Από το Lenin Reloaded
Ο Ευκλείδης ο Τσακαλώτος το έθεσε το δίλημμα, όπως τόσοι άλλοι. Και ήταν σαφής:
Γερμανική πρόταση για συνδυασμό δραχμής – ευρώ στην Ελλάδα
Ο Ευκλείδης ο Τσακαλώτος το έθεσε το δίλημμα, όπως τόσοι άλλοι. Και ήταν σαφής:
Η απάντηση, λοιπόν, στο αρχικό ερώτημα: ευρώ ή νέα δραχμή, είναι ότι προτιμώ μια ευρωπαϊκή λύση. Μια υπερεθνική αντιμετώπιση για ένα υπερεθνικό πρόβλημα. Προτιμώ οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι να απαιτήσουν αλλαγή της ατζέντας. Προτιμώ να αναπτυχθεί ένα δημοκρατικό κοινωνικό κίνημα που να απαιτεί μια διαφορετική κατεύθυνση για την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς κοινωνικές και γεωγραφικές ανισότητες, με χρηματοπιστωτικό έλεγχο.
Μπορεί να συμβεί αυτό; Δεν είμαι σίγουρος. Είμαι σίγουρος, όμως, ότι χρειάζεται να το προσπαθήσουμε. Είμαι σίγουρος ότι αν φύγουμε από την ευρωζώνη ή αν διαλυθεί η ζώνη του ευρώ, αυτό δεν θα συμβεί λόγω της δημιουργίας ενός δημοκρατικού κινήματος που απαιτεί αλλαγή κατεύθυνσης, δεν θα έρθει από αυτούς που αντιστέκονται. Θα έρθει από αυτούς που ξέχασαν τη δεκαετία του 30, που ξέχασαν ότι η λιτότητα σε εποχή ύφεσης ποτέ δεν έφερε λύση, ότι με ύφεση ποτέ δεν μπορείς να περιορίσεις το χρέος.
Εάν δεν αναπτυχθεί ένα πανευρωπαϊκό ειρηνικό κίνημα και το ευρώ καταρρεύσει, τότε ο κίνδυνος του φασισμού είναι πραγματικός. Αυτοί που υποστηρίζουν την πολιτική των μνημονίων έχουν μεγάλη ιστορική ευθύνη. Θυμίζω ότι ο φασισμός στη Γερμανία δεν ήρθε μόνο από τον πληθωρισμό του 20, αλλά και από τα υφεσιακά προγράμματα του 29, του 30 και του 31.
"Προτιμώ οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι να απαιτήσουν αλλαγή της ατζέντας." Ωραίος. Προτιμάμε να απαιτήσετε, ευρωπαίοι εργαζόμενοι.
Μέχρι όμως να μάθουν οι
ευρωπαίοι εργαζόμενοι ελληνικά για να διαβάσουν το άρθρο και να
αναγκαστούν να απαιτήσουν κατά τις προτιμήσεις του Ευτύχη Τσακαλώτου,
έμαθαν οι γερμανοί οικονομολόγοι ότι ο Τσακαλώτος έχει διλήμματα και
είπαν να βάλουν αυτοί ένα χεράκι να του τα λύσουν, μην περιμένουν απ'
τους ευρωπαίους εργαζόμενους να λιώσουν τις κασέτες Linguaphone για να
διαβάσουν οι άνθρωποι τι πρέπει να απαιτήσουν (να βοηθήσω: "ένα
δημοκρατικό κίνημα που θα απαιτεί αλλαγή κατεύθυνσης"--να το επεξηγήσω
κιόλας: πρέπει να είναι οπωσδήποτε κίνημα, να μην είναι σκέτη πολιτική,
να είναι δημοκρατικό, όχι τίποτε χούντες, δεν θέλουμε, και να πηγαίνει
σε μια άλλη κατεύθυνση από την ισχύουσα κατεύθυνση, κάπου αλλού ρε παιδί
μου, τόσα μέρη έχει η Ευρώπη, όλο στις τράπεζες πάνε! Κλείνει η
επεξηγηματική παρένθεση για το τι προτιμά ο Τσακαλώτος να απαιτήσουν οι
ευρωπαίοι εργαζόμενοι).
Τα ζύγισαν που λέτε οι Ντόιτσε Γκράμοφον, ευρώ/δραχμή, δραχμή/ευρώ, τα είδαν έτσι, τα είδαν αλλιώς, και κατέληξαν: Δραυρώ.
Την κυκλοφορία εθνικού νομίσματος στην Ελλάδα, παράλληλα με το ευρώ, προτείνει ο επικεφαλής της γερμανικής ένωσης μικρομεσαίων επιχειρήσεων, Μάριο Όχοφεν, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας του Βερολίνου, Die Welt.
Η πρόταση Όχοφεν προβλέπει ότι οι Έλληνες θα επανέφεραν προσωρινά τη δραχμή παράλληλα με το ευρώ, προκειμένου να «τετραγωνίσουν τον κύκλο», δηλαδή να μειώσουν δραστικά τα ελλείμματα και την ίδια στιγμή να βελτιωθούν οι δείκτες ανάπτυξης, με παράλληλη αύξηση των φορολογικών εσόδων.
Η πρόταση προβλέπει επίσης, ότι όλα τα συμβόλαια στο εσωτερικό της χώρας (μισθοί, συντάξεις, ενοίκια) θα συνάπτονται σε δραχμές, αλλά οι συναλλαγές με το εξωτερικό θα γίνονται σε ευρώ. Οι καταθέσεις Ελλήνων πολιτών στις ελληνικές τράπεζες θα εξακολουθούσαν να είναι σε ευρώ, υπό τον όρο ότι θα δηλώνονται στο υπουργείο Οικονομικών.
Τέλος, η ισοτιμία μεταξύ των δύο νομισμάτων θα ήταν αρχικά σταθερή για μία μεταβατική περίοδο δύο μηνών και στη συνέχεια θα άρχιζε μία συνεχής υποτίμηση της δραχμής, η οποία όμως δεν θα ξεπερνούσε το 2% κάθε μήνα.
Παρόμοιο σενάριο προτείνει και ο οικονομολόγος Όλιβερ Χόλτενμολερ από το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών του Χάλλε. Την ίδια στιγμή όμως προειδοποιεί για τις συνέπειες ενδεχόμενης εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. «Μία αποχώρηση της Ελλάδας όχι μόνο θα είχε συνέπειες και για τις άλλες οικονομίες της ευρωζώνης, αλλά θα τερμάτιζε ή τουλάχιστον θα επιβράδυνε σημαντικά την πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης» δηλώνει ο Γερμανός οικονομολόγος.
Επιπλέον, επισημαίνει ο Χόλτενμολερ, η έξοδος από το ευρώ θα είχε δραματικές συνέπειες για την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και των συνταξιούχων στην Ελλάδα.
Μέσα ή έξω;
ρωτάει εναγωνίως η αριστερά που "προτιμάει" να απαιτήσουνε οι ευρωπαίοι
εργαζόμενοι. Ούτε μέσα ούτε έξω, λένε οι Όχοφεν και οι Χολτενμόλερ και
οι Μπεκεμπάουερ. Μεσέξω. Πώς το λέει ο Αγκάμπεν; Συμπεριληπτικός αποκλεισμός,
τουτέστιν, και κατά το γνωστότερον, "κατάσταση εξαίρεσης". Ε, κοτζάμ
Σμιτ γέννησε η Γερμανία, τίποτε δεν θα ξεπατικώνανε από νομικαί
κατασκευαί του Ράιχ οι Ντόιτσε οικονομολόγοι;
Μεσέξω
με δραυρώ. Έτσι, θα έχουμε και εθνική ανεξαρτησία, και ευρωπαϊκό
προσανατολισμό. Μόνο μην αρπάξουμε κανα ρεύμα και πουντιάσουμε.
Οι σοφοί βέβαια λένε: Οι απαντήσεις είναι συνήθως ανάλογες σε ευφυία με τις ερωτήσεις. Κι από ερωτήσεις...
Είναι απίθανος ο τρόπος που εκβιάζουν, αλλά και οι λύσεις που προτείνουν... Αλλά κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν
ΑπάντησηΔιαγραφή