Πρώην γραμματέας της ΝΕ Ιωαννίνων του Συνασπισμού τάσσεται στο πλευρό του ΚΚΕ

Από το Καράβι Κόκκινο

Κώστας Ζήκος (πρώην γραμματέας της ΝΕ Ιωαννίνων του Συνασπισμού)

Το ΚΚΕ βρίσκεται στο πλαίσιο που οριοθετεί την αντικειμενική πραγματικότητα

Το ενδιαφέρον του εκλογικού αποτελέσματος της 6ης Μαΐου δεν περιορίζεται μόνο στους νέους ποσοτικούς πολιτικούς συσχετισμούς που θα προκύψουν σε κοινοβουλευτικό επίπεδο. Η εκτίμησή μου είναι ότι το πολιτικό τοπίο την επομένη των εκλογών θα είναι διαφορετικό, με κύριο χαρακτηριστικό τη συρρίκνωση της εκλογικής επιρροής των δυνάμεων του δικομματισμού που κυριάρχησαν στην πολιτική ζωή τα τελευταία πενήντα χρόνια.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει κατά την άποψή μου η ποιότητα του νέου συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων που θα προκύψει. Αν δηλαδή από τις εκλογές θα ενισχυθούν και κατά επέκταση θα αυξήσουν την επιρροή τους εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που τις χαρακτηρίζει η διαχρονική συνέπεια στην υπεράσπιση των συμφερόντων ευρύτερων κοινωνικών ομάδων, πρώτα και κύρια της εργατικής τάξης. Εκείνες οι δυνάμεις που στην ιστορική τους διαδρομή παρέμειναν αταλάντευτα, χωρίς παλινωδίες και ανεπίτρεπτους συμβιβασμούς στο πλευρό των εργαζομένων.

Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες και στην επερχόμενη μετά τις εκλογές λαίλαπα των νέων βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων που έχουν δρομολογηθεί, οι δυνάμεις που θα δώσουν δύναμη και το κουράγιο, θα εμπνεύσουν και σταθούν αγωνιστικά, διεκδικητικά και ασυμβίβαστα στο πλευρό των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά απειλείται η ανθρώπινη υπόστασή τους.

Δεν έχω καμία επιφύλαξη ότι αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά συγκεντρώνει το ΚΚΕ. Θεωρώ επιπρόσθετα ότι οι πολιτικές εκτιμήσεις οι αναλύσεις και τα συμπεράσματα του ΚΚΕ αναφορικά με τις νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που διαμορφώνονται τόσο στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον πλανήτη, το ΚΚΕ βρίσκεται – αν μη τι άλλο – στο πλαίσιο που οριοθετεί την αντικειμενική πραγματικότητα. Οι θέσεις του χαρακτηρίζονται από τη σοβαρότητα, την πληρότητα, την υπευθυνότητα και την επιστημονική προσέγγιση της σύγχρονης πραγματικότητας.

Εκτιμώ ακόμη, ότι το γεγονός αυτό στις σημερινές συνθήκες έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον, γιατί η αντικειμενική εκτίμηση των συνθηκών είναι όρος και προϋπόθεση για τον προσανατολισμό και την αποτελεσματική οργάνωση των αναπόφευκτων κοινωνικών αγώνων που αντικειμενικά με τη σειρά τους έχουν δρομολογηθεί.

Στη λογική αυτή η εκτίμηση του ΚΚΕ ότι στις σημερινές συνθήκες προέχει η μαζική και οργανωμένη αντίσταση της εργατικής τάξης και, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, ενάντια στην ανελέητη ταξική επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου που βρίσκεται σε εξέλιξη και η οποία στην πορεία όλο και περισσότερο θα κλιμακώνεται.

Κοντολογίς, εκτιμώ ότι σήμερα το κοινωνικό διακύβευμα δεν είναι ο σχηματισμός μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης, η οποία θα μας λυτρώσει με αυτόν τον απλό εύκολο τρόπο από τα δεινά του μνημονίου. Αντίθετα εκτιμώ ότι εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για το λαϊκό κίνημα. Η διεθνής εμπειρία μάλιστα ενισχύει αυτό τον προβληματισμό, με χαρακτηριστικές περιπτώσεις το πείραμα του Αλιέντε στη Χιλή, της «Ελιάς» στην Ιταλία, τελευταία τη Γαλλία.

Η ιστορική επιταγή της σύγχρονης εποχής, η ιστορική πρόκληση και το πραγματικό διακύβευμα είναι η σωστά προσανατολισμένη και αποτελεσματική οργάνωση των κοινωνικών αγώνων ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου γιατί μέσα από αυτή τη διαδικασία δημιουργούνται οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για τη δημιουργία της αντίστοιχης ταξικής πολιτικής συνείδησης που είναι εξ ορισμού απαραίτητη τόσο για την ανατροπή του συστήματος όσο και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Η μαζική ριζοσπαστικοποίηση των μαζών δεν δημιουργείται αυτόματα, δεν μπορεί να προκύψει από την πολιτική βουλησιαρχία, δεν είναι «τεχνικό» πρόβλημα, αλλά σύνθετη κοινωνική διεργασία που κατακτιέται σταδιακά, βήμα – βήμα από την ενεργή συμμετοχή των πολιτών στους ταξικούς αγώνες.

Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η ωρίμανση των αντικειμενικών συνθηκών για την ανατροπή του καπιταλισμού, είναι σήμερα περισσότερο ευδιάκριτη και κατανοητή, όσο παρά ποτέ. Πιστεύω ακόμη και το διατυπώνω σχηματικά ότι η «ιστορία» είναι με το μέρος των εκμεταλλευόμενων «κλείνει το μάτι» στους παραγωγούς του κοινωνικού πλούτου. Οι εργαζόμενοι με άλλα λόγια καλούνται ν’ ανταποκριθούν στην ιστορική πρόκληση να αντισταθούν, να ανατρέψουν το κοινωνικό σύστημα σε τελευταία ανάλυση να δρομολογήσουν τις εξελίξεις για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας που προσλαμβάνει όλο και περισσότερο επιτακτικό νομοτελειακό χαρακτήρα.

Οι κοινωνίες στις σημερινές συνθήκες βρίσκονται σε ένα σταυροδρόμι και οι εργαζόμενοι σε ένα αδυσώπητο δίλημμα. ‘Η θα υποταχθούν στις πολιτικές του καπιταλισμού της βαρβαρότητας και της καταστροφής ή θα αντισταθούν στα σχέδια αυτά, οργανωμένα, μαζικά, υπεύθυνα κι αποτελεσματικά, δημιουργώντας μέσα από τους αγώνες και την ταξική πάλη τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και την αντίστοιχη πολιτική συνείδηση για μια κοινωνία της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς, της υπευθυνότητας και της δημιουργίας.

Χωρίς αμφιβολία η πορεία προς την κατεύθυνση αυτή είναι μια πορεία δύσκολη, επίπονη και βασανιστική. Για τους παραγωγούς όμως του κοινωνικού πλούτου, τους εργαζόμενους, είναι κατά την ταπεινή μου άποψη αναπόφευκτη. Εκτιμώ ότι στην πορεία αυτή η ενίσχυση της επιρροής του ΚΚΕ και μέσα από την εκλογική του ενδυνάμωση αποτελεί όρο και προϋπόθεση και για το λόγο αυτό αποφάσισα στις εκλογές της 6ης Μαΐου να το στηρίξω με την ψήφο μου.