Η επιστολή Τσίπρα και η επερχόμενη Βάρκιζα του εργατικού κινήματος

Από το Fadomduck2

Καθώς τα καραγκιοζιλίκια με τις διερευνητικές εντολές συνεχίζονται και όλοι περιμένουν μπροστά στις τηλεοράσεις την επερχόμενη εγκαθίδρυση του..... σοσιαλισμού στήνεται όλο και πιο έντονα το νέο δίπολο για τις αναμετρήσεις που έρχονται. Η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αφου ζήτησε δήλωση απο τους αστούς πολιτικούς για τις επιστολές τους στην Ε.Ε, αφού διεύρυνε απο τώρα την εκλογική της βάση με την νομιμοποίηση έτοιμων απο καιρό δεξιών και αριστερών μαιντανών, προχώρησε στην αποστολή της δικής της εξεγερμένης επιστολής προς την Ευρωπαική Ένωση. Σε αυτήν την επιστολή έχει εξαφανιστεί πλήρως η περίφημη "καταγγελία της δανειακής σύμβασης" που υποτίθεται ότι ήταν η ανυποχώρητη "κόκκινη γραμμή" στις διαπραγματεύσεις όπως και τα "πέντε σημεία". Αντί για όλα αυτά υιοθετείται η φράση " οφείλουμε να επανεξετάσουμε ολόκληρο το πλαίσιο της υπάρχουσας στρατηγικής" που θα μπορούσε άνετα να υιοθετηθεί απο όλα τα αστικά κόμματα.   

 

Η επιστολή έχει μεγάλη σημασία γιατί όλη η γραμμή και πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ έχει στηριχθεί στην στάση που θα κρατήσει απέναντι στην Ε.Ε που υποτίθεται ότι θα την αναγκάσει να πάρει πίσω τα μέτρα. Είναι δηλαδή το πρώτο σαφές δείγμα για το τι θα ακολουθήσει.

Αυτές τις κρίσιμες στιγμές που ο κόσμος ψάχνει κάπου να ακουμπήσει και εναποθέτει τις ελπίδες του σε μια έστω μικρή αλλαγή που θα φέρει μια "αριστερή κυβέρνηση" το εμπόριο ελπίδας γίνεται θέαμα και επικοινωνιακή τακτική.

 

 Η αυλαία αυτού του έργου θα πέσει πολύ σύντομα, μαζί με όσους επιλέξουν να το απαρτίζουν. Το ζήτημα όμως είναι να μην λέμε στον κόσμο και τους συναδέλφους ότι "δικαιωθήκαμε", ότι "εμείς τα λέγαμε" ,ότι πρέπει να "διορθώσει την ψήφο του" και άλλα παρόμοια αλλά να συμβάλλουμε για να υπάρξει πραγματική λύση και διέξοδο στα προβλήματα του. Και αυτό είναι δύσκολο να γίνει χωρίς δράση και πρωτοβουλίες στο εργατικό κίνημα, χωρίς πολιτικό-εργατικό μέτωπο που θα βγάλει στο "δρόμο" τα κρίσιμα ζητήματα, τώρα που ανοίγει η συζήτηση για τους "άλλους δρόμους", τώρα που ο κόσμος ψάχνει μπάς και μπορεί να υπάρξει κάτι άλλο. Αλλιώς χαρίζεται όλο αυτό το ρεύμα που έχει μέσα του μεγάλα τμήματα της εργατικής τάξης (όπως έδειξαν και τα αποτελέσματα στις εργατικές περιοχές) στην σοσιαλδημοκρατία. Έτσι μπορεί να ενισχυθεί και η ανάγκη της καταγγελίας και του ξεκάθαρου διαχωρισμού απο αυτό το κοινοβουλευτικό τσίρκο.

Η εποχή των-αναμφίβολα σωστών- διαπιστώσεων (ο λαός είναι έτσι/ο λαός είναι αλλιώς) και των δηλώσεων (χρειάζεται το ένα /χρειάζεται το άλλο) έχει παρέλθει.  Αν δεν υπάρξουν τώρα πρωτοβουλίες σε μια άλλη κατέυθυνση (και στο εργατικό κίνημα ιδιαίτερα), ακόμα και αυτήν την διάψευση των ελπίδων του κόσμου θα την χρεωθούν εκείνες οι δυνάμεις που δεν "στήριξαν" και δεν "συμμετείχαν". Και η ζημιά θα είναι ανυπολόγιστη. Μετά απο τους σοσιαλδημοκράτες περιμένουν και άλλοι στην σειρά......

 

Η επιστολή του αλέξη Τσίπρα, 

 προς τους Χέρμαν βαν Ρομπάι, Ζοζέ Μπαρόζο, Μάριο Ντράγκι και Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ:

  «Σας στέλνω αυτή την επιστολή μετά την παράδοση της διερευνητικής εντολής που ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας έδωσε σε μένα, ώστε να διακριβώσω τη δυνατότητα σχηματισμού Κυβέρνησης που να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του Κοινοβουλίου, σύμφωνα με το Σύνταγμά μας. Η επιστολή αυτή ακολουθεί προηγούμενη, που είχα αποστείλει στις 21 Φεβρουάριου.

Η ψήφος του ελληνικού λαού την Κυριακή 6 του Μαΐου απονομιμοποιεί πολιτικά το Μνημόνιο Συνεννόησης/Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής το οποίο συνυπέγραψαν η προηγούμενη κυβέρνηση Παπαδήμου και οι αρχηγοί των δύο πολιτικών κομμάτων που είχαν εγγυηθεί την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της κυβέρνησης εκείνης. Και τα δύο αυτά κόμματα κατέγραψαν απώλεια, περίπου, 3,5 εκατομμύριων ψήφων, αθροίζοντας ποσοστό 33,5% των συνολικών ψήφων.

Παρακαλούμε σημειώστε ότι, πριν από αυτό, το Μνημόνιο Συνεννόησης / ΜΟΧΠ είχε ήδη απονομιμοποιηθεί όσον αφορά την οικονομική αποτελεσματικότητά του. Αλλά δεν είναι μόνο ότι το Μνημόνιο Συνεννόησης / ΜΟΧΠ απέτυχε στην επίτευξη των ίδιων του των στόχων. Είναι, επίσης, ότι έχει αποτύχει να αντιμετωπίσει τις δομικές ανισορροπίες και ανισότητες της ελληνικής οικονομίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ επεσήμαινε όλα τα τελευταία χρόνια τις ενδογενείς αδυναμίες της οικονομίας. Όλες οι κυβερνήσεις, που συνεργάζονται στενά με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αγνόησαν τις προτάσεις μας για συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις.

Παρακαλούμε σημειώστε επίσης ότι, εξαιτίας των πολιτικών του Μνημονίου Συνεννόησης/ ΜΟΧΠ, η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα σε καιρό ειρήνης η οποία το 2012 διανύει το πέμπτο διαδοχικό έτος βαθιάς ύφεσης.

Επιπλέον, το πρόγραμμα Ανταλλαγής Ομολόγων (PSI) έχει αποτύχει να διασφαλίσει με αξιόπιστο τρόπο τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του αυξανόμενου δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ της Ελλάδας. Η λιτότητα δε μπορεί με κανένα τρόπο να είναι η θεραπεία στην ύφεση. Είναι λοιπόν επιτακτική η άμεση, κοινωνικά δίκαιη, αντιστροφή της καθοδικής τάσης της οικονομίας μας.
Πρέπει επειγόντως να διασφαλίσουμε την οικονομική και κοινωνική σταθερότητα στη χώρα μας. Για το σκοπό αυτό, οφείλουμε να αναλάβουμε κάθε δυνατή πολιτική πρωτοβουλία προκειμένου να αντιστρέψουμε τη λιτότητα και την ύφεση. Γιατί πέραν της έλλειψης δημοκρατικής νομιμοποίησης, η συνέχεια της εφαρμογής του προγράμματος εσωτερικής υποτίμησης οδηγεί την οικονομία στην καταστροφή, χωρίς να δημιουργεί προϋποθέσεις ανάκαμψης. Η εσωτερική υποτίμηση τείνει να οδηγήσει σε κρίση ανθρωπιστική.

Συνεπώς οφείλουμε να επανεξετάσουμε ολόκληρο το πλαίσιο της υπάρχουσας στρατηγικής, δεδομένου ότι δεν απειλεί μόνο την κοινωνική συνοχή και τη σταθερότητα στην Ελλάδα, αλλά αποτελεί και πηγή αστάθειας για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη.

Το κοινό μέλλον των ευρωπαϊκών λαών βρίσκεται υπό την απειλή αυτών των καταστροφικών επιλογών. Είναι βαθιά η πίστη μας ότι το πρόβλημα της κρίσης είναι ευρωπαϊκό, και άρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο πρέπει να βρεθεί η λύση».  

Από το Praxis