Αντιμέτωπος με τον σαδισμό...(Μέρος Β)

Το πρώτο μέρος εκεί

Πρίν προχωρήσω στην ερώτηση 4 θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω ένα σχόλιο που έκανα στο πρώτο άρθρο το οποίο συμπληρώνει κάποια πράγματα αναφορικά με την πρώτη και τη δεύτερη ερώτηση της κυρίας Ταρλά(οι ερωτήσεις 1 και 2 υπάρχουν στο πρώτο μέρος).
 

“Το ότι το καπιταλιστικό σύστημα και το καπιταλιστικό κράτος δεν αξιολογεί και δεν αξιοποιεί καταλλήλως το δυναμικό του, αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να σταλούν στο πυρ το εξώτερο. Στο κάτω κάτω εξ αρχής βρέθηκαν εκεί που βρέθηκαν επειδη εξυπηρετουσαν συγκεκριμμένες δικές του σκοπιμοτητες και τώρα πια που στενεύουν τα πράγματα τους αδειάζει Και όσον αφορά το δημόσιο αν το δούμε σε επίπεδο οργανισμων δεν υπάρχει καμία λογική σε αυτό που γίνεται μιας και ξεπουλιούνται ή κλείνουν ενα σωρό κερδοφόρες επιχειρήσεις.
Αλλά αυτό που μας λέει η κυρία τάρλα έτσι και αλλιώς δεν ειναι να φύγουν οι “βολεμένοι” και να μπούν άλλοι που θα είναι ενσυνείδητοι, μας λεει, σαν να τους μισει που δεν ειναι αυτή στη θέση τους, να φύγουν όλοι γιατί έτσι και αλλιώς υπηρχαν κάποιοι που κωλοβαρούσαν ή που δεν μπήκαν με αξιοκρατικές διαδικασίες. Δηλαδή μαζί με τα ξερά ας καούν και τα χλωρά.
Βεβαια οι απολύσεις σε δημόσιο και ιδωτικό τομέα δεν γίνονται επειδή όλοι αυτοί που απολύονται δεν είναι καλοί στη δουλειά τους, γίνονται εξαιτίας της κρίσης, η οποία έχει επέλθει επειδή υπάρχει η αντίθεση ανάμεσα στην παραγωγή που είναι κοινωνικοποιημένη, και στον πλούτο που τον καρπώνονται λίγα άτομα. Ε από ένα σημείο και πέρα οι κάτω στεγνώνουν τόσο πολυ που δεν μπορούν να αγοράσουν τα οσα μέχρι πρότεινως παράγονταν απο τους ίδιους και έτσι ο καπιταλισμός, που για να πηγαίνει καλά πρέπει να αυξάνεται η παραγωγή χρόνο με το χρόνο, μπουκώνει. Στην αρχή το πράγμα καλύπτεται για λίγο εντέχνως με χρηματοπιστωτικά τερτίπια(πιστωτικες, δάνεια, χρηματιστηριακά πακέτα) μέχρι που σκάει μια και καλή και με μεγαλύτερο πάταγο. Βλεπεις ο Μαρξ τον καπιταλισμό τον ήξερε δυο αιώνες πριν, καλύτερα και απο τους ίδιους τους καπιταλιστες του σήμερα.
Όσον αφορα το β μέρος του άρθρου τώρα(δηλαδή τα επόμενα 3 σημεία) αυτό πραγματικά είναι ακόμα χειρότερο από το πρώτο, ειδικά εκεί που μιλάει για τα στεγαστικά δάνεια, μέχρι και οι ομοοιδεάτες της τσίνισαν σε αυτο(μιλάω για τα σχόλια στο blog σας).
Απο εκεί και πέρα ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματα του
Προσωπικά ειμαι υπέρ της αξιοπρεπούς δουλειας για όλους σε μια κοινωνία που θα εστιαζει στο απο ολους για ολους, το οποιο βέβαια δεν μπορεί να γίνει αν δεν ανατραπεί ο καπιταλισμος πρωτα. Παρόλα αυτά οι άνθρωποι πρεπει να αγωνιζονται συλογικα για να βελτιωσουν τη θεση τους ακόμα και σε αυτό το σύστημα, εστω και αν σε περιόδους κρίσης το σύστημα δεν κάνει παραχωρήσεις αλλά μόνο παίρνει ακόμα και εκείνα τα ψίχουλα που είχε πετάξει νωρίτερα σε εκείνους που ζύμωναν το ψωμι. ”




Και συνεχίζουμε με τις ερωτήσεις:

Ερ.4: Δεν πρέπει να πληρώσουν οι πλούσιοι, που τους περισσεύουν για να ανακουφιστούν οι φτωχοί;
Απ: Ναι, καλό θα ήταν, αλλά υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα. Δεν θέλουν. Και ξέρεις γιατί δεν θέλουν; Γιατί κανείς δεν φρόντισε να τους πείσει να θέλουν. Και άμα δεν θέλουν και πας να τους τα πάρεις, θα μαζέψουν τα μπογαλάκια τους και θα πάνε σε άλλη γη σε άλλα μέρη.
Πώς; Εσύ δεν είσαι τέτοιος; Είσαι συμπονετικός και δίκαιος τόσο που δεν αντέχεις τη λάμψη από το φωτοστέφανό σου;
Εσύ δεν στραβομουτσούνιαζες όταν τύχαινε το παιδί σου να αγαπήσει κάποιον φτωχότερο; Γιατί δεν ήθελες τότε να μοιράσεις τον πλούτο σου (που ήταν και δανεικός ως επί το πλείστον);
Εσύ δεν κυκλοφορούσες με ένα αυτοκίνητο για τη λαϊκή, ένα για το γραφείο κι ένα τέσσερο επί τέσσερο (ναι, με ο) για τις εξορμήσεις σου στην άγρια φύση της Μυκόνου; Προσφέρθηκες ποτέ να δώσεις το ένα σε κάποιον που δεν έχει;
Εσύ δεν ξόδευες για να ζεις σε ένα σπίτι με 8 δωμάτια, εκ των οποίων τα 5 ήταν ξενώνες για επισκέπτες που δεν είχες ποτέ; Γιατί δεν πήγαινες σε ένα μικρούτσικο 4 δωματίων για να δώσεις τη διαφορά σε έναν άστεγο που κοιμάται στα παγκάκια;
Τώρα, γιατί να σου δώσουν οι άλλοι; Σε τι είσαι εσύ αξιότερος όλων εκείνων που περιφρόνησες;

Δηλαδή θα έρθει ο άλλος να μου πει, "αυτό και αυτό και αυτό και αυτό είναι δικό μου, δούλευε τώρα για 300 ευρώ και λέγε μου και ευχαριστώ κάθε 5 λεπτά"...ε συγνώμη κιόλας αλλά δεν θα του έχω ευγνωμοσύνη και ότι μπορώ θα κάνω για να τον ανατρέψω. Και αμα θέλει να φύγει από μόνος του, αν εξαρτιόνταν από εμάς τους κομμουνιστές θα του λέγαμε "στα τσακίδια" και να μας αφήσετε και τα κλειδιά των πλοίων σας των λιμανιών και των εργοστασίων σας. Όταν ο λαός το αποφασίσει μπορεί και να κατακτήσει τα μέσα παραγωγής και να τα δουλέψει και να τα αναπτύξει με τρόπο ακόμα πιο αποδοτικό και εστιάζοντας στις πραγματικές ανάγκες του. Δεν θα είναι η πρώτη φορά άλωστε, το είδαμε να προχωρά με μεγάλη επιτυχία μετά την Μπολσεβίκικη επανάσταση στη Ρωσία. Δυστυχώς όμως ο περισσότερος κόσμος δεν έχει πιστέψει στην δύναμη του και έτσι όταν έρχεται ο άλλος και μας λέει...

"...άμα δεν με αφήσεις να σε βιάσω τότε εγώ θα σε εγκαταλείψω και θα φύγω" εμείς αντί να του κουνήσουμε το μαντίλι για αντίο, στήνουμε κώλο μη τυχόν και χάσουμε το κελεπούρι.

Είναι η ίδια λογική της γυναίκας που τρώει ξύλο αλλά δεν εγκαταλείπει την συζιγική εστία διότι είναι εξαρτημένη οικονομικά από τον άντρα, με τη διαφορά ότι για τον λαό δεν ισχύει κάτι τέτοιο διότι ο κεφαλαιοκράτης είναι στην πραγματικότητα εξαρτημένος από τον εργάτη και όχι το αντίθετο...απλά αυτό ο λαός στην παρούσα φάση αδυνατεί να το συνειδητοποιήσει διότι κυριαρχεί μέσα στο μυαλό του η ιδεολογία της άρχουσας τάξης(αστικής) που τον κρατά δέσμιο και τον αναγκάζει να αποδεχθεί τις υπάρχουσες σχέσεις υποτέλειας.

Αυτή η ιδεολογία είναι και ο λόγος που πολλοί θέλουν να έχουν την ψευδαίσθηση μεγαλείου, να οδηγούν 4Χ4, να έχουν τζακούζι στο σπίτι τους κλπ...διότι ο καταναλωτισμός σαν τρόπως ζωής, μας δίνει την αίσθηση της αυτο-εκπλήρωσης όταν γεμίζουμε τα κενά(κενά που πραγματικά υπάρχουν) με πολύχρωμα σκουπίδια. Πάντως οι περισσότεροι αυτά που ξοδεύουμε δουλεμένα τα έχουμε...το αν κάνουνε επιπόλαιες αγορές είναι άλλο ζήτημα και αν πρέπει να απολογηθούμε σε κάποιον είναι στον εαυτό μας και μόνο. Ουτως ή άλλως δεν περιμένει κανείς οι άνθρωποι σε αυτό το στρεβλό σύστημα να έχουν την απαραίτητη καλλιέργεια για να μπορούν να ξεχωρίζουν την ποιότητα(που κοστίζει και αξίζει) από το σκουπίδι(που μόνο κοστίζει). Πάντως δεν μπορώ να απαιτώ να τιμωρηθεί με έξωση ο εργάτης που ξόδεψε λεφτά για να πάρει μια μερσεντές και να πάει ένα ταξίδι σε κάποιο κοσμικό νησί, και έτσι υπερχρέωσε την πιστωτική του κάρτα. Δεν είναι κάτι που το έκανε έτσι απλά από καπρίτσιο, αλλά επειδή έτσι αισθάνεται ότι αποκτά κάποια υπόσταση στα μάτια των υπολοίπων. Και τέτοιου είδους παραδείγματα, τυποποίησης για να "ταιρίαζουμε" με τους άλλους ή για να κάνουμε εντύπωση στον κύκλο μας, υπάρχουν σε όλα τα κοινωνικά στρώμματα από τα χαμηλότερα μέχρι τα ψηλότερα, απλά όπως είναι λογικό, πολλά από αυτά που συνηθίζουν να κάνουν οι απο κάτω θεωρούνται "κίτς" ενω αυτά στα οποία στρέφεται το ενδιαφέρον των απο πάνω, είναι πιο εύκολο να θεωρηθούν "in". Και βέβαια ο νέος εργάτης, είναι πιθανόν να θέλει να πάει και στη Μύκονο, γιατί οι μικροαστικές του ονειρώξεις τον οδηγούν, στο βαθμό που μπορεί να το κάνει, να θέλει να αναπαράξει τις συνήθειες της "υψηλής κοινωνιάς". Έτσι οταν ο πλούσιος οδηγεί τζιπ δημιουργεί πρότυπο συμπεριφοράς, αλλά όταν ο εργάτης πάει να αντιγράψει αυτό το πρότυπο και να ακολουθήσει τον ίδιο τρόπο ζωής αντιμετωπίζεται μουλάρι που προσποιείται το άλογο κούρσας και όλοι περιμένουν πως και πως για να σκουντουφλήσει και να γελάσουν χαιρέκακα. Το ότι ο πλούσιος το έχει κλεμένο και το τζίπ του και τις διακοπές του και την έπαυλη του και το κότερο του μέσω της απόσπασης της υπεραξίας, ενώ ο μισθωτός εργάτης προσπαθεί όπως όπως να το ξεπληρώσει με τον ιδρώτα του(και βρίσκεται σε ενα αγώνα δρόμου να προλάβει τις έντοκες δόσεις) δεν έχει μάλλον καμία σημασία στην κοινωνία του "κάνε ότι θέλεις αρκεί να μην σε πιάσουν".

Και είναι λάθος κυρία Ταρλά να μεταθέτετε τις ευθύνες για τους αστέγους και τους φτωχούς στον απλό λαό, γιατί και για την θέση του μικρομεσαίου μικροαστού, και για την θέση του φτωχού και για την θέση του άστεγου στο παγκάκι(που ακόμα και εκεί ενοχλεί μερικούς), φταίει πρωτίστως το σύστημα στο σύνολο του που αναπαράγει αυτές τις σχέσεις και όχι το κάθε άτομο ξεχωριστά. Και βέβαια το σύστημα αποτελείται από άτομα, όμως δεν το ελέγχω ούτε εγώ, ούτε αυτός που έχει το περίπτερο στη γωνία, ούτε ο άστεγος, ελέγχεται, στο βαθμό που μπορεί να ελεγχθεί, από μια ελίτ του πλούτου, που η δίψα της για όλο και περισσότερο κέρδος, είναι η αιτία που υπάρχουν αυτές οι έντονες ανισότητες.

Η εξήγηση κατ εμέ του φαινομένου πολλοί άνθρωποι να έχουν 1-2-3 σπίτια, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανασφάλεια που δικαίως νιώθουν, και δευτερευόντως στην απληστία(η οποία [απληστία] είναι και αυτή στοιχείο του τρόπου σκέψης με τον οποίο μας διαπαιδαγωγεί η καπιταλιστική κοινωνία), καθώς ελπίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο είναι δυνατό να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά τους. Βέβαια αποδεικνύεται ότι οι περισσότεροι μάλλον έχτιζαν στην άμμο παλάτια που ο βοριάς μιας κρίσης τα κάνει από τη μια στιγμή στην άλλη κομμάτια.

Για αυτό εμείς λέμε ότι το πρόβλημα της στέγης θα λυθεί μόνο στον σοσιαλισμό(όπως και είχε λυθεί στην ΕΣΣΔ), όπου δεν θα υπάρχουν ούτε για δείγμα φαινόμενα που παίρνουν τρομαχτικές διαστάσεις στον καπιταλισμό, όπως τα κατασχεμένα άδεια σπίτια ή τα για χρόνια ανοίκιαστα και ερειπωμένα, την ίδια στιγμή που υπάρχουν τόσοι άστεγοι. Είναι τεχνικώς εφικτό στις μέρες μας όλοι οι άνθρωποι να έχουν ένα σύγχρονο σπίτι πάνω από το κεφάλι τους. Το μόνο εμπόδιο είναι η ύπαρξη της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής που διαιωνίζει την φτώχεια και την ανέχεια και δημιουργεί τέτοια παράδοξα φαινόμενα, δηλαδή να υπάρχουν περισσότερα άδεια σπίτια από ότι άστεγοι.

Τη γελοιογραφία αυτή την πέτυχα στο Σφυροδρέπανο

Πάντως εμείς άμα γίνουμε εξουσία, το προλεταριάτο ντε, να είστε σίγουρη ότι δεν θα φορολογήσουμε τους πλούσιους, δεν θα τους δώσουμε την επιλογή του πληρώστε λίγα παραπάνω ή φύγετε. Θα τους τα πάρουμε με το έτσι θέλω όλα όσα έχουν εκτός από εκείνα που τους χρειάζονται για να ζήσουν, γιατί κανένας δεν γίνεται πάμπλουτος με τον δικό του ιδρώτα(διαφορετικά όλοι οι εργάτες θα ήταν Ωνάσηδες) αλλά με τον ιδρώτα των άλλων, άρα ολα αυτά που έχουν "καβατζώσει" οι πλουτοκράτες ανήκουν στην πραγματικότητα στον λαό ο οποίος τα δημιούργησε.


Ερ.5: Δεν πρέπει να επαναστατήσουμε όλοι εναντίον των τραπεζών που έρχονται να μας πάρουν τα σπίτια μας;
Απ: Ασφαλώς! Αν έρθει κάποιος να μου πάρει το σπίτι ΜΟΥ θα του ανοίξω το κεφάλι στα δώδεκα! Αν όμως έρθει να πάρει το σπίτι το οποίο δεν έχω αποπληρώσει (οπότε σπίτι ΤΟΥ) θα το βουλώσω, θα πω «ατύχησα, πάμε παρακάτω». Πόσο μάλλον αν πρόκειται για σπίτι που δεν έχεις αποπληρώσει ΕΣΥ και το θεωρείς (ποιος ξέρει γιατί) δικό σου! Κι επειδή δεν είμαι κανένα κτήνος, οπωσδήποτε εδώ θα εξαιρέσω περιπτώσεις ανθρώπων που λόγω υγείας ή πολύ ιδιαίτερων κοινωνικών περιστάσεων βρέθηκαν σε δύσκολη θέση. Αλλά όχι εσένα, που έχεις πάρει δάνεια και πιστωτικές από κάθε γνωστή και άγνωστη τράπεζα και τώρα που δεν μπορείς πια να τα πληρώνεις, απαιτείς να στα πληρώσουμε εμείς, που δεν έχουμε δανειστεί ποτέ ούτε σεντ! Και ακόμα χειρότερα, δεν ντρέπεσαι να τα στερείς από τους γέροντες που δεν έχουν την πολυτέλεια να εργαστούν ή να μεταναστεύσουν!

Τι λε ρε...σοβαρά; Εμένα δηλαδή που όταν ο πατέρας μου  ξεκίνησε να χτίζει για να φύγει επιτέλους από το το νοίκι(μετά από 35-40 χρόνια) έπαιρνε 2000 ευρώ σύνταξη, και τώρα του τα έκαναν 1100-1200, φταίει αυτός που δεν μπορεί να πληρώσει τις δόσεις στην τράπεζα; Ξέρεις πόσοι είναι σαν τον πατέρα μου; Πόσοι είναι ακόμα χειρότερα που έχασαν εντελώς τις δουλειές τους; Και πόσοι ακόμα πρόκειται να απολυθούν(μόνο για το δημόσιο εκρεμούν για ακόμα 70 χιλιάδες απολύσεις φέτος) ή πόσοι μένουν από τα αφεντικά τους απλήρωτοι για μήνες; Από που και ως που τα στερούμε όλοι εμείς τα χρήματα από τους γέροντες(λες και δεν οι ίδιοι στερημένοι), και όχι το αστικό κράτος που τα παίρνει από τους κάτω για να τα δώσει στους πανω; Δηλαδή τα εκατομύρια και τα δισεκατομύρια που πήγαν στις διάφορες υπερτιμολογημένες μπίζνες τους τύπου Siemens, στις αναθέσεις έργων όπως  έγινε με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, στις μαζικές χρυσοπληρωμένες εμπορκές συμφωνίες του κράτους με ιδιώτες(βλέπε φαρμακοβιομηχανία πχ), στα δάνεια που στην συντριπτική τους πλειοψηφία φαγώθηκαν από τα κοράκια της πλουτοκρατίας, στις εγγυήσεις που δόθηκαν στις τράπεζες, στις φούσκες του χρηματιστηρίου, στην ληστεία των ταμείων και αλλού.

Και επειδή λέτε και για τις πιστωτικές, θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι αν το σύστημα δεν είχε εφεύρει τις πιστωτικές και τα υπόλοιπα τεχνάσματα, η κρίση θα ερχόταν ακόμα γρηγορότερα διότι θα μπούκωνε η αγορά μια ώρα αρχύτερα..ανάσα στον καπιταλισμό έδιναν αυτά...όμως μάλλον για εσάς είναι ψιλά γράμματα. Και στο κάτω κάτω οι τράπεζες που είναι τοοοοοοοσοοοοο σωστές απέναντι στις υποχρεώσεις τους γιατί όταν τα βρήκαν σκούρα η κυβέρνηση τις στήριξε και δεν μπορεί να στηρίξει εκείνους που κοντεύουν να χάσουν τα σπίτια τους; Δηλαδή όταν η τράπεζα δεν μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της μου κόβουν εμένα τον μισθό και της τον δίνουν ενω οταν εγώ δεν μπορώ να εκπληρώσω τις υποχρεώσεις μου, μου πάιρνουν το σπίτι και της το δίνουν. Και αυτό δεν γίνεται μόνο στην Ελλάδα, ούτε μόνο στην Ευρώπη, τα ίδια γίνονται και στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο.

Όταν εμένα μου έστελναν από την τράπεζα Κύπρου μήνυμα που έλεγε, χωρίς να το έχω ποτέ ζητήσει, "συγχαρητήρια σας έχει εγκριθεί δάνειο μέχρι 6000ευρώ", αν εγώ τα είχα ανάγκη μεγάλη αυτά τα λεφτά ίσως και να τα έπαιρνα. Κάποιοι το έπραξαν και με τα χρήματα αυτά έστειλαν τα παιδιά τους για σπουδές, ή τους αγόρασαν ένα αμάξι, η τα βοήθησαν στο γάμο τους. Γιατί και σε ποιόν πρέπει να είναι υπόλογοι όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Αλλά ακόμα και αν κάποιος χρωστάει 2-3 χιλιάρικα σε τράπεζες και τα χρωστάει επειδή έκανε ανόητες και περιττές αγορές, γιατί δηλαδή να χάσει το σπίτι του;  Το βρίσκετε αλήθεια λογικό και ανθρώπινο εσείς και οι ευαισθησίες σας να ξεσπιτώνονται έτσι απλά οικογένειες που έχουν ματώσει για να εξασφαλίσουν την όποια στέγη, επειδή άλλαξαν τα δεδομένα και δέχθηκαν ισχυρό πλήγμα τα οικονομικά τους οπότε δεν μπορούν πια να τα βγάλουν πέρα με τις (υπο)χρεώσεις τους;

Το ίδιο το σύστημα άλωστε τα προωθούσε όλα αυτά, και τα δάνεια, και τις πιστωτικές, και τα κοσμήματα, και τα αμάξια. Το έκανε σε τέτοιο μεγάλο βαθμό που ο ξέφρενος καταναλωτισμός άρχισε να αποτελεί μέσον κοινωνικοποίησης, κοινό κώδικα επικοινωνίας, συγκολλητική ουσία για τις ανθρώπινες σχέσεις. Με λίγα λόγια ο ξέφρενος καταναλωτισμός δεν είναι απλά ένα καπρίτσιο αλλά τρόπος ζωης που μέσω της αγοράς αγαθών και της επίδειξης τους, ταυτοποιούμαστε στην κοινωνία και γινόμαστε αποδεκτοί. Αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχουν ένα σωρό άνθρωποι που ενώ δεν έχουν καλύψει άλλες πιο βασικές ανάγκες, κατανάλωνουν χρήματα στην υπηρεσία του "φαίνεσθαι" μόνο και μόνο από το φόβο να μην κακοχαρακτηριστούν και περιθωριοποιηθούν.

Πάντως ακόμα και στην λεγόμενη εποχή της "ευδαιμονίας" οι περισσότεροι ήταν συνεχώς στο τρέξιμο προκειμένου να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα. Αυτός ήταν και ο λόγος που έκαναν δυο και τρείς δουλείες ώστε να εξασφαλίσουν τόσα χρήματα όσα θα έπρεπε κανονικά να τους εξασφαλίζει μια. Διότι εκτός από χρήμα οι άνθρωποι πρέπει να έχουν το χρόνο και τη διάθεση για να μπορούν να αναπτυχθούν σφαιρικά. Όμως όταν γυρνάς κατάκοπος μετά από 12 ώρες δουλειάς είναι εύκολο να αφεθείς σε υποκατάστατα ή παυσίλυπα(χαζοεκπομπές στην τηλεόραση, χαζοβιβλία, αλκοολισμός, χάπια, shoping therapy) που ναι μεν σου παρέχουν ενα είδος "γρήγορης ανακούφισης" αλλά σε αφήνουν στάσιμο, αποκομμένο από την πραγματικότητα και ευάλωτο στις όποιες αναταράξεις και αρνητικά ερεθίσματα. Και εκτός των άλλων, όταν είσαι κορεσμένος σωματικά και ψυχολογικά, γίνεσαι πολύ πιο εύκολος στόχος για να σου πασάρουν την κάθε είδους παραμύθα, και εκείνη της πιστωτικής, και εκείνη του χρηματιστηρίου, και εκείνη του ότι "εσυ φταίς για όλα αφού δεν είσαι άξιος" και αυτή του "μονοδρόμου" που περνά μέσα από την αποδοχή, ως κάτι αναγκαίο και αναπόφευκτο, του αφέντη βιαστή.

Αν και είχα σκοπό να το ολοκληρώσω στο δεύτερο μέρος, είδα ότι τελικά μου βγαίνει μεγάλο και έτσι αφήνω την απάντηση της 6ης ερώτησης για άλλη δημοσίευση διότι χρειάζεται εκτεταμένη ανάπτυξη. 

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)