Γραφει ο
Ν.Μπογιόπουλος
«Εμείς ήμασταν το καθεστώς εκείνο το οποίο εμείς εκφράζουμε ιδεολογικά, το καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Ιωάννη Μεταξά».
(Ν. Μιχαλολιάκος, ΣΚΑΪ, 24/10/2012).
*
Θυμίζουμε:
*
1) Ο Μεταξάς ήταν αυτός που το 1936, λίγους μήνες πριν κηρύξει επίσημα τη φασιστική δικτατορία, είχε διοριστεί πρωθυπουργός από τον βασιλιά Γεώργιο και είχε λάβει την ψήφο εμπιστοσύνης όλων των αστικών κομμάτων, αν και το Γενάρη του ίδιου χρόνου στις εκλογές που είχαν προηγηθεί είχε λάβει μόλις 50.000 ψήφους και κατείχε μόλις 7 έδρες στη Βουλή.
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του τότε βουλευτή Ηλείας του Λαϊκού Κόμματος, Βάσου Στεφανόπουλου:
«Χρεωκοπήσαμεν ως κοινοβουλευτισμός, εξεπέσαμεν ως συνέλευσις και χάσαμε τον ψυχικόν σύνδεσμο προς τον λαόν. Διότι τι είδους ψυχικός σύνδεσμος είναι δυνατόν να διατηρηθή όταν ο μεν λαός φωνάζη δεν θέλω να με κυβερνήση ο Μεταξάς, ημείς δε αδιαφορούντες του απαντώμεν: Και όμως θα σε κυβερνήσει ο Μεταξάς».
*
Τόσο... «αντισυστημικός», λοιπόν, ο διορισμένος από τα ανάκτορα και εκλεκτός της άρχουσας τάξης Μεταξάς. Οσο και οι χρυσαυγίτες απόγονοί του...
***
2) Μετά τη στάση πληρωμών του 1932, η Ελλάδα πλήρωνε μετά από συμφωνίες με τους δανειστές το 30% των τόκων που χρωστούσε. Το καθεστώς Μεταξά είναι αυτό που εξασφάλισε σε τοκογλύφους και κερδοσκόπους αποπληρωμές που έφτασαν μέχρι και το 43%.
*
Τόσο... «πατριωτικό» το καθεστώς Μεταξά. Οσο και οι χρυσαυγίτες απόγονοί του...
***
3)«Εκτός από τους χώρους της πολιτικής και του στρατεύματος, το καθεστώς (σ.σ. Μεταξά) άντλησε τα στελέχη του και από τον επιχειρηματικό κόσμο του αντιβενιζελικού χώρου και τους τραπεζιτικούς και χρηματιστικούς κύκλους, κυρίως από τα υψηλόβαθμα κλιμάκια της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος (ΕΤΕ), του μεγαλύτερου χρηματοπιστωτικού ιδρύματος της χώρας, και δευτερευόντως της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ). Οι βιομήχανοι Ανδρέας Χατζηκυριάκος (ως πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και Βιοτεχνών αλλά και ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας μέχρι τις 24 Ιουλίου 1937), Επαμεινώνδας Χαρίλαος και Πρόδρομος ("Μποδοσάκης") Αθανασιάδης στήριξαν ενεργά την άνοδο και την οικονομική πορεία της μεταξικής κυβέρνησης. Ο Αλέξανδρος Κορυζής, υποδιοικητής (και από το 1939 διοικητής) της ΕΤΕ, ανέλαβε το υπουργείο Προνοίας (αργότερα μετονομασθέν σε Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως) και το 1941 διαδέχθηκε τον Μεταξά στην πρωθυπουργία. Από τον χώρο της ΕΤΕ προήλθε και ο διάδοχος του Χατζηκυριάκου στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (ο Ιωάννης Αρβανίτης, ο οποίος τον Απρίλιο του 1938 ανέλαβε παράλληλα το υπουργείο Οικονομικών και παρέμεινε εκεί, στα δύο οικονομικά υπουργεία, μέχρι τον Απρίλιο του 1941). Ο οικονομολόγος καθηγητής Κυριάκος Βαρβαρέσος διατήρησε τη θέση του υποδιοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, μέχρι την παραίτηση του Εμμ. Τσουδερού το 1939 - στον Βαρβαρέσο είχε προσφερθεί το αξίωμα του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, αλλά εκείνος το αρνήθηκε, προσφέροντας ωστόσο ανελλιπώς τις οικονομικές του συμβουλές στην κυβέρνηση. Ο Αλέξανδρος Ν. Κανελλόπουλος, διευθύνων σύμβουλος της Ανωνύμου Ελληνικής Εταιρείας Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων (ΑΕΕΧΠΛ), διατέλεσε κυβερνητικός επίτροπος της ΕΟΝ (1937-41)».
(Σπυρίδων Πλουμίδης, «Το καθεστώς Μεταξά», 1936-1940)
*
Τόσο... «αντικεφαλαιοκράτης» ο Μεταξάς. Οσο και οι χρυσαυγίτες απόγονοί του...
Από την στιγμή που εξετάζεις την πολιτική ενός δικτατορικού πολιτεύματος, αυτομάτως το συγκρίνεις με τα κοινοβουλευτικά. Και καμμία λογική δεν λέει, ότι ένας κοινοβουλευτικός ηγέτης είναι σώνει και καλά αποτελεσματικώτερος για την χώρα και τον λαό από έναν δικτατορικό ηγέτη. Φαντάσου να είχαμε Πρωθυπουργό τον Γιωργάκη, ή τον Κωστάκη τω 1940... Επομένως, κάθε δικτάτωρ ελέγχεται από ηθικής πλευράς. Από πολιτικής ελέγχονται άπαντες εξ ίσου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ, βέβαια, ενδιαφέρεσαι να πείσεις ότι ευνοούσε την αστική τάξη, διότι ως Κομμουνιστής, δέχεσαι τον παγκόσμιο χωρισμό των ανθρώπων σε Αστούς, που είναι πάντα κακοί και Εργάτες, που είναι πάντα καλοί... Αλλά το ζητούμενο για έναν ηγέτη που εκπροσωπεί όλο το Έθνος, είναι να αντιμετωπίζει κατάλληλα όλες τις τάξεις και όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας.
Ο Μεταξάς υπήρξε ένας εξαιρετικός στρατιωτικός! Αν τον άκουγαν, δεν θα συνέβαινε η Μικρασιατική καταστροφή, διότι από δεκαετίας προειδοποιούσε για βέβαιη αποτυχία μιας μικρασιατικής εκστρατείας! Η ίδια αυτή διορατικότης και οι εξαιρετικές ισορροπίες που διετήρησε, έσωσαν την Ελλάδα και κατά τον Β' Π.Π. Από την άλλη αναμίχθηκε, αν και στρατιωτικός, στην πολιτική στην περίοδο του διχασμού και φυσικά, δικτατόρευσε την Χώρα, υιοθετώντας μάλιστα και μερικά χιτλερικά στοιχεία, όπως τον χαιρετισμό και την σύσταση της ΕΟΝ, χωρις, όμως, να έχει ιμπεριαλιστικές και εξοντοτικές βλέψεις. Αλλά την ιστορία πρέπει να την μελετούμε κι όχι να πιάνουνε αποσπασματικά γεγονότα και, μάλιστα, να τα κρίνουμε με σημερινά δεδομένα...
Προσθέτω, λοιπόν, ότι από το 1922, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, μέχρι την δικτατορία του Μεταξά, δηλαδή σε 24 έτη, είχαν σχηματισθεί περισσότερες από 30 κυβερνήσεις, πολλές εκ των οποίων κινηματικές και διδακτορικές. Πλαστήρας, Γονατάς, Πάγκαλος, Οθωναίος, Βενιζέλος κ.α. είχαν καταλύσει ή επιχειρήσει να καταλύσουν την δημοκρατία, σε διάφορες μάλιστα περιπτώσεις ο ένας καταδίκαζε τον άλλον σε θάνατο... Με άλλα λόγια, δεν είχαμε και κανέναν κοινοβουλευτισμό της προκοπής τότε, ούτε και οι ίδιοι οι πολιτικοί πολυπίστευαν σε αυτόν...
Το "ΟΧΙ" ο Μεταξάς το είπε οστικά τέσσερα χρόνια πριν το 1940, όταν άρχισε μυστικά την κατασκευή εκπληκτικών οχυρωματικών έργων στα σύνορα με την Βουλγαρία, σύμμαχο του Χίτλερ και όταν επινόησε ένα πρωτοποριακό σύστημα επιστρατεύσεως (μέσω των φυλλων πορείας), καθώς η Ελλάς δεν είχε την οικονομική ικανότητα να συντηρεί επιστρατευμένο στρατό. Ο Μουσολίνι την πάτησε στην Ελλάδα και νόμιζε ότι θα κάνει περίπατο, επειδή ακριβώς υπελόγιζε μόνον στον τακτικό στρατό μας και όχι στις εφεδρείες! Αν και ταγμένος εγκαίρως ο Μεταξάς με το μέρος των Συμμάχων, κατάφερε να διατηρήσει επί μακρόν τις εμπορικές σχέσεις με την Γερμανία, η οποία απορροφούσε το 40% των καπνών μας.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι οι Άγγλοι, που δεν μπορούσαν να στείλουν στον Μεταξά στρατιωτική βοήθεια, αποδεχόντουσαν μια ουδέτερη στάση της Ελλάδας απέναντι στον Άξονα. Όμως εκείνος είχε προαποφασίσει το "ΟΧΙ", επειδή φοβόταν ότι οποιαδήποτε άλλη στάση θα φούντωνε και πάλι τον εθνικό διχασμό και θα έθετε σε μεγάλο κίνδυνο αμφισβητούμενα και επιβουλευόμενα από βαρβάρους Ελληνικά εδάφη, όπως η Μακεδονία, η Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου.
Είναι, λοιπόν, ευτύχημα που το 1940 είχαμε ηγέτη τον Μεταξά, διότι κι αν ήταν δικτάτωρ, ήταν νοήμων, φιλόπατρις και γνώστης του πολέμου! Και αυτό έχει, τελικά, σημασία!
"δέχεσαι τον παγκόσμιο χωρισμό των ανθρώπων σε Αστούς, που είναι πάντα κακοί και Εργάτες, που είναι πάντα καλοί... "
ΔιαγραφήΗ φράση είναι λανθασμένη, απο την αρχή μέχρι το τέλος.
Α) Ως κομμουνιστές, δεν δεχόμαστε τον διαχωρισμό των ανθρώπων σε κοινωνικές τάξεις, και για αυτό θέλουμε να τις καταργήσουμε.
Β) Οι κοινωνικές τάξεις είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων οικονομικών συστημάτων, και αναγνωρίζουμε την ταξική πάλη που διεξάγεται ανάμεσα στις τάξεις αυτές, όπως επίσης τον ρόλο της πάλης αυτής στην εξέλιξη της κοινωνίας.
Γ) Καλός, κακός, έννοιες υποκειμενικές που δεν έχουν ουδεμία σχέση με τον Μαρξισμό.
Τα υπόλοιπα που λες, αποτελούν απλά παραμύθια, με την έννοια της εξιστόρησης ορισμένων γεγονότων (αληθών και ψευδών), χωρίς την παραελάχιστη πολιτική και οικονομική ανάλυσή τους.
μπουρου μπουρου , ΤΑ ανακατεψες καλα τα βοθρολυματα του Βοθρου της Κυνο-βουλιας του συστηματος σου και ξεπλυνες το Σκουλικι με ρετσινολαδο να γυαλιζη.....{νομιζεις].....
ΑπάντησηΔιαγραφή