Ακου, κύριε Βενιζέλε

Άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου


Πριν ενάμιση χρόνο μας είπαν: «Μνημόνιο ή χρεοκοπία». Επέβαλαν το μνημόνιο και έφεραν τη χρεοκοπία του λαού.
Πριν λίγους μήνες μας είπαν: «Μεσοπρόθεσμο ή τανκς»! Ψήφισαν το μεσοπρόθεσμο βγάζοντας στους δρόμους τα ΜΑΤ και τους κουκουλοφόρους, καίγοντας την Αθήνα.
Τώρα μας λένε: «Χαράτσια και νέα μέτρα ή καταποντισμός». Τούτος δε ο τελευταίος εκβιασμός σερβίρεται με τον κ. Βενιζέλο επί σκηνής να παραδίδει μαθήματα «συναίσθησης» και «ιστορικής ευθύνης» στον... αναίσθητο και ανεύθυνο ελληνικό λαό.

Σκίτσο του Σ.Στάθη στην Ελευθεροτυπία (16/9/2011)

Ακου, λοιπόν, κύριε Βενιζέλε:

Εκείνοι που κυβερνούν ετούτη δω τη χώρα - από συστάσεώς της και αδιαλείπτως - είναι εκείνοι που διαλύσανε τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Δεν υπάρχει δημαγωγία, δεν υπάρχει ψέμα που να μην το έχουν πει. Δεν υπάρχει πολιτική απάτη που να μην την έχουν διαπράξει.
Υποκρίνονται, ασχημονούν και ψεύδονται με την ίδια ευκολία, με την ίδια περιοδικότητα, που αναπνέουν.
Δεν υπάρχει «Μεγάλη Ιδέα» τους που να μη μετατράπηκε σε κολαστήριο για το λαό: Από τη Μικρασιατική Καταστροφή και το «Ανήκομεν εις την Δύσιν» μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τον «παράδεισο» της ΕΕ, της ΟΝΕ και του ευρώ.


Ακου, κύριε Βενιζέλε:

• Αυτοί που κυβέρνησαν, που διαχειρίστηκαν τα κοινά για λογαριασμό βιομηχάνων, τραπεζιτών, εφοπλιστών, εργολάβων, «νταβατζήδων», τοκογλύφων και κερδοσκόπων, όλων αυτών, δηλαδή, που γίνονται πλουσιότεροι ενώ ο λαός γίνεται όλο και φτωχότερος,
• αυτοί που αντί να απολογούνται για τα «κατορθώματά τους» μιλούν για «κοπρίτες»,
• αυτοί που εν μέσω «Ζήμενς» κατηγορούν το λαό ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε»,
• αυτοί που πήγαν το ΦΠΑ 23% και επιβάλλουν το ένα φοροχαράτσι μετά το άλλο, αλλά την ίδια ώρα μείωσαν κατά πέντε ολόκληρες μονάδες το φορολογικό συντελεστή των βιομηχάνων,
• αυτοί που χρεοκόπησαν τον κόσμο της δουλειάς, αυτοί που ξεφτίλισαν λέξεις και έννοιες και κατάντησαν την Ελλάδα εδώ που την κατάντησαν,

αν είχαν την ελάχιστη αξιοπρέπεια, αν διέθεταν στοιχειώδη αυτοσεβασμό, αν γνώριζαν τι σημαίνει τσίπα και φιλότιμο,

ακόμα κι αν δεν έβαζαν μια πέτρα στο λαιμό τους - όπως περιγράφουν το συναίσθημα της ντροπής οι άνθρωποι του λαού - ακόμα κι αν δεν εκλιπαρούσαν γονατιστοί να ανοίξει η γη και να τους καταπιεί,

θα εμφανίζονταν μπροστά στον άνεργο, στον απολυμένο, στον κατεστραμμένο επαγγελματία, θα προσέρχονταν ενώπιον των εκατομμυρίων μισθοσυντήρητων, χαμηλοσυνταξιούχων, πτωχευμένων, θα εκφωνούσαν το ύστατο διάγγελμά τους, λέγοντας ένα και μόνο πράγμα:

*

«Ελληνίδες και Ελληνες, ζητάμε συγνώμη. Ομως, το ξέρουμε ότι με το κακό που έχουμε προκαλέσει είναι αδύνατο να μας συγχωρήσετε. Γι' αυτό το λόγο, ως ελάχιστη ένδειξη ντροπής, ως στοιχειώδη απόδειξη ανάληψης των ασύγγνωστων ευθυνών μας, σας δηλώνουμε ένα: Οτι εξαφανιζόμαστε από προσώπου Γης και το μόνο πια που σας ζητάμε είναι, αν μπορείτε, να μας ξεχάσετε».

Φυσικά, δεν έχουμε αυταπάτες.

Η πολιτική είναι έκφραση συμφερόντων. Ταξικών συμφερόντων.
Είναι «πόλεμος», κατά τη ρήση του κ. Παπανδρέου. Και αυτός ο πόλεμος, όπως κάθε ταξικός πόλεμος, ποτέ από τη μεριά των δημίων του λαού δεν διεξήχθη ούτε με όρους τσίπας, ούτε με όρους φιλότιμου, ούτε με όρους αξιοπρέπειας.

Στον πραγματικό κόσμο, τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, της τρόικας, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ., της ΕΕ, του ΔΝΤ, στον κόσμο του ΣΕΒ, των τραπεζιτών και των εφοπλιστών,
αντί της ντροπής θριαμβεύει η πολιτική ξεδιαντροπιά, σε τέτοιο σημείο που
όλοι αυτοί - που μπροστά τους οι Ηρόστρατοι, οι Γουλιμήδες και οι Εφιάλτες μοιάζουν καλοκάγαθοι πρόσκοποι - έχουν κι από πάνω το απερίγραπτο θράσος να ποζάρουν σαν «σωτήρες», σαν «σοφοί», σαν «Μεσσίες»!

Είναι απίθανο!

• Αυτοί που δεν άφησαν τίποτα όρθιο, είναι οι ίδιοι που τώρα μας λένε ότι «θα μας σώσουν» με την προϋπόθεση ότι θα τους επιτρέψουμε να... μας πεθάνουν!
• Αυτοί που κλέβουν τη σύνταξη του γέροντα και απειλούν να κόψουν το ρεύμα στον άνεργο αν δεν τους πληρώσει το νέο χαράτσι, είναι οι ίδιοι που μιλούν για «πατριωτισμό»!
• Αυτοί που έβαλαν την Ελλάδα στην «εντατική» για να περάσουν το λαό της από τον Προκρούστη, αυτοί που μιλούσαν για «Τιτανικό» στοιβάζοντας εκατομμύρια εργαζόμενους σε εργασιακές σχέσεις «γαλέρας», αυτοί που μετέτρεψαν τον ελληνικό λαό σε πειραματόζωο,

είναι οι «σωτήρες» μας!

Ναι!
(ακούστε το κι εσείς, κύριε Βενιζέλε):
Το πολιτικό προσωπικό της πλουτοκρατίας έχει το θράσος να θέτει τον ελληνικό λαό «ενώπιον των ιστορικών του ευθυνών», όπου ως ιστορική ευθύνη του λαού αναγορεύεται το «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω», όπου ως υποχρέωση του λαού εννοείται να αποδεχτεί ο λαός τον αποδεκατισμό του!

Ακούστε, λοιπόν, κύριε Βενιζέλε, κύριε Παπανδρέου, κύριε Λοβέρδε:

Ο ελληνικός λαός έχει, πράγματι, επίγνωση και συναίσθηση των ιστορικών του ευθυνών.
Το έδειξε αρκετές φορές στο διάβα των αιώνων.
Θα το αποδείξει και πάλι. Και αλίμονο στους ανιστόρητους.