"Στους εργάτες, ξέρετε..."

Στους εργάτες ξέρετε (ειδικά σε όσους δουλεύουν στα πιο σκληρά εργοδοτικά κάτεργα, σε εργοστάσια, εργαστήρια και γιαπιά), δεν κάνει και τόσο μεγάλη εντύπωση ο θρασύδειλος τσαμπουκάς, η χυδαιότητα των επιχειρημάτων αυτών των μαυροφορεμένων τύπων, το απειλητικό και ωμό τους ύφος που βλέπουμε να προβάλλεται ύπουλα στα ΜΜΕ.

Με την ίδια θρασυδειλία, χυδαιότητα και ωμότητα έρχονται σε επαφή οι περισσότεροι εργάτες και υπάλληλοι κάθε μέρα μέσα στον …όμορφο κι αγγελικά πλασμένο κόσμο της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας». Την καθημερινή βία του αφεντικού, του επιστάτη και του ρουφιάνου βγάζουν σήμερα στην επιφάνεια και στον δρόμο αυτοί οι ναζήδες. Το μίσος και τη παρενόχληση απέναντι στον μετανάστη, στη γυναίκα, στον νέο ειδικευόμενο ή υποαπασχολούμενο, σε κάθε έναν που δείχνει πιο ευάλωτος τα ζούν πολλοί εργαζόμενοι στους εργασιακούς μας χώρους κάθε μέρα. 


Οι χρυσαυγίτες δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να μιλούν αυτή την καθημερινή γλώσσα των αφεντικών που με κάθε ευκαιρία εκφράζονται υποτιμητικά (όπου τους παίρνει) για τον μετανάστη, τη γυναίκα, τον άνθρωπο με ανάγκη, απειλούν έμμεσα ή άμεσα με το θα σε στείλω στη χώρα σου, στην κουζίνα σου ή στο σπίτι σου για να τους κρατούν στο χέρι, για να τους εκμεταλλεύονται όσο μπορούν, για να μην απεργούν, για να τους πείθουν να κάνουν απλήρωτες υπερωρίες κι ό,τι άλλο τους ζητήσουν. Δεν είναι τυχαίο που αυτή η φασιστική ωμότητα βγαίνει στην επιφάνεια ακριβώς τη στιγμή που το ίδιο το αστικό κράτος με τα μνημόνιά του μας λέει ουσιαστικά ότι για να ζήσουν και να αναπτυχθούν οι επιχειρήσεις πρέπει να τους επιτραπεί να κάνουν νόμιμα ό,τι μέχρι χτες έκαναν παράνομα, δηλαδή να επεκτείνουν τα ωράρια όπως τους βολεύει, να υπερεκμεταλλεύονται την εργατική δύναμη και να την υποαμείβουν. Το αστικό κράτος μαζί με τη μαύρη εργασία νομιμοποιεί σήμερα τον μαύρο φασισμό.

Νίκος Ζαρταμόπουλος, Ομιλία στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, Μυτιλήνη.

Πηγή: Lenin reloaded