Σιγά το νέο...

Σαν βόμβα που «έσκασε» παρουσιάστηκε από τα αστικά ΜΜΕ η είδηση περί συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ με ΑΝΕΛ στις τοπικές εκλογές, με τον Ν. Μαριά των ΑΝΕΛ να το «αναγγέλλει» και τον Σκουρλέτη του ΣΥΡΙΖΑ να το «διαψεύδει» σε κεντρικό επίπεδο -με περισσή υποκρισία, όμως, ότι αυτή θα αποφασιστεί από τις «τοπικές κοινωνίες».

Τι μας λέει ο κ. Σκουρλέτης; Ότι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ κεντρικά «διαφωνεί», τοπικά μπορεί να προωθηθεί αυτή η συνεργασία. Από ποιους, θα ρωτήσει κάποιος; Προφανώς από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, θέλοντας να διατηρήσει το «αριστερό» προφίλ του, για να μπορεί να παραπλανά πιο αποτελεσματικά, «προβάλλει» τη θέση ότι «άλλο η κεντρική πολιτική, άλλο η τοπική κοινωνία», συσκοτίζοντας ότι οι τοπικές εκλογές αποτελούν μάχη με γενικευμένα πολιτικά χαρακτηριστικά, καθώς επίσης ότι η πολιτική που υλοποιούν οι δήμαρχοι και οι δημοτικές παρατάξεις δεν είναι έξω από την πολιτική και τα κόμματα. Σε αυτή τη βάση θέλει να κρύβει τις πλάτες που βάζει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στην αντιλαϊκή πολιτική. Άλλωστε και οι δημοτικές αρχές που στηρίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν συμβάλει στην προώθηση της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ -της αντιλαϊκής πολιτικής και στην Τοπική Διοίκηση.

Π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται επίσημα κατά της λειτουργίας των καταστημάτων την Κυριακή, όμως ο κ. Φιλίππου (ΣΥΡΙΖΑ), δήμαρχος Καλυβίων Αττικής, είναι υπέρ στο να ανοίγουν στην περιοχή του. Έτσι αυτή η τακτική είναι πολύ βολική στον ΣΥΡΙΖΑ, και να περνά η αντιλαϊκή πολιτική και εκείνος κεντρικά να καμώνεται πως «δεν έχει σχέση με το έγκλημα»… Ο λαός μας όταν θέλει να σατιρίσει το «ναι μεν αλλά», συνήθως λέει «τράβα με λαλά και ας κλαίω».

Επί της ουσίας: Για γέλια ή για κλάματα;


Το «αντιμνημονιακό» μέτωπό τους ενάντια στη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είναι: Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ σε ένα μεγάλο μέρος του αποτελείται από το ΠΑΣΟΚ που υλοποιούσε την αντιλαϊκή πολιτική, στρώνοντας το έδαφος της σημερινής γενικής επίθεσης που πραγματοποιείται λόγω της καπιταλιστικής κρίσης. Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ είναι ο χτεσινός ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ που συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ σε πλείστες περιπτώσεις των περιφερειών και δήμων. Οι σημερινοί ΑΝΕΛ είναι οι χθεσινοί της ΝΔ που υλοποιούσαν εναλλάξ με το ΠΑΣΟΚ την αντιλαϊκή πολιτική.

Η Τοπική Διοίκηση είναι κρίκος-μηχανισμός του αστικού κράτους και εξειδικεύοντας υλοποιεί την πολιτική της ΕΕ, του κεφαλαίου, σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Είναι βασικό εργαλείο κερδοφορίας τμημάτων του κεφαλαίου που συνδέονται και μέσω της Τοπικής Διοίκησης με διάφορα έργα υποδομής, επιχειρηματικών συμφερόντων στην Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία κλπ.

Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι σοσιαλδημοκρατική. Είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος αστικής πολιτικής που ασκούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με παραλλαγές στο μείγμα διαχείρισης, εκφράζοντας τις ενδοαστικές και ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμούς για τον επιμερισμό της χασούρας, αλλά και τα οφέλη από την κρίση. Οι «αντιμνημονιακοί» του ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της ΕΕ, δηλαδή υπέρ του Μάαστριχτ που έθεσε τα θεμέλια της γενικής επίθεσης στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Είναι και θαυμαστές της πολιτικής του Ομπάμα, δηλαδή των ιμπεριαλιστικών επιθέσεων, των εκατομμυρίων Αμερικανών ανέργων, των συσσιτίων, των αστέγων που δεν έχουν δικαίωμα στην Υγεία, την Πρόνοια κλπ.

Είναι οι ίδιοι, που ενώ «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους» για τα «μνημονιακά» χαράτσια που γονατίζουν το λαό, προωθούν με ευλάβεια το οικονομικό ξεζούμισμα της λαϊκής οικογένειας με τη μετατροπή κοινωνικών υπηρεσιών σε εμπορεύματα, π.χ. με τη φορολογία μέσω των δημοτικών τελών, της οικονομικής συμμετοχής των γονιών στα σχολεία, στις αθλητικές εγκαταστάσεις, στην καθαριότητα κλπ.

Είναι οι ίδιοι που μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πέρασαν πρώτοι τη μερική απασχόληση στους δήμους, ανοίγοντας την πόρτα και στο Δημόσιο της ανατροπής της σταθερής και μόνιμης εργασίας, εισάγοντας τους μισθούς των 300-400 ευρώ, για τον οποίο σήμερα «ξανά διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους», που υλοποιεί η συγκυβέρνηση.

Οι επιχειρήσεις έχουν μπει για τα καλά στους δήμους τόσο από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ, την ΕΕ και την τρόικα. Ο δρόμος τους, πέρα από τις επιμέρους διαφορές τους, είναι ο δρόμος ανάπτυξης που θέλει την Τοπική Διοίκηση να πρωταγωνιστεί στην καπιταλιστική ανάπτυξη, πατώντας πάνω στα ερείπια του λαού.

Είναι οι ίδιοι τους οποίους επιβραβεύει και ο ΣΕΒ αναφωνώντας ότι ο «ριζοσπαστισμός του ΣΥΡΙΖΑ είναι χρήσιμος, είναι ευπρόσδεκτος» -ως άλλος Ανιέλι της «Φίατ» στην Ιταλία που είχε πει ότι μερικές φορές η Αριστερά κάνει καλύτερα τη δουλειά από τη Δεξιά…

Μόνο η λαϊκή αντιπολίτευση με ισχυρό ΚΚΕ, στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, στη Βουλή, στους δήμους, παντού και με στόχο να γίνει ο λαός πρωταγωνιστής, κυρίαρχος στην οικονομία και την εξουσία, είναι ο μοναδικός δρόμος ελπίδας για το λαό.

902