Νέο τσουνάμι αντιλαϊκών μέτρων ανήγγειλε η... «αριστερή» κυβέρνηση της Δανίας

Γράφει ο Πάνος Απέργης

Από παλιότερη εργατική διαδήλωση στην Κοπεγχάγη

Με βάση την «στρατηγική 2020» της ΕΕ

Οι καθημερινές εξελίξεις στη Δανία επιβεβαιώνουν την ορθότητα της στρατηγικής του ΚΚΕ. Οσο η αστική τάξη και τα μονοπώλια ελέγχουν τους μηχανισμούς της εξουσίας, τόσο η κατάσταση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων θα επιδεινώνεται. Ανεξάρτητα αν η χώρα βρίσκεται εντός ή εκτός ΕΕ, αν έχει ευρώ ή άλλο νόμισμα, αν κυβερνάται από μονοκομματική κυβέρνηση ή συνασπισμό κομμάτων ή αν στην κυβέρνηση βρίσκονται φιλελεύθερα, σοσιαλδημοκρατικά ή καλούμενα αριστερά κόμματα.

Στις εκλογές του περασμένου Σεπτέμβρη η αλλαγή χρώματος από μπλε σε κόκκινο στην κυβέρνηση της Δανίας έκανε πολύ κόσμο να ελπίζει σε καλύτερες μέρες. Η αποκαλούμενη ως «κόκκινη κυβέρνηση» σοσιαλδημοκρατών με την στήριξη του οπορτουνιστικού κόμματος της ΠΡΑΣΙΝΟΚΟΚΚΙΝΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ (μέλος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) και στενά συνεργαζόμενο με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) είχε δεσμευτεί με ένα μίνιμουμ εκλογικό πρόγραμμα να πάρει μια σειρά μέτρα για τους άνεργους και τις κοινωνικές παροχές αυξάνοντας τη φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου.

Οπως έχουμε ξαναγράψει, όλα αυτά ξεχάστηκαν από την επόμενη των εκλογών. Εχοντας την προεδρία της ΕΕ η δανέζικη κυβέρνηση πρωτοστατεί στην επεξεργασία και υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων σε όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ. Ακόμα, από την Κυριακή των εκλογών προσπαθούν να εκβιάσουν τις εξελίξεις και στη χώρα μας ώστε να συσταθεί μια κυβέρνηση που θα εφαρμόσει πιστά τα ήδη αποφασισμένα.


Αποκορύφωμα αυτής της αντιλαϊκής εξέλιξης ήταν η εξαγγελία του λεγόμενου «ΠΛΑΝΟΥ 2020» στις 7 Μάη 2012 που είναι βασισμένο στη στρατηγική 2020, της ΕΕ για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Κατά την παρουσίασή του η πρωθυπουργός Χέλε Τόρνινγκ τόνισε ότι για να έχουν τη δυνατότητα οι δανέζικες επιχειρήσεις να αντεπεξέλθουν στο διεθνή ανταγωνισμό θα πρέπει πρώτα απ' όλα να αυξηθεί δραματικά η παραγωγικότητα καθώς και η προσφορά εργατικού δυναμικού (γεγονός που σημαίνει μαχαίρι σε συντάξεις και επιδόματα) και να μειωθεί δραστικά ο δημόσιος τομέας (που σημαίνει μαζικές απολύσεις). Η εποχή μας, τόνισε, απαιτεί και επιβάλλει θαρραλέες αποφάσεις. Πρέπει να καταλάβουμε ότι χρειάζεται όλοι να δουλεύουμε περισσότερο και να μάθουμε ότι πρέπει πρώτα να προσφέρουμε και μετά να απολαμβάνουμε.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η προηγούμενη φιλελεύθερη κυβέρνηση είχε αναγγείλει αύξηση των δαπανών στο δημόσιο τομέα κατά 1,75%, στο πλαίσιο της προσπάθειας υφαρπαγής της λαϊκής ψήφου και είχε κατηγορηθεί από την τότε σοσιαλδημοκρατική και οπορτουνιστική αντιπολίτευση ότι το ποσοστό εκείνο ήταν πολύ λίγο. Σύμφωνα με το πλάνο 2020 της «κυβέρνησης της αριστεράς» η αύξηση των δαπανών στον δημόσιο τομέα μέχρι το 2020 δεν θα πρέπει να ξεπερνούν το 0,8%.

Επίσης, η κυβέρνηση εξήγγειλε ότι θα εξασφαλίσει για τα ταμεία του κράτους 14 δισ. κορόνες (περίπου 2 δισ. ευρώ) από κατάργηση συντάξεων, επιδομάτων ανέργων, επιδομάτων φοιτητών, ασθενών και αναπήρων. Η κατάργηση όλων αυτών των επιδομάτων θα αναγκάσει τους 60.000 αποδέκτες τους να αναζητήσουν υποχρεωτικά δουλειά χωρίς βεβαίως να δίνεται κάποια εγγύηση ότι θα απορροφηθούν στην αγορά εργασίας όπου το λόγο εκεί τον έχουν τα μονοπώλια, που σημαίνει ότι οι περισσότεροι απ' αυτούς θα προστεθούν στις λίστες των ανέργων. Ηδη με τα προηγούμενα μέτρα για το συνταξιοδοτικό και για το επίδομα της ανεργίας, 40.000 επιπλέον άτομα ψάχνουν για δουλειά οξύνοντας το πρόβλημα της ανεργίας.

Ενα από τα κύρια εργαλεία για την υλοποίηση των μέτρων κατά την πρωθυπουργό Κα Τόρνινγκ θα είναι οι προσεχείς τριμερείς διαπραγματεύσεις (κοινωνικός διάλογος με εκπροσώπους κυβέρνησης, εργοδοτών και εργατοπατέρων) που όπως έχει προγραμματισθεί θα αφορούν στη φορολογική μεταρρύθμιση, την αλλαγή στα συστήματα πρόωρης συνταξιοδότησης, στις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις και στη μείωση της φοιτητικής επιδότησης.

Αξίζει να σημειώσει κανείς ότι στο δύσκολο έργο της η κυβέρνηση έχει σταθερούς συμμάχους τους οπορτουνιστές και τους εργατοπατέρες του εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Ηδη από την ίδια μέρα που ανακοινώθηκε το πλάνο 2020, έχουμε μια σειρά παρεμβάσεις. Στις 8 Μάη ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Δασκάλων Ανας Μπόντο πρότεινε οι τελειόφοιτοι δάσκαλοι που δε βρίσκουν δουλειά αντί να βγαίνουν στο Ταμείο Ανεργίας και να κάθονται να αναγκάζονται να εργάζονται σε σχολεία για να έχουν το δικαίωμα στο επίδομα. Την επόμενη μέρα, η πρόεδρος της δανέζικης ΑΔΕΔΥ (FTF) Μπέντε Σοργκενφράι δηλώνει ότι η πρόταση αυτή είναι πολύ καινοτόμα και θα πρέπει να περιληφθεί στην ατζέντα των τριμερών διαπραγματεύσεων ώστε να επεκταθεί σε όλο το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και θα βοηθήσει να βρεθούν νέοι τρόποι για ενεργή χρήση των επιδομάτων. Μια τέτοια προσπάθεια δηλώνει θα δώσει μεγάλη πρακτική εμπειρία στους νέους τελειόφοιτους και θα αυξήσει τις δυνατότητές τους για να βρουν δουλειά. Απλώς να ελέγχεται, λέει κυνικά στη συνέχεια, ώστε να μην το εκμεταλλεύονται οι εργοδότες και απολύουν εργαζόμενους και να συμπληρώνουν τα κενά με δωρεάν εργατικό δυναμικό.

Από την μεριά των πρασινοκόκκινων εκφράστηκε κάποια ανησυχία ως προς το ότι δεν εξασφαλίζονται οι απαραίτητες θέσεις εργασίας, λες και αυτό είναι δυνατό σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς και ότι λείπουν προτάσεις για πράσινη ανάπτυξη.

Αυτή είναι η κατάσταση στη Δανία και επιτρέπει την εξαγωγή πολύ διδακτικών συμπερασμάτων για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα. Συμπερασμάτων που αναδεικνύουν τόσο την αναγκαιότητα όξυνσης του κριτηρίου των λαϊκών δυνάμεων και αυστηρής αντιμετώπισης της πολιτικής των κομμάτων που διαχειρίζονται το εκμεταλλευτικό σύστημα, όσο και την ανάγκη για αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ που δίνει τη μάχη με κριτήριο τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα.