Το λέγαμε απο το καλοκαίρι πως οι ενδοκαπιταλιστικές διαμάχες στην χώρα θα οξυνθούν και θα οδηγήσουν τμήματα αστικά και μικροαστικά, στην αναζήτηση διαχειριστικών λύσεων ΕΚΤΟΣ Μνημονίου και πιθανώς και εκτός Ευρώ, ποιός ξέρει ... Περισσότερα για το θέμα τις επόμενες μέρες, αν και πάνω κάτω καταλαβαίνουμε όλοι σε ποιές κατευθύνσεις θα κινηθεί το νέο αυτό αστικό κατασκεύασμα.
Εκτός απο την "καλή αντιμνημονιακή διαγωγή" των Καμμένο-Τράγκα, περιμένουμε πως ο λαϊκισμός θα φτάσει σε νέα επίπεδα, αν και οι επιτυχίες του ΛΑΟΣ και της ΝΔ το τελευταίο διάστημα αποτελούν δείγμα εξαίσιων ανταγωνιστών.
Τελικά δικαιώνονται και όλες αυτές οι "αριστερές" φωνές, που φωνασκούν για ενιαίο αντιμνημονιακό μέτωπο. Πάρτε λοιπόν ένα αντιμνημονιακό κόμμα να κάνετε συμμαχίες ... χο χο χο
Απόσπασμα απο την σημερινή εκπομπή του σιχαμένου ...
Κλάψαμε το ΠΑΣΟΚ την προηγούμενη εβδομάδα, τώρα θα κλάψουμε την ΝΔ και το ΛΑΟΣ, ίσως και τον Κουβέλη ... ?
Εμπρος της γης οι ματσομενοι να μη ληψει κανειειεις.......
ΑπάντησηΔιαγραφήxaxaxaxaxaxaxa
Διαγραφήστον αγωνα ειναι ο Τραγκας και ο Καμμενος μαζιιιιι
(ελα sacrilege, σταματω)
Ταμάμ, ότι πρέπει για ενιαίο μέτωπο με τον Τσίπρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήγια να μην θεωρηθεί εντελώς εκτός θέματος το σχόλιο ένα έχω να πω:
ΑπάντησηΔιαγραφή"στου κα"η"μένου το κόμμα τραγκιές δεν περνάνε-ασχετο-"
******Περιμένω ανάρτηση σχετικά με τις προσφατες εκλογές στην ΕΣΗΕΑ για το ζήτημα της απεργίας των δημοσιογράφων όπου το αποτέλεσμα ήταν:
807 απεργία διαρκείας.
348 απεργία ΠΑΜΕ.
897 εργοδοτική πρόταση.
133 άκυρα.
μου κάνει εντύπωση πως δεν σχολιάσατε το γεγονός και θα ήθελα μια θέση για το πως σε συνδικαλιστικό επίπεδο (σε περιόδους αναταραχής και απεργιακού αναβρασμού) με πλαίσια διεκδίκισης που πιθανότατα διαφοροποιουνται απλά στο γενικό (κοσμοθεωρητικό)κομμάτι, δεν γίνεται καταφερτο να νικήσει η πλειοψηφία λόγω των δύο διαφορετικών πλαισίων, ενω και οι δύο προτείνουν απεργία και να χάνεται μια σημαντική μάχη σε νευραλγικό εργασιακό χώρο;
Σου κάνει εντύπωση για ποιόν λόγο ακριβώς ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσες φορές δηλαδή έχεις δει να σχολιάζουμε εμείς εδώ, ψηφοφορίες σωματείων για απεργιακά ζητήματα ?
Δεν είδες, ούτε σου έκανε κάτι εντύπωση ...
απλά είπες να θίξεις το αριστερίστικο ζήτημα των ημερών.
"Γιατι το ΠΑΜΕ δεν στηρίζει τα συνασπιστήρια ?"
Η απάντηση βρίσκεται στα πλαίσια που κατέβασαν. Εμείς δεν έχουμε κάτι άλλο να προσθέσουμε.
κακώς έχεις λυμένο το ζωνάρι καθώς η "επαγρύπνιση" δεν σημαίνει πως υποχρεωτικα επιτειθέμεθα σε όποιον κάνει μια αναφορά (σε μορφή αιτήματος) και μάλιστα χωρίς επιθετικό ύφος ή πούστικες "ανανεωτικού τύπου" αιχμές και υπονοούμενα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο προκείμενο, δεν έχω δει τα πλάισια αλλά επειδή απο τη σχολή ακόμα έχω αναμνήσεις διαμόρφωσης πλαισίων και "ζυμώσεων" λίγο πριν την ψηφοφορία και με αναγωγή στις αντίστοιχες πολιτικές συσπειρώσεις μπορώ να υποθέσω (αφού δεν μπορώ να έχω πρόσβαση στα πλαίσια)πως τα δύο αγωνιστικού προσανατολισμού πλαίσια διαφοροποιούνταν -όπως πιθανολόγησα στο προηγούμενο σχόλιο- στο κεντρικό πολιτικό περιεχόμενο (αν κάνω λάθος διώρθωσε με).
Σε συντεχνιακού τύπου διαδικασίες (όπως είναι και οι συνελεύσεις σωματείων) θεωρώ πως δεν αναμένονται νίκες ή ζυμώσεις άμεσα συνδεδεμένες με την κεντρική πολιτική σκηνή.
Για παράδειγμα αν σε ένα πλαίσιο εργατικών διεκδικήσεων δεν συμπεριληφθεί η προοπτική της λαϊκής εξουσίας, δεν μειώνεται η αξία του πλαισίου (ανεξάρτητα απο το γεγονός πως θα μας άρεσε να έμπαινε συνολικά η ανάλυση) διότι το να κερδίσεις μία συνδικαλιστική διαδικασία δεν σε ανακυρήσει αυτόματα πλειοψηφία στο κοινοβούλιο (ξέρω-ξέρω δεν είναι αυτός ο στόχος...)
Για να συνοψίσω, περιμένω την στιγμή που συμβαίνουν τόσο σημαντικά και λόγω μεγέθους συμμετοχής και λόγω της βαρύτητας του ρόλου των συγκεκριμένων εργαζομενων στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης αλλά κυρίως για τους συμβολισμούς που απορέουν απο την εκμετάλευση της συγκεκριμένης ήττας απο την εργοδοσία, θα κρίνεται ως ήσσονως σημασίας η προσπάθεια συσπέιρωσης και καταγραφής δυνάμεων ενώ το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο.
Τα παραπάνω δεν τα απευθύνω στο συμπαθές ακροατήριο του επάρατου οπορτουνισμού που χαιρέκακα θα απευθύνει εκ των υστέρων καλέσματα ενότητας αλλά στις υγειείς δυνάμεις που και την ανάλυση και τη δυνατότητα διαχείρισης έχουν.
Τα περι αριστερισμού θα τα κρατήσω για καμια χαλαρότερη κουβέντα....
δεν ελπίζω να παραβείτε την βασική αρχή σας να μη σχολιάζετε συνδικαλιστικές διαδικασίες (είμαι λίγο ειρωνικός το ξέρω) αλλά να θέσετε το ζήτημα των συνδικαλιστικών τακτικών σε καιρούς αγωνιστικής εγρήγορσης.
Καθόλου λυμμένο δεν έχω το ζωνάρι, ούτε σε αποκάλεσα αριστεριστή. Το θέμα αυτό αποκάλεσα ως "αριστερίστικο ζήτημα των ημερών".
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι διαφορές των πλαισίων δεν είναι πολιτικές. Είναι ουσιαστικές όσο αναφορά την στρατηγική του κινήματος. Διάβασέ τα ...
Εδώ
http://www.esiea.gr/gr/2arxeio/2012/01/68.htm
Οι προτάσεις 1 και 2.
Είναι ξεκάθαρο το ποιός θέτει τα πραγματικά προβλήματα τόσο του συγκεκριμένου κλάδου όσο και συνολικά στο εργασιακό περιβάλλον σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην κουβέντα περι διάρθρωσης πλαισίων έχω να σημειώσω πως εκτός των συγκεκριμένων αιτημάτων:
"Κάτω τα χέρια από τις ΣΣΕ. Καμία διαπραγμάτευση για μειώσεις μισθών και επιδομάτων! Κατάργηση κάθε μορφής ατομικής και επιχειρησιακής σύμβασης ή συμφωνίας.
- Kαταβολή των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους.
- Κατάργηση όλων των αποφάσεων για μειώσεις αποδοχών στα δημόσια ΜΜΕ και να ισχύσουν οι κλαδικές συμβάσεις.
- Στα διαδικτυακά μέσα να κατοχυρωθεί η δημοσιογραφική εργασία με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Μέσω των νέων ΣΣΕ να κατοχυρωθεί η εφαρμογή τους για όσους εργάζονται σε τέτοια Μέσα που ανήκουν σε Ομίλους ΜΜΕ.
- Κατάργηση όλων των λεγόμενων ελαστικών σχέσεων (ΔΠΥ κ.λπ.) και μετατροπή τους σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Κατάργηση της απλήρωτης και «μαύρης» πρακτικής εξάσκησης. Η εξάσκηση να γίνεται με πλήρη δικαιώματα."
τα οποία είναι δυνατόν να ορίσουν ένα διεκδικητικό πλαίσιο ενός σωματείου τα υπόλοιπα:
"- Κατοχύρωση της πλήρους και σταθερής εργασίας για όλους. Κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ.
- Ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων. Επίδομα ανεργίας όσο διαρκεί η ανεργία και να υπολογίζεται ο χρόνος αυτός ως συντάξιμος.
Δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους ανέργους και τις οικογένειές τους. Αναστολή πληρωμών των δανείων.
- Να καταργηθούν τώρα όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Κατώτερη σύνταξη 1.120 ευρώ. Όριο συνταξιοδότησης 60 έτη για τους άντρες, 55 για τις γυναίκες"
πως μπορούν να αποτελέσουν στόχους μιας κλαδικής απεργίας;
Την παρατήρηση αυτή δεν την κάνω για να δικαιολογήσω τη μη σύμπραξη των υπολοίπων σε ένα ξεκάθαρο αγωνιστικό πλαίσιο, αλλά για να επισημάνω πως την ώρα της ψηφοφορίας η επιλογή τακτικής δεν σημαίνει έκπτωση στην πολιτική αλλά κατάρτιση προτάσεων όπου κυρίαρχα είναι τα αιτήματα και όχι η ιδεολογική προσέγγιση των αιτημάτων.
Θα μου πεις είναι διαφορετικό το πολιτικό πλαίσιο απο το διεκδικητικό; όχι αλλά για τη διαδικασία ψήφισης όπου οι προτάσεις αποτελούν και τους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν, αυτή η τακτική βοηθά να καταρρεύσουν ευκολότερα τα ψευδοδιλλήματα.
Για να μην παρεξηγηθώ (και θεωρηθώ - κατα την προσφιλή φοιτητική έκφραση-μυξοπαρθένα πρωταγωνίστρια σε σκληρο πορνό) δεν τρέφω αυταπάτες για τη στάση των κατα τα άλλα "καιγόμενων για συνεργασία" αρκεί να μην θιχτούν τα χρηστά ήθη των αφεντικών, αλλά για να αναδείξω την δυνατότητα να ξεβρακώνονται στα μάτια των μυξοπαρθένων οι αγωνιστες του "ναι μεν αλλά" και κατόπιν εορτής τιμητές της ήττας.
Ευχάριστη έκπληξη οι 133 ψήφοι των αναποφάσιστων που δεν είναι ούτε με το αφεντικό ούτε με τον εαυτό τους αναδεικνύοντας τη λούμπεν σχιζοφρένεια μερίδας των συμπολιτών μας οι οποίοι στη χειρότερη περίπτωση αποτελούν "σταγονίδια" που απλώς αποφεύγουν να καταθέσουν πρόταση ώστε να μην αποκαλυφθούν.
Δεν ξέρω το θέμα καλά, αλλά διάβασα τις προτάσεις στο λινκ που παρέθεσε ο REDFLY
ΔιαγραφήΑναρωτήθηκες: «πως μπορούν να αποτελέσουν στόχους μιας κλαδικής απεργίας;» όταν ο κλάδος αυτός, έχει σκοπό να συνομιλήσει, συνεργαστεί, οργανωθεί, παλέψει, κλπ κλπ από κοινού με άλλους κλάδους, τότε δεν θα είναι μία κλαδική απεργία αλλά μία κλαδική που ανοίγει πόρτα στην ένωση των εργαζομένων και τότε μπορούν να έχουν τέτοιους στόχους.
Είπες: «όπου κυρίαρχα είναι τα αιτήματα και όχι η ιδεολογική προσέγγιση των αιτημάτων».
Εγώ δεν είδα να είναι κυρίαρχη η ιδεολογική προσέγγιση των αιτημάτων, αλλά είδα να είναι κυρίαρχο ότι: αν δεν συμπορευτούν μαζί όλοι οι εργαζόμενοι, διαφορετικών κλάδων, δηλαδή διάλυση κάθε συντεχνιακής σκέψης, δεν υπάρχει περίπτωση να καταφέρει μεμονωμένα κάποιος κλάδος να επιβιώσει. Αν δεχτούμε ότι τα δεινά μας τα προκάλεσε ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης και πως ένας κλάδος από μόνος του δεν μπορεί να ανατρέψει των καπιταλισμό, τότε δικαίως κυρίαρχο είναι η πάλη όλων των εργαζομένων για την ανατροπή του. Σε κάθε άλλη συντεχνιακή αντιμετώπιση, με δεδομένο ότι δεν μπορεί να ανατρέψει τον καπιταλισμό, μάχεται με «ανεμόμυλους» και εξαργυρώνει την εργατική αγανάκτηση σε διαιώνιση του καπιταλισμού. Οι χαλυβουργοί φωνάζουν συνεχώς: αλληλεγγύη σε εμάς είναι να κάνετε ότι και εμείς.
ξέχασα να παραθέσω τα σιμία της πρότασης, που για μένα δίχνουν, οτι κιρίαρχο είναι η ένωση των εργαζομένων σε κινό στόχο και δράση.
Διαγραφή"...Να ξεδιπλωθούν ουσιαστικοί, κλιμακούμενοι και δυναμικοί αγώνες ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΟΡΦΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ, σε συντονισμό με τους εργαζόμενους όλων των άλλων ειδικοτήτων και πανελλαδικά...
…Σε κάθε χώρο δουλειάς, να συγκροτηθούν επιτροπές αγώνα,
…η συσπείρωση και η αλληλεγγύη των εργαζομένων, η ενότητα δράσης. Αυτή είναι η δύναμή μας που θα επιβάλει το δίκιο μας..."