Υπομονή - τέλος, καταναλώθηκε !

'Αρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου

Μέχρι τώρα μας λεηλατούσαν, μας φορολογούσαν και μας οικτήριζαν γιατί ως ανεπρόκοποι και κακομαθημένοι που είμαστε «καταναλώναμε - όπως μας έλεγαν - περισσότερα απ' όσα παράγαμε»!

Τώρα, οι ίδιοι άνθρωποι, αποφάσισαν ότι «πρέπει», ότι «οφείλουμε», είμαστε «υποχρεωμένοι», ότι «επιβάλλεται» όσα έχουμε και δεν έχουμε να τα τρώμε μέχρι τελευταίας πεντάρας!
Τώρα, σύμφωνα με το νέο φιρμάνι, θα είμαστε νομοταγείς πολίτες, θα επιδεικνύουμε υψηλό αίσθημα φορολογικής συνείδησης αν ό,τι διαθέτουμε ως εισόδημα το τρώμε «μέχρι μία», και ει δυνατόν αν «καταλανώνουμε περισσότερα κι απ' όσα... βγάζουμε»!

Θα ήταν αστείο, αν δεν επρόκειτο για επίσημη κυβερνητική πολιτική. Θα ήταν γελοίο, αν δεν επρόκειτο για μια πολιτική που ξεκληρίζει κόσμο.
Ας το σκεφτούμε:
Πριν ήμασταν «φοροφυγάδες» γιατί - όπως έλεγαν - χαλάγαμε πάνω από αυτά που είχαμε και απ' όσα δηλώναμε.
Τώρα θα είμαστε πάλι «φοροφυγάδες», άξιοι του φορομπηχτικού τους κατατρεγμού, αν δεν χαλάμε όσα ακριβώς έχουμε, αν δεν τους αποδείξουμε πως ό,τι δηλώσαμε το φάγαμε. Ως εκ τούτου, θα έρχονται και θα μας φορολογούν και για εκείνα που δεν... καταναλώσαμε, μέχρι να τα καταναλώσουμε!

Ιδού λοιπόν το νέο φορολογικό καθεστώς που εξήγγειλαν:
Στην περίπτωση που δεν αρχίσουμε να «καταναλώνουμε όσα βγάζουμε ή και περισσότερα απ' όσα βγάζουμε» (!),
στην περίπτωση που δεν τους το αποδείξουμε κιόλας - με αποδείξεις - ότι «καταναλώνουμε περισσότερα απ' όσα βγάζουμε» ή έστω όσα ακριβώς βγάζουμε,
αν δηλαδή δεν τους αποδείξουμε - με αποδείξεις! - ότι δεν είμαστε ελέφαντες, τότε πάλι θα μας λεηλατήσουν! Ο,τι δηλαδή έκαναν και πριν, αλλά αυτή τη φορά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο!

Αλλά πότε είχαν δίκιο:
Οταν μας έβριζαν ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε», ότι ζούσαμε στην «αμεριμνησία», ότι «χαλούσαμε πέραν των δυνατοτήτων μας», ότι ήμασταν «σπάταλοι»
ή
τώρα που μας λένε πως όσο εισόδημα έχουμε - για την ακρίβεια: όσο εισόδημα μας έχουν αφήσει να έχουμε - θα «πρέπει» να ξεκινάμε από το πρωί και να το ξοδεύουμε (αρκεί να παίρνουμε αποδείξεις), ειδάλλως ό,τι δεν ξοδέψουμε, ό,τι μας περισσέψει, θα έρθουν και θα το... φορολογήσουν;

Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι είναι φοροδήμιοι άνευ προηγουμένου.
Και έχουν δίκιο σε ένα:
Οτι ο ελληνικός λαός έχει αποδειχτεί πράγματι ένα εξόχως «υπερκαταναλωτικό» είδος όσον αφορά την κατανάλωση πολιτικής αθλιότητας.
Εχουν δίκιο: Ο ελληνικός λαός έχει «καταναλώσει» πολύ χρόνο για να τους υπομένει.
Εχουν δίκιο: Εχουμε «καταναλώσει» πολλή, μα πάρα πολλή υπομονή για να τους ανεχόμαστε.
Τόση υπομονή, που πλέον εξαντλήθηκε και «καταναλώθηκε». Ολη!