«Όλα δείχνουν ότι σύντομα θα υπάρξει στρατιωτική επέμβαση της Δύσης στη Συρία. Η Ελλάδα θα κληθεί να διαδραματίσει κρίσιμο υποστηρικτικό ρόλο λόγω της γεωπολιτικής της θέσης, αλλά και των σοβαρών ανωμαλιών στις σχέσεις της Άγκυρας με τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Η ελληνική πολιτική ηγεσία πρέπει να ζυγίσει πολύ προσεκτικά τα οφέλη και τους κινδύνους από έναν τέτοιο ρόλο. Από κάποια στιγμή και πέρα, μπορεί να μιλάμε μόνοι μας για το μοναδικό γεωπολιτικό μας ρόλο, αλλά κανείς δεν θα τον παίρνει σοβαρά αν δεν μεταφράζεται σε πρακτικές συμμαχίες και διευκολύνσεις. Πρόκειται για δύσκολες αποφάσεις. Καλό θα ήταν να τις λάβει η πολιτική ηγεσία σε πλήρη εθνική συνεννόηση. Η Ελλάδα πάντοτε κέρδισε όταν έπαιξε σωστά τα γεωπολιτικά της χαρτιά με αρραγές το εσωτερικό της μέτωπο».
Αυτά γράφτηκαν χτες πρωτοσέλιδα σε μια από τις ναυαρχίδες του αστικού Τύπου. Και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αντανακλούν την κυρίαρχη ανάλυση της αστικής τάξης στην Ελλάδα για τις εξελίξεις στη Συρία και τη στάση που πρέπει να κρατήσει η ελληνική κυβέρνηση, ώστε να συντονιστεί με τα στρατηγικά της συμφέροντα. Τι λένε; Ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να μιλάει μόνο για το γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή, αλλά θα πρέπει να τον αποδείξει έμπρακτα, με στήριξη της επικείμενης ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Συρία. Γιατί; Επειδή έτσι η αστική τάξη θα αναβαθμιστεί σε σχέση με τους περιφερειακούς ανταγωνιστές της. Άρα, θα πάρει προτεραιότητα στη διανομή της λείας και ταυτόχρονα πολιτική στήριξη από τους συμμάχους ιμπεριαλιστές, στον ταξικό πόλεμο που κλιμακώνει στο εσωτερικό σε βάρος του λαού, προκειμένου να ανακάμψουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι από την κρίση.
Οι αστοί προσπαθούν να παρουσιάσουν τα δικά τους συμφέροντα σαν κοινά με αυτά του λαού. Γι' αυτό μιλάνε για «εθνική συνεννόηση», υπονοώντας ότι έχει να κερδίσει εξίσου με αυτούς από το ιμπεριαλιστικό μακελειό σε βάρος του συριακού λαού. Στην πραγματικότητα, προσπαθούν να αποσπάσουν τη ανοχή, αν όχι τη συνενοχή της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων στο έγκλημα που ετοιμάζουν. Διαφημίζουν τη «σταθερότητα» στην Ελλάδα και λένε στο λαό να πανηγυρίζει για την «αστάθεια» που προκάλεσε το μπουρλότο που άναψαν οι ιμπεριαλιστές σε άλλες χώρες, όπως η Συρία, γιατί έτσι αναβαθμίζεται ο ρόλος της Ελλάδας στην περιοχή. Αύριο, αν η Ελλάδα εμπλακεί ακόμα πιο άμεσα στις πολεμικές συρράξεις, θα του ζητήσουν με τον ίδιο τρόπο να χύσει το αίμα του, στο όνομα του «εθνικού συμφέροντος».
Ο πόλεμος που ετοιμάζουν στη Συρία είναι ιμπεριαλιστικός, όπως ιμπεριαλιστική είναι η επέμβαση που εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια σε χώρες της Β. Αφρικής και της Ανατ. Μεσογείου, έστω και αν δεν πήραν παντού χαρακτηριστικά ανοιχτής στρατιωτικής επέμβασης. Από τους πολέμους αυτούς και τις επεμβάσεις ο λαός δεν έχει τίποτα να κερδίσει. Γίνεται θύτης και αύριο θύμα για τα συμφέροντα της αστικής τάξης και των ξένων συμμάχων της, οι οποίοι τον καλούν να σηκώσει τις δικές τους σημαίες. Η απάντηση από τη σκοπιά του λαϊκού συμφέροντος πρέπει να είναι μία: Καμιά συμμετοχή της Ελλάδας στο σχεδιαζόμενο μακελειό. Ο λαός να χαράξει τη δική του αυτοτελή πορεία, σε ρήξη με το κεφάλαιο και την εξουσία του, στην Ελλάδα και σε κάθε χώρα.
Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή Μας» του «Ριζοσπάστη», Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013
Αυτά γράφτηκαν χτες πρωτοσέλιδα σε μια από τις ναυαρχίδες του αστικού Τύπου. Και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αντανακλούν την κυρίαρχη ανάλυση της αστικής τάξης στην Ελλάδα για τις εξελίξεις στη Συρία και τη στάση που πρέπει να κρατήσει η ελληνική κυβέρνηση, ώστε να συντονιστεί με τα στρατηγικά της συμφέροντα. Τι λένε; Ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να μιλάει μόνο για το γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή, αλλά θα πρέπει να τον αποδείξει έμπρακτα, με στήριξη της επικείμενης ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Συρία. Γιατί; Επειδή έτσι η αστική τάξη θα αναβαθμιστεί σε σχέση με τους περιφερειακούς ανταγωνιστές της. Άρα, θα πάρει προτεραιότητα στη διανομή της λείας και ταυτόχρονα πολιτική στήριξη από τους συμμάχους ιμπεριαλιστές, στον ταξικό πόλεμο που κλιμακώνει στο εσωτερικό σε βάρος του λαού, προκειμένου να ανακάμψουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι από την κρίση.
Οι αστοί προσπαθούν να παρουσιάσουν τα δικά τους συμφέροντα σαν κοινά με αυτά του λαού. Γι' αυτό μιλάνε για «εθνική συνεννόηση», υπονοώντας ότι έχει να κερδίσει εξίσου με αυτούς από το ιμπεριαλιστικό μακελειό σε βάρος του συριακού λαού. Στην πραγματικότητα, προσπαθούν να αποσπάσουν τη ανοχή, αν όχι τη συνενοχή της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων στο έγκλημα που ετοιμάζουν. Διαφημίζουν τη «σταθερότητα» στην Ελλάδα και λένε στο λαό να πανηγυρίζει για την «αστάθεια» που προκάλεσε το μπουρλότο που άναψαν οι ιμπεριαλιστές σε άλλες χώρες, όπως η Συρία, γιατί έτσι αναβαθμίζεται ο ρόλος της Ελλάδας στην περιοχή. Αύριο, αν η Ελλάδα εμπλακεί ακόμα πιο άμεσα στις πολεμικές συρράξεις, θα του ζητήσουν με τον ίδιο τρόπο να χύσει το αίμα του, στο όνομα του «εθνικού συμφέροντος».
Ο πόλεμος που ετοιμάζουν στη Συρία είναι ιμπεριαλιστικός, όπως ιμπεριαλιστική είναι η επέμβαση που εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια σε χώρες της Β. Αφρικής και της Ανατ. Μεσογείου, έστω και αν δεν πήραν παντού χαρακτηριστικά ανοιχτής στρατιωτικής επέμβασης. Από τους πολέμους αυτούς και τις επεμβάσεις ο λαός δεν έχει τίποτα να κερδίσει. Γίνεται θύτης και αύριο θύμα για τα συμφέροντα της αστικής τάξης και των ξένων συμμάχων της, οι οποίοι τον καλούν να σηκώσει τις δικές τους σημαίες. Η απάντηση από τη σκοπιά του λαϊκού συμφέροντος πρέπει να είναι μία: Καμιά συμμετοχή της Ελλάδας στο σχεδιαζόμενο μακελειό. Ο λαός να χαράξει τη δική του αυτοτελή πορεία, σε ρήξη με το κεφάλαιο και την εξουσία του, στην Ελλάδα και σε κάθε χώρα.
Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή Μας» του «Ριζοσπάστη», Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013
Την μία κυνικοί, την άλλη «αφελείς».
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέμπτη 29 Αυγούστου 2013
( http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7587873&publDate=29/8/2013 )
(..)Η «αφέλεια» του αρθρογράφου
Αναρωτιέται τάχα αφελώς ο Μ. Μητσός στα «Νέα» αναφερόμενος στη χτεσινή ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στη Συρία: «Με εκείνα τα παιδάκια με τις διεσταλμένες κόρες των ματιών και τους αφρούς στο στόμα τι θα γίνει; Κάποιο κτήνος δεν τα εξολόθρευσε χρησιμοποιώντας απαγορευμένα όπλα; Γιατί το ΚΚΕ δεν ζητά λοιπόν, έστω για τους τύπους, την παραδειγματική τιμωρία του;».
Εννοείται ότι το κτήνος που εξολόθρευσε τα παιδάκια και πολλούς ακόμα Σύρους πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά.
Ποιο είναι, όμως, αυτό το κτήνος; Τους τελευταίους μόνο μήνες έχουν δει το φως της δημοσιότητας πολλές καταγγελίες για χρήση χημικών όπλων στη Συρία από τους λεγόμενους αντικαθεστωτικούς, ενώ κυκλοφορούν και βίντεο που δείχνουν την παρασκευή χημικών όπλων από τους λεγόμενους αντικαθεστωτικούς της Συρίας. Εδώ μέχρι και η δική τους, Κάρλα ντελ Πόντε, πρώην εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και μέλος της Επιτροπής του ΟΗΕ για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Συρία, σε συνέντευξή της τον περασμένο Ιούνη παραδέχτηκε ότι αυτοί που έχουν χρησιμοποιήσει χημικά όπλα στη Συρία και έχουν κάνει χρήση του αερίου Σαρίν είναι οι λεγόμενοι «αντικαθεστωτικοί».
Να θυμίσουμε ότι οι λεγόμενοι «αντικαθεστωτικοί» στηρίζονται ξεκάθαρα από ΗΠΑ και ΕΕ και μάλιστα, τον περασμένο Μάη, η Ευρωπαϊκή Ενωση πήρε απόφαση να άρει το εμπάργκο όπλων προς τους «αντικαθεστωτικούς» της Συρίας, διατηρώντας παράλληλα όλες τις κυρώσεις προς την κυβέρνηση Ασαντ.
***
Αν ψάξει λίγο περισσότερο ο Μ. Μητσός, αν αρχίσει να «ξηλώνει το πουλόβερ» θα ανακαλύψει το κτήνος και τα κτήνη. Θα ανακαλύψει ότι πάντα οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις παρουσιάζονταν στο λαό (από τις κυβερνήσεις και τους διάφορους πρόθυμους στα ΜΜΕ) ως «ανθρωπιστικές επεμβάσεις» της «δημοκρατικής» Δύσης.
Θυμόμαστε τις υποτιθέμενες εθνοκαθάρσεις του Μιλόσεβιτς εναντίον των Αλβανών Κοσσοβάρων, τους μαζικούς τάφους που ακόμα αναζητούνται και τις ΝΑΤΟικές σφαγές αμάχων στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Θυμόμαστε τα υποτιθέμενα πυρηνικά όπλα του Χουσεΐν στο Ιράκ, που ακόμα δεν έχουν βρεθεί, όπως και τις εκατόμβες νεκρών αμάχων από τους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Βασόρα και τους βασανισμούς στο Αμπου Γκράιμπ. Θυμόμαστε τον «αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία» που είχε εξαπολύσει ο Μπους τζούνιορ ενάντια στην «Αλ Κάιντα» και τα παρακλάδια της, που είχαν δημιουργήσει και ανδρώσει οι ίδιες οι ΗΠΑ στην περιοχή και τα οποία σήμερα - εντελώς συμπτωματικά - δεν τους ενοχλούν.
***
Για τον Μ. Μητσό, όλα τα παραπάνω μπορεί να εντάσσονται στην κατηγορία των θεωριών συνωμοσίας του ΚΚΕ. Ελα όμως που αυτές οι «θεωρίες» έχουν επιβεβαιωθεί στη διάρκεια των χρόνων, ενώ τα δικά τους επιχειρήματα που αξιοποιούνταν κάθε φορά για να δικαιολογήσουν κάποια ιμπεριαλιστική επέμβαση καταρρέουν το ένα μετά το άλλο...
Οι λαοί έχουν πείρα και γνωρίζουν ότι αυτοί είναι οι παντοτινοί χαμένοι από τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους. Είναι, όμως, οι λαοί αυτοί που μπορούν να σταματήσουν τα κτήνη, με την πάλη τους ενάντια στο σύστημα που τα γεννά και τα θρέφει, με την πάλη τους για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.
Α. Γ.(..)Ilief