Προς αναβάθμιση του ταξικού αγώνα στην "Ελληνική Χαλυβουργία";

Από το Lenin Reloaded

«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ»

Οργή προκαλούν στους εργάτες οι αξιώσεις του Μάνεση

Σε χτεσινή συνέλευση, οι εργάτες στο Βόλο απέρριψαν την πρόταση για μειώσεις μισθών

Σήμερα η γενική συνέλευση στον Ασπρόπυργο

Ο πολύμηνος αγώνας των χαλυβουργών δικαιώνεται και από τις νέες εξελίξεις

Οργή και αγανάκτηση έχουν δημιουργήσει στους εργάτες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» οι νέες αξιώσεις του μεγαλοβιομήχανου Μάνεση, για μείωση στους μισθούς στα δύο εργοστάσια της εταιρείας σε Βόλο και Βελεστίνο.

Η οργή αυτή αποτυπώθηκε και στη χτεσινή Γενική Συνέλευση που έκαναν οι εργαζόμενοι στο Βόλο, απορρίπτοντας και νέα πρόταση που κατέθεσε η εργοδοσία για 18% μείωση (πριν λίγες μέρες είχε ζητήσει μείωση 25%) για τέσσερις μήνες (αντί για ένα χρόνο).

Οι εργαζόμενοι εξέφρασαν την οργή τους με τη μαζική συμμετοχή αλλά και τις τοποθετήσεις τους, δηλώνοντας αντίθετοι με οποιαδήποτε μείωση μισθών και αλλαγή στις εργασιακές τους σχέσεις.

Αντίθετο με τη νέα εργοδοτική πρόταση δήλωσε και το σωματείο που σήμερα θα μεταφέρει στην εργοδοσία την άρνησή του αυτή. Ενώ την Παρασκευή θα προχωρήσει σε νέα Γενική Συνέλευση. Παρόντες στη ΓΣ ήταν συνδικαλιστές του Συνδικάτου Μετάλλου Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας» αλλά και της τοπικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ. Σε χαιρετισμό του πριν ξεκινήσει η ΓΣ ο Κώστας Στεργίου, πρόεδρος του Συνδικάτου, μετέφερε την απόφαση του σωματείου των εργαζομένων της επιχείρησης στον Ασπρόπυργο, να μη δεχτούν καμία αντεργατική πρόταση του Μάνεση. Τους κάλεσε να συμπαραταχθούν μαζί τους ώστε να αντιμετωπίσουν από κοινού την επίθεση του βιομηχάνου και να παλέψουν για να υπερασπιστούν δικαιώματα και κατακτήσεις.

Συνέλευση και στον Ασπρόπυργο

Η νέα πρόταση του βιομήχανου, φανερώνοντας ότι θα επιστρατεύσει ελιγμούς και πολύμορφες μεθοδεύσεις για να «χτυπήσει» τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, αναδεικνύει πόσο επιτακτικός γίνεται πλέον ο αγωνιστικός συντονισμός όλων των εργαζομένων της εταιρείας. Ετσι, αποκτάει ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα η σημερινή Γενική Συνέλευση που πραγματοποιούν και οι εργαζόμενοι της επιχείρησης στον Ασπρόπυργο στις 3 το μεσημέρι στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας.

Η ανάγκη οι εργαζόμενοι της εταιρείας να οργανώσουν και να συντονίσουν την πάλη τους ώστε από κοινού να αντιμετωπίσουν την επίθεση της εργοδοσίας που ξεκίνησε πριν ακριβώς ένα χρόνο, επιβεβαιώθηκε και με τον πολύμηνο αγώνα που έδωσαν οι χαλυβουργοί στην Αττική. Υπενθυμίζουμε, ότι ήταν πέρσι τον Οκτώβρη όταν και πάλι αξίωσε μειώσεις μισθών στις οποίες οι χαλυβουργοί του Ασπροπύργου ύψωσαν ηρωικό ανάστημα για 9 ολόκληρους μήνες, δημιουργώντας εμπόδια στην ολοκλήρωση των μαζικών απολύσεων που σχεδίαζε, αλλά και στην αλλαγή των εργασιακών σχέσεων που επιδίωκε όχι μόνο ο ίδιος αλλά και πολλοί καπιταλιστές σε όλη τη γύρω βιομηχανική ζώνη. 

Οι χαλυβουργοί πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα για όσους καλλιεργούσαν την αυταπάτη ότι «όποιος κάθεται ήσυχα» μπορεί να γλιτώσει από τις μειώσεις μισθών και γενικά την αντεργατική επίθεση.

Στα πλαίσια του συντονισμού το Σωματείο του Ασπροπύργου έχει αποφασίσει ακόμα να πάρει πρωτοβουλία για:

- Συνάντηση με το σωματείο των εργαζομένων της επιχείρησης στο Βόλο.

- Διοργάνωση πανελλαδικής σύσκεψης όλων των σωματείων του μετάλλου, ώστε να οργανωθεί κοινός αγώνας απέναντι στη συντονισμένη επίθεση της εργοδοσίας του κλάδου.

Πηγή: Ριζοσπάστης

Οργάνωση ενιαίας πάλης

Η απόφαση του Σωματείου Εργαζομένων «Ελληνικής Χαλυβουργίας» στον Ασπρόπυργο να πάρει συγκεκριμένα μέτρα και πρωτοβουλίες με στόχο την οργάνωση συντονισμένης πάλης όλων των εργαζομένων της εταιρείας, μετά τις αξιώσεις του Μάνεση να προχωρήσει σε μειώσεις μισθών 25% στα δύο εργοστάσια σε Βελεστίνο και Βόλο, αναδεικνύει πόσο σημαντική είναι η συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας της ενιαίας οργάνωσης της πάλης των εργαζομένων ενός κλάδου ολόκληρου. Δεν είναι απλά ζήτημα μιας «τυπικής» έκφρασης αλληλεγγύης στους εργαζόμενους ενός χώρου δουλειάς που χτυπιέται από τους καπιταλιστές, αλλά συνδέεται με την αναγκαιότητα να γίνουν συγκεκριμένα, πρακτικά, κοινά αγωνιστικά βήματα των εργαζομένων όλου του κλάδου. Εκεί εντάσσεται, για παράδειγμα, και η πανελλαδική σύσκεψη όλων των συνδικάτων του κλάδου στην οποία καλούν οι χαλυβουργοί, για οργάνωση κοινού αγώνα απέναντι στη συντονισμένη επίθεση της εργοδοσίας.

Οι χαλυβουργοί αξιοποιούν την αγωνιστική τους πείρα, μετά τον εννιάμηνο απεργιακό τους αγώνα, σε κατεύθυνση συνολικής οργάνωσης του αγώνα του κλάδου. Η συγκεκριμένη πρακτική των χαλυβουργών είναι ένα παράδειγμα που μπορεί να γενικευτεί. Ανοίγει το δρόμο του «όλοι για έναν και ένας για όλους», την προοπτική της ταξικής ενότητας δράσης. Με δεδομένο ότι η επίθεση σε βάρος της εργατικής τάξης θα συνεχιστεί σε βάθος χρόνου και, μάλιστα, πρόκειται να αποκτήσει ακόμη πιο άγρια χαρακτηριστικά, κανένας χώρος δουλειάς, ακόμη και κλάδος ολόκληρος, δε θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτή την επίθεση μόνος του. Τέτοιες πρωτοβουλίες των πρωτοβάθμιων σωματείων και συνδικάτων είναι σημαντικός παράγοντας μέσω του οποίου η εργατική τάξη έχει τη δυνατότητα να βάλει ένα ακόμη όπλο στη φαρέτρα της μάχης για την υπεράσπιση της ζωής της. 

Αυτός ο τρόπος δουλειάς βοηθάει τους εργαζόμενους να ανταλλάσσουν πείρα, να συναποφασίζουν ενέργειες και δράσεις, μορφές πάλης ενάντια στις επιδιώξεις της εργοδοσίας και στη δράση των μηχανισμών της, των κυβερνήσεων, του αστικού κράτους. Εχουν τη δυνατότητα να βγάλουν σπουδαία διδάγματα από τον αγώνα τους και από τον αγώνα άλλων εργαζομένων. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η δράση «δένεται» με τα ιδιαίτερα προβλήματα του κάθε κλάδου και του κάθε χώρου δουλειάς, διαμορφώνοντας ένα ιδιαίτερο αγωνιστικό πρόγραμμα, ενταγμένο, πάντα, σε ένα συνολικό πλαίσιο πάλης που θα δίνει την προοπτική. Με αυτόν τον τρόπο, η αλληλεγγύη, η οργάνωση και ο αγώνας ενάντια στην αντιλαϊκή και βάρβαρη πολιτική αποτελούν ένα ενιαίο πλαίσιο. Ενα τελευταίο ζήτημα είναι αυτό της επαγρύπνησης και της αλληλοενημέρωσης. Καθόλου τυχαία, οι χαλυβουργοί του Ασπροπύργου καλούν τους συναδέλφους τους σε ετοιμότητα, αφού μέσα από την πείρα τους γνωρίζουν πως η εργοδοσία δε θα σταματήσει μόνο στα σχέδια που έχει για τα εργοστάσια σε Βόλο και Βελεστίνο, αλλά θα συνεχίσει με τελικό στόχο να περάσει γενικότερα αντεργατικά σχέδια, πέρα από τη μείωση μισθών κατά 25% που προσπαθεί να επιβάλει στους εργάτες στα εργοστάσια της Μαγνησίας. Αλλωστε, αυτό το γεγονός αποκαλύπτει πως η «ταξική ειρήνη» ή η «ταξική συνεργασία» καθόλου δε σημαίνει ότι η εργοδοσία δε θα καταργεί δικαιώματα επειδή έχει υπάκουους εργάτες. Αυτό είχε γίνει με τα εργοστάσια της Μαγνησίας στη διάρκεια της απεργίας των εργατών του Ασπροπύργου, το επικαλέστηκαν ως επιχείρημα οι εκεί εργάτες για να μην αποδεχτούν τη μείωση, αλλά ο εργοδότης τους κάνει άγρια επίθεση. Ο συντονισμός σωματείων συμβάλλει στην ταξική ενότητα δράσης.

Κώστας ΤΡΑΚΟΣΑΣ

Πηγή: Ριζοσπάστης