ΣΥΡΙΖΑ: Με χυδαιότητες επιτίθεται στο ΚΚΕ

Του Μιλτιάδη Κόκκινου

Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να εγκλωβίσει το λαό στην υποστήριξη του ενός ή του άλλου μονοπωλιακού ομίλου αποδεικνύεται τόσο με τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή στην επίμαχη τροπολογία για τα φάρμακα, όσο και από άρθρο της «Αυγής» το οποίο τολμά να κατηγορεί το ΚΚΕ ότι με τα «μοναχικά "παρών" τους» στη Βουλή τάχα «απέχει» «και από τη σημερινή μάχη στη Βουλή»… Από ποια «μάχη απέχει» το ΚΚΕ;

Τη μάχη ανταγωνισμών ανάμεσα στις φαρμακευτικές εταιρείες, την οποία δίνουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ με γνώμονα ο καθένας τα ειδικά συμφέροντα της μιας ή της άλλης μερίδας κεφαλαιοκρατών.

Τα συμφέροντα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, όμως -που αποτελούν τον μοναδικό γνώμονα για τη στάση του ΚΚΕ- όχι μόνο δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα του κεφαλαίου ή τα ιδιαίτερα συμφέροντα κάποιων κεφαλαιοκρατών, αλλά είναι εκ διαμέτρου αντίθετα. Γι’ αυτό και το ΚΚΕ όχι μόνο δε λείπει, αλλά πρωτοστατεί στη μάχη του λαϊκού κινήματος για δωρεάν φάρμακο για όλους, ασφαλισμένους και ανασφάλιστους, με πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος.

Αυτό που θέλει να κρύψει ο ΣΥΡΙΖΑ -και για να το κάνει δε διστάζει να βαφτίζει το άσπρο μαύρο- είναι ότι τάσσεται απροκάλυπτα στο πλευρό της πλουτοκρατίας και θέλει και το λαό συνταγμένο πίσω από τα συμφέροντά της. Θέλει το λαό ουρά του κεφαλαίου, να διεκδικεί μέτρα για τα κέρδη του κεφαλαίου, στην προκειμένη, της μιας ή της άλλης φαρμακοβιομηχανίας, όπως η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΚΚΕ, ακριβώς επειδή παλεύει για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, ψήφισε «παρών» στο συγκεκριμένο τμήμα της τροπολογίας. Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να συμβάλει με θετική ή αρνητική ψήφο ποιο τμήμα του κεφαλαίου στο φάρμακο ενδεχομένως θα βγει περισσότερο ωφελημένο ή λιγότερο χαμένο, στον αποπροσανατολισμό και στη δημαγωγία στις πλάτες του λαού.

Αυτό το ρόλο τον παίζουν τα κόμματα της αστικής τάξης, αυτόν τον ρόλο παίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη, να μη δέχονται να παίζουν το ρόλο του κομπάρσου στις μάχες αδυσώπητου ανταγωνισμού ανάμεσα στους κεφαλαιοκράτες, αλλά να διαλέξουν το ρόλο του πρωταγωνιστή στην πάλη για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης προς όφελος των συμφερόντων του λαού.