ΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΩΛΥΣΙΕΡΓΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΣΕΕ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ
Το ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ και τα συνδικάτα που
είναι στη δύναμη του, αλλά και πολλές άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις
σε όλα τα επίπεδα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-
Ομοσπονδίες- Εργατικά κέντρα και Πρωτοβάθμια Σωματεία), έβαλαν εδώ και
ημέρες το ζήτημα της γενικής πανελλαδικής προειδοποιητικής απεργίας το
πρώτο 10ημερο του Φλεβάρη και έπαιρναν και παίρνουν αποφάσεις σε αυτήν
την κατεύθυνση.
Η απεργία ήταν και είναι
επιτακτική ανάγκη ώστε οι εργαζόμενοι της χώρας μας να απαντήσουν στην
εντεινόμενη επίθεση των εργοδοτών, της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου και
της τρόικας που επιχειρούν να μειώσουν δραστικά μισθούς και μεροκάματα
και να καταργήσουν μια από τις πιο σημαντικές κατακτήσεις της εργατικής
τάξης τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Η
προσπάθεια μας αυτή αντιμετώπισε την άρνηση και την κωλυσιεργία από τις
δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού σε όλα τα
επίπεδα, από τις παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Οι δυνάμεις αυτές
συνεχίζουν και συζητούν με τον ΣΕΒ και τις υπόλοιπες οργανώσεις των
εργοδοτών ενώ είναι γνωστές οι αξιώσεις τους στα μέτρα που απαιτεί η
Τρόικα. Βάζουν πλάτη στις σχεδιαζόμενες επιθέσεις και αποπροσανατολίζουν
τους εργαζόμενους. Μεγάλες ευθύνες έχει η παράταξη του ΣΥΝ.
Το
ΠΑΜΕ σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές καλεί κάθε σωματείο, κάθε
εργαζόμενο, σε κάθε τόπο δουλειάς να πάρει τις ευθύνες του. Μπορούμε να
σταματήσουμε το νέο έγκλημα που συντελείται με τη συμμετοχή της ΠΑΣΚΕ
και της ΔΑΚΕ που απαρτίζουν την πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ και σε άλλες
συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Στην κατεύθυνση αυτή
της οργάνωσης της αντίστασης στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, της
καταγγελίας της προδοτικής στάσης του εργοδοτικού και κυβερνητικού
συνδικαλισμού, που μεταθέτει τη συνεδρίαση της ΓΣΕΕ από εβδομάδα σε
εβδομάδα και την προετοιμασία για γενική πανελλαδική απεργία, η
Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ αποφάσισε την πραγματοποίηση
συλλαλητηρίων διαμαρτυρίας σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας μας στις
9 Φλεβάρη 2012 στις 5.30 το απόγευμα στο Πεδίον του Άρεως.
Καλεί τις τοπικές γραμματείες και τα συνδικάτα να προχωρήσουν στις απαραίτητες δράσεις για την επιτυχία τους.
Να
γίνει καθολικό αίτημα του λαού: Να φύγει τώρα η κυβέρνηση του μαύρου
μετώπου. Να σταματήσει τώρα κάθε συζήτηση για νέα μετρά. Όχι σε νέα
δανειακή σύμβαση. Όχι σε νέα μνημόνια.
Να πληρώσει η πλουτοκρατία.
Κι εγώ φυσικά ξαναέχω την απορία: Γιατί δεν μπαίνει θέμα με την ΓΣΕΕ και τι εκπροσωπεί;
ΑπάντησηΔιαγραφήYuri
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω ποιές είναι οι διαδικασίες και το πλαίσιο κανονισμών της Συνομοσπονδίας, αλλά η σημερινή σύνθεση και ηγεσία της ΓΣΕΕ έχει ήδη κοινωνικά απαξιωθεί. Απο την άλλη όμως, δεν ξέρω εαν το ΠΑΜΕ, απο άποψη μεγέθους, μπορεί σε αυτή την φάση να ισχυριστεί πως η ηγεσία της ΓΣΕΕ δεν έχει στήριξη. Στην πλειοψηφία των εκλογικών κέντρων και των συνδικάτων οι πασόκοι και οι νεοδημοκράτες, ακόμα και τώρα έχουν τον κύριο λόγο ενώ τα συλλαλητήριά τους, τα "φτιάχνουν" όπως βλέπεις οι οπορτουνιστές.
Σύμφωνα πάντως με το πρόγραμμα, έχει εκλογές του χρόνου.
Θυμίζω πως στις εκλογές του 2010 τα αποτελέσματα είχαν ως εξής:
ΠΑΣΚΕ 48,2 %
ΔΑΚΕ 24,7 %
ΔΑΣ 20,9 %
Αυτ. Παρέμβαση 6,1 %
Τα δέντρα κάνουν πολύ καλή δουλειά στις ψηφοφορίες, όταν δεν πατούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Και εκεί βρίσκεται και το κύριο πρόβλημα, στην ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ.
Εγώ δεν το βλέπω έτσι redfly. Εγώ βλέπω ότι στις 9 Φλεβάρη αν δεν με καλύψει η ΓΣΕΕ εγώ δεν μπορώ να κάνω απεργία, δεν με καλύπτει κανένας. Εγώ βλέπω το συνδικαλιστικό κίνημα να έχει αφεθεί στα χέρια ενός ζόμπι, ενός ζωντανού-νεκρού, την ΓΣΕΕ, που εκπροσωπείται από ένα όργανο των τραπεζιτών που δηλώνει τραπεζικός "υπάλληλος".
ΔιαγραφήΟι οπορτουνιστές δεν γεμίζουν πλατείες Redfly. Ρίξε μια ματιά στο/α μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ κι έλα να μου πεις αν και τι γεμίζει. Υπάρχει κόσμος και σωματεία που δεν θέλουν να είναι στο ΠΑΜΕ. Μπορεί να είναι σωματεία πασόκικα ή σωματεία που προτιμούν να πάνε στην εξωκοινοβουλευτική (πρωτοβάθμια κλπ.), πάντως δεν θέλουν να μπουν κάτω από την σημαία ΠΑΜΕ και πηγαίνουν σε αυτούς που καλύπτει την απεργία τους. Πολλές φορές ο Παναγόπουλος δεν τολμά καν να κατέβει εκεί, τι νομίζεις, ότι τον νοιάζει;
Δεν ξέρω, μπορεί τα εργατικά κέντρα να βγάζουν αντιπροσώπους από σωματεία-φαντάσματα για..."μυημένους", αλλά όλα αυτά πρέπει να αποκαλυφθούν στον κόσμο. Δεν μπορεί τώρα να μιλάμε για 48,2% και μαλακίες. Ούτε την ψήφο του δεν πρόκειται να βρει αυτή την εποχή ο μαλάκας.
Τι είναι ο Παναγόπουλος;
Ποιόν εκπροσωπεί;
Ποιές διαδικασίες υπάρχουν στην ανάδειξη των αντιπροσώπων στα συνέδρια της ΓΣΕΕ;
Τι γίνεται με τα εργατοϋπαλληλικά κέντρα, ενώσεις, σωματεία-σφραγίδες κλπ;
Όλα αυτά είναι ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν. Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να ξέρουν τι τους γίνεται, να καταλάβουν το πρόβλημα. Δεν αρκεί η απαξίωση, γιατί αυτή μπορεί να αφορά οτιδήποτε. Απαξιώνεται η πολιτική, τα κόμματα, ο συνδικαλισμός...αυτή η απαξίωση μόνο ταξικό χαρακτήρα δεν έχει: Είναι καθαρά μικροαστικού χαρακτήρα.
Δεν μπορεί το εργατικό κίνημα να εκπροσωπείται από σκιές, φαντάσματα και κρατικούς υπαλλήλους με παχυλούς μισθούς. Οι εργαζόμενοι πρέπει να ξαναπάρουν τα συνδικάτα τους, όχι να τα χαρίσουν στα ζόμπι.
Για αυτό και το ΠΑΜΕ, στις 9 Φλεβάρη οργανώνει απογευματινά συλλαλητήρια και δεν καλεί μόνο του σε απεργία.
ΔιαγραφήΓια τα υπόλοιπα που λες δεν μπορώ να διαφωνήσω, αλλά κατα την γνώμη σου το ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ και ο Ριζοσπάστης, λίγα έχουν πει και αποκαλύψει για την δράση της ΓΣΕΕ ? Τι θεωρείς πως θα μπορούσε να κάνει το ΠΑΜΕ, το οποίο δεν το έχει κάνει ακόμα ?
Επιπλέον ο κόσμος δεν βλέπει, δεν ακούει, δεν αντιλαμβάνεται τι κάνει η ΓΣΕΕ τόσα χρόνια πριν απο το μνημόνιο ... πόσο μάλλον τα τελευταία 2-3 χρόνια ? Φυσικά και αντιλαμβάνεται στην πλειοψηφία του.
Από την άλλη θεωρείς αμελητέα την στάση του ΣΥΡΙΖΑ και τις αυταπάτες που διαμοιράζει στον κόσμο ? Ή μήπως είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι ψήφοι και τα πλαίσια της Αυτόνομης Παρέμβασης έχουν δώσει στήριγμα στην εργοδοσία ? Άσε που εδώ στην Πάτρα τουλάχιστον, χωρίς ΣΥΡΙΖΑ το καταπράσινο και βρωμερό Εργατικό Κέντρο, δεν θα είχε καν συλλαλητήρια να πραγματοποιήσει. Ακόμα όμως συγκεντρώνει ένα 20-30% των διαδηλωτών. Και απο κοντά έχεις και την Ανταρσύα και το λοιπό Εξωκοινοβούλιο, μπας και αρπάξει κανέναν δυσαρεστημένο πασόκο ή συριζαίο.
Αλλά για να απειλήσεις την ΓΣΕΕ σε δεύτερο βαθμό, πρέπει να κυριαρχήσεις στον πρώτο βαθμό, στα σωματεία, στις ομοσπονδίες και στα συνδικάτα. Και πρώτα απο όλα να τους πείσεις να ΓΡΑΦΤΟΥΝΕ και να ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΝΕ. Όπως ακριβώς έγινε στην Χαλυβουργία. Αλλιώς δεν γίνεται τίποτα.
Αυτό που λες redfly (για την απογευματινή συγκέντρωση) δείχνει και την κρισιμότητα που έχει το θέμα ΓΣΕΕ. Το ΠΑΜΕ δεν μπορεί να τραβήξει μόνο του μια γενική απεργία, ακόμη και μιας ημέρας. Γιατί η απεργία είναι το θέμα, όχι το αν θα μπορέσω να έρθω σε μια συγκέντρωση...δουλεύοντας.
ΔιαγραφήΔεν είναι κακό αυτό, ούτε κατηγορία για το ΠΑΜΕ. Αυτές είναι οι δυνάμεις/δυνατότητες που έχει, αυτό κάνει, δεν το κατηγορώ εγώ για έλλειψη αγωνιστικότητας.
Όμως οι δυνατότητες του ΠΑΜΕ είναι
1. Μικρότερες από τις σημερινές ανάγκες
2. Πλασματικές. Ναι ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΕΣ, γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι στην πραγματικότητα αν γινόταν αυτή την στιγμή μια ψηφοφορία μέσα στους εργαζόμενους ο Παναγόπουλος όχι 48, αλλά ούτε 4,8% δεν θα έπαιρνε.
Ο Λένιν είχε γράψει:
"Η κατάσταση στο εργατικό κίνημα της Αμερικής μας δείχνει, όπως και στην Αγγλία, μια εξαιρετικά έντονη διάσπαση των καθαρώ συνδικαλιστικών και των σοσιαλιστικών τάσεων, διάσπαση ανάμεσα στην αστική εργατική πολιτική και στην σοσιαλιστική. Γιατί, όσο κι αν ηχούν παράξενα αυτά τα λόγια, ωστόσο στην καπιταλιστική κοινωνία την αστική πολιτική μπορεί να την εφαρμόζει και η εργατική τάξη, αν ξεχνάει τους δικούς της απελευθερωτικούς σκοπούς, συμβιβάζεται με την μισθωτή δουλεία και περιορίζεται στις φροντίδες για συμμαχίες πότε με το ένα και πότε με το άλλο αστικό κόμμα για να πετύχει μια φαινομενική βελτίωση της σχετικής της θέσης."
Λένιν, τόμος 22, "Στην Αμερική", σελ. 242
Το παραπάνω απόσπασμα περιγράφει πολύ καλά τι γινόταν μέχρι πριν κάποιο διάστημα: Ένα μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης είχε συμβιβαστεί, έκανε συμμαχίες με αστικά κόμματα για να πετύχει μια ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ "βελτίωση της σχετικής της θέσης". Η επιλογή του ΠΑΜΕ λοιπόν δεν ήταν και τόσο "περίεργη" όσο λένε κάποιοι που κυκλοφορούν με το "Αριστερισμός, η παιδική αρρώστια κλπ" παραμάσχαλα.
Όμως ΣΗΜΕΡΑ αυτή η συμμαχία έχει σπάσει. Έχει μείνει απλά ένας σκελετός που λέγεται ΓΣΕΕ που δεν αντιπροσωπεύει πλέον τίποτε, Τ-Ι-Π-Ο-Τ-Ε πέρα από τις φοβίες κάποιων εργαζομένων. Μια γραφειοκρατική καθαρά κρατική κλίκα, με μισθούς που φτάνουν όπως μαθαίνω τα 4.500 χιλιάρικα (Και παραπάνω; Ποιός να ξέρει...), ένα κυριολεκτικό ΖΟΜΠΙ με αρχηγό ένα δήθεν τραπεζικό υπάλληλο!!
Ε αυτός ο σκελετός πρέπει να γκρεμιστεί.
Πρέπει να μπει ανοιχτά το θέμα, να γίνουν παρεμβάσεις, πορείες, να γίνει δημοσιοποίηση της σαπίλας και της γραφειοκρατίας που στηρίζει αυτό τον αντεργατικό μηχανισμό. Όχι υπό μορφή καταγγελιών "απαξίωσης", αλλά να κληθούν οι εργάτες/εργαζόμενοι να πάρουν τα σωματεία και τα συνδικάτα τους πίσω! Να μπουν προ των ευθυνών τους όλοι. Όμως για να μπουν πρέπει να ανακινηθεί το θέμα, πρέπει να ΜΑΘΟΥΝ πως στήνεται αυτό το 48%. Και από την απεργία των χαλυβουργών, η οποία χάρις το ΚΚΕ έγινε κεντρικό πολιτικό ζήτημα, καταλαβαίνεις τι θα πει "ανακίνηση" φαντάζομαι.
Μήπως πλέον οι διαδηλώσεις μας εκτός από το Σύνταγμα, πρέπει να κατευθύνονται και στη Πατησίων; Στη σημερινή κατάσταση οι ευθύνες των Παναγοπουλαίων είναι αντίστοιχες του ΣΕΒ και της κυβέρνησης. Μήπως λοιπόν πρέπει να φωνάξουμε δυνατά έξω από το νεοκλασικό "πουλημένη ΓΣΕΕ";
ΑπάντησηΔιαγραφή