από τον Κυριακάτικο ΡιζοσπάστηΕχει ιδιαίτερη σημασία και η εμπειρία από όσα έγιναν στα δημόσια νοσοκομεία, στο πλαίσιο της συζήτησης για την οργανωμένη άρνηση πληρωμής του χαρατσιού της έκτακτης εισφοράς που «μπήκε» στις Γενικές Συνελεύσεις των εργαζομένων. Πολύ περισσότερο γιατί στα δημόσια νοσοκομεία υπάρχει μεγάλος αναβρασμός με δεδομένο ότι επίκεινται οι νέοι οργανισμοί λειτουργίας που θα περιλαμβάνουν δραστικές περικοπές σε προσωπικό, δηλαδή απολύσεις και που θα στείλουν στην εργασιακή εφεδρεία, δηλαδή στην ανεργία, χιλιάδες εργαζόμενους. Ακριβώς, γι' αυτό το λόγο υπάρχει γενικά ένα κλίμα τρομοκρατίας μέσω των διοικητικών μηχανισμών των νοσοκομείων που σπέρνει στους εργαζόμενους την ηττοπάθεια, προσπαθώντας να περάσει τη λογική «καθίστε καλά, έρχεται η εφεδρεία». Με αυτή την πρακτική επιδιώκουν να αποκόψουν τους εργαζόμενους από την οργανωμένη δράση.
Ωστόσο, αν και η κατάσταση είναι τέτοια, η εμπειρία είναι ιδιαίτερα θετική που δείχνει ότι όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν ότι πρέπει να παλέψουν οργανωμένα, για τους ίδιους και τα παιδιά τους, ενάντια στην κυβερνητική λαίλαπα. Και πάνε κόντρα στη λογική της υποταγής.
Ας δούμε πιο συγκεκριμένα:
1. Στο ΘΡΙΑΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ στη γενική συνέλευση υπήρξε μαζική συμμετοχή που έφτασε τους 120 - 130 εργαζόμενους. Ψηφίστηκε ομόφωνα η οργανωμένη άρνηση πληρωμής του χαρατσιού της έκτακτης εισφοράς.
Οι εκπρόσωποι των δυνάμεων της ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ), της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΣΥΝ και του ΚΚΕ (μ-λ) συμφώνησαν, ωστόσο έβαζαν τα εξής ζητήματα: «ότι είναι μια συμβολική κίνηση» και ότι «αργά ή γρήγορα θα τα πληρώσουμε μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ». Καλλιεργούσαν δηλαδή ένα κλίμα ηττοπάθειας, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις να σπάσει η ομόφωνη απόφαση. Με τέτοιου είδους επιχειρήματα - που αντίστοιχα χρησιμοποιούν και για άλλες περιπτώσεις (εργασιακή εφεδρεία) - μπερδεύουν τους εργαζόμενους «σπάνε» και υπονομεύουν την αγωνιστική διάθεση και την αποφασιστικότητα που εκδηλώνεται. Παρόλα αυτά, ήδη έχει ξεκινήσει η διαδικασία συλλογής των εκκαθαριστικών και προχωρά η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης.
2. Και στον ΑΓΙΟ ΣΑΒΒΑ υπήρξε απόφαση για οργανωμένη άρνηση πληρωμής της έκτακτης εισφοράς. Εκεί, ο εκπρόσωπος της ΠΟΕΔΗΝ (σ.σ. στέλεχος της ΠΑΣΚΕ) δήλωσε ότι δεν μπορεί να καλέσει τους εργαζόμενους να κάνουν παράνομες πράξεις! Και έλεγε ότι υπάρχουν κίνδυνοι αν δεν πληρωθεί το χαράτσι να μην μπορούν να πάρουν φορολογική ενημερότητα. Τη στιγμή, δηλαδή, που οι εργαζόμενοι έλεγαν «Μπορούμε να τους σταματήσουμε», ο εκπρόσωπος της ΠΑΣΚΕ έβαζε σοβαρά εμπόδια και επιχειρούσε να σπείρει απαισιοδοξία και ηττοπάθεια. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα επιχειρήματα που ανέπτυσσε κατέληγαν στο: «Σκεφτείτε τις συνέπειες»... Την περασμένη Παρασκευή είχαμε την εξής εξέλιξη: Η διοίκηση του νοσοκομείου κατέθεσε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ενάντια στο σύλλογο εργαζομένων για να απαγορευτεί στο σωματείο του νοσοκομείου να πραγματοποιεί συχνές γενικές συνελεύσεις, με πρόσχημα ότι τίθεται σε κίνδυνο η υγεία των ασθενών! Δεν είναι τυχαία αυτή η παρέμβαση στη συγκεκριμένη συγκυρία, όπου οι γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων είναι οι πιο μαζικές των τελευταίων χρόνων. Οι εργαζόμενοι έχουν πραγματοποιήσει 4 γενικές συνελεύσεις στις οποίες οργανώνουν την πάλη τους ενάντια στην εργασιακή εφεδρεία, στις μειώσεις μισθών, ενώ αποφάσισαν και την οργανωμένη άρνηση του χαρατσιού.
3. Στο ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ ΒΟΥΛΑΣ, ενώ υπήρξε απόφαση για οργανωμένη άρνηση πληρωμών, οι εκπρόσωποι της ΠΑΣΚΕ και γενικώς εκείνοι που προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, λειτούργησαν απόλυτα διαλυτικά σε μια Γενική Συνέλευση με μεγάλη συμμετοχή 250 εργαζομένων (σ.σ. πρωτόγνωρη για τα δεδομένα του συγκεκριμένου νοσοκομείου) και έφτασαν στο σημείο απευθυνόμενοι στον εκπρόσωπο του ΠΑΜΕ (φυσικοθεραπευτής στο νοσοκομείο) να κάνουν μια χυδαία προσωπική επίθεση σε βάρος του. Παρόλα αυτά, συγκροτήθηκε Επιτροπή Αγώνα, η οποία μαζεύει υπογραφές και εκκαθαριστικά με σκοπό την Τετάρτη 28 Σεπτέμβρη να τα επιστρέψει στην κυβέρνηση σαν απαράδεκτα.
4. Στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ στη Θεσσαλονίκη, το όργιο τρομοκράτησης της ΠΑΣΚΕ εκδηλώθηκε με άγριο τρόπο. Οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, στη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης, όταν είδαν ότι βρίσκει απήχηση στους εργαζόμενους το κάλεσμα της Επιτροπής Αγώνα του ΠΑΜΕ για την οργανωμένη άρνηση πληρωμής των χαρατσιών, διέδιδαν ότι όσοι δεν πληρώσουν τα χαράτσια θα έχουν επιπτώσεις και θα μπούνε στην εργασιακή εφεδρεία.
5. Στο νοσοκομείο «Γ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ» στη Θεσσαλονίκη προχτές οι εργαζόμενοι αποφάσισαν μέσα από τη Γενική τους Συνέλευση οργανωμένα να μην πληρώσουν τα χαράτσια. Η ΠΑΣΚΕ προσπάθησε να αποτρέψει την πραγματοποίηση της Γενικής Συνέλευσης, διώχνοντας τους εργαζόμενους και στη συνέχεια ανέλαβε ρόλο κυβερνητικού εκπροσώπου για να τους πείσει ότι πρέπει να πληρώσουν τα χαράτσια. Οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ άρχισαν να λένε ότι όσοι αρνηθούν να πληρώσουν τα χαράτσια θα έχουν ποινικές επιπτώσεις, θα τους κόψουν το ρεύμα, θα πρέπει μετά να πληρώσουν πρόστιμα, και άλλα παρόμοια.
6. Στο ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ στα Γιάννενα στη Γενική Συνέλευση συμμετείχαν 150 εργαζόμενοι. Η ΠΑΣΚΕ έπαιξε το χαρτί της τρομοκρατίας και έβαλε ζήτημα των συνεπειών που θα υπάρξουν από τη μη καταβολή της έκτακτης εισφοράς. Η παράταξη του ΚΚΕ Μ-Λ έκανε λόγο για «κόλπο του ΠΑΜΕ» και πως αυτό «δε δημιουργεί κίνημα». Και οι δυο παρατάξεις εμπόδισαν να τεθεί η πρόταση του ΠΑΜΕ για οργανωμένη άρνηση πληρωμής του χαρατσιού σε ψηφοφορία και στην ουσία διέλυσαν τη συνέλευση. Σε νέα γενική συνέλευση στις 22 Σεπτέμβρη, ΠΑΣΚΕ και ΚΚΕ Μ-Λ προχώρησαν στον εξής ελιγμό: αποδέχθηκαν να μην πληρωθούν τα χαράτσια μέσα από τη σύσταση ανοιχτής επιτροπής καλώντας σε «αντικυβερνητική» κινητοποίηση στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Περιφέρειας Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας την ερχόμενη Πέμπτη 29 Σεπτέμβρη, την ίδια μέρα και ώρα που έχει ανακοινωθεί από το ΠΑΜΕ κινητοποίηση στην Εφορία...
7. Στο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ στα Γιάννενα, στην προγραμματισμένη Γενική Συνέλευση στις 19 Σεπτέμβρη (λόγω έλλειψης απαρτίας ματαιώθηκε) η ΠΑΣΚΕ έθεσε θέμα «νομιμότητας». Είπε ότι είναι παρανομία η μη καταβολή των χαρατσιών, ότι η συνδικαλιστική δράση πρέπει να κινείται στα πλαίσια της αστικής νομιμότητας. Δηλαδή, είναι νόμιμη η κλοπή του εργατικού λαϊκού εισοδήματος και είναι παράνομος ο αγώνας και η αντίδραση των εργατών απέναντι στη λαίλαπα των αντιλαϊκών μέτρων. Η ΔΑΚΕ έβαλε ζήτημα αντισυνταγματικότητας και νομικής αντιμετώπισης του ζητήματος, καλώντας τους εργαζόμενους να πληρώσουν τα χαράτσια και να παρθούν πίσω με τη νομική οδό μέσω της «δήλωσης επιφύλαξης». Και αυτό στην ουσία βάζει φρένο στον οργανωμένο αγώνα και δημιουργεί αυταπάτες περί δικαίωσης από την αστική Δικαιοσύνη.
Ομόφωνες αποφάσεις για την άρνηση πληρωμής της έκτακτης εισφοράς πάρθηκαν και στο Αιγινήτειο, το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο στο Δαφνί σε μια μαζικότατη Γενική Συνέλευση στην οποία συμμετείχαν 400 εργαζόμενοι, τον «Ευαγγελισμό» όπου ήδη έχουν γίνει οι πρώτες σημαντικές κινητοποιήσεις, στο Ογκολογικό νοσοκομείο Κηφισιάς κ.ά.
Θυμίζουμε και τη στάση της παράταξης των «Παρεμβάσεων» (συμμετέχουν το ΝΑΡ και το ΚΚΕ Μ-Λ) στο Σύλλογο Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά «Η Πρόοδος». Οταν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έθεσαν το ψήφισμα για τα χαράτσια, οι εκπρόσωποι των «Παρεμβάσεων» είπαν ότι συμφωνούν, αλλά πρέπει να ελεγχθεί τι ακριβώς επιπτώσεις θα έχουν οι εκπαιδευτικοί αν δεν πληρώσουν (στο μισθό, στην εφορία κλπ.), να ρωτήσουν νομικούς ή και άλλα σωματεία που το έχουν ψάξει για τις συνέπειες και στη συνέχεια να καλέσουν τους εκπαιδευτικούς να μην πληρώσουν, ενημερώνοντάς τους όμως και για το ποιες θα είναι οι επιπτώσεις...
Αυτή η εμπειρία είναι οδηγός. Και δείχνει ότι ο οργανωμένος αγώνας, παρά τις αντίξοες συνθήκες και τα εμπόδια που μπαίνουν, μπορεί να γίνει ασπίδα προστασίας της ζωής και της επιβίωσης εκατοντάδων χιλιάδων λαϊκών νοικοκυριών, που έχουν φτάσει σε οριακή κατάσταση.
Γι' αυτό, αυτός ο αγώνας πρέπει να στεριώσει σε ακόμα περισσότερους τόπους δουλειάς, σε γειτονιές και πόλεις, να κλιμακωθεί με τις κινητοποιήσεις που προγραμματίζονται στις 28 Σεπτέμβρη.
Αν είναι κάποιος τσιράκι είναι και ηττοπαθής, αυτά πάνε ... πακέτο !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα το παράξενο ...
Πάντως και το ΚΚΕ(μ-λ) (http://www.kkeml.gr/archive/politics/672_xaratsia.html) και το ΝΑΡ (http://www.narnet.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=525&Itemid=1) έχουν καλέσει επισήμως (πιο επισήμως δεν γίνεται) στην μη πληρωμή των χαρατσιών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου κάνει εντύπωση λοιπόν να συμμαχούν με την ΠΑΣΚΕ. Μήπως κάτι λείπει από την ενημέρωση;
καμια ελλειψη, οπως η ΑΠ σκουζει τωρα για το οτι το ΠΑΜΕ δεν ηθελε απεργια ενω σκιζοτανε να παρει η γσεε αποφαση για την ημερα που κανει ''δραση'' η εργοδοτικη ομοσπονδια που ειναι μελος ο ΣΥΝ. παντου και παντα διπροσωπια π^$$#ια. οταν περισυ λεγαμε για απεργιες αυτοι περιμεναν την γσεε, οταν καλουσαμε σε 48ωρη σε σωματειο που ελεγχουν οι αριστεριστες μας ελεγαν δεν περνουμε αποφαση , αλλα σας ''καλυπτουμε'' σε περιπτωση απολυσης, γιατι το ΠΑΜΕ ελεγε εμεις θα κανουμε απεργια ειτε παρετε αποφασση ειτε οχι. τετοιοι ειναι παντα λακεδες, για να μην πω για τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ που πηγε να σπασει με το μηχανακι απεργιακη αλυσιδα σε πολυθεθνικη τηλεπ/νιων. αντε με τα λαμογια
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ εύκολα τα πετάς τα "λακές". Πρόσεχε μη ψάχνεσαι σε καμιά 40αριά χρόνια για αποκαταστάσεις πάλι.
ΑπάντησηΔιαγραφήμην αγχωνεσαι για μενα και να κοιτας τους βασταζους του εργοδοτικου συνδικαλισμου που κανουν το ακροατηριο του παναγοπουλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήπες μου εσυ τι ειναι αυτος που καλει τον κοσμο σε απεργιες και καταληψεις και δεν απεργει, τι ειναι αυτος που κατεβαινει σε απεργιες με ''εξοδοχαρτο'' απο τον εργοδοτη για να ξαναγυρισει μετα το περας της πορειας; τι ειναι αυτος που το παιζει υπερεπαναστατης που π.χ. οταν λεγανε οι αγροτες να μπουν τα τρακτερ στον δρομο αυτος το πηγαινε σπιτι του; τι ειναι αυτος που παει να σπασει απργιακη αλυσιδα και να μπει μεσα για δουλια και μαλιστα εκλεγμενος τρομαρα του στο επιχειρησιακο σωματειο;
και χειροτερα θα ελεγα αλλα σεβομαι τα παιδια που κρατανε το μερος εδω.
να ερθουν δεξιοι και δεν ξερω εγω τι αλλο να μου κανουν κριτικη για το τι πρεσβευω ναι, αλλα να ερχονται οι πουθενα και οι τιποτα που ειναι περιχαρακωμενοι στην μοναδικη αληθεια τους, οχι.
Όχι ρε συ δεν αγχώνομαι για σένα, δεν έχεις ανάγκη. Απλά θυμάμαι λίγο την ιστορία και το πως δημιουργήθηκαν οι "πουθενάδες":
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μεν ΟΜΛΕ (από την οποία προέρχεται το ΚΚΕ(μ-λ)) δημιουργήθηκε όταν το ΚΚΕ ακολούθησε τις προσταγές του 20ού συνεδρίου και το δε ΝΑΡ όταν το ΚΚΕ αποφάσισε να συγκυβερνήσει με την ΝΔ.
Δεν έφυγε κανένας από αυτούς για να γίνει επίτροπος στην ΕΕ, όπως κάτι άλλοι.
Επειδή έχετε κάνει λοιπόν μια μίνι αποτίμηση για τα αποτελέσματα αυτών των επιλογών, είναι λίγο προκλητικό σήμερα να μιλάς για "λακέδες". Στο κάτω-κάτω στην κριτική τους σήμερα γυρνάς για να δεις από που σου 'ρθε η σφαλιάρα της περεστρόϊκα, δεν διαβάζεις τα άπαντα του Γκορμπατσόφ.
Αναγνώστη και λοιποί
ΑπάντησηΔιαγραφήοι περισσότερες τάσεις και διασπάσεις, έχουν ένα backround και δικαιολογούνται εν μέρει (ειδικά για τον ΜΛ χώρο, τους ευρωκομμουνιστές και το ΝΑΡ) είτε απο την διεθνή, είτε από την εγχώρια ιδεολογική διαπάλη. Έχουν την σημασία τους μεν και τα μεμονωμένα γεγονότα, αλλά εαν ασχοληθούμε μόνο με αυτά τότε θα μιλάμε μονάχα για τις αφορμές που οδήγησαν στην διάσπαση και όχι τα αίτια, τα οποία εξαρτώνται κατα κύριο λόγο απο τις αντικειμενικές συνθήκες της εποχής και το επίπεδο στο οποίο βρισκόταν το κίνημα τότε.
Άλλο όμως αυτό, και άλλο η σημερινή δράση τους μέσα στο κίνημα, η οποία αν μη τι αλλο, είναι λίγο έως αρκετά επικίνδυνη για την εξέλιξη του κινήματος. Καλό θα ήταν όμως, να μην μιλάμε για λακέδες, αλλά να ασκούμε σοβαρή κριτική ανάλογα με το επίπεδο των δράσεών τους ...
Σ' ευχαριστώ redfly που μεγαλώνεις την παρέα της εξωκοινοβουλευτικής βάζοντας και τους ευρωκομμουνιστές, αλλά δεν θα πάρω. Εκτός κι αν αυτό που έχει σημασία για το ΚΚΕ είναι η αποχώρηση και όχι ο τύπος της κριτικής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή πάντως η προσπάθεια να κρατήσεις (αν)ισες αποστάσεις... :)
Στην εξωκοινοβουλευτική γενικά και τώρα πια πιο συγκεκριμένα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν είναι οι δύο γκρούπες ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ; Είναι ή όχι ευρωκομμουνιστικές στην καταγωγή και σε τεράστιο βαθμό και στην ανάλυση τους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν ή όχι και άλλα σχήματα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με ευρωκομμουνιστική καταγωγή; Και μη μιλήσω για ορισμένες κραγμένες σοσιαλρεφορμιστικές οργανώσεις που προέρχονται από τον τροτσκιστικό χώρο.
Τέλος η ανάλυση των Μαοϊκών θαρρείς ήταν επαναστατική; Αντιθέτως γυρνούσε γύρω από "μαχητικές ρεφορμιστικές" θέσεις της εποχής και ακόμα διατηρεί μια αναάλογη ανάλυση, φυσικά όχι τόσο δεξιά όπως οι παραπάνω, η άλλα ρεύματα. όσο για το ΝΑΡ, έχει γυρίσει τόσο δεξιά που θέλει να γίνει ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, με το συνοθύλεμα σε επίπεδο ηγεσίας που έχει στήσει. Απάντησε μου τι σημαίνει η λεγόμενη "αριστερή κυβέρνηση" που δεν είναι όμως και σοσιαλισμός;Ή η πάλη για μια αδύναμη κυβέρνηση χωρίς την ανατροπή της, ή το άλλο φαιδρό που άκουσα ότι η αριστερή κυβέρνηση δεν είναι σοσιαλισμός, μέχρι να επικρατησει αυτός παγκόσμια (ά ρε Τρότσκι, σε αντίθεση με οποιαδήποτε Λενινιστική ανάλυση). Είναι ή όχι όλα αυτά δεξιές οπορτουνιστικές θέσεις;
Γιώργο η ΑΡΑΝ και η ΑΡΑΣ δεν έχουν ευρωκομμουνιστική καταγωγή. Δημιουργήθηκαν από τις παλιές Συσπειρώσεις και μάλιστα είναι κομμάτι της δεύτερης γενιάς Συσπειρωσιών. Ούτε οι Συσπειρώσεις ανήκουν στον ευρωκομμουνισμό, εκτός κι αν εννοείς το κομμάτι της Β' Πανελλαδικής, αλλά αυτοί ήταν διεγραμμένοι του ΚΚΕ(εσ) με θέσεις που περισσότερο πλησίαζαν την αυτονομία παρά τον ευρωκομμουνισμό. Οι δε σχέσεις τους με τον Κύρκο, καλύτερα να μην τα ρωτάς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα για το αν ήταν επαναστατικές οι θέσεις των μαοϊκών, εξαρτάται. Τις συγκρίνεις με τις θέσεις των μπολσεβίκων του 1917 ή με τις θέσεις του Χρουτσόφ και του Μπρέζνιεφ; Ο μαοϊσμός είχε και καλά και κακά στοιχεία. Σε κάθε περίπτωση όμως ήταν αγωνιστές που επηρέασαν μια σειρά επαναστατικά κινήματα, ανάμεσά τους και τον ίδιο τον Τσε. Φυσικά δημιουργήθηκαν και εκτρώματα, αλλά σε κάθε περίπτωση την περίοδο όπου οι Σοβιετικοί πειραματίζονταν με την "ειρηνική συνύπαρξη" και τον Κοσίγκιν αυτοί πειραματίζονταν με τα εργοστασιακά πανεπιστήμια και τον παρατεταμένο λαϊκό πόλεμο και κράτησαν ζωντανό το κομμουνιστικό κίνημα. Τέλος τα βασικά στοιχεία της κριτικής τους προς την αλλαγή πλεύσης της ΕΣΣΔ ήταν σωστά κατά τη γνώμη μου.
Σε κάθε περίπτωση όμως, ό,τι λάθος κι αν έκαναν ή τυχόν κάνουν, τα περί λακέδων είναι τουλάχιστον ανήθικα, για να το πω σεμνά.
Για ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, αυτό εννοώ.Πάντως σήμερα ακόμα δεν εκτιμούν τον Αλτουσερ σε βαθμό λατρείας, σε συνδυασμό με μερικές μαοϊκές θέσεις; Αυτή δεν είναι η ιδεολογική τους βάση;όταν εννοείς αυτονομία, εννοείς το Νέγκρι και γενικά την ιταλική αντίστοιχη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τις θέσεις των μαοϊκών εννοώ μπολσεβίκοι '17 φυσικά. Αν κατάλαβες λέω ότι και αυτοί δεν έφυγαν πολύ μακριά από τους Σοβιετικούς. Μερικά τα είπαμε ξανά τότε που συζητούσαμε για τον ιμπεριαλισμό. Ξέρεις διάβαζα ότι ο Ζαχαριάδης πίστευε, ότι ο Μαό έκανε υποχωρήσεις προς την μεγαλοΚινέζικη ιδεολογία, και νομίζω ότι είχε σε μεγάλο βαθμό δίκιο. ίσως ήταν προσαρμοσμένος στις συνθήκες της Ασίας-στις συνθήκες επικράτησης στον πληθυσμό κυρίως μικροαστικών στοιχείων και ευρέων προκαπιταλιστικών επιβιώσεων.Βλέπουμε σήμερα και την κατάληξη των περισσότερων από τα κινήματα που επηρεάστηκαν εκεί από αυτόν. Φυσικά θέλει περισσότερη μελέτη τι έγινε στην Κίνα, μέχρι το 1978 και πως ήρθε μπροστά η πιο δεξιά τάση του ΚΚΚ, υπήρχε δικατορία του προλεταριάτου στην Κίνα; Πολλά ερωτήματα που θέλουν μπόλικη μελέτη ακόμα, όπως και τόσα άλλα για την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος στον 20ο αιώνα...
Ωχ...μεγάλη κουβέντα ανοίγεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ ναι εντάξει, αλλά όπως σου είπα η Β'Πανελλαδική ήταν διεγραμμένοι από το ΚΚΕεσ. Άμα το πάρουμε έτσι το ΚΚΕεσ βγήκε από το ΚΚΕ οπότε...(δεν σε συμφέρει, στο λέω :))
Ναι, η αυτονομία κατά βάση στην Ιταλία αναπτύχθηκε, αλλά κι εκεί δεν έγινε τυχαία. Ουσιαστικά ήταν ένα από τα ρεύματα που αναπτύχθηκαν σαν αντίδραση προς την στροφή του ΚΚΙ προς τον ευρωκομμουνισμό (Μπερλίνγκουερ). Για τον Αλτουσέρ επίσης έχεις ένα δίκιο, το'χουν φάει το κόλλημα, αλλά αυτό δεν τους κάνει ευρωκομμουνιστές και ούτε είναι σωστή τακτική να ξεμπερδεύεις μ' αυτά με χαρακτηρισμούς, αφορισμούς και "προδοσίες".
Ποιός πρόδωσε ποιόν και κυρίως γιατί;
Είναι ερωτήματα που έχουν σημασία...
Εντάξει, εσύ εννοείς τους μπολσεβίκους του 1917, αλλά το μαοϊκό κίνημα αναπτύχθηκε σε μια άλλη περίοδο, όπου οι Σοβιετικοί είχαν αρχίσει να το "γυρνάνε". Κοίταξε, η Κινέζικη κοινωνία ήταν κατά βάση αγροτική με πολλές φεουδαρχικές δομές. Γι αυτό και μπήκε από την αρχή το ερώτημα "προς τα που πάει η επανάσταση". Δεν ήταν θέμα..."μικροαστισμού". Ήταν ότι και ταξικά και οικονομικά και πολιτισμικά, σαν κουλτούρα κλπ. (οι Κινέζοι δεν είναι κανένα χθεσινό έθνος) είχαν πολλές ιδιαιτερότητες, κι αν το συνδυάσεις αυτό με τη στροφή των Σοβιετικών, τα πράγματα ήταν πολύ-πολύ ζόρικα. Η Κίνα έφτασε στα πρόθυρα εμφυλίου με την πολιτιστική επανάσταση, δεν ήταν απλά τα πράγματα ούτε μέσα ούτε έξω από το κόμμα. Γενικά είμαστε πολύ εύκολοι όλοι στο να φτιάχνουμε σοσιαλισμούς με την φαντασία μας και από μια απόσταση 20-30 χρόνων.
Όταν έρθει η ώρα τα σκατώνουμε...
Γιατί ποιά ήταν η κατάληξη; Και κυρίως ποιά κινήματα ενέπνευσε η Σοβιετική Ένωση του 60-70 θέλω να μου πεις!
όχι ίσα ίσα αυτό που λες για το ΚΚΕ(εσ), λάθος δεν έχεις. Απλά αυτοί ήταν αυτοί που τρέξανε πιο πέρα και πιο γρήγορα, είναι περιπτώσεις όπως οι Τσεχοσλοβάκοι πχ, μπροστά τους η ΕΣΣΔ επί Μπρέζνιεφ, ήταν μια χαρά, σε σχέση με τη σοσιαλδημοκρατία. Η ιστορία με το ΚΚΕ(εσ), ίσως να είναι πολύ σημαντική, γιατί, έσωσε το κομμουνιστικό κίνημα στην Ελλάδα μετά το 91 και σήμερα μιλάμε για αυτό και δεν το κλαίμε όπως στην υπόλοιπη δυτική Ευρώπη, αν καταλαβαίνεις πως το σκέφτομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό όσο ξέρω η αυτονομία, έλεγε ότι εμάς μας ενδιαφέρει ο εργάτης όχι ο λαός, για αυτό και εργατική αυτονομία.Άσχετα με τα τραγεγλαφικά μετέπειτα του Νέγκρι, με την "Αυτοκρατορία". Πάντως αυτοί σε ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, δεν λένε και τέτοια, πάντα ρίχναν βάρος στη νεολαιά (αταξικά μάλιστα), στους φοιτητές που θα βάλουν φωτιά στην κοινωνία κτλ... Κατανοητά βέβαια αυτά πως και γιατί δημιουργήθηκαν στη δεκαετία του 70. Δεν λέμε και αφορισμούς απλά ότι έχουν συγγένεια με τον ευρωκομμουνισμό, έστω και αν δεν είναι γνήσιο παιδί του είναι τουλάχιστον ένα νόθο του.
Οι συζητησεις για την Κίνα, είχαν ξεκινήσει από τη δεκαετία του 20, δεν είναι δηλαδή τυχαία η συζήτηση του Λένιγκραντ για τον Ασιατικό τρόπο παραγωγής και το χαρακτήρα της κινέζικης κοινωνίας. Υπήρχαν πάρα πολλά καθυστερημένα και προκαπιταλιστικά στοιχεία στην Κίνα και από την αρχή θα ήταν δύσκολα τα πράγματα, βέβαια θα μπορούσε να είναι δάσκαλος η ΕΣΣΔ, βασικά σκέφτομαι την κεντρική ασία, που είχε και άλλες δυσκολίες (πχ Ισλάμ). όπως σου έιπα θέλω ακόμα να ψάξω τι παίχτηκε στην Κίνα μέχρι το 78, ειδικά τι έγινε στην "πολιτιστική επανάσταση", ποιος κινούσε τα νήματα από πίσω και γιατί με το τέλος της επικράτησε η μερίδα που θα έπρεπε να είχε ηττηθεί. Ρε δεν είπα ότι η ΕΣΣΔ της εποχής ήταν καλύτερη, απλά λέω ότι ούτε και η Κίνα ήταν ο σοσιαλιστικός παράδεισος, αντιθέτως. Και ο μαοϊσμός, δεν ήταν προχώρημα του μαρξισμού, στο τελευταίο μάλιστα στην ΕΣΣΔ ,ακόμα και τότε υπήρχαν σημαντικές μελέτες, όπως αυτές του Ιλιένκοφ, παρότι ήταν σταγόνα στον ωκεανό.
Γιώργο άπαξ και ο αφέτης δώσει το σύνθημα κι αρχίσει το τρέξιμο, είναι λίγο υποκριτικό να κατηγορείς τον πρώτο που οδηγεί την κούρσα. Πολύ περισσότερο να τον πλακώνεις στις φάπες, όπως έκανε η ΕΣΣΔ με την Τσεχοσλοβακία (&όχι μόνο). Ο μαρξισμός-λενινισμός δεν είναι γεωστρατηγική, αυτό ακόμη δεν το έχουν καταλάβει μερικοί. Μπορεί να χρησιμοποιήσεις την γεωστρατηγική αλλά οι μάζες σε στηρίζουν ή σε αδειάζουν. Αυτές θα σε προστατεύσουν πραγματικά όπως άλλωστε αυτές ήταν που προστάτευσαν την Σοβιετική Ένωση από τα σχέδια του ιμπεριαλισμού ακόμη και μετά τον πόλεμο, δίνοντάς της τον χρόνο για ανασυγκρότηση μετά την φοβερή αιμορραγία που είχε υποστεί από τους ναζί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ιταλική αυτονομία ήταν ένα κίνημα με διάφορες τάσεις (δεν είχε και μεγάλη σχέση κατά τη γνώμη μου με αυτό που σήμερα λέμε "αναρχία"), πολύ μαχητικό που εξαπλώθηκε μέσα στα εργοστάσια, δεν ήταν απλά ένα νεολαιίστικο φαινόμενο όπως κυρίως μεταφέρθηκε στην Ελλάδα. Απευθύνθηκε στους εργάτες, τους κινητοποίησε, δημιούργησε επιτροπές βάσης, απεργιακές ομάδες κλπ., σε μια περίοδο που το Ιταλικό ΚΚ μάλλον ήταν σε σύγχυση. Απ' την άλλη είχε όλη την αντιφατικότητα που δημιουργείται σε αυτές τις περιπτώσεις, αφού αναζήτησε οργανωτικές μορφές έξω από τα παραδοσιακά σχήματα, στα οποία δεν μπορούσε να βρει και ιδιαίτερη στήριξη. Από εκεί και πέρα τα πράγματα είναι αρκετά μπλεγμένα: Π.χ. Ο Γκράμσι, παρόλο που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις προθέσεις, την αγωνιστικότητα και το ήθος του (σίγουρα δεν ήταν ευρωκομμουνιστής), έδωσε θεωρητικά εργαλεία (κατά την γνώμη μου) στον ευρωκομμουνισμό. Θα πρέπει κανείς να πάρει πολλά πράγματα υπόψη του πριν αρχίσει τους αφορισμούς δεξιά κι αριστερά. Άλλωστε και ο Χρουστσόφ δεν κατέβηκε απ' τον ουρανό. Εκπροσώπησε ένα στρώμα που σταδιακά δημιουργήθηκε και "ανδρώθηκε" για αντικειμενικούς και υποκειμενικούς λόγους μέσα στην ΕΣΣΔ.
Γι αυτά που λες για ΑΡΑΝ/ΑΡΑΣ:
Όχι μόνο αυτοί οι δύο (που είναι καθαρά φοιτητικά σχήματα, γι αυτό έχουν κι αυτό το φοιτητοκεντρισμό) αλλά όλη η εξωκοινοβουλευτική είχε πάντα πρόβλημα στην επαφή της με εργατικά στρώματα. Αν εξαιρέσεις το μ-λ χώρο που είχε μια επαφή και το ΝΑΡ αργότερα, γενικά η εξωκοινοβουλευτική αναπτύχθηκε κατά βάση σε νεολαιϊστικους και φοιτητικούς χώρους. Όχι όμως πάντα από επιλογή, ούτε επειδή ντε και καλά οι εργάτες είχαν πιο προχωρημένη συνείδηση. Να σου πω την αλήθεια γενικότερα το ζήτημα της εργατικής τάξης στην Ελλάδα αποτελεί ένα αντικείμενο που περιμένω πράγματα από το ΚΚΕ σήμερα. Αντί να κάθεται να μετρά το μήκος του οπορτουνισμού δεξιά κι αριστερά, για μένα θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο να κάνει μια ανάλυση για την ταξική διαστρωμάτωση και πως αυτή εξελίχθηκε στην Ελλάδα τα τελευταία 40 χρόνια. Δυστυχώς πέραν μιας προσπάθειας του Κάππου εγώ δεν έχω υπόψη μου κάποια συστηματική δουλειά πάνω στο ζήτημα. Αν έχεις εσύ πες μου, δεν είμαι και κανένας που δεν του ξεφεύγει τίποτε...
Το "θα έπρεπε να είχε ηττηθεί" εκφράζει περισσότερο επιθυμία κι όχι αντικειμενική δυνατότητα. Είναι σημαντικό πάντως ότι η προσπάθεια έγινε και τα ζητήματα τέθηκαν, έστω με τον Κινέζικο τρόπο που πιθανά δεν είναι τόσο εύκολα κατανοητός σ' εμάς. (Π.χ. έχω ακούσει πολλές φορές για την "απλοϊκότητα" των μαοϊκών συνθημάτων ή του κόκκινου βιβλίου. Όμως τίποτε δεν είναι απλοϊκό όταν κινητοποιεί εκατομμύρια ανθρώπους, κάτι που ξεχνάνε όσοι ταυτίζουν το κομμουνιστικό κίνημα με το Π.Γ. της Κ.Ε. ή με τις αμπελοφιλοσοφίες της αντεξουσίας)
Ίσως λοιπόν θα πρέπει να ξεπεράσουμε όλοι λίγο τις "ευκολίες" μας, δεν νομίζεις;
Αν και έχουμε ξεφύγει τελείως από το θέμα... Για το πρώτο που λες εγώ το βλέπω όπως αυτό που έγινε στο ΚΚΕ, με το εσωτερικού. Οι τελευταίεοι είναι αυτοί που τρέξαν πιο γρήγορα μπροστά μετά τη δεξιά στροφή του 56, αλλά και μόνο που το πράγμα έγινε όπως τότε εξασφάλισε την ύπαρξη κομμουνιστικού κόμματος με αληθινά μαρξιστικά λενινιστικά χρακτηριστικά και μάλιστα πολύ πιο σωστό από οποιαδήποτε εποχή στο παρελθόν-εννοώ τα ανατνακλαστικά που διέσωσαν το κόμμα το 91-. (ακόμα και την επαναστατική περίοδο είχε πολλές αντιφάσεις στη γραμμή του, μετά το 2000, γίνεται όλο και καλύτερο).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ για την ανυτονομία. Το θέμα είναι βέβαια ότι μπορεί να μην έμοιαζε με την αναρχία, είχε όμως πολλά στοιχεία αναρχοσυνδικαλισμού-είχε έντονα τα χρακτηριστικά του αυθόρμητου, παρότι εξειδίκευε στην εργατική ταξη, παρότι δεν έδινε τη μεγαλύτερη προσοχή στα συνδικάτα, ίσως να έμοιαζε πολύ και με τους αριστεριστές που περιγράφει ο Λένιν, της κληρονομιάς του Πάνεκουκ-. Πέρα από αυτό αρνούνταν την πολιτική των συμμαχιών στο όνομα της καθαρής εργατικής οργάνωσης, βέβαια αυτό κατανοητό μπροστά στη μικροαστική γραμμή του ΚΚΙ, που του ενδέφερε όχι πρωτιστα η εργατική τάξη αλλά ο λαός γενικά όπως έλεγε τότε.Σχετικά με το Γκράμτσι μπορείς να γίνεις λιγο πιο συγκεκριμένος,χωρίς να έχω ασχοληθεί πολύ μαζί του, εννοέις την "πνευματική ηγεμονία" του προλεταριάτου; Κατά τη γνώμη μου το πιο λανθασμένο στοιχείο του είναια υτό και αφήνει πολλές ευκαιρίες να επεκταθεί παραπάνω από τον οπορτουνισμό.
Για τις αναλύσεις του ΚΚΕ, που λες εκτός του Κάππου. Πρώτα περίμενε το δεύτερο τόμο του δοκιμίου που θα βγει το Νοέμβρη, εμπεριέχει πολλά στοιχεία για την εργατική τάξη και τη διαστρωμάτωση της το 50, 60. Μετά είναι το συλλογικό έργο "Εκτιμήσεις στην κατάσταση της εργατικής τάξης στην Ελλάδα" που είχε βγει το 1999, αν θυμάμαι καλά που εμπεριέχει και δύο κεφάλαια γραμμένα από τον Κάππο. Υπάρχει επίσης και εκτενής αρθρογραφία στην ΚΟΜΕΠ, αρχών δεκαετίας του 2000, που απαντούσε σε τέτοια ερωτήματα, μπορείς αν βρεις τα άρθρα αυτά στο ιντερνετ, στη σελίδα του ΚΚΕ. Αναλύονται εκεί τα μικροαστικά στρώματα αλλά και η εργατική τάξη, υπάρχει η έρευνα του ΚΜΕ, για το ποσοστό εκμετάλευσης. Συμφωνώ βέβαια ότι πρέπει να ακολουθήσουν και πιο πρόσφατες μελέτες, όπως και να διορθωθούν οι παλιότερες, μέσα από τη νέοτερη οπτική του κόμματος.
Ε για το τελευταίο, καταλαβαίνεις. Θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα στο παγκόσμιο επαναστατικό κίνημα αν η Κίνα είχε άλλη πορεία, αλλά εδώ ισχύει ότι και στην ΕΣΣΔ. Το θέμα είναι να δούμε και το γιατί πιο συγκεκριμένα, πάρθηκε αυτή η πορεία.
Ναι είναι κάπως πιο ελεύθερη η κουβέντα σε σχέση με το αρχικό θέμα αλλά αυτό δεν είναι πάντα κακό. Άλλωστε αυτό φοβόμουν όταν σου είπα "μεγάλη κουβέντα ανοίγεις". Γιατί πρόκειται για ζητήματα που θα πρέπει κανείς να τα ψάξει αρκετά αν δεν θέλει να σταθεί απλά σε αφορισμούς. Ούτε κι εγώ φυσικά έχω καταλήξει με σιγουριά σε πολλά πράγματα, περισσότερο μια γνώμη σου λέω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την πρώτη σου παράγραφο: Κρίνεις εκ του αποτελέσματος, όμως το αποτέλεσμα μην ξεχνάς ότι κρίθηκε και στο ΚΚΕ σε τρεις ψήφους απ' όσο ξέρω (Παπαρήγα-Δραγασάκης). Υπήρξαν άλλα κομμουνιστικά κόμματα που καταστράφηκαν εντελώς, με πρώτα-πρώτα φυσικά όσα "έφυγαν μπροστά" τσιμπώντας με βουλιμία όλα τα δολώματα: Ιταλικό και Γαλλικό ΚΚ. Ακόμη κι έτσι όμως οι επιπτώσεις αυτής της στροφής υπάρχουν μέχρι και σήμερα. Άλλωστε μην ξεχνάς ότι την Χρουστσοφική περίοδο την διαδέχθηκε μια άλλη που αποκατέστησε την βιτρίνα, κρατώντας όμως το περιεχόμενο της αναθεωρητικής γραμμής (π.χ. μεταρρυθμίσεις Κοσίγκιν). Με αυτά δεν εννοώ ότι επί Στάλιν όλα ήταν καλά, όμως όπως και να το κάνουμε υπάρχουν τα σημεία καμπής. (Εγώ πάλι και τώρα πιστεύω ότι έχει αντιφάσεις το ΚΚΕ, αν και δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Ας μην το ξεχειλώσουμε όμως εντελώς)
Για τον Γκράμσι τώρα, δυστυχώς δεν έχω αυτή τη στιγμή κάποια κιτάπια μου, αλλά ναι, πιστεύω ότι και το θέμα της ιδεολογικής ηγεμονίας, και του "πολέμου θέσεων" κλπ. ήταν βούτυρο στο ψωμί κάποιων, και ήρθε και κόλλησε στις γενικότερες συνθήκες της εποχής, δημιουργώντας αυτό το "ρεύμα" του ευρωκομμουνισμού, ό,τι πιο άχρηστο, ενσωματωμένο και (αυτο)καταστροφικό έχει βγάλει το κομμουνιστικό κίνημα.
Για το θέμα της εργατικής τάξης, να σου πω την αλήθεια προσωπικά μ' ενδιαφέρει για μετά το 1960 (γι αυτό σου είπα για τα τελευταία 40 χρόνια). Και δεν μιλώ μόνο στατιστικά, μιλώ και θεωρητικά, αφού τα τελευταία 40 χρόνια έχουν συμβεί πολλές μεταβολές στην παραγωγή που περνάνε ΚΑΙ μέσα από την λεγόμενη ΕΤΕ (επιστημονικοτεχνική επανάσταση), χωρίς βέβαια -όπως αποδεικνύεται άλλωστε σήμερα- ν' αλλάξει η ουσία του καπιταλιστικού/ιμπεριαλιστικού συστήματος.
Μάλοον θέλει για το καθένα μια ξεχωριστή ανάρτηση, έτσι που πήγε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που λέω είναι ότι το γεγονός ότι δεν έφυγε και το ΚΚΕ, τελέιως μπροστά όπως τα άλλα κόμματα της "δύσης" ήταν ότι υπήρχαν αντανακλαστικά σε ένα κόσμο τι πάει να γίνει με τη διάχυση στο ΣΥΝ, που θύμιζε απόλυτα τα επιχειρήματα που είχαν μπει και στη 12η ολομέλεια. Αν δεν υπήρχαν θεωρώ ότι και εδώ θα γινόταν ότι και αλλού. ίσως το ΚΚΕ, διασώθηκε λόγω των ιδαίτερων συνθηκών που δημιουργήθηκαν μετά τον εμφύλιο, με την ηγεσία να είναι τόσο κοντά στο ΚΚΣΕ, που (έστω φαινομενικά) δεν το έτρεξε και τόσο γρήγορα το κατοστάρι και φανερώθηκε το εσωτερικού, κάτι που αργότερα λειτούργησε θετικά.
Στη συλλογή του ΚΜΕ, υπάρχει μια γενικότερη θεωρητική ψιλάφιση τέτοιων ζητημάτων, αν θυμάμαι έχει ένα εξαιρετικό του Μάκη Παπαδόπουλου σχετικά με τις νέες τεχνολογίες και πως διαμορφώνουν την εργατική τάξη, αλλά και ζητήματα που μπαίνουν ξανά και ξανά για το εμπόρευμα, για το ψηφιακό προϊόν κ.α. ίσως κάνουμε και εμείς εδώ κάποιες σκέψεις σχετικά στο μέλλον.