Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι το βαρύ πυροβολικό στην επιχείρηση χειραγώγησης των λαϊκών συνειδήσεων.

Από την Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ

Καθώς η κρίση και τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος βαθαίνουν, διαπιστώνουμε ότι τόσο πιο πολύ η προπαγάνδα των κεφαλαιοκρατών χρησιμοποιεί το ψέμα και γίνεται τρομοκρατική για το λαό προκειμένου να τον αναγκάσουν να υποταχθεί στην πολιτική που τον ρίχνει στον καιάδα της εξαθλίωσης.

Δεν μπορούν αλλιώς να επιβάλουν τη χωρίς όρια βαρβαρότητα των μέτρων σωτηρίας του κεφαλαίου και του συστήματός τους, να διεξάγουν τον πιο άγριο πόλεμο στη μεταπολεμική περίοδο ενάντια στην εργατική τάξη, στα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που ανήκουν στους μεγαλοεπιχειρηματίες και τα κρατικά, είναι το βαρύ πυροβολικό στην επιχείρηση χειραγώγησης των λαϊκών συνειδήσεων. Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν το ΠΑΜΕ και το εργατικό - λαϊκό κίνημα είναι πλέον κραυγαλέα προκλητικός.

Χρησιμοποιούν το ψέμα, τη διαστρέβλωση και τη συκοφαντία. Λοιδορούν απεργίες, διαδηλώσεις, τις μορφές πάλης που αποφασίζουν συλλογικά οι εργάτες που έρχονται σε αντιπαράθεση με συμφέροντα και επιλογές του κεφαλαίου.

Συστηματικά αποσιωπούν τις θέσεις και τις δραστηριότητες του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ, της ΠΑΣΕΒΕ, του ΜΑΣ, της ΟΓΕ, γενικότερα του ταξικού λαϊκού κινήματος ή τις παρουσιάζουν διαστρεβλωμένα. Κανόνας είναι η αποσιώπηση των θέσεων και της δράσης των εργατικών ομοσπονδιών, σωματείων, των εργατικών κινητοποιήσεων.

Αναπαράγουν όλη την χυδαία προπαγάνδα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Λειτουργούν ως γραφεία τύπου της Νατοϊκής πολεμικής μηχανής παρουσιάζοντας τα εγκλήματα σε βάρος των λαών που γίνονται για την εξασφάλιση και τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών ως ειρηνευτικές και ανθρωπιστικές αποστολές. (Όπως στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη, την Σομαλία και σε δεκάδες άλλες χώρες.

Τα κανάλια και οι εφημερίδες του συστήματος καλλιεργούν μαζική ψυχολογία θυμού και εκτόνωσης, χρησιμοποιώντας πραγματικά γεγονότα, προβάλλοντας ακόμη και λαϊκά προβλήματα, όπως φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση, ασκώντας ακόμη και κριτική, επιδερμική βεβαίως, στην αστική πολιτική όταν κρίνουν ότι η μαζική λαϊκή εναντίωση σ´ αυτή την πολιτική περικλείει κινδύνους αμφισβήτησης του αστικού πολιτικού συστήματος. Προβάλλοντας ψεύτικες αιτίες γέννησης των λαϊκών προβλημάτων και κάλπικες πολιτικές ευθύνες, για να στρέψουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση σε δρόμους ανώδυνους για το σύστημα.

Όσες μάσκες και να φορέσουν, δεν μπορούν να κρύψουν πως μοναδική τους έγνοια είναι τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Σε επίπεδο προπαγάνδας, τα ΜΜΕ αποτελούν ένα σημαντικό στυλοβάτη του συστήματος. Ο ρόλος τους δεν εξαντλείται στην πολιτική και ιδεολογική χειραγώγηση του λαού, με την καλλιέργεια σάπιων αντιδραστικών προτύπων και αξιών, καθαγιάζει το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα κατά των λαών. Είναι πέρα για πέρα υποκριτικές οι διακηρύξεις τους περί "πολυφωνίας", "ισοτιμίας" και "αντικειμενικής ενημέρωσης". Πρωτοστατούν στην πολιτιστική υποβάθμιση, προβάλλουν τα δηλητηριώδη σκουπίδια της καπιταλιστικής παραγωγής, κρύβουν το προοδευτικό και επαναστατικό έργο και δημιουργία.

Είναι σίγουρο ότι η άθλια προπαγάνδα σε βάρος της εργατικής τάξης, του ταξικού κινήματος και των αγώνων του όχι μόνο δε θα σταματήσει αλλά θα ενταθεί. Όσο αναπτύσσονται οι αγώνες που αμφισβητούν ευθέως τα μονοπώλια και την εξουσία τους, τόσο θα οργιάζουν οι μεγαλοεκδότες και τα διάφορα παπαγαλάκια τους για να προστατεύσουν τα συμφέροντα των αφεντικών τους, της πλουτοκρατίας και όσων την υπηρετούν.

Οι τιμητικές εξαιρέσεις εκείνων των δημοσιογράφων που αντιστέκονται ή δεν δέχονται να ευθυγραμμιστούν στις απαιτήσεις των αφεντικών δεν αλλάζει το ρόλο των αστικών ΜΜΕ.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους της χώρας μας, τα λαϊκά στρώματα να γυρίσουν την πλάτη τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης των καπιταλιστών. Υπάρχει ο προλεταριακός τύπος, οι εφημερίδες και τα περιοδικά των συνδικάτων και άλλες μορφές ενημέρωσης και αλληλοενημέρωσης των εργαζομένων, έτσι που ο εργαζόμενος να μην ενημερώνεται για όσα τον ενδιαφέρουν από τον ταξικό αντίπαλο. Καμιά εμπιστοσύνη σε όσα λένε οι εφημερίδες, τα ραδιόφωνα, τα κανάλια τους.

Το δικαίωμα του αγωνιζόμενου λαού να ακούγεται η φωνή του, το δικαίωμα στην ψυχαγωγία και στον πολιτισμό είναι ασυμβίβαστο με την κατοχή των ΜΜΕ από το κεφάλαιο. Ιδιαίτερα των τηλεοπτικών που φτάνουν σε κάθε σπίτι μέσα από τις δημόσιες συχνότητες που είναι και πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κοινωνικό αγαθό.

Ουσιαστική και ολόπλευρη ενημέρωση δε μπορεί να υπάρξει όσο τα ΜΜΕ βρίσκονται στα χέρια της πλουτοκρατίας, όσο ο συσχετισμός των δυνάμεων γέρνει υπέρ της.