Από τον Ριζοσπάστη
Ανοιχτά όλα τα σενάρια χρεοκοπίας
Ανησυχούν για τη βαθιά κρίση
Ρυθμίζουν τις δόσεις των δανείων κατά τρόπο που να υπηρετεί τα εκλογικά και άλλα ψευτοδιλήμματα
Πόλεμο στην πολιτική της ΕΕ, που υπηρετεί το κεφάλαιο |
Από
αναβολή σε αναβολή φαίνεται να πηγαίνει η απόφαση για τη σύναψη του
νέου δανείου προς την Ελλάδα, φανερώνοντας τους ισχυρούς ανταγωνισμούς
που μαίνονται στο παρασκήνιο. Το Γιούρογκρουπ μετέθεσε τη συνεδρίαση για
τη Δευτέρα, χωρίς ακόμα να είναι σαφές αν και τότε θα παρθεί η
συγκεκριμένη απόφαση. Η αντιπαράθεση εμφανίζεται να αφορά στις
εκτιμήσεις των ιμπεριαλιστικών οργανισμών για τη βιωσιμότητα του
ελληνικού χρέους, αλλά είναι βέβαιο ότι οι μεταξύ τους αντιθέσεις
επεκτείνονται στον πυρήνα της αστικής διαχείρισης της κρίσης και στο
χειρισμό της χρεοκοπίας χωρών όπως η Ελλάδα.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του πρακτορείου «Ρόιτερς»,
στελέχη της Ευρωζώνης εξετάζουν τρόπους προκειμένου να καθυστερήσει
μέρος ή ακόμη και όλο το δεύτερο δανειακό πακέτο για την Ελλάδα και αντ'
αυτού να διατεθούν χρήματα από το πρώτο πακέτο για την αποπληρωμή του
ομολόγου που λήγει το Μάρτη, για να αποφευχθεί, προς το παρόν, η άτακτη
χρεοκοπία. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η αναβολή της συμφωνίας για το
δεύτερο δάνειο μπορεί να διαρκέσει μέχρι η χώρα να διεξαγάγει εκλογές,
πιθανόν τον Απρίλη, πράγμα που σημαίνει ότι ο λαός θα προσέλθει στις
κάλπες με το «πιστόλι στον κρόταφο», με τον εκβιασμό «ή ψηφίζεις τα
κόμματα της πλουτοκρατίας ή πτωχεύεις».
Το πρακτορείο υποστηρίζει ότι τα κράτη που πιέζουν στην κατεύθυνση της αναβολής της έγκρισης του δανείου είναι οι Γερμανία, Φινλανδία και Ολλανδία. Πάντως, σημειώνεται ότι στην περίπτωση της αναβολής παραμένει αμφίβολο το κατά πόσον θα συμφωνήσουν οι ιδιώτες πιστωτές να προχωρήσουν στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων αν δεν είναι διασφαλισμένη η δανειοδότηση της Ελλάδας. Ως εκ τούτου, πιθανολογείται αναβολή και των συζητήσεων για το PSI. Ο Μάρτιν Κότχαους, εκπρόσωπος του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, αρνήθηκε να σχολιάσει ή να διαψεύσει το δημοσίευμα.
Το πρακτορείο υποστηρίζει ότι τα κράτη που πιέζουν στην κατεύθυνση της αναβολής της έγκρισης του δανείου είναι οι Γερμανία, Φινλανδία και Ολλανδία. Πάντως, σημειώνεται ότι στην περίπτωση της αναβολής παραμένει αμφίβολο το κατά πόσον θα συμφωνήσουν οι ιδιώτες πιστωτές να προχωρήσουν στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων αν δεν είναι διασφαλισμένη η δανειοδότηση της Ελλάδας. Ως εκ τούτου, πιθανολογείται αναβολή και των συζητήσεων για το PSI. Ο Μάρτιν Κότχαους, εκπρόσωπος του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, αρνήθηκε να σχολιάσει ή να διαψεύσει το δημοσίευμα.
Στο ίδιο πνεύμα, ο Αμαντέο Αλταφάζ, εκπρόσωπος του επιτρόπου Ολι Ρεν, ξεκαθάρισε ότι οι όποιες αποφάσεις του Γιούρογκρουπ για το PSI και το νέο δάνειο είναι «θέμα πολιτικής εκτίμησης»,
αναδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο ότι η συζήτηση γύρω από τις εκθέσεις
και παραεκθέσεις για τη βιωσιμότητα του χρέους αποτελεί το πρόσχημα για
προαποφασισμένα μέτρα. Παρ' όλα αυτά, ο Α. Αλταφάζ επανέλαβε ότι
απαραίτητη προϋπόθεση για την έγκριση του νέου δανείου είναι να δώσει η
Ελλάδα τις «απαραίτητες διαβεβαιώσεις».
Επισήμανε ακόμα ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πρόβλημα «ανταγωνιστικότητας» και τόνισε ότι ενδεχόμενη χρεοκοπία θα είχε «δυσβάσταχτες κοινωνικές συνέπειες για την Ελλάδα και την Ευρωζώνη», λέγοντας ότι «τέτοιου είδους καταστροφικά σενάρια δεν είναι στα σχέδια της Κομισιόν».
Ανοιχτά όλα τα σενάρια χρεοκοπίας
Σε άρθρο που δημοσιεύεται στο πρακτορείο «Bloomberg» σημειώνεται ότι ακόμα και αν η Ελλάδα καταφέρει να πάρει το νέο δάνειο «αυτή
η νίκη ίσως αποδειχθεί πολύ σύντομα Πύρρειος, αν η χώρα δεν καταφέρει
να ανακόψει ή ακόμα καλύτερα να αντιστρέψει την καθοδική πορεία της
οικονομίας (...) Κι αν το 70% των Ελλήνων εμφανίζονται ακόμα
θετικοί προς την παραμονή της χώρας στο ευρώ (...) είναι πλέον οι
υπόλοιπες χώρες αυτές που έχουν αρχίσει τους υπαινιγμούς για το πιθανό
διαζύγιο».
Είναι ενδεικτικό ότι μετά τον Β. Σόιμπλε, ο οποίος προχτές ξεκαθάρισε ότι η Γερμανία είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει μια χρεοκοπία της Ελλάδας, ο Πέερ Στάινμπρουκ,
πιθανότερος υποψήφιος καγκελάριος των Σοσιαλδημοκρατών, σημείωσε ότι αν
ήταν ακόμα υπουργός Οικονομικών θα είχε εδώ και μήνες προετοιμαστεί για
ένα «σχέδιο Β», δηλαδή για «το ενδεχόμενο χρεοκοπίας».
Πάντως, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Γερμανίας, Στέφεν Ζάιμπερτ, επιχείρησε να ξορκίσει το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας, ισχυριζόμενος ότι «το
πνεύμα και το νόημα του δευτέρου προγράμματος στήριξης (...) το πνεύμα
της απομείωσης του χρέους με τη συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών, για την
οποία διεξάγονται διαπραγματεύσεις», είναι ακριβώς η αποφυγή της.
Στο πνεύμα των μεταμφιέσεων του πολιτικού σκηνικού, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάριο Μόντι, συνεχίζοντας τις προχτεσινές προτροπές του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, σημείωσε ότι «συμβαίνει
κάτι το ενδιαφέρον στην Ελλάδα (...) Πολλοί σκέπτονται να υιοθετήσουν
μια λύση αλά ιταλικά (...) Στην Αθήνα, παρακολουθούν την περίπτωση της
χώρας μας και σκέφτονται ότι αν είχαν μια κυβέρνηση που να απαρτίζεται
μόνο από τεχνοκράτες και αν δεν αποφάσιζαν να επισπεύσουν τις εκλογές
τον Απρίλιο, αλλά παρέμεναν στην κανονική λήξη της νομοθετικής περιόδου,
του χρόνου, οι πολιτικές εξυγίανσης θα εφαρμόζονταν πιο
αποτελεσματικά».
Αύριο, ο Μ. Μόντι θα συναντηθεί με την καγκελάριο της Γερμανίας, Α. Μέρκελ,
για να συζητήσουν τις εξελίξεις στην Ευρωζώνη και στην Ελλάδα. Στο
πνεύμα των δηλώσεων του Ιταλού πρωθυπουργού ήταν και οι δηλώσεις Σόιμπλε
στο γερμανικό ραδιοφωνικό σταθμό SWR. Σε ερώτηση σχετικά με το
ενδεχόμενο να υπάρξει εμπλοκή στην εφαρμογή του μνημονίου αν γίνουν
εκλογές στην Ελλάδα, είπε ότι θα πρέπει να υιοθετηθεί για κάποιο
διάστημα το παράδειγμα της Ιταλίας, όπου δόθηκε εντολή σχηματισμού
κυβέρνησης τεχνοκρατών υπό τον Μάριο Μόντι. «Στη συνέχεια θα μπορούσε
να λειτουργήσει και πάλι η κανονική δημοκρατική διαδικασία, με τις
επιπτώσεις που έχουμε δει στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες», δήλωσε απροκάλυπτα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών.
Από την πλευρά του, ο διοικητής της «Bundesbank», Γενς Βάιντμαν, ξεκαθάρισε ότι «χρειάζεται μια κυβέρνηση που να μπορεί να εφαρμόσει τα μέτρα, αλλά και ένας λαός που να μπορεί να τα στηρίξει», ζητώντας από τους εργαζόμενους στην Ελλάδα να βάλουν μόνοι το κεφάλι τους στον ντορβά.
Στο
φόντο όλων των παραπάνω εξελίξεων, ο ρυθμός ανάπτυξης στην Ευρωζώνη
κατρακυλάει, σημειώνοντας αρνητικό πρόσημο για πρώτη φορά μετά το 2009.
Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Γιούροστατ, το
τελευταίο τρίμηνο του 2011 η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ σημείωσε
κάμψη κατά 0,4%, με τη Γερμανία να σημειώνει αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης
0,2%, έναντι του τρίτου τριμήνου του 2011.
Αρνητικό ρυθμό
κατέγραψαν το τελευταίο τρίμηνο και οι οικονομίες της Ισπανίας, της
Ιταλίας, της Ολλανδίας, της Αυστρίας, του Βελγίου, της Μεγ. Βρετανίας
και της Πορτογαλίας. Η συνολική εικόνα για τα μέλη της Ευρωζώνης
προκαλεί πρόσθετο προβληματισμό για την πορεία των οικονομιών το 2012,
μετά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις οικονομολόγων για τις συνέπειες
της εφαρμοζόμενης λιτότητας αλλά και τις συνεχείς υποβαθμίσεις των
ευρωπαϊκών χωρών και τραπεζών από τους οίκους αξιολόγησης.
Σε αυτό το κλίμα, η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Βικτόρια Νούλαντ,
επισήμανε ότι οι ΗΠΑ επιθυμούν τη διέξοδο από την κρίση στην Ευρωζώνη
και κάλεσε Ελλάδα και Ευρωζώνη να συνεργαστούν σε αυτήν την κατεύθυνση.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Β. Νούλαντ έκανε έκκληση προς την Ελλάδα να
εφαρμόσει όλα όσα έχει συμφωνήσει ώστε να προχωρήσει το νέο δάνειο.
Μάλιστα, η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ διευκρίνισε ότι οι ΗΠΑ έχουν
αναλάβει ενεργό ρόλο στη διαχείριση της κρίσης στην Ευρωζώνη.
Οι αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί κανείς με ασφάλεια να προβλέψει κάτι. Όλα τα σενάρια παίζουν, με τις ενδοαστικές και (κυρίως) ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις να οξύνονται εν μέσω κρίσης. Προσωπιά πιστεύω ότι μας οδηγούν και σε αυτό που λέγεται "άτακτη χρεοκοπία", αλλά αυτό που έχει σημασία δεν είναι να δει κανείς ποιός έχει το καλύτερο αισθητήριο, αυτό που έχει σημασία είναι ότι το τελικό αποτέλεσμα για το λαό θα είναι το ίδιο, όσο η πρωτοβουλία των κινήσεων είναι στα χέρια αυτών που μας έχουν φτάσει στο σημείο να διαπραγματευόμαστε το αν μπορεί κάποιος να ζήσει με 300 ευρώ. Το αίτημα και η διεκδίκηση της λαϊκής εξουσίας θα πρέπει να μπει στα χείλη όλου του λαού. Αλλιώς ας δεχθούμε όχι μόνο την οικονομική, αλλά και την πολιτική, κοινωνική και ηθική μας πτώχευση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που λέγεται τελευταία ως..."επιχείρημα" είναι η υπομονή:
"ΠΟΣΟ θα κρατήσει η κρίση; 5? 10 χρόνια? Ε μετά θα φτιάξουν τα πράγματα."
Απλά να πω σε αυτούς τους αιθεροβάμονες τα εξής:
1. Αν "φτιάξουν" τα πράγματα μετά από ένα πόλεμο θα είναι ευχαριστημένοι; Είναι διατέθημένοι να ζήσουν την δοκιμασία αυτή για να...."φτιάξουν" τα πράγματα;
2. Έχουν την αυταπάτη ότι ακόμη κι έτσι -δηλαδή με πόλεμο- τα πράγματα θα γυρίσουν στην κατάσταση του κράτους πρόνοιας και του εκδημοκρατισμού της πολιτικής και κοινωνικής ζωής; Λυπάμαι, αλλά αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Να μην ξεχνάνε ότι η μεταπολεμική "ευημερία" (για κάποιους φυσικά) είχε σε μεγάλο βαθμό να κάνει με την Σοβιετική παρουσία και το προπολεμικό και μεταπολεμικό εργατικό κίνημα, που έβαζαν το ζήτημα των εργατικών δικαιωμάτων και διεκδικήσεων.
Δίχως αυτά οι στίχοι του Μπρεχτ θα στοιχειώνουν για πάντα την όποια "ανάπτυξη":
"Στους νικημένους ο φτωχός λαός
Πέθαινε απ’ την πείνα
Τους νικητές ο φτωχός λαός
Πέθαινε ΤΟ ΙΔΙΟ"