17 Φεβρουαρίου 2012

"Προβοκάτορες" και "χειραγωγοί"-Βίοι παράλληλοι

Από το Lenin Reloaded
Αρχική πηγή : Iskra

Του Κ.Μ.

Αναδημοσιεύεται σε διπλανή στήλη ένα άρθρο του «Ρ» που, με αφορμή κάποια σχόλια του γνωστού δημοσιογράφου Πρετεντέρη, ασχολείται με τη διείσδυση προβοκατόρων στο αριστερίστικο κίνημα στην Ιταλία (και ειδικότερα στις «Ερυθρές Ταξιαρχίες»). Η τακτική αυτή διάφορων αστυνομιών και μυστικών υπηρεσιών δεν είναι φυσικά καινούργια και ειδικά στην Ιταλία, όπου αρκετά από τα παρασκήνια της δολοφονίας του Άλντο Μόρο είναι πλέον γνωστά, υπάρχουν και αποδείξεις όσων ήταν ήδη προφανή από πολιτική άποψη.

Εκτός όμως από τους φυσικούς αυτουργούς μιας προβοκάτσιας, εκείνους δηλαδή που αναλαμβάνουν να καθοδηγήσουν τις ενέργειες και να προκαλέσουν τα υλικά αποτελέσματά τους, η αστική τάξη πάντοτε επιστράτευε και τους ιδεολογικούς εκπροσώπους της, τους «αναλυτές», τους «δημοσιογράφους», τα ΜΜΕ, που αναλαμβάνουν να καλύψουν ιδεολογικά την προβοκάτσια, να παραμορφώσουν την επικαιρότητα, να βρουν επιχειρήματα που θα χρησιμοποιήσουν οι φυσικοί αυτουργοί, να καλλιεργήσουν το κλίμα στο οποίο αποσκοπεί η προβοκάτσια. Πίσω από τα τάγματα εφόδου που καίνε τα Ράιχσταγκ ακολουθούνε πάντα οι Γκαίμπελς, οι προετοιμασμένοι κατ' επάγγελμα χειραγωγοί της κοινής γνώμης.

Γι' αυτό έχει ξεχωριστή σημασία η ωμότητα και η ευθύτητα της συνέντευξης που παρουσιάζω εδώ. Πρόκειται για μια, ίσως λιγότερο γνωστή, συνέντευξη του Φρανσέσκο Κοσσίγκα, δεξιού Ιταλού γερουσιαστή, ο οποίος έχει διατελέσει υπουργός εσωτερικών, πρωθυπουργός και πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας. Σημαντικό πρόσωπο δηλαδή...

Η συνέντευξη δόθηκε στην εφημερίδα "Quotidiano Νazionale" και στο δημοσιογράφο Andrea Cangini στις 23 Οκτωβρίου του 2008, πριν δύο χρόνια, όταν η κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι συνταρασσόταν από φοιτητικές και μαθητικές κινητοποιήσεις λόγω της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του υπουργού παιδείας Gelmini. Όλη τη συνέντευξη μπορείτε να διαβάσετε στα Ιταλικά στο http://rassegna.governo.it/testo.asp?d=32976406 και στα Αγγλικά στο http://www.anarkismo.net/article/10457, που σημειώνω εδώ ότι πρόκειται για σοβαρό αναρχικό site. Αξίζει να προσθέσω ότι αυτά που είπε εδώ ο Κοσσίγκα έχουν καταχωρηθεί στην wikipedia κάτω από το άρθρο Agent Provocateur (βλ. http://en.wikipedia.org/wiki/Agent_provocateur).

Το απόσπασμα της συνέντευξης που παραθέτω εδώ στα Ελληνικά είναι από το blog http://aristeripolitiki.blogspot.com/2011/10/blog-post_18.html. Κράτησα τα σχόλια και έλεγξα τη μετάφραση από το Αγγλικό κείμενο, η οποία είναι ηπιότερη της ορθής (π.χ. το «ματώστε τους» το μεταφράζει «ξυλοφορτώστε τους»), αλλά γενικά σωστή. Η συνέντευξη, στο ελληνικό site, περικόπτεται στην αρχή και στο τέλος, από όσο φαίνεται για λόγους συνάφειας με την επικαιρότητα της περιόδου δημοσίευσης της εκεί. Την επικαιρότητα αυτή αξίζει να δούμε αναλυτικά.

Στις 16-10-2011, ημέρα Κυριακή, και ενώ για την επόμενη Πέμπτη 20-10-2011 έχει ανακοινωθεί η διοργάνωση παλλαϊκού συλλαλητηρίου για τα μνημονιακά μέτρα, εμφανίζεται το κείμενο που έγινε γνωστό ως «Μανιφέστο Μίσους» της τρόικα Λοβέρδου-Διαμαντοπούλου-Ραγκούση, όπου εκεί διακηρυσσόταν ότι «ορισμένοι σπρώχνουν τα πράγματα πέραν των ορίων, για να γίνει μακελειό, πιστεύοντας, πως η Δημοκρατία δεν θα τολμήσει». Το κείμενο αυτών των τριών φωστήρων εμφανίζεται επομένως τέσσερις μέρες πριν την επίθεση παρακρατικών εναντίον των μπλοκ του ΠΑΜΕ στην Πλατεία Συντάγματος, επίθεση που προφανή στόχο είχε το να οδηγήσει το ΚΚΕ σε εκ νέου αναδίπλωσή, μακριά από τα συλλαλητήρια των υπόλοιπων λαϊκών δυνάμεων και του αυθόρμητα διαμαρτυρόμενου λαού, όπου για πρώτη φορά είχε εκδηλώσει την πρόθεση να συμμετάσχει από κοινού.

Ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της τότε επικαιρότητας είναι ότι και πάλι την ιδεολογική κάλυψη της προβοκάτσιας είχε αναλάβει εργολαβικά το ίδιο συγκρότημα. Έτσι, το «Βήμα της Κυριακής» προανάγγειλε στις 16-10-2011 τα μετά από παρέλευση τεσσάρων ημερών «επιχειρήματα» των προβοκατόρων, σε ύφος ΚΥΠατζή της κακιάς ώρας. Διαβάζουμε σε άρθρο με υπότιτλο «Η Αλέκα διασώζει το Κοινοβούλιο» τα εξής: «Θα γίνουμε Αργεντινή. Θα μπουν μέσα και θα μας σκοτώσουν» φώναξε ο κ. Θ. Πάγκαλος όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο των τριών υπαλλήλων. Βρισκόταν στη Βουλή και δίπλα του οι βουλευτές που τον άκουσαν πάγωσαν, πιστεύοντας ότι ο όχλος θα εισβάλει και θα τους λιντσάρει. Είχαν υπολογίσει χωρίς την... κυρία Αλέκα Παπαρήγα! Η γενική γραμματέας του ΚΚΕ, µονίµως καχύποπτη και προνοητική, είχε δώσει αυστηρές εντολές στην ομάδα περιφρούρησης του ΠΑΜΕ. Οι γεροδεμένοι κομμουνιστές, αντί να καταλάβουν τα (πρώην) Ανάκτορα, υπάκουσαν και τα προφύλαξαν εμποδίζοντας τον «συνασπισμό» ακροαριστερών και παρακρατικών να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό από την πλευρά του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη. Για µία ακόμη φορά το ΚΚΕ έσωσε την αστική δημοκρατία...».

Θα προσέξατε ότι το σχόλιο αναφέρεται σε άλλο συλλαλητήριο, εκείνο στο οποίο οι ίδιοι παρακρατικοί έκαψαν τους τρεις ανθρώπους στη Marfin-Εγνατία Τράπεζα. Το ότι το ρεπορτάζ είναι παντελώς ψευδές όσο αφορά το ΚΚΕ (για τον Πάγκαλο, δεν ξέρω...), αφού τη μέρα εκείνη το ΠΑΜΕ πέρασε από την Πλατεία με ταχύ βηματισμό και διαλύθηκε αμέσως προς τις στήλες του Ολυμπίου Διός, εδώ ΔΕΝ ενδιαφέρει. Αυτό που ενδιαφέρει είναι η λειτουργία του σε σχέση με τα μετά τέσσερις μέρες (20-10-2011) δραματικά περιστατικά. Διότι εδώ, σε τρεις γλαφυρές αράδες γραμμένες με ασφαλίτικη κουτοπονηριά, προσφέρεται όλη η ιδεολογική κάλυψη που επικαλούνται οι αυτοαποκαλούμενοι "αναρχικοί", ότι δηλαδή η τότε επίθεση κατά του ΠΑΜΕ οφείλεται στη δήθεν περιφρούρηση από το ΚΚΕ της Βουλής από τη λαϊκή οργή.

Την ίδια λειτουργία της ιδεολογικής κάλυψης και εκμετάλλευσης της φυσικής προβοκάτσιας, όπως στο παραπάνω άρθρο στο «Βήμα», επαναλαμβάνει σήμερα ακολουθώντας την πεπατημένη ο γνωστός Πρετεντέρης, με τα περί «οικογενειακού άλμπουμ της αριστεράς».

Η πρακτική, λοιπόν, της προβοκάτσιας και στη συνέχεια της πολιτικής και ιδεολογικής της αξιοποίησης αποτελεί δοκιμασμένο όπλο της οικονομικο-πολιτικής ελίτ, όπως καθαρά και με ευθύτητα λέει ο πρώην πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας, στον οποίο επιστρέφουμε ευθύς.

Αρχικά (στο μέρος της συνέντευξης που δεν παραθέτουμε) ο Κοσσίγκα προτρέπει τις αρχές να διαφοροποιήσουν τη στάση τους μεταξύ μαθητών αφενός και φοιτητών-δασκάλων-καθηγητών από την άλλη, και τους καλεί να μη χτυπήσουν μικρούς μαθητές λόγω των αντιδράσεων που θα προκληθούν. Και ο δημοσιογράφος τον ρωτά:

Αντρέα Κανίνι: Ενώ οι φοιτητές;

Φραντσέσκο Κοσίγκα: Αφήστε τους να κάνουν ό,τι θέλουν. Αποσύρετε την αστυνομία από τους δρόμους και τα πανεπιστήμια, διαβρώστε το κίνημα βάζοντας προβοκάτορες έτοιμους για τα πάντα και αφήστε τους διαδηλωτές για καμιά βδομάδα να σπάνε καταστήματα, να καίνε αυτοκίνητα και να δημιουργούν χαμό στους δρόμους.

Αντρέα Κανίνι: Και μετά;

Φραντσέσκο Κοσίγκα: Τότε, με την κοινή γνώμη στο πλευρό σας, ο ήχος των σειρήνων των ασθενοφόρων θα πνίξει τις σειρήνες της αστυνομίας και των καραμπινιέρων.

Αντρέα Κανίνι: Με ποια έννοια;

Φραντσέσκο Κοσίγκα: Με την έννοια ότι οι δυνάμεις του νόμου και της τάξης δεν θα δείξουν οίκτο και θα τους στείλουν όλους στο νοσοκομείο. Μην τους συλλάβετε - οι δικαστές θα τους απελευθερώσουν αμέσως σε κάθε περίπτωση... βαράτε τους αλύπητα και ξυλοφορτώστε και τους δασκάλους τους που τους ξεσηκώνουν μαζί.

Αντρέα Κανίνι: Και τους δασκάλους;

Φραντσέσκο Κοσίγκα: Πάνω απ' όλα τους δασκάλους. Όχι τους γηραιότερους βέβαια, τα νέα κορίτσια όμως ναι, και αυτά. Έχετε ιδέα της σοβαρότητας αυτού που συμβαίνει; Υπάρχουν δάσκαλοι που προσηλυτίζουν τα παιδιά και τα ενθαρρύνουν να διαδηλώνουν - αυτό είναι εγκληματική συμπεριφορά!

Αντρέα Κανίνι: Αλλά συνειδητοποιείτε τι θα πουν στην Ευρώπη αν γίνει κάτι σαν αυτό που προτείνετε; "Ο φασισμός επιστρέφει στην Ιταλία", θα πουν.

Φραντσέσκο Κοσίγκα: Τρίχες, αυτός είναι ο δημοκρατικός δρόμος - να σβηστεί η φλόγα πριν απλωθεί η πυρκαγιά.
..........

Είναι λοιπόν ηλίου φαεινότερον ότι καθώς το κίνημα στην Ελλάδα μαζικοποιείται και η κρίση διαπερνά τα αστικά κόμματα, η δοκιμασμένη συνταγή Κοσσίγκα μπαίνει και πάλι στην ημερήσια διάταξη με στόχο τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης.

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

3 σχόλια:

  1. Δεν είχα υπόψη μου το πόνημα του Βήματος! Έφτασαν λοιπόν μέχρι εκεί! Να λένε στον κόσμο ότι ο Πάγκαλος είχε πανικοβληθεί κι ότι θα τον είχαν στο χέρι αν δεν τον έσωζε το ΚΚΕ!!
    Μωρέ μπράβο!
    Όσο κι αν γνωρίζω τις δυνατότητες του συγκροτήματος, δεν μπορούσα να φανταστώ τέτοια αμετροέπεια. Κυριολεκτικά αποφασισμένοι για τα πάντα, όχι αστεία...

    Μια παρατήρηση μόνο:
    Είναι αλήθεια ότι η Ιταλική αυτονομία επηρέασε πολύ την Ελληνική εξωκοινοβουλευτική αριστερά, όπως και διάφορα άλλα κινήματα που αναπτύχθηκαν τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Λατινική Αμερική και αλλού. Όμως, κατά την γνώμη μου πάντα, ήταν άλλο πράγμα από αυτό που βλέπουμε σήμερα στους δρόμους.

    Αν αναφερθούμε συγκεκριμένα στην Ιταλική αυτονομία, αυτή δημιουργήθηκε μέσα και ως αντίδραση στην στροφή του Ιταλικού ΚΚ και την εγκατάλειψη των επαναστατικών αρχών και παραδόσεων, που οδήγησε τελικά στον περίφημο ιστορικό συμβιβασμό και την τελική διάλυση. Οι ρίζες λοιπόν της Ιταλικής αυτονομίας βρίσκονται μέσα στο κομμουνιστικό κίνημα και προσπάθησε να αποτελέσει μια απάντηση στην κρίση του κομμουνιστικού κινήματος, με ό,τι αδυναμίες είχε αυτή η απάντηση (που φυσικά είχε).

    Ως τέτοιο μεταφέρθηκε και στην Ελλάδα, παρόλο που στην Ελλάδα τα πράγματα ήταν πιο σύνθετα, αφού το ΚΚΕ δεν μετεξελίχθηκε μεν σε ευρωκομμουνιστικό κόμμα, όμως δεν έμεινε καθόλου ανεπηρέαστο από τις διεθνείς εξελίξεις κι επιχείρησε τον δικό του "ιστορικό συμβιβασμό", που κάποια στιγμή εκδηλώθηκε και ανοιχτά την περίοδο της συγκυβέρνησης.

    Όταν μιλάμε λοιπόν για την Ιταλική αυτονομία και τον "Ελληνικό αριστερισμό" (που δεν ήταν πάντα αριστερισμός...) μιλάμε για άλλο πράγμα από αυτό που βλέπουμε σήμερα. Γνώμη μου είναι ότι αυτό που βλέπουμε σήμερα σχεδόν έχει χάσει τα πολιτικά του χαρακτηριστικά (αδιαφορεί ουσιαστικά και για την πολιτική!) και αποτελεί περισσότερο μια λούμπεν έκφραση κάποιων στρωμάτων, ανακατεμένη με την (πάντα περιθωριακή στην Ελλάδα) αναρχία και κάποια (κυριολεκτικά) υπολείμματα του αριστερισμού. Εκείνο που κυριαρχεί όμως είναι το λούμπεν, γι αυτό και καθοδηγείται τόσο εύκολα από το κράτος, πράγμα που δεν ήταν τόσο απλό στην Ιταλική αυτονομία. Εκείνη μπορεί να χτυπήθηκε άγρια, μπορεί να έγιναν τεράστιες προβοκάτσιες (όπως η βόμβα στην Μπολώνια), όμως ήταν κάτι το εντελώς διακριτό, βαθιά πολιτικοποιημένο και εν τέλει το μόνο που πρόβαλε πραγματική αντίσταση σε μια περίοδο κρίσης (και διάλυσης όπως αποδείχθηκε) του κομμουνιστικού κινήματος.

    Αυτά, γιατί νομίζω ότι σήμερα πέρα από δυνατό είναι και αναγκαίο να εξετάζονται κριτικά όλες οι πλευρές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μια διευκρίνηση: "επηρέασε πολύ την Ελληνική εξωκοινοβουλευτική αριστερά, όπως (επηρέασαν την εξωκοινοβουλευτική θέλω να πω) και διάφορα άλλα κινήματα"

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ

Είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα σχόλια που προσπαθούν να προσθέσουν κάτι στην πολιτική συζήτηση.

Σχόλια :
Α) με υβριστικό περιεχόμενο ή εμφανώς ερειστική διάθεση
Β) εκτός θέματος ανάρτησης
Γ) με ασυνόδευτα link (spamming)
Δ) χωρίς τουλάχιστον ένα διακριτό ψευδώνυμο
Ε) που δεν σέβονται την ταυτότητα και τον ιδεολογικό προσανατολισμό του blog

ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Παρακαλείστε να γράφετε τα σχόλια σας στα Ελληνικά

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.