Σε αυτήν την φάση λοιπόν, εκτιμούμε πως ο αποσυντονισμός του πολιτικού κόσμου, όσο αναφορά τα μέτρα που λαμβάνονται και ακυρώνονται, τους φόρους που δεν επιλέγονται αλλά τελικά εφαρμόζονται, αποτελούν εκτός απο απόδειξη ότι έχουμε εισέλθει σε ένα είδος εργαστηρίου οικονομικών πειραμάτων για την εφεύρεση "καπιταλιστικών αντιβιοτικών" και ως ένδειξη της σοβαρότατης ενδοκαπιταλιστικής σύγκρουσης που λαμβάνει χώρα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Απο τις πλειοψηφούσες φωνές που μιλούν για ένα ακόμα πιο (επιθετικό) φιλελεύθερο περιβάλλον έως αυτούς που μιλούν για περισσότερο έλεγχο απο τα κράτη και τάχα μου, επίλυση της κρίσης με μέτρα που θυμίζουν το New Deal του Ρουζβελτ. Από τις φωνές που σκούζουν για την εκδίωξη της Ελλάδας και άλλων απο το ευρώ, μέχρι τις φωνές Γερμανών κεφαλαιοκρατών, που επιθυμούν την Γερμανία εκτός ευρώ και τους υπόλοιπους να πάνε να κουρεύονται ... Υπάρχουν απο την άλλη Έλληνες καπιταλιστές που επιδιώκουν την επιστροφή της δραχμής καθώς έτσι θα υπερασπιστούν καλύτερα το συμφέρον τους, ενώ άλλοι τρέμουν στην ιδέα της επιστροφής στην δραχμή, όχι γιατί αγχώνονται για την οικονομία της χώρας, αλλά διότι τα επιχειρηματικά τους σχέδια είναι εξαρτημένα απο την οικονομική διασύνδεση της Ευρώπης.
Στον αέρα λοιπόν οι δημόσιοι υπάλληλοι, ακόμα και του στενού δημοσίου τομέα, οι οποίοι το επόμενο διάστημα θα βρεθούν στη δίνη είτε μετατάξεων ,είτε εφεδρειών είτε απολύσεων. Με επιστολή του προς τους υπόλοιπους υπουργούς ο Ρέππας ζήτησε μείωση κατά 30% οργανικών μονάδων του δημοσίου.
Πάμε να δούμε τι είχε δηλώσει παλαιότερα (τον Μάη του 2011) σε Αστικό Μέσο Μαζικού Εκφοβισμού της κοινής γνώμης:
Το σημείο άξιο προσοχής και ενδεικτικό των προθέσεων αυτών των αληταράδων είναι το εξής: "Έχουμε δανειστές και αυτοί οι άνθρωποι θέλουν τα λεφτά τους και ΔΙΚΑΙΩΣ τα θέλουν!"
ΑπάντησηΔιαγραφή^^ Σωστη η παρατηρηση
ΑπάντησηΔιαγραφή: ]
Θελουν απολυσεις για συμβολικους λογους
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι μετα εχουμε και συμβολικες αυτοπυρπολησεις