Όταν νικούν οι απεργοί: General Motors 1937

Χιλιάδες είναι τα παραδείγματα σκληρών αλλά νικηφόρων αγώνων που αντλούμε από την μακρόχρονη ιστορία του εργατικού συνδικαλισμού σε ολόκληρο τον κόσμο. Μια τέτοια σκληρή απεργιακή μάχη δόθηκε στη χώρα με το παραγνωρισμένο συνδικαλιστικό κίνημα, δηλαδή στις ΗΠΑ. Είναι η ξακουστή εκεί «Μάχη των Μαινόμενων Ταύρων» (Battle of the running bulls). Στην καρδιά της βιομηχανικής Αμερικής, στην Πολιτεία του Μίτσιγκαν και συγκεκριμένα στην πόλη Φλιντ βρίσκονται εργοστασιακές μονάδες της General Motors. Εκεί, λοιπόν, στο εργοστάσιο Fisher Body του Flint οι εργάτες απεργούσαν και κρατούσαν υπό κατάληψη τους χώρους εργασίας του επί 44 ημέρες μεταξύ Δεκεμβρίου 1936 και Φεβρουαρίου 1937 και στο τέλος νίκησαν,παρά τα μέτρα καταστολής που εφάρμοζαν οι εργοδότες, η αστυνομία και η πολιτειακή κυβέρνηση. Συγκεκριμένα: Το Συνδικάτο Εργατών στις Αυτοκινητοβιομηχανίες (UAW) κήρυξε απεργία με σκοπό να εξαναγκάσει την GM να προβεί σε παραχωρήσεις προς τους εργάτες. Οι εργάτες της εταιρείας είχαν προβεί σε ενέργειες διαμαρτυρίας και πριν αλλά είχαν αντικατασταθεί από απεργοσπάστες και πολλοί είχαν απολυθεί. To UAW αποφάσισε την ολική διακοπή των εργασιών του εργοστασίου για να φέρει την εργοδοσία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Ο τότε πρόεδρος της GM Alfred P. Sloan είχε τη φήμη πολύ σκληρού εργοδότη που χρησιμοποιούσε ως όπλο εναντίον των εργατών ένα πολύ καλά συντονισμένο δίκτυο «κατασκόπων» για να τους ελέγχει. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς οι εργάτες, 45 λεπτά μετά το διάλλειμα για μεσημεριανό φαγητό, διέκοψαν τη λειτουργία του ιμάντα παραγωγής. Τα διευθυντικά στελέχη τον επανέφεραν σε λειτουργία αλλά οι εργάτες δεν δούλευαν. Η εταιρεία στράφηκε στο δικαστήριο από το οποίο απέσπασε εντολή λήψης ασφαλιστικών μέτρων με το αιτιολογικό ότι αυτό το είδος απεργίας με κατάληψη του χώρου εργασίας είναι αντισυνταγματικό. Η εντολή ασφαλιστικών μέτρων ανατράπηκε όταν αποκαλύφθηκε ότι ο πρόεδρος του δικαστηρίου στην υπόθεση αυτή ήταν κάτοχος μετοχών της GM συνολικής αξίας υψηλότερης των 200.000 δολαρίων. 12 μέρες αργότερα οι εργάτες ήταν ακόμη αμετακίνητοι από τις θέσεις τους. Ο Sloan διέταξε να σταματήσει η λειτουργία των καλοριφέρ και έστησε φρουρές για να μην μεταφέρονται τρόφιμα από τους συγγενείς και τους συμπαραστάτες στους καταληψίες απεργούς. Η αστυνομία κύκλωσε το εργοστάσιο, χρησιμοποίησε δακρυγόνα αέρια για να τους εξαναγκάσει να σταματήσουν και οι αστυνομικοί είχαν τα όπλα τους παρατεταμένα και συχνά πυροβολούσαν προς τους απεργούς κι επιτίθεντο εναντίον των γυναικών των απεργών. Οι συμπαραστάτες οργάνωναν πικετοφορίες, έσπαγαν τα παράθυρα του εργοστασίου με πέτρες για να ανασαίνουν οι καταληψίες, έστηναν οδοφράγματα με τα δικά τους αυτοκίνητα για να μην μπορεί να εισβάλλει η αστυνομία στο χώρο. Ο Κυβερνήτης της Πόλης Frank Murphy αποφάσισε να καλέσει την Εθνοφρουρά για να «καθαρίσει». Οι εργάτες με το που είδαν την Εθνοφρουρά έγιναν «μια φωνή και μια γροθιά». Τα διευθυντικά στελέχη της εταιρείας «είδαν και απόειδαν» και στο τέλος κατάλαβαν ότι η κίνησή τους ήταν μάταιη. Βρέθηκαν με κρύα καρδιά στις διαπραγματεύσεις και μετά από μια βδομάδα συζητήσεων και διαβουλεύσεων υπό την προεδρεία του F. Murphy υπογράφηκε συλλογική σύμβαση εργασίας.

Πολιτικό συνδικαλιστικό Δίδαγμα;
Ναι, μπορούμε να νικήσουμε!

Πηγη