Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος
H λυδία λίθος της πολιτικής πρότασης κάθε κόμματος,
σε ό,τι κι αν αναφέρεται αυτή η πρόταση, είτε η πρόταση αφορά στους μισθούς και στις συντάξεις, είτε στις εργασιακές σχέσεις, είτε η πρότασή του έχει να κάνει με την οικονομία, είτε με την εξωτερική πολιτική, είτε με τις δημοκρατικές ελευθερίες,
η λυδία λίθος, επαναλαμβάνουμε, για να κρίνουμε όχι μόνο το τι λέει, αλλά και το τι στην πραγματικότητα εννοεί το κάθε κόμμα, είτε αναφέρεται στα «μικρά» είτε στα «μεγάλα»,
είναι μία και μόνη:
Η στάση του απέναντι στην ΕΕ και στο κεφάλαιο.
Και στη στάση αυτή δεν υπάρχει «τρίτος δρόμος». Οπως δεν υπάρχει το «ολίγον έγκυος». Ισχύει ή το ένα ή το άλλο:
`Η στάση χειροκροτητή και πρόθυμου τροφοδότη αυταπατών για το ρόλο της ΕΕ ή στάση αντιπαράθεσης, καταδίκης, σύγκρουσης, διεξόδου και διαφυγής από ένα μηχανισμό στην υπηρεσία του κεφαλαίου και των μονοπωλίων.
Μάλιστα, ειδικά στις σημερινές συνθήκες,
Συνεπώς,
το να ισχυρίζεται κάποιος ότι θα «διαπραγματευτεί», θα «συνεννοηθεί», θα «διεκδικήσει», θα επιδιώξει να επιτύχει «λύση» για τα προβλήματα επιβίωσης του λαού μέσα στο πλαίσιο και τους μηχανισμούς της ΕΕ, εκεί δηλαδή που εξυφαίνονται τα σχέδια σφαγιασμού του λαού, ο ισχυρισμός του αυτός έχει την εξής «αξία»:
Είναι σαν να λες ότι θα πάω στο ΝΑΤΟ να διαπραγματευτώ για να λειτουργεί - το ΝΑΤΟ - ως παράγοντας ειρήνης, φιλίας και συναδέλφωσης των λαών...
Είναι σαν να λες ότι θα πάω να διαπραγματευτώ στο ΔΝΤ ώστε από βαμπίρ και αιμοσταγή οργανισμό στην υπηρεσία των τοκογλύφων να το μετατρέψω - το ΔΝΤ - σε φιλόπτωχο ταμείο...
Είναι σαν να λες, τελικά, ότι θα πάω στην Ιπποκράτους και στη Συγγρού για να διαπραγματευτώ με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ ώστε να πάψουν - το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ - να είναι κόμματα των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εργολάβων, των εφοπλιστών και της «Ζήμενς»...
σε ό,τι κι αν αναφέρεται αυτή η πρόταση, είτε η πρόταση αφορά στους μισθούς και στις συντάξεις, είτε στις εργασιακές σχέσεις, είτε η πρότασή του έχει να κάνει με την οικονομία, είτε με την εξωτερική πολιτική, είτε με τις δημοκρατικές ελευθερίες,
η λυδία λίθος, επαναλαμβάνουμε, για να κρίνουμε όχι μόνο το τι λέει, αλλά και το τι στην πραγματικότητα εννοεί το κάθε κόμμα, είτε αναφέρεται στα «μικρά» είτε στα «μεγάλα»,
είναι μία και μόνη:
Η στάση του απέναντι στην ΕΕ και στο κεφάλαιο.
Και στη στάση αυτή δεν υπάρχει «τρίτος δρόμος». Οπως δεν υπάρχει το «ολίγον έγκυος». Ισχύει ή το ένα ή το άλλο:
`Η στάση χειροκροτητή και πρόθυμου τροφοδότη αυταπατών για το ρόλο της ΕΕ ή στάση αντιπαράθεσης, καταδίκης, σύγκρουσης, διεξόδου και διαφυγής από ένα μηχανισμό στην υπηρεσία του κεφαλαίου και των μονοπωλίων.
- σε συνθήκες τρόικας - όπου τα 2/3 της τρόικας είναι η ΕΕ (Κομισιόν και ΕΚΤ) -
- σε συνθήκες μνημονίων και δανειακών συμβάσεων, που συντάσσονται από την ελληνική πλουτοκρατία και τους ευρωενωσιακούς εταίρους της υπό την πολεμική ιαχή του επιτροπάτου «καλό κουράγιο Ελληνες»,
- σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης που τόσο σε παγκόσμιο όσο και - ειδικότερα - στο ευρωπαϊκό επίπεδο σαρώνει με τη σφραγίδα των Βρυξελλών ό,τι έχει απομείνει να θυμίζει λαϊκό δικαίωμα,
το να ισχυρίζεται κάποιος ότι θα «διαπραγματευτεί», θα «συνεννοηθεί», θα «διεκδικήσει», θα επιδιώξει να επιτύχει «λύση» για τα προβλήματα επιβίωσης του λαού μέσα στο πλαίσιο και τους μηχανισμούς της ΕΕ, εκεί δηλαδή που εξυφαίνονται τα σχέδια σφαγιασμού του λαού, ο ισχυρισμός του αυτός έχει την εξής «αξία»:
Είναι σαν να λες ότι θα πάω στο ΝΑΤΟ να διαπραγματευτώ για να λειτουργεί - το ΝΑΤΟ - ως παράγοντας ειρήνης, φιλίας και συναδέλφωσης των λαών...
Είναι σαν να λες ότι θα πάω να διαπραγματευτώ στο ΔΝΤ ώστε από βαμπίρ και αιμοσταγή οργανισμό στην υπηρεσία των τοκογλύφων να το μετατρέψω - το ΔΝΤ - σε φιλόπτωχο ταμείο...
Είναι σαν να λες, τελικά, ότι θα πάω στην Ιπποκράτους και στη Συγγρού για να διαπραγματευτώ με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ ώστε να πάψουν - το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ - να είναι κόμματα των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εργολάβων, των εφοπλιστών και της «Ζήμενς»...
Προσπαθείτε να απλοποιήσετε μια πολύπλοκη πραγματικότητα σε σαφή σχήματα όπως της λυδίας λίθου που ποιό σωστά θα έπρεπε να την πείτε λυδία λίθο 2.0 (ΛΛ2) αφού την επαναπροσδιορήσατε. Όμως η σαφήνεια αυτή είναι φαινομενική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠχ πρέπει να απαντήσετε (στα πλαίσια ίσως και της λογικής του Λένιν (http://www.marxistbooks.gr/extremism.htm) κατά πόσο η θέση σας δεν μπορεί να ερμηνευτεί σαν μια παραλλαγή του αριστερισμού του πεζοδρομίου σε άλλο μεγαλύτερο πλαίσιο (αυτό της πολιτικής στάσης στο ευρωπαικό τοπίο).
Εξηγούμε: Στο εγγύτερο πλαίσιο το ελληνικό ρεπουμπλικανικό αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτικό σύστημα έχει αποδειχτεί ότι θρέφει τις ελίτ (παρασιτικές και κεφαλαιοκρατικές) εις βάρος του λαού .Συνεπώς όποιο κόμμα θρέφει με αυταπάτες τον ελληνικό λαό ότι εντός του συστήματος αυτού μπορεί να βελτιώσει τη θέση του ο εργαζόμενος δεν μπορεί να θεωρηθεί κατά μια ερμηνεία της ΛΛ2 ότι στο εγγύτερο αυτό πολιτικό πλαίσιο αυτό το κόμμα δεν εκπροσωπεί καλά τα συμφέροντα των εργαζομένων ;
Όταν ένα κόμμα δίνει μάχη για την θέση του εντός του κοινοβουλευτικού συστήματος (με τις εκλογές) δεν δίνει ένα σήμα ότι προσδοκά πολλά από τη συμμετοχή του στο σύστημα αυτό και δεν θρέφει και αυτό παρόμοιες αυταπάτες;
Οπότε έχει την ηθική νομιμοποίηση ένας κόμμα να θεωρεί ότι μπορεί να συμμετέχει προσωρινά στο ελληνικό ''σύστημα των ντόπιων ελιτ' (κοινοβουλευτισμός, 4η ολιγαρχική μηντιακή εξουσία κτλ) αλλά να κριτικάρει ένα άλλο κόμμα γιατί διαπραγματεύται τη συμμετοχή του σε ένα αντίστοιχο σύστημα ευρύτερης όμως έκτασης;
Η ευρώπη μας κάνει μόνο κακό; Οι άλλες πιθανές χώρες για συνεργασίες δεν έχουν κεφαλαιοκράτες;
Ας αποδεσμευτούμε εμείς απο την Ευρωπαϊκή Ένωση και εφόσον θελήσουν οι ευρωπαϊκές χώρες να συνεργαστούν με την ελληνική λαϊκή εξουσία, πάνω όμως σε βάσεις που να ευνοούν τους έλληνες εργαζόμενους, εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Δεν είμαστε αντιευρωπαϊστες, αλλά ενάντια στην συμμετοχή σε έναν ιμπεριαλιστικό μηχανισμό όπως η ΕΕ.
ΔιαγραφήΔεύτερον είναι άλλο πράγμα η συμμετοχή σου στο κοινοβούλιο, με σκοπό την ενίσχυση του εργατικού κινήματος για την ανατροπή του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής, και άλλο πράγμα η συμμετοχή σου με σκοπό να διαχειριστείς πολιτικά την αστική εξουσία.
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι το ελληνικό "ρεπουμπλικανικό" (???) αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτικό σύστημα, πιο απλά όπως λέμε εμείς το αστικό πολιτικό σύστημα, ΑΛΛΑ ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής. Ο οποίος δεν είναι ελληνικός φαινόμενο.
Το ΚΚΕ λοιπόν, εφόσον απευθύνεσαι σε κομμουνιστές, ΔΕΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙ ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ, πως ο ελληνικός λαός (όπως και οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί λαοί) μπορεί να λύσει τα προβλήματα του εντός του συστήματος.
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, προετοιμάζει τον ελληνικό λαό ώστε να ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΕΙ την κοινωνία στην οποία ζει και να στείλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα. Χρησιμοποιώντας όλα τα όπλα που έχει διαθέσιμα απο το αστικό πολιτικό σύστημα και αναμένοντας ανάλογες εξελίξεις και απο τους λαούς της Ευρώπης.