"Πρέπει όλοι να αποδεχθούμε να ζούμε πιο φτωχά"

"Οι τελευταίες ημέρες πιστεύω ορίζουν το τέλος μιας εποχής για την Ευρώπη και την Ελλάδα. Εάν δεν προχωρήσουμε αμέσως σε συντεταγμένες και συνειδητές θυσίες, ο δρόμος της εσωτερικής σύγκρουσης θα είναι ανοιχτός. Πιστεύω ότι αυτή την κρίσιμη ώρα, η χώρα χρειάζεται ένα κοινωνικό συμβόλαιο για τις αναγκαίες θυσίες. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει όλοι να αποδεχθούμε να ζούμε πιο φτωχά για να δημιουργήσουμε, συλλογικά, τις συνθήκες ανασυγκρότησης"

Το παραπάνω διαμάντι ανήκει βεβαίως στον Υπουργό Άμυνας, Πάνο Μπεγλίτη, ο οποίος ζητάει απο όλους τους Έλληνες (ανεξαιρέτως εαν πρόκειται για τον Λάτση ή για τον τυχαίο απο εμάς εργαζόμενο) να ζήσουμε πιο φτωχά ώστε το σύστημα να ανασυγκροτηθεί και να επανακτήσουν οι αστοί το απαραίτητο για αυτούς ποσοστό κέρδους ! Η φράση ολοκληρωμένη, χωρίς την απαραίτητη αυτολογοκρισία ωστε να πεισθούν οι λιγοστοί Έλληνες που ακόμα εμπιστεύονται την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, είναι : Αυτό σημαίνει ότι πρέπει οι Έλληνες εργαζόμενοι να αποδεχθούνε να ζούν πιο φτωχά, ώστε να συντηρηθεί το σύστημα μέσα απο την χρεωκοπία τους, και το μεγάλο κεφάλαιο να βρει τις απαραίτητες συνθήκες κερδοσκοπίας"

Για μερικούς δεν υπάρχει πιο φτωχά, καθώς για αυτούς πιο φτωχά σημαίνει θάνατος απο την πείνα. Βέβαια από τον κ. Μπεγλίτη, ο οποίος λειτουργεί ως καλός υπάλληλος μια τάξης που δεν έχει ούτε μέτρο, ούτε λογική, προσπαθεί να παίξει τον ρόλο του καλού μπάτσου (σε αντίθεση με τις απειλές του Βενιζέλου), και παροτρύνει τους "φιλότιμούς" (μετάφραση: κορόιδα) Έλληνες να τα ακουμπήσουν για άλλη μια φορά στους δανειστές, για το καλό της "χώρας" (μετάφραση : την αστική τάξη της χώρας).


Φυσικά και δεν περιμένουμε κάτι διαφορετικά απο τους αστούς πολιτικούς και ούτε μας κάνουν καμία έκπληξη πλέον τέτοιου είδους δηλώσεων. Αυτό που μας κάνει εντύπωση όμως είναι πως όλοι αυτοί δεν έχουν μάλλον ακόμα καταλάβει ποιά έκπληξη τους φυλάει πιο κάτω η ιστορία και αντί να έχουν ξεκινήσει να μαζεύουν τα πράγματά τους για την διαφυγή τους σε κάποια χώρα του εξωτερικού, συνεχίζουν και λένε αρλούμπες σε όποιο μικρόφωνο βρεθεί μπροστά τους.