Να αναβαθμίσει τη θέση και τα κέρδη της αστικής τάξης, φιλοδοξεί ο Αντ. Σαμαράς

Το μαύρο για άσπρο παρουσιάζει ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς στη συνέντευξή του που δημοσιεύουν σήμερα τα «ΝΕΑ». Με αφορμή την επικείμενη επίσκεψή του στις ΗΠΑ, η συνέντευξη ξεκινά με σχολιασμό των σχέσεων των δύο χωρών και τον Αντ. Σαμαρά να χαρακτηρίζει τις ΗΠΑ «φίλο και σύμμαχο», αναφερόμενος φυσικά στις λυκοφιλίες που αναπτύσσονται μεταξύ καπιταλιστικών κρατών, με μοναδικό γνώμονα το πόσο προσοδοφόρες είναι αυτές για τις αστικές τους τάξεις.

Απαντώντας στο ερώτημα για το τι «μπορούμε να προσδοκούμε σήμερα από τις ΗΠΑ», ο πρωθυπουργός διατείνεται: «Πιστεύω ότι οι ανησυχίες των ΗΠΑ για τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο συμπίπτουν με τις αντίστοιχες δικές μας ανησυχίες. Και τα συμφέροντα της Ελλάδας, να υπάρξει δηλαδή ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή μας, συμπίπτουν με τις αντίστοιχες επιδιώξεις της αμερικανικής πολιτικής. Εκτός, λοιπόν, από τους μακροχρόνιους συμμαχικούς δεσμούς μας, σήμερα υπάρχει μια νέα σύμπτωση συμφερόντων και επιδιώξεων μεταξύ μας». Αναφέρεται φυσικά στις κοινές τους έγνοιες για την εξυπηρέτηση των στρατηγικών σχεδίων των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή. Έγνοιες διαμετρικά αντίθετες με αυτές του λαού, που ανησυχεί δικαίως για τις συνέπειες που θα έχει για τον ίδιο ο κίνδυνος εμπλοκής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.



Ο Αντ. Σαμαράς δεν κρύβει τις φιλοδοξίες του, απηχώντας αυτές της αστικής τάξης, την οποία πολιτικά εκπροσωπεί, για πλασάρισμά της σε αναβαθμισμένη θέση, με «βατήρα» το σωρό ερειπίων των δικαιωμάτων του λαού, άρα τη μεγέθυνση της κερδοφορίας της. Μιλάει για την ανάγκη «να παίξει η Ελλάδα σημαντικό ρόλο γεωπολιτικής σταθερότητας σε μια περιοχή ταραγμένη. 'Η, αν θέλετε, να γίνει η Ελλάδα "προπύργιο" σταθερότητας και ανάπτυξης σε μία περιοχή, η οποία έχει επειγόντως ανάγκη να σταθεροποιηθεί, και σε μιαν Ευρώπη που έχει επειγόντως ανάγκη να στραφεί στην ανάπτυξη».

Με κυνισμό άλλωστε ομολογεί ότι η συνάντηση με τον Αμερικανό πρόεδρο ήρθε «τώρα που η Ελλάδα πέτυχε να σταθεροποιηθεί εσωτερικά και να αλλάξει την εικόνα της διεθνώς», κάτι που του επιτρέπει να συζητήσει με τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές «τη νέα δυναμική στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις».

Πάει δηλαδή για να διαφημίσει, σαν «μαγνήτη» για την προσέλκυση αρπακτικών, την ισοπέδωση εργασιακών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της ίδιας της τιμής της εργατικής δύναμης, την ίδια τη χώρα και τον πλούτο της σαν ξέφραγο αμπέλι διαθέσιμο προς τρύγημα. Αναφέρει: «Προσπαθούμε να κάνουμε την Ελλάδα χώρα "φιλική" για παραγωγικές επενδύσεις. Αυτό έκαναν όλες οι άλλες χώρες που κατάφεραν να μπουν σε αναπτυξιακή τροχιά. Αν το πετύχουμε, ασφαλώς έχουμε να προσδοκούμε πολλά και από Αμερικανούς επενδυτές». Κρύβοντας ότι απ' την καπιταλιστική ανάπτυξη ούτε ψίχουλο δε θ' αποδοθεί στο λαό, σπεύδει να τον εκβιάσει προσθέτοντας ότι «αν δεν το καταφέρουμε, δε θα βγούμε από την κρίση... Συνεπώς, εμείς θα "σώσουμε" τον εαυτό μας». Αξιώνει δηλαδή απ' το λαό συναίνεση στην πολιτική σφαγιασμού του για τη διάσωση της καπιταλιστικής κερδοφορίας, με την απατηλή υπόσχεση «μεριδίου» απ' την ανάπτυξη, όταν και αν έρθει.

Δύο αράδες παρακάτω, ο Αντ. Σαμαράς απευθύνει ανοιχτό προσκλητήριο στους μονοπωλιακούς ομίλους για να ορμήξουν στο «ψητό» της Μεσογείου και ομολογεί ότι συνειδητά, για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, η χώρα εμπλέκεται σε επικίνδυνους ανταγωνισμούς και αντιθέσεις. Αναφέρει: «Από την αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων της Μεσογείου εξαρτάται πλέον και ο εφοδιασμός της ίδιας της Ευρώπης. Όπως και από τους "διαδρόμους" που θα δημιουργηθούν στη Νότια Ευρώπη - από θαλάσσιους και χερσαίους αγωγούς - εξαρτώνται η διαφοροποίηση και η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης. Σύμφωνα με τα πρώτα επίσημα στοιχεία, οι ενεργειακοί πόροι που βρίσκονται μέσα στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο μπορούν σε λίγα χρόνια να καλύπτουν κάποιο, όχι αμελητέο, μέρος των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης. (...) Και μαζί με τα αντίστοιχα αποθέματα της Κύπρου και του Ισραήλ, τα οποία έχουν ήδη ανακαλυφθεί ή θεωρούνται αρκετά πιθανά, η περιοχή μας μπορεί να καλύπτει μελλοντικά σημαντικότατο μέρος των ενεργειακών αναγκών ολόκληρης της Ευρώπης σε φυσικό αέριο. Ο ενεργειακός εφοδιασμός της Ευρώπης ενδιαφέρει τις ΗΠΑ εδώ και χρόνια. Τώρα ανοίγει η συζήτηση και στην Ευρώπη. Και από τις εξελίξεις που θα προκύψουν, θα αναβαθμιστούν η θέση και ο ρόλος πολλών χωρών της περιοχής μας. Και η Ελλάδα θα είναι σίγουρα μία από τις χώρες αυτές».

Ο Αντ. Σαμαράς εξαίρει τη συμβολή του ΠΑΣΟΚ στην υλοποίηση των αντιλαϊκών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, χαρακτηρίζει τη συνεργασία με τον Ευ. Βενιζέλο «ειλικρινή και εποικοδομητική» και, παραδεχόμενος τη στρατηγική τους σύμπλευση, προσθέτει ότι μοιράζονται «την ίδια αποφασιστικότητα (...) έχουμε την ίδια αίσθηση ευθύνης να φέρουμε εις πέρας αυτό το κρίσιμο έργο». Σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις εντυπώσεις απ' την ανακατωσούρα στις κοινοβουλευτικές ομάδες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αναφέρει ότι «οι βουλευτές μας έχουν υψηλό αίσθημα ευθύνης και το έχουν αποδείξει». Απορρίπτει κάθε σκέψη πρόωρων εκλογών, προσθέτοντας όμως - και προκαλώντας ερωτηματικά - ότι αυτό «δε σημαίνει ότι θα ήμουν διατεθειμένος να δεχθώ οποιονδήποτε εκβιασμό από οποιαδήποτε συμφέροντα, αν αντιληφθώ εκβιασμούς ή άλλου είδους πιέσεις, τότε προφανώς άλλοι θα έχουν τις ευθύνες για ό,τι συμβεί. Εγώ θέλω σταθερότητα και εξάντληση τετραετίας (...) Αλλά έχω και τα μάτια μου ανοιχτά...».

Ερωτηθείς για τις απολύσεις στο Δημόσιο, τολμά να επικαλεστεί τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού που είναι τάχα υπέρ του «ξεκαθαρίσματος» στο Δημόσιο! Και υπερασπίστηκε τις απολύσεις σαν ενέργεια που συμβαδίζει με το λαϊκό συμφέρον...

902