Ζητήματα Δεοντολογίας και Αντιπαράθεσης - Πρόχειρες Σκέψεις

Επιμέλεια / Άρθρο : Partizanos

Είθισται να αναγνωρίζουμε την εργασία των άλλων για λόγους δεοντολογίας, όταν ολόκληρη ή τμήματα της τα αναπαράγουμε (αυτούσια ή με ελεύθερη απόδοση) για να αναπτύξουμε/παραθέσουμε δικές μας απόψεις. Άλλωστε, όλες οι ιδέες μας, ολόκληρη η γνώση που κατέχει σήμερα η ανθρωπότητα, είναι αποτέλεσμα αυτής της σύνθεσης και ανασύνθεσης σε ανώτερο επίπεδο παλαιότερων πεπερασμένων γνώσεων, σύγχρονων αλλά και προγενέστερων γενιών. Η επιστήμη άρα και η γνώση δεν έχουν κομματική ταυτότητα. Θα ήτανε μεγάλο λάθος από την μεριά των Κομμουνιστών να αντιμετωπίζουν την κατακτημένη επιστημονική αλήθεια μέσα από έναν τέτοιον παραμορφωτικό φακό.

Με την ίδια λογική θα πρέπει να αντιμετωπίζουν οι Κομμουνιστές και τα πολιτικά, ιδεολογικά, θεωρητικά, ζητήματα, Οι όποιες διαφορές του ΚΚΕ με άλλους χώρους της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (και όχι μόνο) είναι αναγκαίο να αντιμετωπίζονται κριτικά, να ανασκευάζονται εφόσον η ανάλυση οδηγεί σε μια τέτοια ανάγκη. Έτσι εμπλουτίζεται η θεωρία του Μαρξισμού – Λενινισμού, η οποία εφόσον ισχυριζόμαστε ότι είναι επιστήμη, θα πρέπει να την αντιμετωπίζουμε σαν τέτοια. Άρα, κάθε νέα ανακάλυψη των επιστημών, κάθε νέο ζήτημα που ταλανίζει την ανθρωπότητα, είναι αναγκαίο να εξετάζεται από μαρξιστική σκοπιά, και τα συμπεράσματα που προκύπτουν να γενικεύονται, να αφομοιώνονται. Έτσι, αέναα θα εξελίσσεται η επαναστατική θεωρία χωρίς να κινδυνεύει να μετατραπεί σε ιδεολόγημα. Θυμίζω, όσο και αν τα τσιτάτα με απωθούν, όπως και κάθε κλισέ άλλωστε, «Χωρίς επαναστατική θεωρία δεν υπάρχει επαναστατική πράξη» (Λενιν, Τι πρέπει να γίνει?).

Με αφορισμούς, και στρουθοκαμηλισμούς αυτή η υποχρέωση που έχει καθένας από μας που δηλώνει επαναστάτης δεν μπορεί να γίνει. Όλοι οι σύντροφοι, ακόμα και όσοι δεν είναι καταρτισμένοι, πρέπει να «εκτίθενται» στην προπαγάνδα του πολιτικού αντιπάλου (εννοώ όλο το φάσμα, από τα δεξιά μέχρι τα αριστερά), για να γνωρίσουν τα επιχειρήματα, τους σκοπούς τους.


Μόνο έτσι θα μπορέσουν να αναπτύξουν κριτήριο και ικανότητα για να ανακαλύπτουν, να ξεσκεπάζουν πίσω από τις φράσεις, τα συνθήματα, τις ιδέες, εκείνα τα ταξικά συμφέροντα που αυτές αποκρύπτουν. Ταυτόχρονα, όσο μεγαλύτερο είναι το φάσμα των αναζητήσεων που ένα άτομα, ή μια οργάνωση παρακολουθεί, τόσο πιο ολοκληρωμένη εικόνα σχηματίζει για τον κόσμο στο σύνολο του. Τόσο καλύτερα μπορούμε να αφομοιώνουμε το αναλυτικό εργαλείο που ο Μαρξισμός μας παρέδωσε, τόσο ικανότεροι επαναστάτες γινόμαστε.

Μετά από αυτά τα ολίγα κάποια συμπεράσματα:

1) Είναι ορθή, θεμιτή, θα έλεγα και επιβεβλημένη η αναφορά στις πηγές μας. Αν εμείς οι Κομμουνιστές αναγνωρίζουμε τους καρπούς της εργασίας της ανθρωπότητας (άλλωστε για τους παραγωγούς του πλούτου αυτής της Γης αγωνιζόμαστε, και θέλουμε στους εργαζόμενους ο πλούτος που παράγουν να ανήκει) είναι αναγκαίο να σεβόμαστε αλλά και να αναδεικνύουμε τους κόπους της.

2) Για να στηρίξουμε μια θέση μας είναι θεμιτό να χρησιμοποιήσουμε στοιχεία, δεδομένα κλπ. από όπου και αν προέρχονται, εφόσον τα διασταυρώσουμε με άλλες πηγές και αποδειχθεί ότι δεν είναι παραποιημένα και ανταποκρίνονται στην αντικειμενική πραγματικότητα. Εννοείται, πως για λόγους επιστημονικής δεοντολογίας και αντικειμενικότητας, είμαστε υποχρεωμένοι να παραθέσουμε από την πλευρά μας τα «στοιχεία», τις ιδέες που «δανειζόμαστε» ως έχουν χωρίς παραποιήσεις ή αλλοίωση των νοημάτων τους. Όλα τα «έργα», μη εξαιρουμένων των «κλασσικών συγγραμμάτων», βρίθουν από πληθώρα τέτοιων στοιχείων / δεδομένων και ιδεών. Τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν γεννήθηκε από παρθενογένεση. Το βίντεο που χρησιμοποιήθηκε στο άρθρο «Εάν ο λαός αρνηθεί, πως θα αντιδράσει η ΔΕΗ και η κυβέρνηση ?» και αναρτήθηκε στο blog Redflyplanet εκπληρώνει αυτές τις προϋποθέσεις.

3) Τέλος, πρέπει να μάθουμε να λειτουργούμε με επιχειρήματα. Η πάλη κατά του οπορτουνισμού είναι αποτελεσματική μόνο όταν θέτει κάτω από το μικροσκόπιο της κριτικής τις θέσεις και τα επιχειρήματα του, ξεσκεπάζει την ουσία τους ανασκευάζοντάς τα. Απορρίπτουμε τις θέσεις που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και δεν προωθούν την ανελικτική ιστορική πορεία της ανθρωπότητας ξεπερνώντας τες κριτικά. Μια στείρα καταγγελία που μένει απλά στην επιφάνεια των γεγονότων δεν βοηθάει σε καμιά περίπτωση κανέναν. Ούτε τον φορέα τους, ούτε και εμάς του ίδιους. Επομένως, αν ένας φορέας, ένα blog κλπ. πρωτοστατεί σε μια αντι-ΚΚΕ προπαγάνδα είναι ορθότερο και εποικοδομητικότερο να αποκαλυφτούν τέτοιες πρακτικές με μια σχετική αρθρογραφία που θα ξεπερνάει κριτικά τις συγκεκριμένες θέσεις, και θα τις ανασκευάζει (σε όποιες περιπτώσεις είναι αυτό εφικτό. Πχ στην περίπτωση των νεφελιμ και ελοχιμ του Λιακόπουλου τι να ανασκευάσεις? Εκεί απλά αναδεικνύεις την αντι-επιστημονικότητα τους, τον τσαρλατανισμό τους).