16 Ιουλίου 2013

Άντε πάλι με το σοβιετικό κράτος που ακούει στο όνομα Ελλάδα...εκεί που ξεκινά ο αστικός τύπος πεθαίνει η λογική



Το σενάριο αυτό είναι μάλλον πιο ρεαλιστικό από τις φασον πολιτικές αναλύσεις διάφορων "ανεξάρτητων" δημοσιογράφων.
Τελικά δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά, πέρα του ότι αποτελεί κεντρική γραμμή για τους υπηρέτες του κεφαλαίου εδώ στην Ελλάδα να βαφτίζουν όλες τις παθογένειες του καπιταλισμού "σοβιετικές" έχοντας διττό στόχο, από τη μια να βγάλουν το σύστημα τους[που έχει φτάσει στα όρια του] λάδι, και από την άλλη να δημιουργήσουν ψευδείς εντυπώσεις στον κόσμο που τους ακούει/διαβάζει σχετικά με το τι είναι ο σοσιαλισμός ούτος ώστε να τον δαιμονοποιήσουν στην συνείδηση του. Ο λόγος αυτή τη φορά για το άρθρο του Καισάριου στο Capital.gr, που με τη μέθοδο της καισαρικής εκμαιεύει εντελώς αυθαίρετα συμπεράσματα και κάνει παραλληλισμούς οι οποίοι ούτε μία σχέση έχουν με τον σοσιαλισμό. Παρακάτω πρόκειται να γίνει σχολιασμός μερικών αποσπασμάτων του άρθρου του προκειμένου να φανεί σε τι επίπεδα γελοιότητας φτάνουν τα επιχειρήματα του.


"Το κρατικοδίαιτο κομμάτι του Ελληνικού Σοβιέτ (ήτοι η ελληνική γραφειοκρατική αριστεροσύνη) χορεύει αυτή την εποχή το τελευταίο ταγκό. Σωστά ακούσατε. Κάνουν μια ύστατη προσπάθεια να διατηρήσουν τα προνόμιά τους, τους μισθούς και τους τίτλους τους. Η τελευταία αυτή προσπάθεια έχει επικεντρωθεί στο να βρεθεί αρκετό χρήμα προκειμένου να μην χάσουν τα “κεκτημένα”.

Έτσι λοιπόν, πιστεύοντας ότι στην ελληνική οικονομία "λεφτά υπάρχουν", έχουν αμολήσει χρηματοκυνηγητό με σκοπό να βρουν και το τελευταίο ευρώ, για να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που κάνουν τόσα χρόνια, που δεν είναι άλλο από το να απομυζούν τον Ελληνικό λαό.

Προφανώς κανείς τους δεν πιστεύει στο ρητό της στήλης, Φόροι που δεν μπορεί να πληρωθούν δεν θα πληρωθούν, αλλά και "Βεβαιωμένοι" φόροι που δεν μπορούν να πληρωθούν, δεν θα πληρωθούν. Προφανώς κάνεις τους δεν γνωρίζει την θεωρία του Laffer, σύμφωνα με την οποία όσο μεγαλύτερη η φορολογία, τόσο λιγότεροι οι φόροι. Το Ελληνικό Σοβιέτ όχι μόνο παραγνωρίζει τους κανόνες των μαθηματικών, αλλά έχει έννομο συμφέρον να κάνει το αντίθετο.

Αδιαφορεί τι λένε οι κλασικοί φιλελεύθεροι οικονομολόγοι, η πρακτική εμπειρία των δυτικών οικονομιών των τελευταίων 100 ετών και αδιαφορεί για το ότι παντού ο υπαρκτός σοσιαλισμός έχει αποτύχει. Το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να φορολογεί, είτε αυτά τα λεφτά υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν. Βλέπεις αγαπητέ αναγνώστη, είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου... του δικού της θανάτου."(Πηγή)




Τώρα πως μπορεί κάποιος να παραλληλίζει το ΠΑΣΟΚ [διότι προφανώς για το ΠΑΣΟΚ μιλάει], του Ευρώ και του χρηματιστηρίου με τον υπαρκτό σοσιαλισμό, πραγματικά δεν μπορώ να το εξηγήσω. Αλλά ακόμα και με τη λογική του Καισάριου, από πού και ως πού ο "υπαρκτός" λειτουργούσε σύμφωνα με το μότο "να τους ταράξουμε στους φόρους"; Εκτός και αν στο μυαλό του Καισάριου υπαρκτός σοσιαλισμός σημαίνει σοσιαλδημοκρατία, δηλαδή ένα από τα προσωπεία του καπιταλισμού που καμία σχέση δεν έχει με τον σοσιαλισμό όπως εκφράστηκε από τους κλασικούς του μαρξισμού.

Μιας και επικαλείται όμως τους κλασικούς φιλελεύθερους ο Καισάριος, τόσο αυτοί όσο και οι νεοφιλελεύθεροι υποστηρίζουν μειωμένους φόρους, όχι για τις μάζες, αλλά για τους επιχειρηματίες, κάτι που έτσι και αλλιώς συμβαίνει στην χώρα μας εδώ και χρόνια και μάλιστα με την ψαλίδα να ανοίγει συνεχώς εις βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Ας δούμε όμως και μερικά στατιστικά:

" Σε σχέση με τα φορολογικά έσοδα από την άμεση φορολογία, το 72,3% προέρχεται από φόρους που καταβάλλουν φυσικά πρόσωπα (εκ των οποίων το 55,5% από μισθωτούς και συνταξιούχους και το 15,8% από τα λοιπά φυσικά πρόσωπα) και μόλις το 28,7% από νομικά πρόσωπα." (Πηγή)

Έτσι λοιπόν κατανέμονται τα φορολογικά βάρη στην Ελλάδα, το κύριο μέρος το πληρώνουν μισθωτοί και συνταξιούχοι, εκείνοι δηλαδή που με τον ιδρώτα τους έχουν παράξει και παράγουν τον πλούτο, και τα νομικά πρόσωπα τα οποία κατέχουν αυτόν τον πλούτο, επιβαρύνονται με μόλις το 28/100.

Και παρότι το Capital.gr παραπονιέται για τη φορολόγηση του κεφαλαίου στην Ελλάδα(γιατί αυτήν την φορολόγηση εννοεί κάποιος φιλελεύθερος όταν αναφέρεται στους "κλασικούς"), αυτή στην πραγματικότητα βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, συγκεκριμένα:

" Η συνολική φορολογική επιβάρυνση της Ελλάδας (συμπεριλαμβανομένων και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης) ως προς το ΑΕΠ, το 2009, ήταν στο επίπεδο του 30,3%, αρκετά χαμηλότερα από το μέσο όρο των 27 χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης (35,8%). Επίσης, η Ελλάδα κατείχε το χαμηλότερο ποσοστό για τις χώρες της ζώνης του ευρώ, στις οποίες ο μέσος όρος ήταν 36,5%."

Ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη η φορολογική επιβάρυνση παραμένει σχετικά σταθερή, στην Ελλάδα διαπιστώνονται τρεις ουσιαστικά φάσεις. Στην πρώτη φάση, έως και το 2000, υπάρχει ενίσχυση της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης. Στη δεύτερη φάση, που διαρκεί έως και το 2004, η συνολική φορολογική επιβάρυνση μειώνεται και αποκλίνει περαιτέρω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Στην τρίτη φάση, έως και το 2008, η φορολογική επιβάρυνση παραμένει σταθερή, ενώ έκτοτε μειώνεται εκ νέου λόγω της οικονομικής κρίσης και της ύφεσης."
(Πηγή)


Δηλαδή με τη λογική του Καισάριου οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι περισσότερο σοβιετικές από τη δική μας. Λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη και τις περαιτέρω διευκολύνσεις εξαιτίας της κρίσης για την προσέλκυση επενδυτών(ΣΔΙΤ, FAST TRACK, σφαγή εργασιακών και μισθών), η χώρα μας έχει μετατραπεί όχι μόνο σε φορολογικό αλλά και σε επενδυτικό παράδεισο για τα δεδομένα της ευρωπαϊκής ένωσης.

Όμως για τον λαό δεν μειώνεται η φορολογική επιβάρυνση, δεν χρειαζόμαστε καν στατιστικά για αυτό, το αποδεικνύουν τα χαράτσια, η φορολόγηση των ανέργων, η αύξηση των φόρων μέσα από τα τιμολόγια της ΔΕΗ και άλλων υπηρεσιών, η αύξηση του ΦΠΑ κ.α. Άρα η πλουτοκρατία όχι μόνο γλιτώνει φόρους, αλλά αυτοί οι φόροι μετακυλούν στους χαμηλόμισθους και τους οικονομικά αδύναμους. Συγκεκριμένα:

“Όπως αναφέρει η ΓΣΕΕ, μισθωτοί και οι συνταξιούχοικατέβαλαν ως άμεση φορολογία 6,5 δισ. ευρώ, 47,9% (2009), 6,9 δισ., 52,6% (2010),7,1 δισ. ευρώ, 55,5% (2011), ενώ οι επιχειρήσεις κατέβαλαν ως άμεση φορολογία4,7 δισ. ευρώ, 35,1% (2009), 4,1 δισ., 30,7% (2010), και 3,6 δισ. ευρώ, 28,7%(2011).” (Πηγή)

Συμπληρωματικά:

"Οσον αφορά τη διάρθρωση των φορολογικών εσόδων, διαπιστώνεται ότι το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ελλάδα προέρχεται από την έμμεση φορολογία. Μάλιστα, το χάσμα ανάμεσα σε άμεσους και έμμεσους φόρους είναι πολύ μεγαλύτερο στην Ελλάδα σε σχέση με το μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Προκύπτει, δηλαδή, ότι συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Ελλάδα σε μεγαλύτερο βαθμό επιβαρύνει τους πολίτες της με την κοινωνικά άδικη έμμεση φορολόγηση παρά με άμεσους φόρους, που μπορεί να είναι αναδιανεμητικοί και κοινωνικά δίκαιοι.

Στην Ελλάδα, οι άμεσοι φόροι είναι περίπου στο ήμισυ του μέσου όρου της Ε.Ε. 15, αποτελώντας κατά αυτό τον τρόπο τον κύριο λόγο για την ελλειμματική σχέση των δημόσιων εσόδων στην Ελλάδα με τα αντίστοιχα των χωρών της Ε.Ε. "
(Πηγή)

Δηλαδή ο λόγος που τα δημόσια ταμεία είναι μείον, δεν είναι οι "παχυλοί" μισθοί και συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων και των άλλων μισθωτών(αυτοί πληρώνουν και έμμεσους και άμεσους φόρους αναγκαστικά και δεν μπορούν να κρυφτούν), αλλά οι φοροαπαλλαγές των νομικών προσώπων όπως είναι για παράδειγμα το εφοπλιστικό κεφάλαιο που απολαμβάνει 60 ειδικών φοροαπαλλαγών.

Σε ποίο από τα σοσιαλιστικά κράτη του "υπαρκτού" κύριε Καισάριε συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, πείτε μας παρακαλώ; Υπήρχαν στην ΕΣΣΔ παραγωγικά μέσα που να άνηκαν σε ιδιώτες και δεν το ήξερα; Πως λοιπόν εσείς κάνετε τέτοιες αυθαίρετες συγκρίσεις; Πως παρομοιάζετε μια χώρα που ξεσκίζει στους φόρους τους πολλούς για την ευημερία των λίγων καπιταλιστών με μια χώρα που είχε καταργήσει την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και την είχε μετατρέψει σε κοινωνική περιουσία; Στα δικά μου μάτια, και στα μάτια κάθε λογικού ανθρώπου, το "ελληνικό σοβιέτ" μια χαρά ακολουθεί τους κανόνες των κλασικών αλλά και των νέων φιλελεύθερων. Στην σοβιετική Ελλάδα η εκπαίδευση, η υγεία, η ψυχαγωγία, η στέγαση, η ενέργεια και άλλα πολλά, που στις χώρες του υπαρκτού θεωρούνταν πριν από πολλές δεκαετίες δεδομένα, είναι σήμερα όνειρα απατηλά για τις λαϊκές οικογένειες. Και όλα αυτά για να μετατεθεί η κρίση από τα σαλόνια της πλουτοκρατίας που τη δημιούργησε, στις πλάτες του λαού που πάντα πληρώνει το λογαριασμό σε καθεστώς καπιταλισμού, ασχέτως με ποιό προσωπείο παρουσιάζεται αυτός(σοσιαλδημοκρατικό, φιλελεύθερο, φασιστικό ή άλλο).

Το κρατικοδίαιτο κομμάτι που λέτε λοιπόν κύριε Καισάριε, όσον αφορά στη χώρα μας αλλά όλες τις καπιταλιστικές χώρες του κόσμου, είναι πέρα και πάνω από όλα η ολιγαρχία του πλούτου. Κάποια ψίχουλα από το μεγάλο φαγοπότι φυσικά, απορροφούνται και από το πολιτικό τους προσωπικό για τις υπηρεσίες τους. Άλωστε χωρίς τις εγγυήσεις και τις διευκολύνσεις που του προσφέρει το αστικό κράτος δεν θα μπορούσε να είχε υπάρξει ο καπιταλισμός, όσο και αν οι φιλελεύθεροι του συρμού προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο.

Και συνεχίζει ο Καισάριος:

"Αυτό το κρατικοδίαιτο κομμάτι της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας θα πρέπει να εξαλειφτεί. Είναι η ίδια κάστα γραφειοκρατών που απαρτίζουν και την ΕΡΤ και είναι οι ίδιοι που εμποδίζουν οποιαδήποτε προσπάθεια προόδου, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση θέλει πράγματι να αλλάξουν τα πράγματα (που δυστυχώς όσο περνάει ο καιρός το πιστεύω λιγότερο)." (Πηγή)


Την ώρα όμως που η κυβέρνηση κλείνει τη δημόσια τηλεόραση απολύοντας χιλιάδες ανθρώπους, προστατεύει τους καναλάρχες των ιδιωτικών καναλιών με πολλούς τρόπους. Έχουμε και λέμε:

"Με ένα άρθρο 8 αράδων σε πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 31ης Δεκεμβρίου 2012, η κυβέρνηση ανέστειλε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά την υποχρέωση των ιδιωτικών καναλιών να καταβάλουν φόρων 20% επί των τηλεοπτικών τους διαφημίσεων." (Πηγή)

Την ίδια στιγμή το κράτος στην ουσία επιδοτεί τα ιδιωτικά κανάλια μετακυλώντας το κόστος εγκαταστάσεων του τεχνικού εξοπλισμού στους δήμους αλλά και παραχωρώντας τη χρήση τεχνικού εξοπλισμού της ΕΡΤ σε αυτούς:

Οι τελικές διευκολύνσεις

Τώρα που εξασφαλίστηκε ο μονοπωλιακός έλεγχος των συχνοτήτων, θα πρέπει να μειωθούν και οι δαπάνες του γνωστού αναδόχου. Η εκτιμώμενη πληθυσμιακή κάλυψη από τα 156 κέντρα εκπομπής εκτιμάται στο 96,2 %. Τι γίνεται λοιπόν με το υπόλοιπο ποσοστό του πληθυσμού, όπου μπορεί να απαιτηθούν άλλα 300 σημεία εκπομπής με μικρούς αναμεταδότες; Ποιος θα πληρώσει αυτό το κόστος που θα έπρεπε να βαρύνει τον ανάδοχο;

Η συνταγή είναι γνωστή και έχει εφαρμοστεί κατά κόρον τα τελευταία χρόνια: Μετακυλίουμε το κόστος που έπρεπε να πληρώσει ο ιδιώτης ανάδοχος (Digea) στον πολίτη. Στη σελίδα 43 των προδιαγραφών αναφέρεται ότι ο ανάδοχος οφείλει να συνεργάζεται με Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης οι οποίοι θα προτίθενται να αναλάβουν το κόστος των αναγκαίων αναμεταδοτών!

Σε άλλο δε σημείο, υποχρεώνει την ΕΡΤ να προσφέρει τους ιστούς των κεραιοσυστημάτων της για υποχρεωτική συνεγκατάσταση με τον ιδιώτη ανάδοχο! (Πηγή)



Η ίδια η ΕΡΤ από το 2010 όχι μόνο δεν επιβαρύνει τον προϋπολογισμό αλλά είναι και κερδοφόρα(όπως άλλωστε κερδοφόρος ήταν και ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ, αλλά και τόσες άλλες δημόσιες υπηρεσίες που πούλησαν η πρόκειται να πουλήσουν). Ας δούμε και τα σχετικά νούμερα:


Η ΕΡΤ παραμένει ήταν κερδοφόρος το 2011 και συνέχισε να παρουσιάζει έσοδα ύψους 36 εκατ. ευρώ το 2012. Το ανταποδοτικό τέλος είναι καθοριστικό για τη λειτουργία της εταιρείας καθώς συνιστούσε το 94,2% των εσόδων της, με τις διαφημίσεις και τις χορηγίες να έχουν υποχώρησε στο 4,14% ,τα λοιπά έσοδα στο 1,2% και οι πωλήσεις της Ραδιοτηλεόρασης στο 0,46%.

(Πηγή) 

Φυσικά κριτήριο αξιολόγησης για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση δεν μπορεί να είναι το κέρδος αλλά το τι προσφέρει στον λαό, όμως εδώ εστιάσαμε στα οικονομικά αφού ακόμα και μέσα από το δικό τους, οικονομικίστικο πρίσμα, δεν δικαιολογείται το ξεπούλημα της ΕΡΤ ως ζημιογόνου.
Ας δούμε όμως πόσο μας κοστίζουν τα ιδιωτικά κανάλια:

"Στην τηλεόραση-χρηματιστήριο, ο διαφημιστικός χρόνος πωλείται ανά δευτερόλεπτο. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, κάθε κανάλι μπορεί ανά ώρα να πουλήσει 12 λεπτά, ήτοι 720 δευτερόλεπτα. Η τιμή διαμορφώνεται ανάλογα με τη ζήτηση που υπάρχει και από τη διαθεσιμότητα του τηλεθεατή - μικρή στην πρωινή ζώνη, ανεβαίνει στο λεγόμενο «prime time», μετά τις 9 το βράδυ, δηλαδή, και στην κύρια ζώνη ενημέρωσης. Το κόστος παραγωγής ανεβάζει και την τιμή του διαφημιστικού χρόνου. Πράγμα που σημαίνει ότι μέσω του διαφημιζομένου το μάρμαρο της ακριβότερης παραγωγής, εμμέσως πλην σαφώς, ο καταναλωτής το πληρώνει. Πόσο κοστίζει στον διαφημιζόμενο το δευτερόλεπτο που θα πληρώσουμε εμείς αγοράζοντας το προϊόν του; Στην πρωινή ζώνη, ένα πετυχημένο πρωινάδικο κοστίζει 25-30 χιλ. ευρώ· στο prime time, ένα επεισόδιο ενός πετυχημένου σίριαλ κοστίζει 120-140 χιλ. ευρώ. Το πρωί, το δευτερόλεπτο, κατά μέσον όρο, τιμάται 18 ευρώ· στη βραδινή ζώνη, 60.

Πριν από την οικονομική κρίση, το διαφημιστικό κόστος που μετακυλιόταν κατά μέσον όρο στην τιμή αγοράς για τον καταναλωτή υπολογιζόταν για ένα αυτοκίνητο μεσαίου κυβισμού 400 ευρώ ανά μονάδα πώλησης, ενώ σ' ένα αναψυκτικό ή ένα γιαούρτι το ποσοστό του κόστους έφτανε το 4% της τιμής αγοράς του προϊόντος. «Το κόστος που καλείται να πληρώσει ο καταναλωτής στην τιμή αγοράς του προϊόντος κυμαίνεται, ανάλογα με την κατηγορία του προϊόντος, από 4 ώς 12%» λέει ο καθηγητής στο τμήμα Media και Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μανώλης Χαιρετάκης." (Πηγή)



Σε όλα αυτά αν προσθέσουμε το σαμποτάρισμα της ΕΡΤ από την ίδια την κυβέρνηση στην διεκδίκηση των διαφημιστικών πακέτων, το χάρισμα ή την αδιαφορία για την είσπραξη των χρεών των ιδιωτικών καναλιών προς το δημόσιο κλπ, συνειδητοποιούμε ότι σκοπός του υπαρκτού σοσιαλισμού της Ελλάδας είναι το σαμποτάρισμα του δημόσιου τομέα και η ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας...;!;!;!

Παρότι άρθρα όπως αυτό του Καισάριου, και παλιότερα του Στούπα του Μελέτη Μελετόπουλου και άλλων δεν θα μπορούσαν να σταθούν στα πόδια τους σε έναν υγιή κόσμο παρά μόνο ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας τελευταίας διαλογής, στον δικό μας κόσμο των διαστρεβλωμένων συνειδήσεων σίγουρα την κάνουν τη ζημιά τους με τη συνεχή και χρόνια επανάληψη και τον συντονισμένο βομβαρδισμό. Πραγματικά είναι πολύ βαρετό για κάποιον να απαντάει σε τέτοιες ηλιθιότητες/αθλιότητες, αλλά από την άλλη δεν μπορούμε να τα αφήνουμε αναπάντητα όλα αυτά διότι μόνο με το ξεμπρόστιασμα τους(από ότι μέσο διαθέτουμε) μπορεί να περιοριστεί η ζημιά και ο αντίκτυπος που έχουν στην κοινωνία. Ένα είναι βέβαιο πάντως, πως κάποια μέρα όλοι αυτοί οι γυμνοσάλιαγκες της "δημοσιογραφίας" θα πνιγούν στα ίδια τους τα ξερατά και τότε ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι θα αρχίσουν να αναζητούν την αλήθεια.

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)

11 σχόλια:

  1. δεν υμάμαι ποιον είναι καλεσμένο από ΝΔ μία φορά στον REAL ο χατζηνικολάου (νομίζω Χατζηγακη) κι έλεγε την γνωστή αυτή πίπα για Σοβιετική χώρα κτλ.σε επίπεδο τρολιάς έστειλα ένα μνμ που του ρωτούσε αν ισχύει τίποτα από την ΣΕ στην Ελλάδα.πχ μηδενική ανεργία,δωρεαν υγεια,παιδεια κτλ....η απάντηση του ήταν "ε καλά τώρα" και ήταν αφορμή να τον ρομπέψει ο Χατζηνικολάου ακριβώς για αυτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ( http://redflyplanet.blogspot.com/2013/06/blog-post_5863.html )
      Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στη Σοβιετική Ένωση

      ( http://redflyplanet.blogspot.com/2013/06/blog-post_25.html )
      Διακοπές: προνόμιο στον καπιταλισμό, δικαίωμα στον σοσιαλισμό

      Το παράδειγμα των σοσιαλιστικών χωρών

      Στον αντίποδα βρίσκεται το παράδειγμα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης τον 20ο αιώνα. Αποδεικνύει ότι η ανάγκη της εργατικής τάξης και των παιδιών της για διακοπές μπορεί να ικανοποιηθεί.Στη Σοβιετική Ένωση υπήρχε το πιο ευρύ δίκτυο δημόσιων παραθεριστικών ιδρυμάτων στον κόσμο. Τα πάνω από 14.000 κέντρα αναζωογόνησης που διέθετε δέχονταν περισσότερους από 45.000.000 αδειούχους.
      Το σοσιαλιστικό κράτος παρείχε ετήσιες πληρωμένες άδειες και φρόντιζε συνεχώς ώστε να διευρύνεται το δίκτυο πολιτιστικών, μορφωτικών, αναζωογονητικών ιδρυμάτων, να αναπτύσσεται ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός, η φυσική αγωγή και ο τουρισμός.Η άδεια διακοπών ήταν μέχρι και 24 εργάσιμες μέρες, και που μαζί και με τις αργίες έφτανε τον ένα μήνα.

      Περισσότερα από τα μισά εισιτήρια που δίνονταν για τα τουριστικα θέρετρα ήταν δωρεάν ή το 30% ήταν πληρωμένο από τον προϋπολογισμό των υπηρεσιών κοινωνικής ασφάλισης ή υγειονομικής περίθαλψης.

      Τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 υπολογίζεται ότι οι εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια των διακοπών ξόδευαν μόλις το 20–25% ενός μισθού.

      Στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία κάθε χρόνο πάνω από το 80% των μαθητών, πάνω από 2,6 εκατομμύρια παιδιά, περνούσαν τις διακοπές τους σε κατασκηνώσεις με πλούσιο πολιτιστικό και αθλητικό περιεχόμενο. Ακόμα στη Σοβιετική Ένωση συνολικά σε 40.000 περίπου παιδικές κατασκηνώσεις, έκαναν διακοπές δωρεάν ή με πολύ χαμηλό κόστος περίπου 10 εκατομμύρια παιδιά.

      Αναγκαία προϋπόθεση για να γίνουν οι διακοπές κοινωνικό αγαθό για όλους είναι η αλλαγή τάξης στην εξουσία. Απαιτείται η μετατροπή σε κρατική-κοινωνική ιδιοκτησία όλων των μεγάλων ξενοδοχειακών και τουριστικών εγκαταστάσεων, σε συνδυασμό με την κατάργηση της εμπορευματοποίησης της γης. Η γη, τα δάση, οι παραλίες θα αποτελούν λαϊκή, κρατική περιουσία. Με παραγωγή που οργανώνεται στα πλαίσια του κεντρικού σχεδιασμού και με βάση την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη υπέρ του λαού.Ilief

      Διαγραφή
  2. Καλα εκανες, παλι καλα που δεν το καταχωνιασαν

    Εμενα παντως ολα αυτα μου θυμιζουν κατι ταινιες που σε βαζανε σε ενα δωματιο και αναβοσβηνε μια οθονη με διαφορα μυνηματα και εικονες, και τελικα σε προγραμματιζανε να πας να σκωτωσεις των προεδρο...

    ...δηλαδη ειναι τοσο χοντροκομμενη η προπαγανδα που θυμιζει τετοιο πραγμα, να σου αντικαταστησουν την εννοια των λεξεων στο μυαλο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις

    1. ( http://redflyplanet.blogspot.com/2013/04/blog-post_27.html )
      Ο Αμελέτητος καθηγητής Μελέτης(μέρος πρώτο)

      ( http://redflyplanet.blogspot.com/2013/06/blog-post_8279.html )
      Ο Αμελέτητος καθηγητής Μελέτης, μέρος δεύτερο:(Απάντηση στο παιδαριώδες άρθρο του Μελέτη Μελετόπουλου στο οποίο ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα είναι το τελευταίο σοβιετικό κράτος)

      ( http://leninreloaded.blogspot.gr/2013/07/blog-post_8313.html )
      Ν. Μόττας-Το μεγάλο ψέμα περί «κράτους-Σοβιέτ» και η Ελλάδα του Καπιταλισμού



      Ο ΣΕΒ και η Ελλάδα πρότυπο για την Γερμανία. Όχι, δεν είναι τρολιά, αλλά δημοσιεύσεις την εποχή της ισχυρής Ελλάδας

      ( http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=667637 )
      Δηλώσεις Ντίτερ Χουντ
      «Πάγωμα» αποδοχών και μείωση ασφαλιστικών εισφορών επιθυμούν οι γερμανοί εργοδότες

      (..)«Εργοδοτική γραμμή» στα πρότυπα του ΣΕΒ έδωσε την Τετάρτη ο πρόεδρος της Oμοσπονδίας των Γερμανικών Εργοδοτικών Οργανώσεων Ντίτερ Χουντ, υποστηρίζοντας τη μεταφορά επιχειρήσεων σε χώρες χαμηλού εργατικού κόστους και την ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις.

      Ο κ. Χουντ τάχθηκε κατά της αύξησης του ΦΠA από 16 σε 19% από 1ης Iανουαρίου του 2007, που έχει εξαγγείλει η νέα γερμανική κυβέρνηση, επισημαίνοντας ότι η γερμανική οικονομία αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια πρόβλημα χαμηλής ανάπτυξης που επιδεινώνεται με την αύξηση του φόρου.
      O πρόεδρος της γερμανών εργοδοτών τόνισε ότι η ελληνική οικονομία έχει παρουσιάσει σημαντική πρόοδο τα τελευταία χρόνια και εμφανίζει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και ανέφερε ότι κύρια αιτία της υστέρηση ξένων επενδύσεων προς την Ελλάδα είναι το υψηλό, σε σχέση με την Aνατολική Eυρώπη, κόστος εργασίας.(..)

      ( http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=140743 )
      (..) Οι Γερμανοί ζητούν μαθήματα
      Την επόμενη Τετάρτη έρχεται στην Αθήνα ο γερμανός υπουργός Οικονομικών για να δει τον ημέτερο κ. Ν. Χριστοδουλάκη, με τον οποίον τα είπαν και την περασμένη εβδομάδα στη Φραγκφούρτη. Δεν γνωρίζω βεβαίως τι θα πουν, αλλά ξέρω ότι ο πρόεδρος του Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Φραγκφούρτης Βολφ Κλινστ συνέστησε στον κ. Χριστοδουλάκη να παραδώσει στον γερμανό ομόλογό του «μαθήματα περιορισμού των κρατικών ελλειμμάτων». Ενδεχομένως να έκανε χιούμορ, αλλά μάλλον σοβαρά ανέφερε σε μια κλειστή συνάντηση ότι οι Βρυξέλλες ήσαν πολύ ευγενικές με τη Γερμανία. «Για τα ελλείμματά μας έπρεπε να μας εγχειρίσουν νότα» είπε ο γερμανός βιομήχανος. (..)Ilief

      Διαγραφή
    2. Poe, Redfly μία επίσης καλή ανάρτηση.
      (http://fadomduck2.blogspot.gr/2013/07/blog-post_567.html )
      Ο ξεπερασμένος σοσιαλισμός και μια καπιταλιστική καινοτομία.Ilief

      Διαγραφή
  3. από
    ( http://enomenoktistadiko.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html )

    11 Μαϊ 2013
    (..)Η θέση των οικοδόμων στην πρώην ΕΣΣΔ. Στοιχεία, «συγκρίσεις», σκέψεις…

    Alexey Bushkin - RIA Novosti archive

    Ύστερα από πρόσκληση της Ομοσπονδίας Οικοδόμων της Σοβιετικής Ένωσης, αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας, αποτελούμενη από τους Τ. Μαυροδόγλου, Χ. Γούση και Λ. Ζήσιμο, πραγματοποίησε 7ήμερη επίσκεψη στην ΕΣΣΔ από τις 27 Αυγούστου ως τις 3 Σεπτέμβρη του 1984. Η αντιπροσωπεία επισκέφθηκε εργοστάσια παρασκευής οικοδομικών υλικών και εργοτάξια κατασκευής κατοικιών, στη Μόσχα και στις πόλεις Ντονιέτσκ και Ζτάνωφ στην Ουκρανία.

    Στο κείμενο που ακολουθεί, που δημοσιεύτηκε στην "ΠΑΝΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ" τον Σεπτέμβρη του 1984, καταγράφονται οι εντυπώσεις των Ελλήνων συνδικαλιστών από την εμπειρία τους αυτή. Οι συνθήκες δουλειάς των πρώην Σοβιετικών συναδέλφων, οι οικονομικές απολαβές, τα δικαιώματα και οι παροχές του σοσιαλιστικού κράτους προς αυτούς, όλα τα στοιχεία που καταγράφονται στις παρακάτω γραμμές είναι ενδεικτικά της κυρίαρχης θέσης της εργατικής τάξης στην σοσιαλιστική κοινωνία και κάθε προσπάθεια, ακόμα και σαν σκέψη, για σύγκριση με τις συνθήκες σε αντίστοιχους τομείς στην καπιταλιστική Ελλάδα της ΕΕ και των μνημονίων της «κρίσης» αποδείχνεται ουτοπική… Αποδείχνεται επίσης, αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε, η ανατροπή τώρα του καπιταλιστικού συστήματος, που γεννά την εκμετάλλευση, τις «κρίσεις» και τα «μνημόνια» και σπρώχνει στην πλήρη εξαθλίωση εκατομμύρια εργαζόμενους, ανάμεσά τους και τους οικοδόμους, και το χτίσιμο μιας άλλης κοινωνίας, σοσιαλιστικής, όπου οι εργάτες θα είναι σε θέση να απολαμβάνουν τα οφέλη από τον πλούτο που οι ίδιοι παράγουν.(Οικοδόμος).

    «Στη Μόσχα συναντηθήκαμε με τους υπεύθυνους των συνδικάτων που μας ενημέρωσαν για το πρόγραμμα της παραμονής μας στη Σοβιετική Ένωση. Πρέπει να πούμε ότι ήταν ένα πρόγραμμα «σφιχτό» για τις εφτά μέρες που μείναμε. Αρχίσαμε με την επίσκεψη σε εργοστάσιο της Μόσχας που παράγει ασανσέρ μικρά και μεγάλα, γερανούς και άλλα μηχανήματα σχετικά με την οικοδομή. Απασχολούνται στο εργοστάσιο από 5.000 εργάτες. Στη Νότια Ουκρανία σε απόσταση 60 χιλ. από το Ντονιέτσκ επισκεφτήκαμε εργοστάσιο παραγωγής κεραμικών, πλακιδίων και διάφορων άλλων υλικών καθώς και τζαμιών μεγάλου πάχους για ειδικές ανάγκες. Και στο εργοστάσιο αυτό εργάζονται 4.500 εργαζόμενοι.

    Επίσης, επισκεφθήκαμε ένα νέο οικοδομικό συγκρότημα πολυκατοικιών. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι επρόκειτο για διαμερίσματα των δύο δωματίων. Στη μέση του συγκροτήματος ήταν έτοιμο κιόλας το σχολείο, η αποχέτευση, το κρύο και ζεστό νερό, η κεντρική θέρμανση και είχαν ετοιμάσει τα παρτέρια που τα γέμιζαν με μαύρο ξένο χώμα που θα γίνει ένας ωραίος λουλουδόκηπος. Πρέπει να τονίσουμε ότι η Σοβιετική Ένωση εφαρμόζει πρωτοπόρους μεθόδους δόμησης με προκατασκευή που έχουν σαν αποτέλεσμα να εξοικονομείται μεγάλη εργατική δύναμη. Αυτή η μέθοδος στοιχίζει πολύ λιγότερο από την κλασική που εφαρμόζουμε εμείς.

    Πήγαμε σε διάφορους χώρους ανάπαυσης των Οικοδόμων και των Πιονέρων καθώς και θεραπευτήρια, όπου οι εργαζόμενοι μπορούν να κάνουν θεραπεία μετά την εργασία για κάποια πάθηση που έχουν. Στη πόλη Ζτάνωφ επισκεφθήκαμε τη λέσχη πολιτισμού, που εκτός από την αίθουσα για πολιτιστικές εκδηλώσεις χωρητικότητας 800 θέσεων, έχει διάφορα τμήματα που διδάσκουν χορό, μουσικά όργανα, έχει και θίασο που δίνει παραστάσεις. Ήταν πραγματικά ένα καλλιτέχνημα. Θα πρέπει να σταθούμε λίγο στις αρμοδιότητες των συνδικάτων.
    -συνέχεια-Ilief

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. -συνέχεια- Η θέση των οικοδόμων στην πρώην ΕΣΣΔ. Στοιχεία, «συγκρίσεις», σκέψεις… ( http://enomenoktistadiko.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html )

    (..)Το Συνδικάτο και οι εκπρόσωποί του, μέσα στον τόπο δουλειάς έχουν αυξημένες εξουσίες. Δεν γίνεται τίποτα στο εργοστάσιο ή στο εργοτάξιο χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συνδικάτου.

    Σε κάθε τμήμα υπάρχει και συνδικαλιστική εκπροσώπηση, για την τήρηση των μέτρων ασφαλείας, των συνθηκών εργασίας και την εφαρμογή της Σ.Σ, για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων.

    Σε περίπτωση που διαπιστώνεται κάποια παράλειψη, ο εκπρόσωπος του συνδικάτου το αναφέρει στη διεύθυνση, η οποία είναι υποχρεωμένη να πάρει τα μέτρα που χρειάζονται.

    Και όπως μας έλεγαν, όταν ο Διευθυντής δεν συμμορφωθεί με την εισήγηση του συνδικάτου μπορεί να αντικατασταθεί. Τέτοιες περιπτώσεις έγιναν πολλές.

    Ακόμα, για την αύξηση της παραγωγής πρέπει πρώτα να γίνει συνέλευση των εργαζομένων της επιχείρησης για να αποφασίσουν οι ίδιοι οι εργάτες. Πρέπει να τονίσουμε ότι η ένταση πάνω στη δουλειά είναι πολύ χαμηλή σε σχέση με την γνωστή σε μας εντατικοποίηση που ο καπιταλιστής προσπαθεί να σε ξεζουμίσει για να βγάλει μεγαλύτερο κέρδος αδιαφορώντας για την υγεία και τη ζωή του εργάτη.

    Στη Σοβιετική Ένωση όλοι οι εργαζόμενοι, πριν μπουν στη παραγωγή, φοιτούν σε επαγγελματικές τεχνικές σχολές. Σε μια τέτοια σχολή που εκπαιδεύονται Οικοδόμοι πήγαμε στο Ντονιέτσκ. Μαζί με τα μαθήματα κάνουν και πρακτική εξάσκηση. Όσα από τα παιδιά αυτά είναι καλοί μαθητές προχωρούν στα ινστιτούτα παρακολουθώντας ανώτερα μαθήματα. Η σχολή είναι δωρεάν και στους μαθητές παρέχουν τρία γεύματα την ημέρα. Όταν κάνουν πρακτική εξάσκηση στην οικοδομή, πληρώνονται κανονικά το μεροκάματο. Αμέσως μετά την αποφοίτηση τοποθετούνται σε δουλειά.

    Στα αναπαυτήρια κάθε χρόνο πηγαίνει το 1/3 των Οικοδόμων, που πληρώνουν μόνο το ένα τρίτο της δαπάνης παραμονής. Το υπόλοιπο της δαπάνης το αναλαμβάνει το συνδικάτο. Στα αναπαυτήρια αυτά υπάρχουν ιατρεία και γιατροί για την παρακολούθηση της υγείας των εργατών χωρίς καμία επιβάρυνση.

    Πρέπει να σημειώσουμε ότι τα Συνδικάτα στη Σοβιετική Ένωση διαχειρίζονται τεράστια ποσά και έχουν την ευθύνη για την κοινωνική ασφάλιση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και όλα όσα σχετίζονται με τη ζωή του εργαζόμενου. Ο εργαζόμενος έχει τελείως δωρεάν φάρμακα, νοσοκομειακή περίθαλψη και πληρώνεται στο ακέραιο όταν είναι άρρωστος. Πολύ εφαρμόζεται η προληπτική ιατρική, έτσι κάθε 6 μήνες οι εργαζόμενοι περνάνε από γενική εξέταση (τσεκ-απ).

    Οι Οικοδόμοι στη Σοβιετική Ένωση είναι από τους καλύτερα αμοιβόμενους. Παίρνουν σύνταξη στα 60 χρόνια, δουλεύουν 5ήμερο και 40ωρο. Το Σοβιετικό κράτος δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην προστασία του περιβάλλοντος. Για το σκοπό αυτό διατίθενται τεράστια ποσά. Έτσι οι πόλεις αν και έχουν μεγάλες βιομηχανικές μονάδες δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα ρύπανσης. Οι πόλεις είναι μέσα στο πράσινο, έχουν τεράστια πάρκα, αποκεντρωμένες υπηρεσίες και μπορεί να πει κανείς αδίστακτα, ότι ο εργάτης που φεύγει από το εργοστάσιο ή ο Οικοδόμος από το εργοτάξιο και πάει στο σπίτι του ζει μέσα σε υγιεινότερο και ευχάριστο περιβάλλον.-συνέχεια-Ilief

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. -συνέχεια- Η θέση των οικοδόμων στην πρώην ΕΣΣΔ. Στοιχεία, «συγκρίσεις», σκέψεις… ( http://enomenoktistadiko.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html )

    (..)Η πόλη Ντονιέτσκ με 1.100.000 κατοίκους δεν φαίνεται καθόλου να έχει τόσο πληθυσμό. Δεν είναι σαν τις πόλεις τις δικές μας, μπετόν και άσφαλτος, χωρίς πράσινο που κοντεύουν να γίνουν ακατοίκητες από την ρύπανση. Σημειώνουμε ότι για κάθε κάτοικο της πόλης αντιστοιχούν 18 τ.μ. πράσινο.

    Οι Οικοδόμοι χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης στην Σοβιετική Ένωση. Αλλά και οι Οικοδόμοι εκτιμώντας τη σοβαρή αποστολή τους, ανταποκρίνονται στα καθήκοντα και τα πλάνα που τους αναθέτουν. Με πολύ χαρά και ικανοποίηση θα σου πουν πόσα εκατομμύρια λαϊκές κατοικίες, έχτισαν, πόσα εργοστάσια, σχολεία, νοσοκομεία, λέσχες πολιτισμού στο χρόνο που πέρασε, καθώς και άλλα έργα που συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη της Σοβιετικής Ένωσης και τη βελτίωση του επιπέδου της ζωής του Σοβιετικού λαού.

    Πρέπει να τονίσουμε ότι οι Οικοδόμοι έχουν προτεραιότητα στην χορήγηση κατοικίας. Τώρα γίνεται προσπάθεια η κάθε κατοικία να έχει 13 τ.μ. ωφέλιμο χώρο για κάθε άτομο, χωρίς τους βοηθητικούς χώρους κουζίνα, μπάνιο κ.λπ.

    Το δε ενοίκιο, μαζί με όλα τα κοινόχρηστα, νερό ηλεκτρικό, θέρμανση δεν ξεπερνάει το 10% του μισθού και να σημειωθεί ότι εκεί απαραίτητα εργάζονται όλα τα μέλη της οικογένειας. Εκείνο όμως που κάνει ιδιαίτερη εντύπωση στον ξένο επισκέπτη είναι ο πόθος του Σοβιετικού λαού για την ειρήνη και την φιλία των λαών. Μέσα στις επιχειρήσεις, στους δρόμους των πόλεων, στα αναπαυτήρια και τις λέσχες όπου ζουν και εργάζονται οι Σοβιετικοί άνθρωποι, θα συναντήσεις συνθήματα για την ειρήνη και τη φιλία των λαών. Είναι δε το πρώτο που έχουν να σου πουν όταν σε συναντήσουν. Σοβαρή εντύπωση μας προξένησε η επίσκεψή μας σε ένα σχολείο την πρώτη του Σεπτέμβρη, πρώτη ημέρα του νέου σχολικού έτους.

    Το πρώτο μάθημα που έκαναν τα παιδιά ήταν συζήτηση για την ειρήνη. Σε μια τάξη με 25 παιδιά, που τα πιο πολλά πήραν το λόγο, αναφέρθηκαν στις συνέπειες του πολέμου και του κυνηγητού των εξοπλισμών. Ήταν ενημερωμένα για το τι γίνεται σήμερα σε όλον τον κόσμο. Τις αιτίες έντασης της διεθνούς κατάστασης και τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, να ματοκυλήσουν την ανθρωπότητα. Όταν ρωτήθηκαν από την δασκάλα, πόσα από τα παιδιά έχουν θύμα στο μεγάλο πατριωτικό πόλεμο, περισσότερα από τα μισά απάντησαν ότι είχαν. Πρόκειται για πόλη που κατακτήθηκε από τους Γερμανούς φασίστες και όπως μας είπαν δόθηκαν πολύ σκληρές μάχες στην υπεράσπιση όσο και στην απελευθέρωσή της.

    Τελειώνοντας θέλουμε να τονίσουμε ότι οι τέτοιες επισκέψεις αφήνουν πολύ θετικές εμπειρίες. Δυναμώνουν τη φιλία ανάμεσα στους λαούς. Για τον εργαζόμενο μια επίσκεψη στη Σοβιετική Ένωση έχει ιδιαίτερη αξία γιατί κάνοντας τη σύγκριση για τη ζωή του εργάτη στη Σοβιετική Ένωση και την Ελλάδα βλέπει τις τεράστιες κατακτήσεις των Σοβιετικών. Ατσαλώνεται πιο πολύ η θέληση για αγώνα ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, το μόνο υπεύθυνο για τα σοβαρά προβλήματα και τα δεινά που αντιμετωπίζουμε σαν εργαζόμενοι και σαν λαός. Δεν μπορούμε κλείνοντας αυτό το σημείωμα από τις σύντομες εντυπώσεις μας να μην αναφερθούμε στην ιδιαίτερη εκτίμηση που τρέφουν οι Σοβιετικοί συνάδελφοι στους Οικοδόμους της Ελλάδας για τους αγώνες μας για την υπεράσπιση της ειρήνης, της δημοκρατίας και της ανεπτυγμένης διεθνιστικής ταξικής αλληλεγγύης που μας διακρίνει. Εκφράζουμε τέλος, από τις στήλες της εφημερίδας τις ευχαριστίες μας, για τη θερμή φιλοξενία που επιφύλαξαν στην αντιπροσωπεία μας, οι συνάδελφοι της Σοβιετικής Ένωσης.»(..)Ilief

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Aπό το βιβλίο του Μπογιόπουλου «Είναι ο Καπιταλισμός Ηλίθιε» διάσπαρτα τα αποσπάσματα Οι πηγές του και οι σελίδες σε παρένθεση

    ( http://www.scribd.com/doc/79335609/%CE%95%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%B7%CE%BB%CE%AF%CE%B8%CE%B9%CE%B5-%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CE%9C%CF%80%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82 )

    (..) «Αυτές τις μέρες, 1672 εργάτες στα σουπερ μάρκετ «Καρφούρ» αγωνίζονται ενάντια στο κλείσιμο των καταστημάτων και τις απολύσεις. Σύμφωνα με τα συνδικάτα, διακυβεύονται 5.000 θέσεις εργασίας μαζί με συμβασιούχους ορισμένου χρόνου. Η «Καρφούρ», ο 2ος σε μέγεθος όμιλος διανομών στον κόσμο, σκοπεύει να περικόψει πάνω από το 11% των 15.698 θέσεων εργασίας στο Βέλγιο από τις οποίες οι 10.900 είναι θέσεις ελαστικών μορφών απασχόλησης που καταλαμβάνονται κυρίως από γυναίκες. Ο όμιλος «Καρφούρ» παρουσιάζει σαν αναγκαίες αυτές τις αναδιαρθρώσεις, παρά το γεγονός ότι το 2008 έλαβε πάνω από 129 εκατ.ευρώ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ, φορολογήθηκε με συντελεστή μόλις 0,008% και είχε κέρδη πάνω από 300 εκατ.ευρώ» (..). Lydie Neufcourt, μέλος του Εθνικού Γραφείου του Εργατικού Κόμματος του Βελγίου.
    ( Ριζοσπάστης 3/4/2010 ) (σελίδα 66)

    (..)Στις ΗΠΑ το 1% του πληθυσμού κατέχει πάνω από το 16% του εθνικού πλούτου. Διαθέτει περιουσία μεγαλύτερη από το 40% του φτωχότερου πληθυσμού και το 2007 κατείχε 190 φορές περισσότερο πλούτο από το μέσο αμερικάνικο νοικοκυριό - από 131 φορές που ήταν η ψαλίδα το 1983 – (Economic Policy Institute Ελευθεροτυπία).

    Μέσα σε μία εικοσαετία (1980-2000) το εισοδηματικό ανώτερο το 0,1% του πληθυσμού των ΗΠΑ, αύξησε το μερίδιό τουστο εθνικό εισόδημα κατά 300%. Η αναλογία των μισθών των διευθυντικών στελεχών των πολυεθνικών σε σχέση με την μέση αμοιβή των εργατών αυξήθηκε από «30 προς 1», το 1970, σε σχεδόν «500 προς 1», το 2000.. Αυτά σε μία χώρα που διαβιούν 59 εκατομμύρια ανασφάλιστοι, όπου 50 εκατομμύρια ζουν με συσσίτιο, αλλά οι 400 ποιο πλουσιότεροι Αμερικανοί, αύξησαν το 2009 τις περιουσίες τους κατά 23% και ενός μόνο η περιουσία, του Μπιλ Γκέιτς, ισοδυναμεί με την συνολική περιουσία των 106 εκατομμυρίων φτωχότερων Αμερικανών.

    Στη Βρετανία, κατ’ αντίστοιχο τρόπο, το 1% του εισοδηματικά ανώτερου πληθυσμού κατέχει το 13% του εθνικού εισοδήματος.(..) (σελίδα 70).Ilief

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φορολογία στις ΗΠΑ.
    Ο υπεράνω κομμουνιστικής υποψίας Μάικλ Μουρ στο "Ηλίθιοι Λευκοί" το 2003
    Από ( http://www.scribd.com/doc/82809633/Michael-Moore-%CE%97%CE%BB%CE%AF%CE%B8%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%BA%CE%BF%CE%AF )

    (..)Και αν δεν με πιστεύετε, τότε επιτρέψτε μου να σας παραθέσω ορισμένα ουδέτερα, αντικειμενικά στατιστικά στοιχεία για να διαπιστώσετε πόσο καλά την περνάνε όσοι βρίσκονται στην κορυφή.

    * Από το 1979 μέχρι σήμερα(2002), το πλουσιότερο 1% της χώραςέχουν δει τις αποδοχές τους ν' αυξάνονται κατά 157%•εσείς που ανήκετε στο εισοδηματικά κατώτερο 20% ουσιαστικά βγάζετε εκατό δολάρια λιγότερα το χρόνο (αποπληθωρισμένα) απ' όσα βγάζατε στην αυγή της εποχής Ρέιγκαν.

    * Οι διακόσιες πλουσιότερες εταιρείες του κόσμου έχουν δει τα κέρδη τους να αυξάνονται κατά 362,4% από το1983. Οι συνολικές πωλήσεις τους είναι τώρα μεγαλύτερες από το συνολικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν όλων των κρατών του κόσμου - εξαιρουμένων δέκα.

    * Μετά τις πρόσφατες συγχωνεύσεις των τεσσάρων μεγαλύτερων αμερικανικών πετρελαϊκών εταιρειών, τα κέρδη τους έχουν εκτοξευθεί κατά 146% — στη διάρκεια μιας, όπως μας είπαν, «ενεργειακής κρίσης».

    * Για τον τελευταίο χρόνο για τον οποίο υπάρχουν στοιχεία, σαράντα τέσσερις από τις κορυφαίες ογδόντα δύο αμερικανικές εταιρείες δεν πλήρωσαν το καθιερωμένο ποσοστό του 35% του φόρου που πρέπει να πληρώνουν οι επιχειρήσεις. Στην πραγματικότητα, το 17% των εταιρειών δεν πλήρωσαν ΚΑΘΟΛΟΥ φόρους - και επτά απ' αυτές, συμπεριλαμβανομένης και της General Motors, έπαιξαν με τον φορολογικό κώδικα, μαγειρεύοντας τα έξοδα και τις φορολογικές πιστώσεις, μέχρι που η κυβέρνηση κατέληξε να τους οφείλει εκατομμύρια δολάρια!

    * Άλλες 1.279 επιχειρήσεις, με περιουσιακά στοιχεία πάνω από διακόσια πενήντα εκατομμύρια δολάρια, δεν πλήρω-σαν καθόλου φόρους και δήλωσαν μηδέν εισόδημα για το1995 (τον πιο πρόσφατο χρόνο για τον οποίο υπάρχουν διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία)(..)

    (…)Η πετρελαϊκή εταιρεία Halliburton ίδρυσε μια θυγατρική στα νησιά Κέιμαν στις αρχές της δεκαετίας του '90. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει πετρέλαιο στα νησιά Κέιμαν. Ούτε υπάρχουν διυλιστήρια ή κέντρα διανομής. Τι έκανε, λοιπόν, εκεί η θυγατρική της Halliburton; Η κυβέρνηση ήταν, για προφανείς λόγους, καχύποπτη. Από το 1996 ως το 1998 δεκατέσσερις διαφορετικές φορολογικές αγωγές κατατέθηκαν κατά της Halliburton και των θυγατρικών της. Σε μια περίπτωση η κυβέρνηση υποστήριξε ότι η Halliburton χρησιμοποίησε τις θυγατρικές αυτές για ν' αποφύγει να πληρώσει φόρους τριάνταοκτώ εκατομμυρίων δολαρίων. Και δεν είναι οι μόνες επιχειρήσεις που θέλησαν να εξαπατήσουν την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

    Έξι μεγάλες αμερικανικές ασφαλιστικές έχουν τώρα την έδρα τους στις Βερμούδες, περιλαμβανομένων και των ασφαλιστικών γιγάντων Chubb,Hartford, Kemper, Liberty Mutual και άλλες. -Συνέχεια-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. -Συνέχεια -
    Φορολογία στις ΗΠΑ. Ο υπεράνω κομμουνιστικής υποψίας Μάικλ Μουρ στο "Ηλίθιοι Λευκοί" το 2003. από ( http://www.scribd.com/doc/82809633/Michael-Moore-%CE%97%CE%BB%CE%AF%CE%B8%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%BA%CE%BF%CE%AF )

    (.. )Η Accenture,πρώην Andersen Consulting, πρόσφατα «μετακόμισε» στις Βερμούδες για να μην πληρώνει φόρους.

    Πρόκειται, απλά, για μια μετακίνηση στα χαρτιά — εξακολουθούν να διατηρούν τα γραφεία τους σε όλη τη χώρα και όλοι πηγαίνουν το πρωί στη δουλειά τους και κάνουν ό,τι έκαναν πάντα για την Andersen. Μόνο η «έδρα» της μετακινήθηκε. Δεν θα σ' άρεσε κι εσένα να ξυπνήσεις αύριο το πρωί και να δηλώσεις ότι «μετακόμισες» στα Φίτζι, παρόλο που εξακολουθείς να βλέπεις την Τοπέκα έξω απότο παράθυρο σου; Σύμφωνα με εκτιμήσεις του περιοδικού Forbes οι φορολογικοί παράδεισοι κοστίζουν στον μέσο Αμερικανό πάνω από δέκα δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο ( και πρέπει εμείς να καλύψουμε τη διαφορά, είτε πληρώνοντας παραπάνω φόρους, είτε απολαμβάνοντας λιγότερες δημόσιες υπηρεσίες

    (..)Αντί όμως να μαζεύει τα χρήματα αυτά που κλέβονται από εμάς, πώς περνάει τελευταία τον καιρό της η Εφορία; Αποφάσισε να κυνηγήσει εσένα.

    Ακριβώς. Ύψωσε τη λευκή σημαία' εγκαταλείπουν τις προσπάθειες τους ν' αναγκάσουν τους πλούσιους να πληρώσουν τους φόρους τους. Η νέα πολιτική τους είναι να εστιάσουν τις προσπάθειες τους σ' εκείνους που βγάζουν τα λιγότερα. Σύμφωνα με στοιχεία της αρμόδιας υπηρεσίας του Κονγκρέσου (General Accounting Office), οι φορολογικοί έλεγχοι σε όσους βγάζουν λιγότερα από είκοσι πέντε χιλιάδες δολάρια το χρόνο έχουν διπλασιαστεί, ενώ σ' αυτούς που βγάζουν παραπάνω από εκατό χιλιάδες δολάρια έχουν μειωθεί κατά 25%

    Τι σημαίνει αυτό για τα δημόσια έσοδα; Είχε ως αποτέλεσματη μείωση κατά 26% του συνόλου των φόρων που πληρώνουν οι επιχειρήσεις, ενώ οι φόροι που πληρώνεις εσύ, ο μέσος Αμερικανός, αυξήθηκαν κατά 13% τουλάχιστον.

    Στη δεκαετία του'50, τα φορολογικά έσοδα από τις επιχειρήσεις αποτελούσαν το 27% των συνολικών εσόδων της ομοσπονδιακής κυβέρνησης σήμερα το ποσοστό αυτό έχει πέσει κάτω από το 10%. Και ποιος πλήρωσε τη διαφορά; Εσύ και η δεύτερη δουλειά σου(..)

    (..)Σπουδαία τα λάχανα, όμως! Αυτό συμβαίνει με κάθε νέα, πρωτοποριακή εφεύρεση - αναρίθμητοι επιχειρηματίες μπαίνουν στο παιχνίδι για να κάνουν την τύχη τους, και στο τέλος παραμένουν μόνο λίγοι μέτριοι αλλά αδίστακτοι.

    Είναι αυτό που ονομάζεται Κ-Α-Π-Ι-Τ-Α-Λ-Ι-Σ-Μ-Ο-Σ.

    Το 1919,είκοσι χρόνια μετά την ανακάλυψη του αυτοκινήτου, υπήρχαν εκατόν οχτώ κατασκευαστές αυτοκινήτων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δέκα χρόνια αργότερα, ο αριθμός αυτός είχε περιοριστεί στις σαράντα τέσσερις μεγάλες αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες. Στο τέλος της δεκαετίας του '50 ο αριθμός είχε πέσει στις οχτώ, και σήμερα διαθέτουμε συνολικά 2,5. Έτσι λειτουργεί το σύστημα μας.

    Αν δεν σας αρέσει, μπορείτε να μετακομίσετε στον... στην... διάβολε, πού μετακομίζει κανείς στις μέρες μας; Α, ναι, φυσικά - στις Βερμούδες! (..)Ilief

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ

Είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα σχόλια που προσπαθούν να προσθέσουν κάτι στην πολιτική συζήτηση.

Σχόλια :
Α) με υβριστικό περιεχόμενο ή εμφανώς ερειστική διάθεση
Β) εκτός θέματος ανάρτησης
Γ) με ασυνόδευτα link (spamming)
Δ) χωρίς τουλάχιστον ένα διακριτό ψευδώνυμο
Ε) που δεν σέβονται την ταυτότητα και τον ιδεολογικό προσανατολισμό του blog

ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Παρακαλείστε να γράφετε τα σχόλια σας στα Ελληνικά

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.