14 Ιουλίου 1789 - Ο λαός κυριεύει το φρούριο της Βαστίλης

Πάνω από δύο αιώνες έχουν περάσει απο τη Γαλλική Επανάσταση του 1789. Η λαϊκή εξέγερση, στην οποία βρέθηκαν αρχικά σύμμαχοι, αγρότες, εργάτες, και «φωτισμένοι» αστοί, έμελλε να στείλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, αριστοκράτες, κληρικούς, βασιλιάδες ... και συγκεκριμένα τη Βασιλεία του Λουδοβίκου του 16ου.

Πριν απο τα γεγονότα της 14ης Ιουλίου του 1789, η ανερχόμενη αστική τάξη και οι λαϊκοί σύμμαχοί της, διατύπωσαν το αίτημα να συγκληθεί η Γενική Συνέλευση των Τάξεων, η οποία είχε να συγκληθεί πάνω απο 170 χρόνια. Το αίτημα αυτό, αντιμετωπίζεται αρνητικά από το βασιλιά Λουδοβίκο τον 16^ο. Στις αρχές του Ιούλη 1789, οι εκπρόσωποι της «τρίτης κάστας» (αστοί και αγρότες) επιβάλλουν τη σύγκληση της Συνέλευσης και της προσδίδουν ρόλο συντακτικό. Ο Λουδοβίκος αντιδρά άμεσα και συγκεντρώνει δυνάμεις στο Παρίσι ώστε να χτυπήσει και να διαλύσει τη Συνέλευση, ενώ στις 11 Ιούλη απολύει τον αγαπητό στο λαό υπουργό Οικονομικών Νέκερ.

Στις 12 Ιούλη γίνονται οι πρώτες συγκρούσεις ανάμεσα στο λαό και το στρατό. Στις 13 Ιούλη, η πρωτεύουσα αναστατώνεται από τις κωδωνοκρουσίες, που καλούν το λαό να ξεσηκωθεί. Οι δρόμοι και οι πλατείες πλημμυρίζουν από εργάτες, βιοτέχνες, μικρέμπορους, υπάλληλους και φοιτητές. Ο λαός αρχίζει να οπλίζεται με δεκάδες χιλιάδες όπλα, που άρπαξε από τους στρατώνες.


Αλλά η κυβέρνηση κρατάει στα χέρια της ένα τρομερό φρούριο - τις φυλακές της Βαστίλλης. Οι οχτώ πύργοι του φρουρίου αυτού, που προστατεύονταν γύρω γύρω από δυο βαθιά χαντάκια, έδιναν την εντύπωση πως το φρούριο αυτό ήταν το ακατάλυτο κάστρο της απολυταρχίας. Στις 14 Ιούλη, πρωί πρωί, πλήθη λαού ορμάνε προς τα τείχη της Βαστίλλης. Ο διοικητής του φρουρίου προστάζει τη φρουρά να ανοίξει πυρ. Αν και ο λαός έχει θύματα, ωστόσο συνεχίζει την επίθεση. Περνάνε τα χαντάκια και επιτίθενται εναντίον του φρουρίου. Οι ξυλουργοί και οι οικοδόμοι φτιάχνουν ό,τι χρειάζεται. Οι πυροβολητές περνάνε με το μέρος του λαού και χτυπάνε το φρούριο. Τα βλήματα σπάνε τις αλυσίδες μιας κινητής γέφυρας και ο λαός ορμάει και κυριεύει το φρούριο της Βαστίλλης.

Η νικηφόρα εξέγερση στις 14 Ιούλη 1789 είναι η αρχή της επανάστασης. Ο βασιλιάς και το κόμμα των φεουδαρχών αναγκάζονται, κάτω από την πίεση των λαϊκών μαζών, να υποχωρήσουν. Ο Νέκερ επαναφέρεται στη θέση του και ο βασιλιάς δέχεται τις αποφάσεις της εθνοσυνέλευσης.
Τις μέρες αυτές, στο Παρίσι ιδρύεται το όργανο της αυτοδιοίκησης της πόλης - η δημοτική αρχή, που την αποτελούν αντιπρόσωποι των μεγαλοαστών. Συγκροτείται η αστική εθνοφρουρά με διοικητή τον μαρκήσιο Λαφαγιέτ, που ήταν αγαπητός στο λαό, γιατί είχε πάρει μέρος στον πόλεμο για την ανεξαρτησία των βορειοαμερικανικών αποικιών της Αγγλίας.

Η πτώση της Βαστίλλης έκανε τεράστια εντύπωση, όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά και πολύ πέρα από τα σύνορα της. Στη Ρωσία, στην Αγγλία, στα γερμανικά και στα ιταλικά κράτη, όλοι οι προοδευτικοί χαιρέτισαν με ενθουσιασμό τα επαναστατικά γεγονότα του Παρισιού.

Η πτώση της Βαστίλλης καθιέρωσε για πρώτη φορά καθαρά το ρόλο των λαϊκών μαζών στη Γαλλική Επανάσταση. Καθιέρωσε το ρόλο τους ως στρατού της Επανάστασης, που δίνει στον παλιό κόσμο τόσο τρομαχτικά χτυπήματα, ώστε κάνει αδύνατη κάθε επιστροφή στο παρελθόν, ανοίγοντας το δρόμο της καπιταλιστικής αναμόρφωσης του κόσμου.Αν αυτό το βλέπουμε λίγο - πολύ σε όλα τα παρόμοια επαναστατικά κινήματα (συμπεριλαμβανομένης και της Επανάστασης του 1821), η ιδιαίτερη σημασία της Γαλλικής Επανάστασης δε μειώνεται, αντίθετα αυξάνεται. Στην πραγματικότητα, η πτώση της Βαστίλλης καθιέρωσε το χαρακτήρα της ίδιας της Επανάστασης ως επανάστασης βαθιά λαϊκής και δημοκρατικής.Ως επανάστασης που, αν, λόγω των γενικών συνθηκών της εποχής (κρίση της αριστοκρατικής κοινωνίας, ακόμη μόλις στα πρώτα βήματα του βιομηχανικού καπιταλισμού), δεν μπορούσε παρά να οδηγήσει στη νίκη μόνο της αστικής τάξης, τη νίκη αυτή την πέτυχε σε συμμαχία με τις εργαζόμενες μάζες της πόλης και του χωριού, χωρίς καμία συμφωνία με τη φεουδαρχική ή μισοφεουδαρχική αριστοκρατία.

Αυτό, άλλωστε, εξηγεί και το άσβεστο μίσος, με το οποίο οι αριστοκράτες είδαν και βλέπουν την πτώση της Βαστίλλης - και τότε και τώρα...

Με πληροφορίες απο τον Ριζοσπάστη