Από το Cogito Ergo Sum
Από τα ξημερώματα της Δευτέρας προσπαθώ να συγκρατήσω τα νεύρα μου, τα
οποία έχουν γίνει σμπαράλια με όσα διαβάζω κι ακούω για τα επεισόδια της
Κυριακής. Το σύνολο των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης έχει αποδυθεί σε
εναγώνια προσπάθεια να ταυτίσει τους εγκάθετους κουκουλοφόρους με το
διεκδικητικό λαϊκό κίνημα. Ο στόχος είναι σαφής: να χαρακτηριστεί
περίπου τρομοκράτης όποιος τολμάει να διεκδικεί ο,τιδήποτε μαχητικά.
Για παράδειγμα, ο "πολύς" και "μεγκάλος" Πρετεντέρης θυμήθηκε την ξεπουλημένη ιταλίδα ευρωαριστερή Ροζάνα Ροσάντα, η οποία είχε εντάξει τις Ερυθρές Ταξιαρχίες στο "οικογενειακό άλμπουμ της αριστεράς". Ας θυμηθούμε εδώ τον τρόπο με τον οποίο η αστική διανόηση τσουβαλιάζει στο ίδιο σακί έναν αχταρμά κομμάτων, κομματιδίων και γκρουπούσκουλων, κολλώντας πάνω τους την ενιαία ετικέττα "αριστερά". Και είναι αυτή η ίδια η αστική διανόηση που -τί παράξενο!- στενοχωριέται περισσότερο απ' όλους για τον "κατακερματισμό των αριστερών δυνάμεων" και επιμένει να συναθροίζει τα δημοσκοπικά ποσοστά τους. Πόσο δίκιο είχε η Παπαρήγα όταν είπε "εμείς είμαστε κομμουνιστές, δεν είμαστε αριστεροί"...
Στον πυρήνα τους, πάντως, όλα αυτά τα δημοσιεύματα κρύβουν έναν διογκούμενο φόβο. Ο Πρετεντέρης μίλησε για το ενδεχόμενο "να βυθιστεί η χώρα σε έναν άτυπο εμφύλιο", ο Κασιμάτης αγαναχτεί επειδή "ο αντικομμουνισμός στην χώρα μας δεν είναι αποδεκτός όπως στην Ευρώπη", ο Μανδραβέλης τρομάζει με την διαπίστωση ότι η αριστερή ιδεολογία "έχει ποτίσει βαθιά την χώρα σε επίπεδο παραφροσύνης", ο Θεοδωρόπουλος παρομοιάζει το λαϊκό κίνημα με "θηρίο που σκοτώνει την δημοκρατία", ο Λιακόπουλος χαρακτηρίζει τους κομμουνιστές ως αποτυχημένους που καταφεύγουν στην βία, ο Βαμβακάς (φρέσκο φυντάνι αυτός) φορτώνει το μπάχαλο στην αριστερά και απαιτεί "να αποσυρθεί η κουκούλα τού ιδεαλισμού"... Και έπεται συνέχεια.
Ο ίδιος φόβος άρχισε να φουντώνει σε όλα τα στηρίγματα του αστικού καθεστώτος. Όπως π.χ. στον εισαγγελέα, ο οποίος κινήθηκε εναντίον όσων εμπόδισαν την προχτεσινή ψηφοφορία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, κόντρα στον νόμο τής Αννούλας. Σύμφωνα με τον εισαγγελέα, μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε για κάποιους νόμους αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τους εφαρμόζουμε (!), παράλληλα δε καταφέρθηκε εναντίον των διαμαρτυρομένων επειδή εμπόδισαν όσους ήθελαν να ψηφίσουν, στερώντας τους την άσκηση δημοκρατικού δικαιώματος (!!). Δεν εκπλησσόμαστε. Ο συνδυασμός φόβου και επιλεγμένης άποψης περί δημοκρατικών δικαιωμάτων γεννούσε πάντοτε και θα συνεχίσει να γεννάει τέτοια όμορφα ανέκδοτα.
Πάντως, το πρόβλημα της αστικής τάξης δεν είναι ο φόβος αυτός καθ' εαυτόν. Άλλωστε, πάντοτε η αστική τάξη φοβόταν την δύναμη των λαϊκών στρωμάτων και γι' αυτό φροντίζει να διατηρεί σωρεία κατασταλτικών μέτρων, από υποσχεσιολογία μέχρι ΜΑΤ. Το πρόβλημά της είναι ότι τώρα ο φόβος άρχισε να γίνεται φανερός και κάτι τέτοιο αποτελεί τονωτική ένεση στο λαϊκό κίνημα. Ένα λαϊκό κίνημα που ξέρει καλά αυτόν τον φόβο. Τόσο καλά, μάλιστα, ώστε του έχει δώσει και όνομα: "Φάντασμα".
Πρόκειται για το φάντασμα τού παππού Κάρολου, το οποίο απειλεί να ξαναπλανηθεί πάνω από την Ευρώπη...
Για παράδειγμα, ο "πολύς" και "μεγκάλος" Πρετεντέρης θυμήθηκε την ξεπουλημένη ιταλίδα ευρωαριστερή Ροζάνα Ροσάντα, η οποία είχε εντάξει τις Ερυθρές Ταξιαρχίες στο "οικογενειακό άλμπουμ της αριστεράς". Ας θυμηθούμε εδώ τον τρόπο με τον οποίο η αστική διανόηση τσουβαλιάζει στο ίδιο σακί έναν αχταρμά κομμάτων, κομματιδίων και γκρουπούσκουλων, κολλώντας πάνω τους την ενιαία ετικέττα "αριστερά". Και είναι αυτή η ίδια η αστική διανόηση που -τί παράξενο!- στενοχωριέται περισσότερο απ' όλους για τον "κατακερματισμό των αριστερών δυνάμεων" και επιμένει να συναθροίζει τα δημοσκοπικά ποσοστά τους. Πόσο δίκιο είχε η Παπαρήγα όταν είπε "εμείς είμαστε κομμουνιστές, δεν είμαστε αριστεροί"...
Στον πυρήνα τους, πάντως, όλα αυτά τα δημοσιεύματα κρύβουν έναν διογκούμενο φόβο. Ο Πρετεντέρης μίλησε για το ενδεχόμενο "να βυθιστεί η χώρα σε έναν άτυπο εμφύλιο", ο Κασιμάτης αγαναχτεί επειδή "ο αντικομμουνισμός στην χώρα μας δεν είναι αποδεκτός όπως στην Ευρώπη", ο Μανδραβέλης τρομάζει με την διαπίστωση ότι η αριστερή ιδεολογία "έχει ποτίσει βαθιά την χώρα σε επίπεδο παραφροσύνης", ο Θεοδωρόπουλος παρομοιάζει το λαϊκό κίνημα με "θηρίο που σκοτώνει την δημοκρατία", ο Λιακόπουλος χαρακτηρίζει τους κομμουνιστές ως αποτυχημένους που καταφεύγουν στην βία, ο Βαμβακάς (φρέσκο φυντάνι αυτός) φορτώνει το μπάχαλο στην αριστερά και απαιτεί "να αποσυρθεί η κουκούλα τού ιδεαλισμού"... Και έπεται συνέχεια.
Ο ίδιος φόβος άρχισε να φουντώνει σε όλα τα στηρίγματα του αστικού καθεστώτος. Όπως π.χ. στον εισαγγελέα, ο οποίος κινήθηκε εναντίον όσων εμπόδισαν την προχτεσινή ψηφοφορία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, κόντρα στον νόμο τής Αννούλας. Σύμφωνα με τον εισαγγελέα, μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε για κάποιους νόμους αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τους εφαρμόζουμε (!), παράλληλα δε καταφέρθηκε εναντίον των διαμαρτυρομένων επειδή εμπόδισαν όσους ήθελαν να ψηφίσουν, στερώντας τους την άσκηση δημοκρατικού δικαιώματος (!!). Δεν εκπλησσόμαστε. Ο συνδυασμός φόβου και επιλεγμένης άποψης περί δημοκρατικών δικαιωμάτων γεννούσε πάντοτε και θα συνεχίσει να γεννάει τέτοια όμορφα ανέκδοτα.
Πάντως, το πρόβλημα της αστικής τάξης δεν είναι ο φόβος αυτός καθ' εαυτόν. Άλλωστε, πάντοτε η αστική τάξη φοβόταν την δύναμη των λαϊκών στρωμάτων και γι' αυτό φροντίζει να διατηρεί σωρεία κατασταλτικών μέτρων, από υποσχεσιολογία μέχρι ΜΑΤ. Το πρόβλημά της είναι ότι τώρα ο φόβος άρχισε να γίνεται φανερός και κάτι τέτοιο αποτελεί τονωτική ένεση στο λαϊκό κίνημα. Ένα λαϊκό κίνημα που ξέρει καλά αυτόν τον φόβο. Τόσο καλά, μάλιστα, ώστε του έχει δώσει και όνομα: "Φάντασμα".
Πρόκειται για το φάντασμα τού παππού Κάρολου, το οποίο απειλεί να ξαναπλανηθεί πάνω από την Ευρώπη...
ΥΓ
Με την ευκαιρία να θυμίσουμε πως στο μπλογκ του Teddy, θα βρείτε μια πολύ καλή σειρά με τίτλο "Ανατομία του Νεοφιλελευθερισμού", τα πρώτα μέρη της οποίας είχαμε αναδημοσιεύσει και εδώ. Είναι πολύ καλή δουλειά, ασχέτως μερικών επιμέρους διαφωνιών, και αξίζει τον κόπο, να την εκτυπώσετε και να την διαβάσετε σαν βιβλίο. 
1. Η Ρ. Ροσάντα είναι όντως ξεπουλημένη ευρωαριστερή.
ΑπάντησηΔιαγραφή2. Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες είναι όντως στο "οικογενειακό άλμπουμ της αριστεράς"
3. Τα διάφορα κοράκια των ΜΜΕ έχουν δει και πάρει γραμμή για την άνοδο του ΚΚΕ και της αριστεράς γενικότερα. Οι επιθέσεις θα ενταθούν από πλευράς τους και -ειδικά αν πάνε για εκλογές σύντομα- θα εκχυδαϊστούν εντελώς.
4. Οι Έλληνες μπαχαλάκηδες δεν έχουν καμία σχέση με αριστερά. Είναι στην καλύτερη περίπτωση λούμπεν, στην χειρότερη παρακρατικοί ασφαλίτες.
5. Όταν το κίνημα δέχεται επίθεση έχει κάθε δικαίωμα (αλλά και υποχρέωση) στην αυτοάμυνα.
Σε κάποια από τα παραπάνω μου φαίνεται ότι έχεις άλλη άποψη redfly...ή κάνω λάθος;
Για τις Ερυθρες Ταξιαρχίες, όπως ακριβώς υποπτεύεσαι ... ;-)
ΔιαγραφήΔιότι και ο Ανδρουλάκης ξεκίνησε για κομμουνιστής και κατέληξε πράσινος γεωσκώληκας και μάλιστα διαταραγμένος. Λίγο βαρύ μου πέφτει σήμερα να πω, πως ο Ανδρουλάκης βρίσκεται στο κάδρο της Αριστεράς !
Όλες αυτές οι ομάδες των δεκαετιών 60-70, απο αλλού ξεκίνησαν, στην πορεία έκαναν λανθασμένες επιλογές και τελικά αλλού κατέληξαν. Μάλιστα απο κάποιο σημείο και μετά διαβρώθηκαν ολότελα και χρησιμοποιήθηκαν απο άλλους μηχανισμούς για να κάνουν τις βρωμοδουλειές του συστήματος ...
Redfly ότι είναι βολικό δεν είναι και σωστό. Το να συγκρίνεις ανθρώπους που ηττήθηκαν με ανθρώπους που αυτομόλησαν στο αντίπαλο στρατόπεδο (αν ποτέ δηλαδή ήταν και στο πρώτο) είναι λίγο..."υπέρβαση", για να το πω κομψά.
ΔιαγραφήΌσο για τις "ομάδες", θα σου πω το εξής: Στην Ιταλία δικάστηκαν γι αυτή την ιστορία 60.000 άτομα και καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές 25.000.
http://www.antinews.gr/2012/02/18/148459/
ΑπάντησηΔιαγραφήyuri . Το τσουβαλιασμα δεν ειναι επιχειρημα..... Φυσικα υπαρχουν κ λουμπεν οπως κ παρακρατικοι αλλα την κυριακη δεν ηταν 2000-3000 χιλιαδες μονο τα ατομα που συγκρουονταν η συμμετοχη κ ενοτητα του κοσμου ηταν πολυ μεγαλη..Ουτε βεβαια ειναι ολοι αυτοι αναρχικοι κτλ.....Οταν το ΚΚΕ τσουβαλιαζει ετσι τον κοσμο εκτος του ΠΑΜΕ τι περιμενετε απο τα καθεστωτικα.....Οχι τρομοκρατες αλλα κ εξωγηινους θα λενε σε λιγο καιρο τους διαδηλωτες...Υπαρχει αγωνιζομενος κοσμος κ εκτος του κκε....
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλικα π
Την Κυριακή ο κόσμος δέχθηκε μια ανοιχτή επίθεση από την αστυνομία. Σε άλλο post έχω πει ότι την επίθεση αυτή θα την δεχόταν ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας αναρχικός: Ήταν προσχεδιασμένη από το κράτος σε χρόνο, χώρο και τρόπο που θα διέλυε μια πρωτοφανή μάζωξη κόσμου που ίσως ποτέ δεν είχε ξαναγίνει και φυσικά ΠΟΤΕ δεν ολοκληρώθηκε.
ΔιαγραφήΠροφανώς όταν του επιτίθενται λοιπόν, μέρος του κόσμου (όπως ανέφερα και στο σημείο 5 όπως θα είδες) θα αντισταθεί. Αυτό είναι θεμιτό για μένα.
Όμως η παράσταση φωτιάς ξέρεις πολύ καλά από ποιούς δόθηκε και γιατί. Ήταν κάποιοι που αδιαφορούν συστηματικά για το πολιτικό κομμάτι της υπόθεσης και νοιάζονται μόνο για το θέαμα. Όλα τα άλλα τα θεωρούν "λιτανείες". Αυτοί λοιπόν κι αν δεν μετέχουν άμεσα οι ίδιοι, καλύπτουν πολιτικά τα λούμπεν, προβοκατόρικα και ασφαλίτικα καψίματα, εκτός φυσικά των περιπτώσεων όπου υπάρχουν νεκροί, όπως στην Μαρφίν. Εκεί ξαφνικά θυμούνται την...προβοκάτσια!
Αυτούς λοιπόν προσωπικά τους θεωρώ εχθρούς του κινήματος κι όχι κομμάτι του...παραστρατημένο. Αντίθετα το ΚΚΕ το θεωρώ κομμάτι του.
Έχεις αντίθετη άποψη να υποθέσω;
yuri..Ουτε εμενα με βρισκει συμφωνο το τυφλο καψιμο κ σπασιμο μαγαζιων.Αλλα οι τραπεζες κ τα ενεχυροδανειστηρια (ειδικα τα τελευταια τα θεωρω καρκινωματα απο την κατοχη) ειναι στοχος πολλων απελπισμενων ανθρωπων..Μην ξεχναμε ποσοι χανουν τα σπιτια τους, δουλειες κ βρισκονται σε απελπισια.Η ελλαδα που ξεραμε να την ξεχασουμε μετα την κυριακη..Το κακο για μενα ειναι πως δεν υπαρχει ενας κοινος στοχος ωστε να αποφευχθει μια τυφλη εξεγερση...Την κυριακη χαιρομαι που συμφωνουμε η αστυνομια επιτεθηκε χωρις καμια μα καμια αφορμη για τους λογους που ανεφερες ..Για μενα κ το ΠΑΜΕ επαιξε εναν πολυ σημαντικο ρολο την κυριακη κ ολη την προηγουμενη βδομαδα.Ειναι σημαντικο που εμεινε τοσες ωρες στον δρομο κ ας μην συμμετειχε ενεργα στην αντεπιθεση του κοσμου(βεβαια ετσι οπως πανε τα πραγματα δεν θα αργησει ο καιρος που η αστυνομια θα επιτεθει κ στο ΠΑΜΕ).... Το κακο ειναι πως σε τετοιες καταστασεις δεν υπαρχει ελεγχος του κοσμου κ γινονται κ λαθος ενεργειες(πλιατσικο κτλ) αλλα μην ξεχνας δυο τροπους μας εχει αφησει το συστημα , για να επιβιωνουμε την δουλεια (τωρα ουτε αυτη) κ την παρανομια....Δεν ειναι ολοι οιλουμπεν παραβατικοι στο ιδιο καζανι.... Προσωπικα δεν ειμαι ουτε στην φαση να καει το μπουρδ... η βουλη, προτιμω να τους συλλαβουμε ..... Οι καιροι αγριευουν κ ειναι καιρος για ενοτητα οχι για τσουβαλιασματα κ κοντρες... Στο κατω κατω κ γω μισθωτος ειμαι κ εχω τα ιδια συμφεροντα με ολους τους μισθωτους ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΜΕ ΣΑΝ ΤΑΞΗ.... Φυσικα κ θελει οργανωση κ αγωνα σε ολα τα επιπεδα αλλα με πιο δημοκρατικο τροπο..Θα προτιμουσα το ΚΚΕ να λειτουργουσε πιο δημοκρατικα κ απο την βαση του.. Δεν πιστευω στις ηγεσιες γιατι μπορει :1) Να σε προδωσουν αν δεν τις ελεγχεις ή συναποφασιζεις ,2) να τις χασεις (φυλακη, θανατος κτλ) 3) Η απελευθερωση της ταξης ειναι εργο δικο της κ οχι ενος κομματος ή αρχηγου γι αυτο πρεπει πρωτα να καταλαβει ο καθενας την ευθυνη που συνεπαγεται κατι τετοιο (υπευθυνος γινεσαι οταν συναποφασιζεις κ εισαι υπολογος για τις πραξεις σου στους συντροφους σου... )
ΔιαγραφήΦιλικα π
Νομίζω ότι στο θέμα "ηγεσίες" εφαρμόζεις την τακτική "πονάει κεφάλι-κόψει κεφάλι". Ε ναι αλλά το κεφάλι καλώς ή κακώς το χρειάζεσαι, οπότε υπάρχει ένα θέμα με την συγκεκριμένη συνταγή για τον πονοκέφαλο. Μήπως θα έπρεπε να σκεφτείς κάτι άλλο;
ΔιαγραφήΌσο για την ενότητα, εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα, αλλά να ενωθώ με όποιον λέμε τα ίδια πράγματα, όχι εγώ να θεωρώ ότι πρέπει να βγούμε από την ΕΕ και να αρνηθούμε το χρέος και ο άλλος να θεωρεί ότι θα πρέπει η ΕΕ να δώσει λύση μετά από...5 χρόνια ανάπτυξης!
Δεύτερον έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί όλοι αυτοί που ζητάνε ενότητα δεν έχουν ενωθεί; Και δεν είναι ένας και δύο ε; ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΠΑΜ, Σπίθα κλπ. κλπ. (Για να σου πω κάποιους πρόχειρα). 10 προτάσεις για ενότητα και 10 διαφορετικές ενότητες. Αν αυτό εννοούν ως ενότητα, τότε και το ΚΚΕ είναι ενωμένο και ίσως πιο ενωμένο από τους υπόλοιπους.
Όσο για το πλιάτσικο τι να σου πω, δεν ξέρω. Όμως γνώμη μου είναι ότι δεν γίνεται από ανθρώπους που έχουν πρόβλημα επιβίωσης (παρόλο που αποδεδειγμένα υπάρχουν τέτοιοι φυσικά). Όσο για τους..."επαναστατημένους" θα σου πω μόνο το εξής, χωρίς να λέω ότι ισχύει για την πλειοψηφία: Στην δουλειά μου έχουμε τύπους που είναι μέσα σ' όλα κι "εξεγερσιακοί", αλλά όταν μπήκε η πρόταση της απεργίας δεν την ψήφισαν.
Εκεί σκέφτηκαν "ρεαλιστικά".
ε όχι και γρουπούσκουλα η επαναστατική αριστερά στην Ιταλία των ΄70s και των ΄80s. Όπως σωστά αναφέρθηκε παραπάνω, δεκάδες χιλιάδες κατηγορήθηκαν, και χιλιάδες πέρασαν τις πόρτες των Ιταλικών φυλάκών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι άλλο πράγμα να διαφωνείς με συγκεκριμένες επαναστατικές πρακτικές, και άλλο να χαρακτηρίζεις απαξιωτικά σα να μην είχε γίνει αυτός ο αγώνας που στόχο είχε τα θεμέλια του Ιταλικού κράτους.
Εδώ το "πάμε" που θέλει να θεωρεί τον εαυτό του επαναστατικό, την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια όταν ο ελληνικός λαός αποφάσισε μαζικά να υπερασπιστεί τον εαυτό του, χρησιμοποιώντας λογικές βίαιης αντιπαράθεσης.
Όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν ξανά για τους ελάχιστους κακούς κουκουλοφόρους, το γεγονός είναι πως αυτές τις λογικές τις ενστερνίστηκαν χιλιάδες αθηναίοι και αθηναίες που με στοιχειώδη μέσα πολλές στιγμές απάντησε μαζικά στις δολοφονικές ορδες των πραιτόρων του Παπουτσή.
Φτάνει πια με την προβοκατορολογία-συνομοσιολογία για ό,τι φεύγει πιο αριστερά, από την καθεστωτική.
Κανείς δε ζήτησε δηλώσεις μετάνοιας την άλλη μέρα. Αλλά όλο το φάσμα της κοινοβουλευτικής αριστεράς έτρεξε να προσφέρει στήριγμα στο καθεστώς, και να καταδικάσει τη δίκαιη λαϊκή αντιβία.
Τη μία μας πειράζει ο Καζάκης που δηλώνει ότι η αριστερά νομιμοποιεί το αστικό κατεστημένο με την παρομονή της στο κοινοβούλιο, την άλλη χαρακτηρίζουμε προβοκάτορες όσους έχουν συνειδητοποιήσει πως με πασιφιστικές λογικές (αγανακτισμένοι κλπ.), το μόνο που αλλάζει είναι να παίρνεις τα εύσημα από τους πυλώνες του καθεστώτος (μήντια πολιτικοί αφεντικά κ.α.). Εργατικοί αγώνες νικηφόροι, είναι σαν το ανέκδοτο με τον Τοτό. Μαυρίλα και υποταγή συντρόφια, και το κόμμα με τραβάει απ' το μανίκι...
mikeB
μου εχεις σπασει τα νευρα ρε mikeb. η "επαναστατικη" αριστερα στην ιταλια 70- 80 ηταν καραδιαβρωμενη απο τις μυστικες υπηρεσιες και δεν το λεω εγω το λενε οι ιδιοι. το που οδηγησε αυτη η "επαναστατικη" αριστερα το ειδαμε ολοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήποιος λαος ρε παντελως αστοιχειωτε; αυτο που υπηρχε ηταν δεκαδες χιλιαδες λαος που ετρεχε να κρυφτει πισω απο τα συγκροτημενα μπλοκ του ΠΑΜΕ που δεν εσπασαν παρολο τον πανικοβλητο κοσμο που ετρεχε να σωθει. τα 3/4 του κοσμου που φευγανε μας λεγανε παιδια παμε πισω δεν μπορειτε να περασετε κτλ.
αυτο δεν ηταν βιαιη αντιπαραθεση, ηταν τρεχω να σωθω οπως οπως. αν μιλας για λαο τους ασφαλιτες που ξεκινανε τα μπαχαλα, καλα κρασα. οσο για το πως απαντησε ο κοσμος ειδα και καμια χιλιαδα + που τους διελυσαν 15 μηχανες.
εργατικοι αγωνες νικηφοροι υπαρχουν και τραβα ρωτα στην ΜΕΒΓΑΛ πως πηραν τις απολυσεις πισω κ.α.
αλλα για να ξερεις για νικηφορους αγωνες εργατων πρεπει να εχεις σχεση με τους εργατες. γκρουμπουσκουλο που θα τολμησεις να μιλησεις για το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ. ανυπαρκτοι.
και σημερα και την προηγουμενη κυριακη το ΠΑΜΕ δεν ηταν στην βουλη, γιατι δεν την καταλαβατε ρε επαναστατες; που ησασταν στο λιμανι στην απεργια που μας τα κανατε τσουρεκια οτι θα συμπαρασταθητε; απο τα πλκτρολογια; εκει που δεν ειχε καμερες και ειχε πραγματικες απειλες απο το κρατος λακεδες και κοτες πουθενα. αιντε παιξτε κανα κυνηγητο με τα ΜΑΤ στο συνταγμα που εχει και free wifi ναστελνετε και φωτο στα κοριτσακια απο το smartphone.
αιντε πια με το σοτο!!!!στο κατω κατω αφου δεν σας κανουμε μην μας ξανακανετε παρεα και καθηστε να μαζευεστε 2000 κυριακη απογευμα με καλο καιρο, για αυτο στις απεργιες ειστε 3 χωρις τον κουκο.
modesto
mikeB έχεις αρχίσει ν' αγγίζεις τα ιερά και τα όσια και δεν σε βλέπω καλά. Τον modesto μόνο εγώ έχω δικαίωμα να τον εκνευρίζω, οπότε κανόνισε την πορεία σου, γιατί πολύ ξανοίγεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το τι είναι ΠΙΟ αριστερό, ας το κουβεντιάσουμε αφού λύσουμε το τί είναι αριστερό. Γιατί ακόμη έχουμε διαφωνίες στα βασικά.