Και ξαφνικά ... μας τελείωσαν τα επεισόδια.

Είναι αξιοθαύμαστο το πόσο καλά παίζουν το παιχνίδι τους οι αστοί

48ωρη απεργία, 48 ώρες επεισόδια ...

35 μέρες αγανακτισμένοι, 0 ώρες επεισόδια ...

Γιατί τα επεισόδια και οι κουκουλοφόροι εμφανίζονται μονάχα όταν έχουμε απεργιακές κινητοποιήσεις ? Άραγε, τα επεισόδια ενορχηστρώνονται απο τους οργανωμένους απεργούς όπως έχουν αφήσει να εννοηθεί στο παρελθόν πολύ απο τους δημοσιογράφους των αστικών MME,  ή μήπως τα επεισόδια ενορχηστρώνονται απο τα κυρίαρχα κοινωνικά τμήματα, τα οποία φοβούνται και ενοχλούνται, απο τους οργανωμένους απεργούς !!!

Η κατάσταση είναι απλή και αρκεί κάποιος με ψυχραιμία να αξιολογήσει καταστάσεις και γεγονότα. Οι αστοί και το πολιτικό τους προσωπικό, γνωρίζουν πολύ καλά, πως σε ένα οργανωμένο ταξικό εργατικό μέτωπο, τα διάφορα είδη προβοκατόρων και ασφαλιτών, δεν μπορούν να παρεισφρύσουν εύκολα ώστε να προβοκάρουν ή να σπείρουν την αστική προπαγάνδα τους. Και αυτό συμβαίνει, και επειδή ο οργανωμένος εργαζόμενος είναι ταξικά συνειδητοποιημένος και δεν τρώει εύκολα κουτόχορτο ώστε να επηρρεαστεί απο διασπαστικές ή αντικινηματικές ρητορείες, αλλά και επειδή οι προκλήσεις και οι προβοκάτσιες απομονώνονται γρήγορα από την περιφρούρηση, με τους συντελεστές τους να παραδίδονται είτε στο κοινό, είτε στον εργοδότη τους στην ΓΑΔΑ, όπως έχει συμβεί αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια στις πορείες του ΠΑΜΕ.

Επειδή όμως το σύστημα λειτουργεί απέναντι στους κομμουνιστές και στο εργατικό κίνημα, μόνο με σπέκουλες, προβοκάτσιες και ψέμματα, καθώς διαφορετικά, με ειλικρίνεια και επιχειρήματα δηλαδή, δεν μπορεί καν να σταθεί,  πρέπει με κάποιον απο τους παραπάνω τρόπους να ανακοπεί η αυξανόμενη επιρροή του κινήματος στον εργαζόμενο λαό, που έχει διάθεση να απεργήσει και να βγει στους δρόμους. Και αφού δεν γίνεται στο εσωτερικό του, η προβοκάτσια πρέπει να στηθεί εκτός των οργανωμένων μπλοκ, είτε μέσω μασκοφόρων ασφαλιτών που δημιουργούν επεισόδια με τα ΜΑΤ και ξεσηκώνουν με αυτόν τον τρόπο και απλό κόσμο, είτε μέσω ταχα μου αγανακτισμένων που βρίζουν και διώχνουν όποιον δεν τους αρέσει ... ξεσηκώνοντας ξανά πολιτικά ανώριμους ή αρνητικά προκατειλημμένους απέναντι στο ΠΑΜΕ, να κάνουν το ίδιο.

Δυστυχώς από την άλλη, η πλατεία Συντάγματος και οι "Αγανακτισμένοι" (όπως εξάλλου και οι απεργιακές συγκεντρώσεις της ΓΣΕΕ) είναι στην ουσία ένα ξέφραγο αμπέλι. Ένα ξέφραγο αμπέλι όλων των αποχρώσεων, ανοιχτό σε κάθε είδους αστικής, ενδοσυστημικής και ρεφορμιστικής προπαγάνδας. Όποιος θέλει μπαίνει, όποιος θέλει βγαίνει, όποιος θέλει το παίζει ακομμάτιστος και αγανακτισμένος, όποιος θέλει κατεβάζει ψηφίσματα και περνάει αποφάσεις ... Λογικό λοιπόν να μην υπάρχουν επεισόδια (ακόμα) στις συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων, σε όσες δηλαδή δεν τοποθετούνται χρονικά εντός των πλαισίων της Γενικής Απεργίας, αφού η προπαγάνδα εισέρχεται προς το παρόν, χωρίς κανένα εμπόδιο ! Μόνο εαν χάσουν τον έλεγχο της προπαγάνδας, θα προπαθήσουν να διαλύσουν τις συγκεντρώσεις με την βία.

Και δεν μιλάμε μόνο για τις πορείες, όπου υπάρχουν και κάμερες, ή φωτογραφικές μηχανές. Αλλά και για τους χώρους όπου χτυπά η καρδιά του συστήματος, εκεί που οι εργαζόμενοι παράγουν την υπεραξία την οποία κλέβουν οι αστοί. Εκεί όπου τα σωματεία είτε είναι ανύπαρκτα, είτε ξεπουλημένα, ο εργοδοτικός τραμπουκισμός περνάει άνετα, χωρίς καμία φασαρία, καθώς δεν υπάρχει καμία αντίσταση. Εκεί που όμως τα ταξικά συνδικάτα και το ΠΑΜΕ, πατάνε πόδι, η εργοδοσία δεν μπορεί να επιβληθεί με τον ίδιον τρόπο και καταφεύγει σε πλάγιες, ασφαλίτικες μεθόδους, ώστε να σπάσει τις απεργίες ή να εισάγει τους εργαζόμενους στην επιχείρηση μέσω άλλων οδών ! Παλιότερα έστελναν τραμπούκους και μαφιόζους να ξυλοφορτώνουν και να δολοφονούν τους συνδικαλιστές ... σήμερα είναι πιο δημοκράτες .... απλά στέλνουν δικούς τους "συνδικαλιστές" να προκαλούν φασαρίες, στέλνουν δημοσιογράφους και σπιλώνουν τις απεργίες τηλεοπτικώς και ενίοτε συλλαμβάνουν συνδικαλιστές. Το οπλοστάσιό τους είναι μεγάλο, απλά δεν έχουν αναγκαστεί ακόμα να το χρησιμοποιήσουν ολόκληρο ! Η εποχή των τραμπούκων όπως φαίνεται, επιστρέφει και στα εργοστάσια ...