12 Μαΐου 2013

Αδιέξοδα των ρεφορμιστών ή η επίτευξη του στόχου τους;

Από το Αριστερά & Πολιτική


Και τώρα τι θα κάνουν οι υπερεπανατάτες της ΟΛΜΕ, και όχι μόνο, που λοιδορούσαν το ΠΑΜΕ για τη στάση του στην απεργία των εκπαιδευτικών; Θα σηκώσουν επί τέλους τη σημαία της … επανάστασης για μετωπική σύγκρουση με την κυβέρνηση για την επιστράτευση που είναι η πλέον κατάπτυστη πράξη εναντίον των δικαιωμάτων τους ή θα κάνουν τις κότες;

Θα συμμετάσχουν στα συλλαλητήρια, θα αποδεχτούν τη πρόταση του ΠΑΜΕ για άμεση απεργία – απάντηση στην επιστράτευση ή θα το παίξουν νομοταγείς ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΟΒΛΕΠΕ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ; 

Τι έλεγε το σενάριο; Εξαγγέλλουμε «υπερεπαναστατική (!) απεργία πολλών ημερών μέσα στις εξετάσεις, παριστάνουμε τους ανυποχώρητους, καταγγέλλουμε το ΠΑΜΕ για συμβιβασμό με την… τρικομματική κυβέρνηση από την οποία προέρχεται η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ που πήρε την «επαναστατική» απόφαση, και κάνουμε πάσα στη κυβέρνηση να κάνει επιστράτευση παραβιάζοντας κάθε εργασιακό και συνταγματικό δικαίωμα των εργαζομένων στο όνομα του λαού και έτσι πάνε μετά σπίτι τους, συγνώμη στο κοτέτσι τους και κακαρίζουν χαρούμενα γιατί και «επανάσταση» εξάγγειλαν, και το ΠΑΜΕ κατάγγειλαν, και απεργία δεν θα κάνουν και την κυβέρνηση στήριξαν και άνοιξαν το δρόμο για νέου τύπου επιστρατεύσεις με βάση την «υπόθεση» ότι ένας κλάδος πιθανόν (!) θα αποφασίσει απεργία!

Προεόρτια φασιστικοποιησης και ας μη το πιστεύετε.


Αναρωτιέται κανείς, 
απέτυχαν ή πέτυχαν το σκοπό τους οι συνδικαλιστές της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ; Είναι φανερό: ΠΕΤΥΧΑΝ ΑΠΟΛΥΤΑ! 

Το παρακάτω κείμενο, άκρως προφητικό, δημοσιεύτηκε στο Φ/Β στις πριν εξαγγελθεί η απόφαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ και φυσικά πριν από την δημοσιοποίηση της επιστράτευσης. Αν και κατακρίθηκε ως σενάριο φαντασίας και συνομωσίας ε, δεν είναι μυστικό ότι ο καπιταλισμός εξυφαίνει διαρκώς σενάρια συνομωσίας κατά των εργαζομένων. Οι κομμουνιστές απλά τα περιγράφουν για να δεχτούν επιθέσεις περί φανταστικών, δογματικών και ανεφάρμοστων σεναρίων.

Δεν ξέρω αν τον τελευταίο καιρό που επιβεβαιώθηκαν όλα σχεδόν τα «σενάρια» που το ΚΚΕ δημοσιοποίησε προεκλογικά για όλα τα κόμματα του φιλο-ΕΕ τόξου το τι περιμένει το λαό, κάποιοι από αυτούς που το τιμώρησαν για φανταστικά – δογματικά σενάρια και το πήγαν με πανηγυρισμούς στο 4,5% κατάλαβαν επί τέλους τι χειρότερα ακόμη σενάρια έρχονται για αυτούς ή εξακολουθούν να βρίζουν το ΚΚΕ και να ψηφίζουν αυτά που θα υποστούν. Άντε να μη θυμηθώ τώρα τι έλεγε το ΚΚΕ για την ΕΟΚ, για το Μάαστριχτ, για τον ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ κλπ για τα οποία και πάλι «τιμωρήθηκε» εκλογικά γιατί έλεγε τη σκληρή αλήθεια που ήρθε και κάθισε στο σβέρκο όσων τα αρνούνταν…

Το κείμενο λοιπόν είχε ως εξής:

ΕΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΕΝΑΡΙΑ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ 

«Όλες οι ειδήσεις παίζουν για την απεργία των εκπαιδευτικών. Η «πολύ σκληρή» ΟΛΜΕ που θα κάνει απεργία ανατίναξης των πανελλαδικών και η πολύ σκληρή κυβέρνηση που δεν υποχωρεί με τίποτα. Η υποψία που υποβόσκει σαν σενάριο συνομωσίας είναι ότι συμφώνησαν απόλυτα να μη κάνουν ούτε ένα βήμα πίσω καμία από τις δυο. Ο ένας πρέπει να στηρίξει τον άλλον με τη σκληρή στάση του για να τους βλέπει η κοινωνία. Ανυποχώρητοι στην υπεράσπιση των εκπαιδευτικών οι μεν ανυποχώρητοι στην υπεράσπιση των μαθητών οι δε! 

Το αδιέξοδο πλήρες και η κοινωνία στην απόλυτη αγωνία με τα κανάλια να οργιάζουν ποντάροντας στο φόβο και στο ξέσκισμα των απεργιών. Όλων των απεργιών, όχι απλά των καθηγητών.

Από το αδιέξοδο θα βγουν και οι δύο ως δια μαγείας νικητές! Μια επιστράτευση θα καταργήσει την απεργία στη στιγμή (θυμάστε το όμοιο στις συγκοινωνίες;) με την ΟΛΜΕ να σκίζει τα ρούχα της ότι… αν, αν λέμε, δεν γινόταν επιστράτευση μέχρι και… επανάσταση θα έκανε και την κυβέρνηση να έχει σώσει για μια ακόμη τη χώρα από την αναρχία των απεργιών προς γνώση και συμμόρφωση και των εκπαιδευτικών για μελλοντική απεργία την οποία τώρα «καίνε» και των υποψήφιων απεργών άλλων κλάδων. Στο μεταξύ η κυβέρνηση θα δώσει κάτι ψίχουλα από το νομοσχέδιο για να έχουν και μια μικρή χειροπιαστή ηθική «νίκη» μέσα στην ήττα οι καθηγητές. 

Όλα καλά δηλαδή σαν να μην έγινε, και προπαντός να μη γίνει, τίποτα.

Το αποτέλεσμα θα είναι να δεχτεί ένα ακόμη έντεχνο κτύπημα η εργατική τάξη όταν οι αγώνες συντεχνιάζουν, δεν οργανώνονται σε βάθος και με συμμαχίες και προπαντός με απόφαση να φτάσουν μέχρι τέλους ακόμη και αν στο τέλος νικηθούν. Αυτά μόνο οι δογματικοί τύπου Ελ. Χαλυβουργίας τα κάνουν επί 9 μήνες, όχι οι μορφωμένοι της ΟΛΜΕ! 

Μη ταράζεστε, εικασίες, φανταστικά σενάρια και θεωρίες συνομωσίες είναι…» 

Και όμως δεν ήταν!!!

3 σχόλια:

  1. Το ΦΕΚ της επίταξης των εκπαιδευτικών (AlfaVita)

    ( http://leninreloaded.blogspot.gr/2013/05/blog-post_8626.html )

    Καταψηφίστηκε από ΔΑΚΕ, Παρεμβάσεις και Συνεργασία η πρόταση του ΠΑΜΕ για άμεση απεργία ενάντια στην επιστράτευση. Ilief

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ( http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7162750&publDate=24/11/2012 )
    (..)Ο οπορτουνισμός και ο εργοδοτικός συνδικαλισμός

    Σήμερα, έχει μεγάλη αξία να παρακολουθήσουμε πιο καλά το πώς ο οπορτουνισμός, μαζί με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, προσπαθεί να μεταφέρει την πολιτική και ταξική αντιπαράθεση μακριά από τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις.

    Εχουμε τη δήλωση Σκουρλέτη, εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, που στην ουσία λέει ότι αφού η απεργία είναι δύσκολη, απαιτεί θυσίες γιατί χάνεις το μεροκάματο, να ψάξουμε να βρούμε άλλες μορφές, πιο εύκολες, όπως απογευματινές και βραδινές συγκεντρώσεις στις πλατείες. Αλλού, με απόφαση των ΔΣ που ελέγχουν, δίνουν κατεύθυνση στους εργαζόμενους τη μέρα της απεργίας να χτυπάνε τις κάρτες τους, να παίρνουν ρεπό ή άδειες και μετά να συμμετέχουν στις συγκεντρώσεις. Αλλού κινητοποιούνται για να πληρώνονται τις μέρες της απεργίας, όπου πρωτοστατούν πρωτοκλασάτοι συνδικαλιστές τους. Παίρνουν αποφάσεις για απεργιακές κινητοποιήσεις στο πόδι, χωρίς καμία προετοιμασία και χωρίς κανένα μέτρο για να συμμετέχουν οι εργαζόμενοι σε αυτές. Αποφεύγουν σταθερά τις συνελεύσεις εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς, γενικότερα τη συμμετοχή των εργαζομένων στη λήψη των αποφάσεων. Βγαίνουν και λένε μεγάλα λόγια «για τις ανάγκες της τηλεόρασης» και στους χώρους τους δεν κάνουν τίποτα για να πετύχει η απεργία. Στο χώρο της ΔΕΗ, π.χ., στην τελευταία 48ωρη απεργία, πήρε μέρος το 4% των εργαζομένων. Κανένας συνδικαλιστής τους δεν πάει σε ένα χώρο δουλειάς για να παλέψει για την επιτυχία τους, να συγκρουστεί με τον εργοδότη. Πουθενά δεν παίρνουν μέτρα περιφρούρησης της απεργίας, δε συγκροτούν ούτε μια απεργιακή φρουρά.

    Ταυτόχρονα, προετοιμάζουν αλλαγές στην οργανωτική δομή του εργατικού κινήματος, δημιουργώντας καινούριες συνδικαλιστικές οργανώσεις στο επίπεδο της γειτονιάς, με κριτήρια εδαφικά, συνδικάτα κατά περιφέρεια. Μεταφέρουν ουσιαστικά την πάλη από το εργοστάσιο και την επιχείρηση στη γειτονιά. Για να δένεται καλύτερα με την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, της ΕΓΣΣΕ και να διαπραγματεύονται κάθε φορά με την κυβέρνηση για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού. Αυτή η κατεύθυνση φανερώνει εγκατάλειψη της πάλης για την ύπαρξη ΕΓΣΣΕ και κλαδικών συμβάσεων. Συμβάλλει στο να περπατάει καλύτερα αυτό που στην ουσία λέει ο Σκουρλέτης, το πρωί να δουλεύουμε για τα αφεντικά και το βράδυ να διαδηλώνουμε έξω από τη Βουλή για το ποια κυβέρνηση θα διαχειριστεί καλύτερα τα συμφέροντά τους.

    Την ίδια στιγμή που μιλάνε για ανεβασμένες μορφές πάλης, παρουσία της τηλεοπτικής κάμερας, δεν κάνουν τίποτα για την οργάνωση των εργατών και της πάλης. Λένε ότι δε βγαίνει τίποτα με μια 24ωρη ή 48ωρη απεργία. Προχωράνε σε καταλήψεις υπουργείων με βασικό περιεχόμενο «να εξαιρεθούν εκείνοι από τα μέτρα». Μιλάνε για «πολύωρες διαδηλώσεις έξω από τη Βουλή», ότι «δε βγαίνει τίποτα με το να κάνουμε απλά μια διαδήλωση απέξω».

    Ταυτόχρονα, οξύνουν την επίθεση στο ΠΑΜΕ, το κατηγορούν ότι «φοβάται τις πολυήμερες απεργίες, τις πιο δυναμικές μορφές, όπως τις καταλήψεις, τις πολλές ώρες έξω από τη Βουλή», κ.ά. Είναι οι ίδιοι που όλο το προηγούμενο διάστημα το κατηγορούσαν ότι «κάνει απεργίες, κλείνει τα λιμάνια, τα ξενοδοχεία, κάνει επαναστατικές γυμναστικές, δυσφημίζει τη χώρα επειδή κρέμασε πανό στην Ακρόπολη, κλείνει τα εργοστάσια με τις απεργίες», κ.ά.

    Δεν πρέπει να υποτιμήσουμε αυτή τη νέα προσπάθεια, όπου μέσα από αγωνιστικές φιγούρες πάνε να κρύψουν τις ευθύνες τους για την κατάσταση του εργατικού κινήματος σήμερα, το συμβιβασμό τους με την εργοδοσία, τη συμφωνία τους με το σύστημα και την ΕΕ, το μόνιμο στόχο τους να μας ξεστρατίσουν. Να μας αναγκάσουν να μειώσουμε την πολεμική μας εναντίον τους, για να μας τραβήξουν στους γενικότερους σχεδιασμούς τους. (..)Ilief

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ρηξικέλευθρη πρόταση Σκουρλέτη στο ρ/σ «Κόκκινο»

      ( http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7052162&publDate=23/9/2012 )

      (..)Γι' αυτό και ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης προ ημερών δήλωνε στο ρ/σ «Κόκκινο»: «Είχα μια συζήτηση με κάποιους εκπαιδευτικούς... έβλεπαν με επιφυλακτικότητα την προκήρυξη νέων απεργιών, όταν γνωρίζουν ότι τα 30, 40, 50 ευρώ που θα χάσουν συμμετέχοντας, δεν είναι κάτι το αμελητέον πλέον. Αρα λοιπόν ίσως πρέπει να βρούμε και άλλους τρόπους... και το βράδυ ή το απόγευμα να κατεβούμε στους δρόμους και να διαδηλώνουμε».(..)

      ( http://www.rizospastis.gr/storyPlain.do?id=7062145 )
      Σάββατο 29 Σεπτέμβρη 2012. Η «κυβερνώσα αριστερά» για την απεργία.

      Τι έκαναν στις προηγούμενες 48ωρες απεργίες;
      Mε παραδείγματα από Μεγάλους Δήμους - ΟΤΑ ( http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7134755&publDate=2012-11-11%2000:00:00.0 ). Ilief

      Διαγραφή

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ

Είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα σχόλια που προσπαθούν να προσθέσουν κάτι στην πολιτική συζήτηση.

Σχόλια :
Α) με υβριστικό περιεχόμενο ή εμφανώς ερειστική διάθεση
Β) εκτός θέματος ανάρτησης
Γ) με ασυνόδευτα link (spamming)
Δ) χωρίς τουλάχιστον ένα διακριτό ψευδώνυμο
Ε) που δεν σέβονται την ταυτότητα και τον ιδεολογικό προσανατολισμό του blog

ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Παρακαλείστε να γράφετε τα σχόλια σας στα Ελληνικά

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.