ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2012: Ρήξη και αντεπίθεση ή νέα διλήμματα και αυταπάτες;

ΨΗΦΟ ΣΤΗΝ ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ Κ.Σ !

Μετά το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών της 6ης Μάη, μέσα στα ΑΕΙ - ΤΕΙ έχουν ξεσαλώσει διάφοροι οπορτουνιστές, οι οποίοι με ψέματα και άλλες αλχημείες προσπαθούν να κρύψουν από το λαό την πολιτική τους, να την καμουφλάρουν. Ιδιαίτερος στόχος είναι να νοθευτεί ο ριζοσπαστισμός των αγωνιστών, των φοιτητών και φοιτητριών που ζουν και έχουν απογοητευτεί από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και την πολιτική του κεφαλαίου, αυτών που βλέπουν μπροστά τους την ανεργία να πλησιάζει.

Από κοινού με τις σκόρπιες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στα ΑΕΙ και ΤΕΙ δρουν και οι ομάδες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΕΑΑΚ.Αρκετοί φοιτητές, και με το δίκιο τους, δυσκολεύονται να καταλάβουν τις ουσιαστικές διαφορές τους. Αυτές οι ομάδες όπου σταθούν και όπου βρεθούν διαφημίζουν το αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ σε τέτοιο βαθμό που νομίζει κανείς ότι ψήφισαν και οι ίδιοι Τσίπρα. Λένε μάλιστα πως «αυτό είναι το πρώτο βήμα (!!!)» και το επόμενο θα είναι «η ενίσχυση της αριστεράς στις φοιτητικές εκλογές, που ...ελέω έλλειψης της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΕΑΑΚ». Αυτό βέβαια διανθίζεται με διάφορες σάλτσες για «την ανατρεπτική αριστερά», την «ενωτική αριστερά των κινημάτων» κ.λπ.

Και αυτοί λοιπόν με τη σειρά τους έχουν και θα έχουν ενεργό ρόλο στην αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Απόδειξη γι' αυτό είναι η θέση που προπαγάνδιζαν οι ομάδες αυτές πριν τις βουλευτικές εκλογές στα ΑΕΙ - ΤΕΙ. Ελεγαν πως «διαφωνούμε με την αριστερή κυβέρνηση, εμείς θέλουμε μία κυβέρνηση η οποία θα ελέγχεται και θα κριτικάρεται από το κίνημα». Τι κρύβεται πίσω από αυτή την «αθώα» δήλωση; Κρύβεται η προσπάθεια για δημιουργία του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού. Γιατί τι άλλο είναι, αν όχι ένας νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός, η στάση ανοχής (αν όχι στήριξη) απέναντι στην περιβόητη «κυβέρνηση της αριστεράς», δηλαδή μιας νέας αστικής κυβέρνησης των μονοπωλίων αλλά με αριστερό πολιτικό προσωπικό; Τι άλλο είναι παρά μια νέα εκδοχή της τακτικής του ΠΑΣΟΚ στο εργατικό κίνημα; Υπάρχει γι' αυτό και διεθνής πείρα, αρκεί κάποιος να δει πώς οι Εργατικοί στην Αγγλία εγκλωβίζουν το εργατικό κίνημα. Τι άλλο εκτός από συμμετοχή στα σχέδια εγκλωβισμού των εργαζομένων και της νεολαίας είναι οι συναντήσεις των ηγετών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τους κύκλους της κυβερνώσας αριστεράς;

Τι άλλο εκτός από νόθευση του ριζοσπαστισμού είναι η κοινή θέση ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΕΑΑΚ και ΣΥΡΙΖΑ για ευρωκατοχή, ευρωχούντα, χούντα της Μέρκελ; Πώς γίνεται και συνεργάζονται μεταξύ τους οι «ευρωπαϊστές» και οι «αντιευρωπαϊστές» την ίδια ώρα που η ντόπια αστική τάξη ξεσαλώνει, που μεγαλώνει η εργοδοτική ασυδοσία στους τόπους δουλειάς, που προωθούνται οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ; Τι άλλο εκτός από αποπροσανατολισμός είναι οι συνεχείς εναλλαγές των θέσεών τους για την αιτία της κρίσης του καπιταλισμού; Στην αρχή όλοι έλεγαν για καζινοκαπιταλισμό, μετά για golden boys, μετά για χρηματοπιστωτική κρίση, μετά για κρίση χρέους κ.ο.κ.

Τι άλλο εκτός από υπονόμευση του αγώνα είναι η συνεργασία της ΕΑΑΚ με το ΣΥΡΙΖΑ και την παράταξή του στα ΑΕΙ - ΤΕΙ ενάντια στο νέο νόμο - πλαίσιο την ώρα που υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Κρήτη ήταν και υποψήφιος για τα Συμβούλια Διοίκησης; Τι άλλο εκτός από αντικομμουνισμός είναι οι συντονισμένες προσπάθειες όλων των οπορτουνιστικών και σοσιαλδημοκρατικών ομάδων απέναντι στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ; Και γι' αυτό υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα. Μαζί φώναζαν «έξω τα κόμματα από τις καταλήψεις», μαζί συνυπήρχαν στην πλατεία Συντάγματος που φώναζαν «έξω τα κόμματα», κοινές συζητήσεις έστηναν με τον Καζάκη και άλλους εθνικοπατριώτες, λίγα μόνο μέτρα τους χώριζαν από τη «Χρυσή Αυγή», όλοι μαζί βρίσκονταν αδερφωμένοι κάτω από την ομπρέλα που κράταγε ο Αλαφούζος και ο ΣΚΑΪ.

Ας τελειώνουμε με κάποια παραμύθια. Οι δυνάμεις που χρόνια τώρα λένε μεγάλα λόγια ως «εξωκοινοβουλευτική αριστερά»(!) μήπως τώρα λιγουρεύονται θέσεις και καρέκλες σε υπουργεία και κυβερνήσεις; Μήπως θέλουν να γίνουν η νέα ηγεσία της ΓΣΕΕ; Γιατί μέχρι τώρα ήταν σταθεροί τρόφιμοί της. Μήπως θέλουν να προωθήσουν τον εργατοπατερισμό στο φοιτητικό κίνημα;

Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες των λαϊκών οικογενειών που καταλαβαίνουν από τη ζωή τη δική τους και της οικογένειάς τους ότι το αστικό σύστημα δεν «παίζει», δεν έχει ηθική και έλεος, τώρα να βγάλουν συμπέρασμα. Αυτοί που βλέπουν μπροστά τους ότι το παλιό (δικομματισμός) πάει να βαφτιστεί νέο (διπολισμός) τώρα να κάνουν επιλογή. Αυτοί που ξέρουν ότι η καπιταλιστική κρίση δεν είναι «αρρώστια που θα περάσει», δεν αφορά τους άλλους αλλά εμάς, τη νέα γενιά και το μέλλον μας, αυτοί που καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την κόλαση χωρίς να σηκώσουμε το κεφάλι, ότι ο πόλεμος είναι ανελέητος, τώρα να μπουν μπροστά.

Στις 16 Μάη ψήφος στην Πανσπουδαστική Κ.Σ. και αγώνας για φοιτητικό κίνημα οργανωμένης ανυπακοής - απειθαρχίας που θα οργανώνει την αντεπίθεση μαζί με το λαό για ριζοσπαστικές αλλαγές στην κοινωνία και την Παιδεία, που να εκφράζουν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, του εργαζόμενου λαού και των παιδιών του που σπουδάζουν, να υπηρετούν τα συμφέροντα των παραγωγών του πλούτου και όχι μιας χούφτας τραπεζιτών και βιομηχάνων.