρξιστή Χίλφερντινγκ και του ρεβιζιονιστή που δημιούργησε τη θεωρία του "οργανωμένου καπιταλισμού" που είναι απρόσβλητος στις κρίσεις, δείχνει πως η μετάβαση από τον Μαρξισμό στον ρεβιζιονισμό συμπίπτει με την ανικανότητα ανάπτυξης μιας επιστημονικής ανάλυσης της κοινωνίας και επιστημονικής προεικόνισης των μελλοντικών εξελίξεων.
Στην παρούσα συζήτηση σχετικά με την καταγωγή του φασισμού οι ακόλουθες παρατηρήσεις του Χίλφερντινγκ είναι ιδιαίτερα σημαντικές, διότι διαψεύδουν όλα τα επιχειρήματα που αρνούνται την ιμπεριαλιστική καταγωγή της φασιστικής ιδεολογίας και αντ' αυτού την θεωρούν δημιούργημα της μικροαστικής τάξης.
Ο Χίλφερντινγκ έγραψε:
Το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο δεν επιθυμεί ελευθερία αλλά κυριαρχία, για τον σκοπό της αντιμετώπισης του ανταγωνισμού από ένα ψηλότερο σκαλί της ιεραρχίας. Αλλά για να το κατορθώσει τούτο, για να διατηρήσει την συντριπτική του δύναμη και να την επεκτείνει περαιτέρω, [το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο] χρειάζεται το κράτος, το οποίο εξασφαλίζει τον έλεγχό του πάνω στην ντόπια αγορά μέσω δασμών στις εισαγωγές και πολιτικών επιπρόσθετων φόρων.
Σε τελική ανάλυση, χρειάζεται ένα ισχυρό κράτος το οποίο να είναι σε θέση να προάγει τα οικονομικά του συμφέροντα στο εξωτερικό και να χρησιμοποιήσει την πολιτική του δύναμη...ένα κράτος το οποίο να μπορεί να παρεμβεί οπουδήποτε στον κόσμο για να μετατρέψει τον κόσμο όλο σε μια σφαίρα επενδύσεων για το χρηματοπιστωτικό του κεφάλαιο.
Τέλος, το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο χρειάζεται ένα κράτος το οποίο να είναι αρκετά ισχυρό ώστε να ακολουθήσει επεκτατική πολιτική και να αποκτήσει νέες αποικίες...με τον τρόπο αυτό η ανεξέλεγκτη πολιτική της ισχύος γίνεται προϋπόθεση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Ο Χίλφερντινγκ δείχνει επίσης πώς οι οικονομικά κινούμενες πολιτικές του επεκτατισμού ριζοσπαστικοποίησαν την κοσμοαντίληψη της μπουρζουαζίας:
Το ιδανικό της ειρήνης εξαφανίζεται. Αντί για το ανθρωπιστικό ιδεώδες εμφανίζονται τα ιδεώδη του μεγέθους και της ισχύος του κράτους...στόχος τώρα είναι να εξασφαλιστεί για το έθνος του καθενός η κυριαρχία πάνω στον κόσμο — στόχος που αποδεικνύεται το ίδιο άνευ ορίων όπως και η αναζήτηση του κέρδους από το κεφάλαιο, που ήταν η πηγή του... -συνέχεια-
-συνέχεια-
Διαγραφήαπό LR ( http://leninreloaded.blogspot.gr/2012/12/kurt-gossweiler.html )
Η καταγωγή και οι παραλλαγές του φασισμού
Από το Δοκίμια για τον φασισμό. Μτφρ. από τα αγγλικά: Lenin Reloaded
(..) Ο στόχος αυτός γίνεται τώρα οικονομική αναγκαιότητα, γιατί κάθε υστέρηση μειώνει το κέρδος του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και συρρικνώνει την ανταγωνιστική του ικανότητα, και στο τέλος μετατρέπει την μικρότερη οικονομική επικράτεια σε εξαρτώμενη της μεγαλύτερης...
...
Η φυλετική ιδεολογία, κρυμένη κάτω απ' τον μανδύα της επιστήμης, νομιμοποιεί την αναζήτηση της ισχύος από το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Μια ολιγαρχική αντίληψη της κυριαρχίας αντικαθιστά το δημοκρατικό ιδεώδες της ισότητας ... Την ίδια στιγμή, η αυξανόμενη δύναμη των εργατών ενισχύει την αποφασιστικότητα του κεφαλαίου να ενισχύσει τις εξουσίες του κράτους ως εξασφάλιση ενάντια στα αιτήματα του προλεταριάτου. Έτσι, η ιδεολογία του ιμπεριαλισμού αναδύεται νικήτρια πάνω στα παλιά φιλελεύθερα ιδεώδη.
Ο Λένιν, που θεωρούσε το έργο του Χίλφερντινγκ μια "υπερπολίτιμη μελέτη" ανεξάρτητα από κάποιες αδυναμίες της, εμβάθυνε την κατανόηση των πολιτικών χαρακτηριστικών του ιμπεριαλισμού.
Στο βασικό του έργο ο Λένιν έγραψε ότι "η αντίδραση παντού, και η επιδείνωση της εθνικής καταπίεσης είναι μέρος των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του ιμπεριαλισμού", επειδή, είπε, "ο ιμπεριαλισμός είναι η εποχή του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και των μονοπωλίων που αναζητούν την κυριαρχία και όχι την ελευθερία..."
Την ίδια χρονιά, το 1916, και σε άλλα έργα, ο Λένιν ήταν ακόμα πιο εμφατικός: "Το πολιτικό εποικοδόμημα της νέας οικονομίας του μονοπωλιακού καπιταλισμού ... συνιστά στροφή από την δημοκρατία προς την πολιτική αντίδραση. Τα μονοπώλια ισούνται πολιτική αντίδραση."
Όταν αναπτυχθούν τα μονοπώλια, αναζητούν αποκλειστική εξουσία όχι μονάχα οικονομικά αλλά και πολιτικά. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της αντικειμενικής αναγκαιότητας της εξασφάλισης της συσσώρευσης, ως προϋπόπεσης για την επιβίωση των γιγάντιων μονοπωλίων στην πάλη του ανταγωνισμού. Δεν είναι απλώς ζήτημα της επίτευξης "φυσιολογικών", μεσαίου ύψους κερδών, αλλά υπερκερδών, μονοπωλιακών κερδών.
Το μονοπωλιακό κέρδος επιτυγχάνεται με κόστος ολάκερη την κοινωνία. Παρ' όλα αυτά, η αστική δημοκρατία και ο αστικός κοινοβουλευτισμός εξακολουθούν να επιτρέπουν στις μη μονοπωλιακές τάξεις και στρώματα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους —αν και με περιορισμένο τρόπο— ενάντια στην αυξανόμενη εκμετάλλευση και ληστεία του μονοπωλιακού κεφαλαίου και των συμμάχων του, των μεγαλογαιοκτημόνων.
Υπάρχει κατά συνέπεια μια τάση να εξαληφθούν αυτά τα εμπόδια μέσω της εγκατάλειψης της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και της θεμελίωσης της δικής τους, ανεμπόδιστης και ανοιχτής δικτατορίας, ό,τι όνομα κι αν έχει αυτή. (..)-συνέχεια-
-συνέχεια-
Διαγραφήαπό LR ( http://leninreloaded.blogspot.gr/2012/12/kurt-gossweiler.html )
Η καταγωγή και οι παραλλαγές του φασισμού
Από το Δοκίμια για τον φασισμό. Μτφρ. από τα αγγλικά: Lenin Reloaded
(..)Σύμφωνα με τον Παλμίρο Τολιάτι, "Είναι αδύνατο να καθοριστεί η ουσία του φασισμού χωρίς την γνώση του ιμπεριαλισμού...ο Λένιν θα σας δώσει την απάντηση, σκιαγραφείται στα έργα του για τον ιμπεριαλισμό."1
Η σχέση ανάμεσα στον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό δείχνει πως η Μαρξιστική-Λενινιστική θεωρία του φασισμού πρέπει να είναι μέρος της Μαρξιστικής-Λενινιστικής θεωρίας του ιμπεριαλισμού.
Η ανάλυση του φασισμού προαπαιτεί τη διερεύνηση της σύνδεσης μεταξύ της οικονομίας και της πολιτικής του ιμπεριαλισμού και των συνεπειών τους πάνω στην καπιταλιστική κοινωνία κάτω από συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες, όπως θα αναλύσουμε. Η ορθότητα αυτής της προσέγγισης καθίσταται σαφής από το γεγονός ότι η περιγραφή των πολιτικών χαρακτηριστικών του μονοπωλιακού κεφαλαίου από τον Λένιν επιβεβαιώθηκε από την άνοδο του φασισμού και ολόκληρης της ιστορίας του.
Ο φασισμός ως πολιτικό κίνημα, και ιδιαίτερα ο φασισμός ως πολιτική εξουσία, αποδείχθηκε το αποκορύφωμα της ιμπεριαλιστικής πάλης για εξουσία και ισχύ, για αντίδραση πέρα ως πέρα. Ενώ η υποτιθέμενα μικροαστική ιδεολογία του φασισμού και η ψευδοεπαναστατική της στάση αποδείχθηκε απλή φάρσα, με στόχο να εξαπατηθούν τα μικροαστικά και προλεταριακά θύματα της φασιστικής-ιμπεριαλιστικής εξουσίας.
Έτσι, η μετάφαση από τον καπιταλισμό του ελεύθερου ανταγωνισμού στον μονοπωλιακό καπιταλισμό δημιούργησε τα οικονομικά θεμέλια και κατά συνέπεια την πρώτη και πιο σημαντική προϋπόθεση για την ανάδυση του φασισμού.
Η συνεπαγόμενη τάση της οικονομικής ολιγαρχίας για βία και αντίδραση, η εχθρότητά της προς την δημοκρατία (που είναι ενδογενής στον ιμπεριαλισμό), και η επιθετική αναζήτηση εξουσίας χωρίς όρια ήταν τα πρώτα σπέρματα του φασισμού. Παρ' όλα αυτά, μόνο μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την νίκη της Οκτωβριανής Επανάστασης απέκτησαν αυτοί οι ιμπεριαλιστικοί στόχοι φασιστικό πρόσωπο — αφού δηλαδή ο καπιταλισμός εισήλθε στο στάδιο της γενικής του κρίσης.
Όπως είναι λοιπόν επόμενο, δίπλα στην μετάβαση του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο, η έλευση της γενικής κρίσης ήταν η προϋπόθεση για την άνοδο του φασισμού. Με αυτή την έννοια ο φασισμός μπορεί να περιγραφεί ως "προϊόν του καπιταλισμού σε περίοδο κρίσης."(..)Ilief