26 Οκτωβρίου 2012

Διευκρίνηση: Πώς ξέρουμε ότι η εργατική τάξη εκπροσωπείται από ένα έστω κόμμα;

Σε ιστολόγιο στο οποίο έγινε αναδημοσίευση του κειμένου "Γιατί η αστική τάξη στην Ελλάδα επείγεται να εξαλείψει το ΚΚΕ" εκφράστηκε η αμφιβολία για την βάση πάνω στην οποία ο γράφων κρίνει το ΚΚΕ το μοναδικό κόμμα της εργατικής τάξης που υπάρχει στη χώρα. Προφανώς το αρχικό κείμενο δεν το κατέστησε αρκετά σαφές ότι τέτοια βάση κρίσης υπάρχει και είναι πολύ συγκεκριμένη και καθόλου "υποκειμενική".

Μού δίνεται λοιπόν η ευκαιρία να διευκρινήσω περαιτέρω το σημείο αυτό, πράγμα το οποίο θέλω να κάνω επειδή η παρατήρησή μου έχει τη θέση επιστημονικής παρατήρησης και όχι κομματικής προπαγάνδας. Με άλλα λόγια, ή είναι αντικειμενικά ορθή και αντικειμενικά αναμφισβήτητη ή δεν έχει καμία αξία και θα πρέπει να πεταχτεί στα σκουπίδια της προσωπικής "γνώμης".

Υπάρχουν, ισχυρίζομαι, δύο τρόποι απόδειξης της υπόθεσης ότι υπάρχει σε μία χώρα έστω ένα κόμμα που να εκπροσωπεί τα συμφέροντα και την οπτική της εργατικής τάξης:
Ο πρώτος είναι εμπειρικός: αφορά την παρατήρηση της δράσης ενός κόμματος, του είδους των παρεμβάσεών του, της απήχησής του στα εργατικά στρώματα, της πολιτικής ρητορικής του, του βαθμού μακροχρόνιας επικέντρωσής του στα ζητήματα της ζωής της εργατικής τάξης.
Ο δεύτερος είναι θεωρητικός: η βασική εικασία στην οποία βασίζεται είναι πως εντός του (κάθε) κόμματος υφίστανται σχέσεις ταξικές, όπως υφίστανται και εκτός του. Κάθε κόμμα αντανακλά στο εσωτερικό του έναν ταξικό συσχετισμό δύναμης, όπως κάνει και η κοινωνία στο σύνολό της. Στα αστικά κόμματα, ο εσωτερικός ταξικός συσχετισμός δύναμης είναι ο ίδιος με τον συνολικό κοινωνικό: κυριαρχεί η αστική τάξη και η ιδεολογία της. Στα κόμματα της εργατικής τάξης, κυριαρχεί εσωτερικά, εσωκομματικά, η εργατική τάξη και η δική της ιδεολογία. 

Όταν στο εσωτερικό ενός κόμματος κυριαρχεί ή ηγεμονεύει ιδεολογικά η εργατική τάξη, τότε η αντίληψη του κόμματος αυτού για το ποιος πρέπει να κυριαρχεί ή να ηγεμονεύει στην κοινωνία είναι αντίστοιχη: δεν μπορεί δηλαδή παρά να προτάσσει την "δικτατορία του προλεταριάτου", την "εργατική-λαϊκή εξουσία", ακόμα και αν αυτή η πρόταση "αποξενώνει" δυνητικούς ψηφοφόρους.
Ή αλλιώς, και αντίστροφα: Ένα αστικό κόμμα δεν μπορεί ποτέ να μιλήσει καν για εργατική εξουσία στην κοινωνία επειδή δεν υφίσταται καμία εργατική εξουσία εντός του, στους κόλπους του.
Για αυτό τον λόγο παρατηρείται τα "αριστερά" κόμματα, όσο "επαναστατικά" και να προσπαθούν να εμφανιστούν, να δυσανασχετούν πολύ έντονα για το πρόταγμα της εργατικής εξουσίας, αποκηρύσσοντάς το ως ανεφάρμοστο, ανέφικτο, ανήκον στην "δευτέρα παρουσία" κλπ και προτάσσοντας την ανάγκη "μεταβατικού σταδίου": είναι αδύνατο για ένα κόμμα όπου η εργατική εξουσία δεν υφίσταται ως εσωκομματικό δεδομένο να την προτάξει για την κοινωνία συνολικά, όσο κι αν θέλει να προωθήσει τον εαυτό του ως "επαναστατικό"· δεν δημιουργήθηκε με τέτοιο στόχο για τον εαυτό του και δεν τον επιθυμεί για την κοινωνία.

Για αυτόν τον λόγο θα δείτε ότι όταν ένα "αριστερό", ένα αστικό δηλαδή κόμμα μιλά για "ανατροπή", την οραματίζεται πάντα ως κάτι που γίνεται "από τα πάνω" και για λογαριασμό, στην καλύτερη, των "από τα κάτω" στρωμάτων, και όχι με τα δικά τους οργανωτικά μέσα και με την δική τους ενεργή καθοδήγηση: 
Παράδειγμα: "Μέσα σε αυτά τα πλαίσια ο Α. Τσίπρας πρέπει να επισκεφθεί από τώρα Μόσχα, Πεκίνο, Αβάνα, Καράκας, Νέο Δελχί, ακόμα και το Λα Παζ και την Μανάγκουα και να αναπτύξει δεσμούς με πολιτικούς ηγέτες που θα φανούν πολύ χρήσιμοι σε πιθανή εφαρμογή του σχεδίου Β’ ή και Γ’."

Προσπαθείστε να φανταστείτε μια ανάλογη πρόταση σε διατύπωση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, μια πρόταση δηλαδή που να οραματίζεται την "ρήξη και ανατροπή" με όρους του ποιον θα πρέπει να επισκεφθεί η Παπαρήγα για να διασφαλίσει εκ των προτέρων την βιωσιμότητα της "επανάστασης." Θα διαπιστώσετε ότι καμία τέτοια διατύπωση δεν είναι εφικτή προεπαναστατικά όταν ένα κόμμα εκπροσωπεί την εργατική τάξη, διότι αποτυπώνει μια καθαρά "από τα πάνω", "αντιπροσωπευτική" αντίληψη για το τι είναι "επανάσταση", σύμφωνα με την οποία η εργατική τάξη δεν είναι η ίδια ο πρωταγωνιστής και ιστορικός δράστης της χειραφέτησής της, αλλά θεατής των ενεργειών των πολιτικών "εκπροσώπων" της, τους οποίους αναμένεται να ορίσει με τις κοινοβουλευτικές εκλογές και με κανέναν άλλο τρόπο.

Ο συνδυασμός εμπειρικής παρατήρησης και θεωρητικής, λογικής επεξεργασίας είναι η βάση στην οποία θεωρώ αντικειμενικά διαπιστώσιμο πότε και αν υπάρχει σε μία χώρα έστω και ένα κόμμα στο οποίο εκπροσωπούνται η οπτική και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.
 
Πηγή: Lenin reloaded

15 σχόλια:

  1. ''Ο συνδυασμός εμπειρικής παρατήρησης και θεωρητικής, λογικής επεξεργασίας είναι η βάση στην οποία θεωρώ αντικειμενικά διαπιστώσιμο πότε και αν υπάρχει σε μία χώρα έστω και ένα κόμμα στο οποίο εκπροσωπούνται η οπτική και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.''
    Σωστά, όπως και το κείμενο, μόνο που και η εργατική τάξη πρέπει να το γνωρίζει αυτό, να μπορεί να το αντιλαμβάνεται και να το αντιληφθεί. Και σάυτό, το χρέος το έχει το ίδιο το κόμμα με το πως πορεύεται και πως μπορεί να γίνεται ΕΛΚΥΣΤΙΚΟ στους εργαζόμενους. Αν αυτό δεν είναι ικανό να το φέρει σε πέρας, το πρόβλημα δεν είναι μόνο της τάξης αλλά μόνο του κόμματος. Οι εξηγήσεις για το φαινόμενο -δεν μας ψηφίζουν για τον ένα η τον άλλο λόγο- δεν είναι πλέον συγχωρητέες. Η εμπειρία των χρόνων ζωής του κόμματος δεν αιτιολογεί λάθη τακτικής. Διότι κατόπιν, κείμενα η στοχασμοί των οργάνων,των μελώ και των φίλων, θα παραμένουν κείμενα χωρίς αντίκρυσμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @yan:
      Ο ορισμός του μη-ελκυστικού είναι να λες δυσάρεστες αλήθειες. Να πει το ΚΚΕ ψέμματα; Να πει πως είναι δυνατόν να ζήσουμε όπως στην δεκαετία του '80, ανεκτά εντός του καπιταλισμού και χωρίς επαναστάσεις και άλλα τέτοια ζόρικα και μοβόρικα; Δεν μπορεί. Οσο δικαιολογεί τα αρχικά ΚΚ είναι υποχρεωμένο να λέει την αλήθεια, ακόμη και αν δέλει να την ακούσει κανείς. Δεν είναι με το αμπαλάζ που έχουμε πρόβλημα...
      Εξηγείται πολύ καλά εδώ:
      http://www.youtube.com/watch?v=cUxUPtUalEQ

      Διαγραφή
  2. κείμενο που αξίζει να πάει απευθείας στον "Ρ"...
    δεν διαφωνώ και στην ουσία του επιχειρήματος του yan, αλλά είναι πολύ σημαντικό να μην ξεπεραστούν κάποια όρια, στο κηνύγι της "ελκυστικότητας", όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να μην γίνουν ακούσιες ιδεολογικές εκπτώσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αντωνη σε συγχαιρω για το κειμενο γενικα αλλα κυριως για τις δυο αυτες παραγραφους

    "Για αυτόν τον λόγο θα δείτε ότι όταν ένα "αριστερό", ένα αστικό δηλαδή κόμμα μιλά για "ανατροπή", την οραματίζεται πάντα ως κάτι που γίνεται "από τα πάνω" και για λογαριασμό, στην καλύτερη, των "από τα κάτω" στρωμάτων, και όχι με τα δικά τους οργανωτικά μέσα και με την δική τους ενεργή καθοδήγηση:
    Παράδειγμα: "Μέσα σε αυτά τα πλαίσια ο Α. Τσίπρας πρέπει να επισκεφθεί από τώρα Μόσχα, Πεκίνο, Αβάνα, Καράκας, Νέο Δελχί, ακόμα και το Λα Παζ και την Μανάγκουα και να αναπτύξει δεσμούς με πολιτικούς ηγέτες που θα φανούν πολύ χρήσιμοι σε πιθανή εφαρμογή του σχεδίου Β’ ή και Γ’."

    Προσπαθείστε να φανταστείτε μια ανάλογη πρόταση σε διατύπωση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, μια πρόταση δηλαδή που να οραματίζεται την "ρήξη και ανατροπή" με όρους του ποιον θα πρέπει να επισκεφθεί η Παπαρήγα για να διασφαλίσει εκ των προτέρων την βιωσιμότητα της "επανάστασης." Θα διαπιστώσετε ότι καμία τέτοια διατύπωση δεν είναι εφικτή προεπαναστατικά όταν ένα κόμμα εκπροσωπεί την εργατική τάξη, διότι αποτυπώνει μια καθαρά "από τα πάνω", "αντιπροσωπευτική" αντίληψη για το τι είναι "επανάσταση", σύμφωνα με την οποία η εργατική τάξη δεν είναι η ίδια ο πρωταγωνιστής και ιστορικός δράστης της χειραφέτησής της, αλλά θεατής των ενεργειών των πολιτικών "εκπροσώπων" της, τους οποίους αναμένεται να ορίσει με τις κοινοβουλευτικές εκλογές και με κανέναν άλλο τρόπο."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η πρόταση νόμου του κκε για κατάργηση των μνημονίων και επαναφορά του κατώτατου μισθού κ.α δεν έρχεται σαν απο ''τα πάνω'' κοινοβουλευτική σωτηρία?? Μας δουλεύετε ρε? Ειστε διορισμένοι στο blog για να διαστρέφετε την πραγματικότητα??? Α ρε κόντρα κάτι φυντάνια που βγάζεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οχι, έρχεται σαν πολιτικό στριπτίζ των δυνάμεων που υποστήριζαν πως είναι δυνατή η επιστροφή στην προ μνημόνιου εποχή με "κοινοβουλευτικούς" ή άλλους τρόπους. Το ΚΚΕ δεν είναι "αντι-μνημονιακό" αλλά Κομμουνιστικό Κόμμα. Γιατί όμως οι "αντι-μημονιακοί" δεν υποστηρίζουν την πρόταση του για κατάργηση του μνημόνιου;
      Πολιτικό ξεβράκωμα λέγεται λοιπόν...

      Διαγραφή
  5. ρε παπαρα ανώνυμε το ΚΚΕ έχει βάλει την πρόταση του ως μορφή πίεσης και συζήτησης σε εκατοντάδες σωματεία
    σε εκατοντάδες συλλόγους
    σε δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια
    σε δεκάδες εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες
    το έχει βάλει ως επιμέρους ζήτημα ανακούφισης το οποίο πρέπει να παλέψει και να διεκδικίσει σήμερα ο λαός της ελλάδας.
    Εσένα θα σε βόλευε να τα παραπέμψουμε όλα στο σοσιαλισμό, αλλά δεν θα σου κάνουμε την χάρη.
    Το σχέδιο νόμου λοιπόν πριν ακόμα καν συζητηθεί στη βουλή έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης και πάλη διεκδίκησης εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών.
    Εσύ όμως κάνεις την αντι-ΚΚΕ δουλιά σου, αλλά είσαι τόσο ΠΑΠΑΡΑΣ που δεν μπορείς να την κάνεις σωστά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κι αντί να δώσει ώθηση όξυνσης του αγώνα από τα κάτω ώστε να αποσπάσουν κατακτήσεις οι εργαζόμενοι τους λέει μέσες άκρες οτι αυτό είναι αυταπάτη στον καπιταλισμό και τους οδηγεί στην λογική να καθίσουν στα αυγά τους ή να να κάνουν αγώνες με ημερομηνία λήξης, και το κκε θα προωθήσει τα αιτήματά τους κοινοβουλευτικά από τα πάνω.....Μας δουλεύετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. -Δηλαδή υσχιρίζεσαι πως ο σημερινός καπιταλισμός, και μάλιστα εν μέσω δομικής κρίσης, μπορεί να προσφέρει αξιοπρεπείς και σταθερές συνθήκες διαβίωσης στα λαϊκά στρώματα;
      Από την στιγμή πάντως που ούτε οι πιο ένθερμοι ανοιχτοί υποστηρικτές του δεν τολμάνε να υσχιριστούν κάτι τέτοιο, θα ήταν ταξική προδοσία το λιγότερο αν πούλαγε τέτοιο παραμύθι στις μάζες, το ΚΚΕ.
      Για την άλλη την μπαρούφα πως "... τους οδηγεί στην λογική να καθίσουν στα αυγά τους ή να να κάνουν αγώνες με ημερομηνία λήξης, και το κκε θα προωθήσει τα αιτήματά τους κοινοβουλευτικά από τα πάνω....", τι να πω εγώ όταν όχι μόνο ολόκληρη η προπαγανδιστική δημοσιολογία του κόμματος κινείται με πλήρη σαφήνια στην ακριβώς αντίθετη κατεύθηνση, αλλά την πλήρωσε και με μεγάλο εκλογικό κόστος;
      Ή αυτογελοιοποιήσαι μη γνωρίζοντας για ποιό πράγμα μιλάς, ή ψεύδεσαι συνειδητα...
      Το επόμενο σχόλιο να έχει ψευδώνυμο και ρηττή δήλωση πολιτικής ταυτότητας για να δούμε ποιοί, και βάση ποιάς ακριβώς θεωρίας υποστηρίζουν πως ο καπιταλισμός μπορεί να εξασφαλήσει μακροχρόνια και εγγυημένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο στις μεγάλες μάζες του πλυθησμού. Οχι τίποτε άλλο, μην το χρεώσουμε το καραγκιοζιλίκι σε λάθος χώρο και κατηγορηθούμε και για μαύρη προπαγάνδα...
      Εν κατακλείδι:
      Το καθήκον ενός ΚΚ δεν έγκειται στο να μακιγιάρει την γριά πουτάνα του καπιταλισμού ώστε να δείχνει πιο ελκυστική, αλλά στο να την θάψει μία ώρα αρχίτερα.
      Παράρτημα περί ανώνυμου σχολιασμού:
      1) Ο ανώνυμος (χωρίς χωρίς διακριτή υπογραφή) σχολιασμός είναι ο ορισμός του τρόλινγκ, καθώς γίνεται προκειμένου να σπείρει σύγχυση στο ποιός μιλάει ή απαντάει σε ποιόν, και απέναντι σε τι (φανταστήτε μόλις τρεις ανώνυμους σε μία κουβέντα και το μπάχαλο που θα επακολουθήσει). Εμποδίζει εν ολίγοις την ομαλή διεξαγωγή μίας συζήτησης. Από αυτό συμπερένουμε πως οι ανώνυμοι σχολιαστές είναι κατά κανόνα χαφιέδες ή τους αρέσει ο ρόλος του χαφιέ.
      2)Ο ανώνυμος σχολιασμός είναι η ύψιστη αγένεια, καθώς υποδηλώνει ευθαρσώς πως ο φορέας του δεν έχει πρόθεση να συζητήσει (αφού δεν υπάρχει χρηστικός τρόπος να του απευθηνθεί αντίλογος αν οι ανώνυμοι είναι πάνω από ένας), αλλά να προκαλέσει.
      3)Λαμβάνοντας υπόψην τα παραπάνω, η λογική αντίδραση στον ανώνυμο σχολιασμό είναι:
      α)απαντήσεις ανάλογης αγένειας με αυτήν που πρεσβεύει η "ανωνυμία" από μόνη της.
      β)Ψαλίδι και να πάνε να γαμηθούν.

      Διαγραφή
    2. Σβηνεται ο ανωνυμος που επιμενει να μην βαζει ενα ψευδωνυμο.

      Ο οποιος συν τοις αλλης μας κατηγορει οτι προσπαθουμε να φακελωσουμε επειδη ζηταμε ενα απλο ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ ετσι ωστε να μπορει να διεξαχθει κουβεντα.

      Επειδη δεν πιστευω οτι ειναι τοσο ανοητος για να μην εχει καταλαβει τι του ζητησε ο Τρας να μην μπει στον κοπο να ξανασχολιασει. Θα σβηστει.

      Διαγραφή
  7. Μια πλευρά, που δεν φωτίζεται πολύ από το κείμενο, είναι ότι το επαναστατικό κόμμα της εργατικής τάξης, έχει υιοθετημένη επιστημονική κοσμοθεωρία, τον επιστημονικό σοσιαλισμό, δηλαδή το μαρξισμό-λενινισμό, πάνω στον οποίο αναπτύσσει όλη τη δράση, το πρόγραμμά του και τις θέσεις του. Είναι καθοδήγηση για τη δράση του. Το κόμμα της εργατικής τάξης δεν περιορίζεται σε αγώνες για τα διακαιώματα της. Εκφράζει με το πρόγραμμα του, τη δράση του, τη στρατηγική και τακτική του την ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης που είναι η ανατροπή του καπιταλισμού και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Σε αυτή τη βάση εκφράζει και εκπροσωπεί τα ενιαία ταξικά συμφέροντα της εργατικής τάξης, αλλά και όλων των εργαζομένων. Για αυτό η ταξική ενότητα της εργατικής τάξης εκφράζεται ολοκληρωμένα στο κόμμα της, δηλαδή στο Κ.Κ.
    Τα παραπάνω δεν τα γράφω αντιπαραθετικά, αλλά για να διευρύνω τη συζήτηση. Αντικειμενικά λοιπόν μόνο ΕΝΑ κόμμα μπορεί να εκφράζει συνολικά τα ΤΑΞΙΚΑ συμφέροντα της εργατικής τάξης. Το ζήτημα των δεσμών του με την εργατική τάξη είναι ένα σοβαρό θέμα που όμως είναι αλληλένδετο με τα παραπάνω.
    Ας σκεφτούμε μια πλευρά. Αν το ΚΚΕ δεν είχε ισχυρούς δεσμούς με την εργατική τάξη, δεν θα είχε διαλυθεί εύκολα το 1990; Δεν θα είχε υποχωρήσει στην οπορτουνιστική πίεση και στις συνθήκες που διαμόρφωσε η αντεπανάσταση; Δεν θα το τσάκιζαν πιο εύκολα το τελευταίο διάστημα; Θα είχε τη δυνατότητα να ανασυγκροτηθεί, να αναπτύσσει πρωτοπόρα δράση σε εργασιακούς χώρους και να βαθαίνει θεωρητικά με επεξεργασίες, την στρατηγική του και στην ιστορία του;
    Αν δεν ήταν τόσο ελκυστικό, θα γινόταν σημείο αντιπαράθεσης για την πολιτική του; Θα έκαναν τόσο ντόρο όλοι, είτε με "επιθέσεις φιλίας" είτε ανοιχτής επίθεσης ενάντια του; Ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει σπέκουλα με τη δράση και την ιστορία του ΚΚΕ, ενώ την έχει πετάξει στα σκουπίδια. Αυτό δεν είναι απόδειξη ότι το ΚΚΕ έχει δεσμούς αίματος με το λαό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. μόνον ο kk το άγγιξε στο τέλος για την ''ελκυστικότητα''. Τελικά δεν είναι μόνον η πολιτική του Κ. που οφείλει να είναι ...ελκυστική. Εξ αντικειμένου είναι διότι οδηγεί τον Άνθρωπο σε κοινωνία ευθύνης και αλληλεγγύης. Στην πολιτική μας πως εκφράζεται αυτό έμπρακτα; και τι κάνουν οι κομμουνιστές για να το εφαρμόσουν κατάλληλα;Για το δεύτερο έχω πλείστα παραδείγματα ακαταλληλότητας πρακτικής εφαρμογής. Στις συγκεντρώσεις πωλείται ο Ριζοσπάστης-για να καλυφθεί και κανα πλάνο- μεταξύ των συγκεντρωθέντων, δηλαδή μεταξύ μας. Μέχρι και σε ώρα χειρουργείου μπορεί να μπει κανείς σύντροφος -άμυαλος- για να το κάνει, υπερβολή; όχι υπάρχουν και χειρότερα. Την ώρα πρόβας σε συμφωνική ορχήστρα ζήτησαν οι''έξυπνοι'' σύντροφοι να διακόψουν την πρόβα για να ενημερώσουν την ορχήστρα.!!!! Συμπέρασμα, αποτέλεσμα ακριβώς αντίθετο. Αυτο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΚΥΣΤΙΚΟ, καταλαβαίνετε;, κάθε πράξη έχει την ώρα της. Η αλήθεια δεν είναι πορδή να την αμολάς όταν σούρθει... Πρώτα χρειάζεται πίστη σ'αυτήν, δεύτερο να ξέρεις να την πεις, τρίτο πότε θα την πείς και τέταρτο περιβάλλον που θα την πεις. Τι τηρείται απόλα αυτά; σχεδόν τίποτα. Όπου νάναι όλα και ότι νάναι. Παράδειγμα χουλιγκανισμού, πέρσι λίγο πριν το πολυτεχνείο-τέτοια εποχή-, οι τοίχοι των κτηρίων του πολυτεχνείου κυρίως αυτοί που βλέπουν στην πατησίων, γέμισαν με συνθήματα του κόμματος και κατόπιν των μπαχαλάκηδων από πάνω. Ήταν περίοδος που με χίλια ζώρια είχαν βρεθεί χρήματα να καθαρίσουν-βαφτούν οι τοίχοι του ΕΜΠ. Αποτέλεσμα ήταν όλοι μα όλοι να ρίχνουν σιχτίρισμα στους κνίτες και το κόμμα. Απροσεξίες τακτικής; στρατηγικής; ΟΧΙ, απλή βλακεία, εκτός και νομίζουμε ότι όλοι μας είμαστε οι πανέξυπνοι. Ο Λένιν έστελνε εργάτες και διανοούμενους στο Παρίσι να μορφωθούν και να εκπαιδευτούν στους εκεί συνδέσμους, γιατί ήξερε.... Εκτός λοιπόν από την τόλμη χρειάζεται και αρετή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αλήθεια, πότε κατάλαβαν οι εργαζόμενοι στα πρώην "σοσιαλιστικά" συστήματα, ότι το κόμμα τους, δεν ήταν πλέον κόμμα της εργατικής τάξης?

    Η ακόμη καλύτερα, πότε κατάλαβε το ΚΚΕ, ότι τα κόμματα εκείνα, δεν ήταν κόμματα της εργατικής τάξης?

    Και με ποιά μέθοδο από αυτές που προτείνεις?

    Πως εξηγείται ότι τη μια χρονιά η γ.γ του ΚΚΕ επιζητούσε το χρίσμα από το ΚΚΣΕ και την επόμενη χρονιά της κατάρρευσης αποκαλούσε τα στελέχη του ΚΚΣΕ προδότες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @THANOS:
      -Επειδή σιχαινομαι την ψευδολογία:
      Πότε ακριβώς ζήτησε, για ποιό πράγμα, και πιο "χρίσμα" η ΓΓ του ΚΚΕ, και από ποιόν;
      -Και τελικά το πήρε ή όχι;
      -Εχεις την καλοσύνη να μας διαφωτήσεις;
      Τα υπόλοιπα που λες είναι απλά εκτός θέματος, αφού το κείμενο αναφέρεται στο πως ξεχωρίζει ένα εργατικό από ένα αστικό κόμμα σε μία κοινωνία που υπάρχουν αστική και εργατική τάξη για να εκπροσωπηθούν. Αρα σε μία καπιταλιστική κοινωνία. Κατά συνέπεια τα όσα άσχετα με το θέμα ερωτήματα βάζεις, μπορούν να απαντηθούν (προφανώς σε μία άλλη συζήτηση με αυτό το θέμα) με την διευκρίνηση πως τα ποιοτικά χαρακτηριστικά ενός ΚΚ που έχει την εξουσία σε μία σοσιαλιστική κοινωνία, και κατά συνέπεια τα κριτήρια για την αυθεντικότητα του σαν εκφραστή της εργατικής τάξης, είναι τελείως διαφορετικά.
      Υ.Γ.
      Δεν πάει πολύ να βάζουν θέμα πολιτικών αντανακλαστικών του ΚΚΕ, αυτοί που ακόμη δεν έχουν "ανακαλύψει" πως ο καπιταλισμός αδυνατει να προσφέρει ένα γενικό επίπεδο ευημερίας, μόλις δύο και κάτι αιώνες μετά την Γαλλική επανάσταση;

      Διαγραφή

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ

Είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα σχόλια που προσπαθούν να προσθέσουν κάτι στην πολιτική συζήτηση.

Σχόλια :
Α) με υβριστικό περιεχόμενο ή εμφανώς ερειστική διάθεση
Β) εκτός θέματος ανάρτησης
Γ) με ασυνόδευτα link (spamming)
Δ) χωρίς τουλάχιστον ένα διακριτό ψευδώνυμο
Ε) που δεν σέβονται την ταυτότητα και τον ιδεολογικό προσανατολισμό του blog

ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Παρακαλείστε να γράφετε τα σχόλια σας στα Ελληνικά

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.