ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΚΑΙ Η "ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ"

Μια φίλη στο Φ/Β σχολίαζε τα δημοσκοπικά ποσοστά των κομμάτων υπονοώντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε προοπτική εκλογικής νίκης κλπ. Σε μια αποστροφή των σχολίων έγραψε και το εξής: «ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΚΕ ΕΙΝΑΙ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟ ΣΤΟ 5% ΑΣ ΨΑΧΤΕΙ Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ...»

Τι να πω;

Φυσικά ας ψαχτεί η ηγεσία του. Πρέπει όμως και να ψαχτούν και αυτοί που το λένε.

Έχουμε και λέμε.

• Όταν το ΚΚΕ κατακεραύνωνε την Ενιαία Αγορά του 1992 τη Συνθήκη του Μάαστριχτ πήρε στις εκλογές του 1993 4,54%.
• Όταν κατακεραύνωνε την ΟΝΕ και την ευρωζώνη το 2000 πήρε 5,52%
• Όταν τον Ιούνιο του 2012 αποκάλυπτε ότι η κρίση είναι καπιταλιστική και όχι διαχειριστική, αποκαλύπτοντας και τι πορεία θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές (έπεσε μέσα 100%), έλαβε 4,50%.

(Α, μήπως θυμάστε ποιοι, εκτός της δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ, χλεύαζαν το ΚΚΕ ως άσχετο με την πραγματικότητα για τις παραπάνω θέσεις του;;;)

Τώρα τι ακριβώς να σχολιάσω; Ότι σε πολύ κρίσιμα σημεία, όταν ο λαός έπρεπε ακριβώς να ψηφίσει την αλήθεια, κατανοώντας τους κινδύνους που έρχονται, κυριολεκτικά τιμωρούσε αυτόν που του τα έλεγε; Ξέρετε εκείνο το τραγούδι για τον εξάγγελο…

Καλυτέρα να μη τολμήσει να πει κανείς ότι το ΚΚΕ και στις τρεις αυτές περιπτώσεις δεν δικαιώθηκε από τα γεγονότα 100%. Καλύτερα να αφήσει τις θεωρίες περί ηγεσίας του ΚΚΕ. Πως δηλαδή όταν οι εκλογές δεν είχαν τόσο καυτά θέματα έπαιρνε 7-8%;;; Ποιος έξυπνος κριτικός της ηγεσίας του ΚΚΕ θα μας το εξηγήσει για να το καταλάβουμε κι εμείς;;;

Το θέμα είναι πολύ απλό αλλά όταν ως όργανο ανάλυσης των ταξικών και πολιτικών συσχετισμών έχεις τις αστικές εκλογικές και δημοκοπικές θεωρίες, είναι εντελώς αδύνατο να το βρεις. Ποτέ δεν θα ανακαλύψεις γιατί παίρνει πχ η δεξιά που θα καρατομήσει όλα τα εργασιακά δικαιώματα στις εκλογές του 2012 συνολικά 47,26% και μαζί με το ΠΑΣΌΚ που εξ ίσου καρατομεί τα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα 59,54%!!!

Σας φαίνεται λίγο το 59,54% και το βγάζετε περισσότερο από το 26,89%; Ποιος από τους δύο έχει δίκαιο; Το 59,54% ή το 26,89%; Και μεταξύ όλων αυτών και του ΚΚΕ ποιος έχει δίκαιο; Μου το λέτε κι εμένα να πάω να κάνω κριτική στην ηγεσία του ΚΚΕ;

Όποιος τολμάει, ας κάνει εκλογικίστικη ανάλυση των παραπάνω για να γελάσουμε και να τινάξουμε στον αέρα τη θεωρία ότι, όποιος παίρνει πιο πολλούς ψήφους λέει την αλήθεια, έχει σωστή πολιτική και προπαντός έχει καλή ηγεσία και όχι «χαμένη στο διάστημα ή στο παρελθόν (!!!) όπως η ηγεσία του… ΚΚΕ με το 4,5% και όχι 5% που του δίνετε χαριστικά!

Πως λοιπόν ο καθένας εξετάζει τα εκλογικά αποτελέσματα και τις βασικές αιτίες τους; Κατά πόσο λαμβάνει υπόψη την ανεστραμμένη αντανάκλαση της ταξικής πραγματικότητας στη συνείδηση των ανθρώπων και κατ επέκταση στην πολιτική τους επιλογή;

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ

Τέλος να θυμηθώ και πάλι τους δασκάλους της φυλακής και της εξορίας.

Σε μια διαμάχη μου με έναν μεγάλο σε ηλικία και θέση κομμουνιστή στα μικράτα μου στην εξορία, ένας κωλοπετσωμένος παλιός κομμουνιστής με πήρε από πλάι και μου είπε τούτα τα σοφά λόγια: «Άκου μικρέ μου συναγωνιστή (τότε, πριν τη 12η Ολομέλεια του ΚΚΕ, δεν φοριόταν το σύντροφε κυριαρχούσε ακόμη το «φίλε» και άντε το «συναγωνιστή» της ΕΔΑ), καλά κάνεις και μάχεσαι για την αλήθεια. Η αλήθεια δεν έχει ούτε ηλικία, ούτε αξίωμα, ούτε ποσοστά».

Ελάφρυνε ψυχή μου τότε γιατί δεν μπορούσα να θεμελιώσω, πως εγώ ένα… «τσογλάνι» αμφισβητούσα την άποψη ενός παλιού που μου έλεγε το γνωστό και αφοριστικό «Είσαι μικρός και δεν ξέρεις…»

Αν κάποιος έχει αντίρρηση με τα λόγια που μου είπε, ας μας το πει.

ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΦΑΣΕΩΝ

«Αν κάποιος ήθελε να διατυπώσει μια από τις πλέον σαφείς αντιφάσεις της σύγχρονης κοινωνίας δεν έχει παρά να μελετήσει την αντίφαση που παρουσιάζεται μεταξύ της πολιτικής συνείδησης και κατ’ ακολουθία εκλογικής επιλογής των λαϊκών στρωμάτων με την ταξική τους κατάταξη. Μπορεί να μη φαίνεται δόκιμο να λέμε ότι ο λαός πράττει εκλογικά αντίθετα από τα βασικά συμφέροντά του αλλά τα αποτελέσματα των εκλογών στις αστικές δημοκρατίες αυτό επιβεβαιώνουν».

Για να το δείτε μπορείτε να διαβάσετε το παρακάτω κείμενο και ύστερα κάνουμε συζήτηση.
http://aristeripolitiki.blogspot.gr/2012/06/blog-post_18.html

Πηγή: Αριστερά και πολιτική