Ένας Σοφιανός δεν φέρνει την άνοιξη

Ναι είμαι μαζόχας, αυτό το έχουμε λήξει. Και ναι δεν μου αρέσουν οι συνεντεύξεις πορτραίτα, οπότε αυτήν την Δευτέρα επέλεξα να δω τον ενικό (σε αντίθεση με την προηγούμενη εβδομάδα). Δεν περιμένω τα συγχαρητήριά σας για την αντοχή μου, διότι τελικά δυσκολεύτηκα αυτήν την φορά ιδιαιτέρως να παρακολούθησω 2,5 ώρες σαπουνόπερας, με στόχο να ακούσω 10 λεπτά πολιτικού λόγου. 

Βλέποντας μια τέτοια εκπομπή, μπορεί κάποιος που δεν είναι εθισμένος στην σαπουνόπερα και δεν έχει φτάσει στο σημείο πολιτικής στείρωσης ώστε να θεωρεί την ανάλυση, την πολιτική ανάλυση ως ξύλινο λόγο, να αντιληφθεί τι γίνεται συνολικά στο επίπεδο της πολιτικής προπαγάνδας. Δηλαδή 2,5 ώρες ηλιθιότητας, προσπαθούν να καλύψουν, να περιθωριοποιήσουν, να ... "ξυλοποιήσουν" και να πνίξουν, 10 λεπτά σκέψης, ανάλυσης και αναζήτησης. Και τα καταφέρνουν με άνεση. Ακόμα τουλάχιστον.

Οι περισσότεροι θα αναφερθούν στην συνέντευξη της σοβαρής εκδοχής, ή μάλλον της χαπακωμένης με Valium εκδοχής, του ναζιστή Κασιδιάρη. Φυσικά και ασχολούμαι με πολιτικούς χαμαιλέοντες, απο τέτοιους εξάλλου είναι γεμάτος ο αστικούς πολιτικός κόσμος. Αλλά με θρασύδειλους χαμαιλέοντες και ανθρωπιστές δολοφόνους δεν θα χάσω άλλο το χρόνο μου.

Περισσότερο θα με ενδιέφερε να σχολιάσω, το "υπό του μηδενός" δημοσιογραφικό επίπεδο της συνέντευξης ...
"Είστε ναζί?"-Όχι
"Καταδικάζετε τον Χίτλερ?"-Καταδικάζω τον Χίτλερ, τον Στάλιν και τον Τσέγκις Χαν
"Δέρνετε πακιστανούς?"-Όχι φυσικά, είμαστε κατά της βίας ... μπλιαχ


Έ-λ-ε-ο-ς, αυτό το ονομάζουν δημοσιογραφία ?
Εγώ πάντως το ονομάζω ανακύκλωση απολιτικ ερωτήσεων , την οποία και καταδικάζω απ'όπου και εαν προέρχεται. Ένας δημοσιογράφος που θα τους ρωτήσει για το πολιτικό τους έργο και το οικονομικό τους όραμα, υπάρχει ?

Εμένα πάντως, εαν με ρωτήσει κάποιος εαν καταδικάζω τον Χίτλερ, δεν θα του απαντήσω "ναι τον καταδικάζω". Διότι πολύ απλά, δεν καταλαβαίνω την ερώτηση. Μου θυμίζει λίγο αυτούς τους αστικούς μύθους, πως "εαν ο Χίτλερ έμπαινε στην σχολή καλών τεχνών και γινόταν ζωγράφος, δεν θα είχε γίνει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος". Δηλαδή δεν υπάρχουν κοινωνικές τάξεις, δεν υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα μέσα στην κοινωνία, δεν υπάρχει ταξικός πόλεμος, δεν υπάρχουν ενδοαστικές συγκρούσεις, δεν υπάρχουν καπιταλιστικοί νόμοι και κανόνες,  καπιταλιστικές κρίσεις, μην σου πω πως και ο Καπιταλισμός δεν υπάρχει παρα μόνο στην φαντασία των κουκουέδων, ... αλλά αντίθετα υπάρχει ένα πολιτικό πρόσωπο, ένας παράφρων δικτάτορας, ο οποίος επινόησε ένα σατανικό κοινωνικό σύστημα και αφού παραπλάνησε τον ίδιο του τον λαό ώστε να τον ψηφίσει, οδήγησε τον πλανήτη σε έναν πόλεμο με 60 εκατομμύρια νεκρούς, τον οποίον παράφρονα, εαν τον καταδικάσω, τότε είμαι καθαρός να ξεδιπλώσω την όποια πολιτική μου ατζέντα ?

Με έπιασε πονοκέφαλος μόνο που έγραψα την παραπάνω ανοησία. Κι όμως αυτό πιστεύει η πλειοψηφία του κόσμου σήμερα. Αυτό του έδωσαν να μάθει στα σχολεία, στα μέσα ενημέρωσης, στα ντοκυμαντέρ, στις αστικές ιστορικές αναλύσεις ... Πως δηλαδή οι φωτεινές (ή σκοτεινές) μονάδες, οι ηγέτες, κάποια ξεχωριστά άτομα τελοσπάντων, δημιουργούν ή πλάθουν τις κατάλληλες κοινωνικές συνθήκες, και για να το φέρω στο σήμερα, διαπραγματεύονται ή δεν διαπραγματεύονται τους όρους της κοινωνικής υποταγής, και σπρώχνουν την ιστορία ανάλογα με το πρόσημο της ηθικής τους (και της πνευματικής τους κατάστασης), είτε προς τα μπρος, είτε προς τα πίσω.

Κάπως έτσι θα σκέφτηκαν και οι εκπρόσωποι των 500 γερμανικών μονοπωλιακών ομίλων το 1932, όταν αποφάσιζαν να δώσουν την πολιτική διαχείριση της εξουσίας τους στον Χίτλερ. "Ευτυχώς που υπάρχει και ο Αδόλφος και οι πρωτότυπες ιδέες του, αλλιώς θα αναγκαζόμασταν να αφήσουμε τους κομμουνιστές να κοινωνικοποιήσουν τις επιχειρήσεις μας ..."

Βέβαια κατα τον Μανώλη Κεφαλογιάννη και την Μαριάννα Πυργιώτη, οδηγηθήκαμε στον ναζισμό επειδή η επίσημη γερμανική πολιτεία, έδειξε ανοχή στα φαινόμενα βίας. Αλλά πλέον επειδή έχουν γνώση οι φύλακες, βάζουν την δικαιοσύνη να καθαρίσει την χώρα απο τον φασισμό. Καθώς όπως συμπληρώνουν Παπαδημούλης και Στάθης, κάθε δολοφονία είναι φασισμός. Χαρακτηριστικά ο Στάθης είπε, "όποιος αποφασίζει για την ζωή του άλλου, είναι φασίστας".

Ο καθένας πλεον λέει ότι του καβλώνει. Η παράδοση της εξουσίας και οι αστικοί σχεδιασμοί, ονομάζονται απο την μια ανοχή ή λάθος, και η δολοφονία, το έγκλημα απο την άλλη, βαφτίζεται φασισμός. Καμία σχέση ο φασισμός με οικονομικές θεωρίες, με σχεδιασμούς και συμφέροντα της αστική τάξης.

Απλά τυχαία γεγονότα, κακές αποφάσεις, κακοί και ανήθικοι ηγέτες ...

Υστερόγραφο

Τραγικό το πολιτικό επίπεδο των συμμετεχόντων στο κοινό της εκπομπής. Όχι απλά τραγικό, αλλά συνάμα απογοητευτικό για εμάς που ακόμα πιστεύουμε σε αυτόν τον λαό. Και αυτό που το κάνει ακόμα χειρότερο είναι πως αυτοί οι άνθρωποι δεν επιλέχθηκαν στην τύχη, αλλά επιλέχθηκαν μετά απο δική τους δήλωση συμμετοχής, δηλαδή θεωρούσαν κιόλας, πως είχαν πέντε δράμια πολιτικής αντίληψης, την οποία ήθελαν να εκθέσουν στο πάνελ, είτε με την μορφή τοποθέτησης, είτε με την μορφή ερώτησης. Μάλιστα ένας απο αυτούς, αποκάλεσε τα μέλη του πάνελ ως πολιτικά αμόρφωτους.

Απορώ πραγματικά, πότε φτάσαμε στο σημείο να καταδικάζουμε τους καθρέφτες απο όπου και εαν προέρχονται ?

Θέλω να πιστεύω πως το χθεσινό κοινό του ενικού, δεν ήταν αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της ελληνικής κοινωνίας. Αν και τα σχόλια κάτω απο το βίντεο της εκπομπής στον ενικό, μάλλον δείχνουν το αντίθετο.