Μετάφραση / Επιμέλεια : Partizanos
Πρόλογος του μεταφραστή
Εδώ και πέντε μήνες το φοιτητικό κίνημα στην Χιλή πραγματοποιεί μεγαλειώδεις, μαχητικές κινητοποιήσεις με κύριο αίτημα την δημόσια, ποιοτική και δωρεάν παιδεία για όλους. Στο πλευρό τους από τον Αύγουστο έχουν συστρατευθεί και εργατικά συνδικάτα δίνοντας στο κίνημα ακόμα μεγαλύτερο εύρος.
Χθες, οι εκπρόσωποι των φοιτητών αποχώρησαν από τις διαπραγματεύσεις, πρώτον, γιατί διαπίστωσαν ότι η κεντροδεξιά κυβέρνηση τους εμπαίζει μην έχοντας καμία διάθεση να εκπληρώσει το κύριο αίτημα του κινήματος για δημόσια, δωρεάν και ποιοτική παιδεία, και δεύτερον, γιατί πριν από λίγες μέρες ο αντιδραστικός κυβερνητικός συνασπισμός του προέδρου Piñera προώθησε την επικύρωση νόμου που ποινικοποιεί τους αγώνες, τις κινητοποιήσεις, και τις καταλήψεις των πανεπιστημίων και εν γένει των δημοσίων ιδρυμάτων. Οι ποινές που προτείνονται στο εν λόγο νομοθετικό έκτρωμα για συμμετοχή σε κινητοποιήσεις στις οποίες μπορεί να προκληθούν επεισόδια φτάνουν μέχρι και τα 3 χρόνια φυλάκιση. Στην συνέντευξη που ακολουθεί η σ. C. Vallejo αναφέρεται, μεταξύ άλλων, και στη στάση και τον ρόλος της αστυνομίας όλο αυτό το διάστημα που οι κινητοποιήσεις είναι σε εξέλιξη.
Έχοντας την εμπειρία από την πατρίδα μας (και όχι μόνο), αντιλαμβανόμαστε ότι οι προβοκάτσιες για την πρόκληση επεισοδίων στήνονται για να ενοχοποιήσουν τα κινήματα, να αποπροσανατολίσουν από τα αιτήματα, να τρομοκρατήσουν εν πολλοίς το πόπολο. Επιπλέον γίνεται, εύκολα αντιληπτό ποιος ο σκοπός των Χιλιανών κρατούντων με αυτή την κίνηση και μάλιστα στο μέσο μια διαπραγματευτικής διαδικασίας.
Ως αποτέλεσμα της αδιαλλαξίας της Χιλιανικής Κυβέρνησης, λίγες μόλις ώρες μετά την κατάρρευση των συνομιλιών οι φοιτητές αποχωρώντας από το προεδρικό μέγαρο κάλεσαν εκ νέου σε αυθημερόν κινητοποιήσεις, με σκοπό ο λαός να δείξει για άλλη μια φορά την στήριξη του στις διεκδικήσεις τους για ποιοτική, δημόσια, δωρεάν παιδεία. Από τις πληροφορίες που υπάρχουν αυτή την στιγμή, η αστυνομική καταστολή χθες ξεπέρασε κάθε προηγούμενο σε μια προσπάθεια να αποτραπεί η συγκέντρωση των διαδηλωτών και η πορεία διαμαρτυρίας που είχε προγραμματιστεί. Από την μήνη της αστυνομίας δεν γλύτωσε ούτε η έδρα της FECH (Ομοσπονδία των Φοιτητών της Χιλης) που δέχτηκε επίθεση με δακρυγόνα, μια ενέργεια που χαρακτηρίστηκε από την Vallejo «ως άμεση επίθεση στο σπίτι μας».
Θεωρώντας ότι έχει την αξία της η άμεση πληροφόρηση, ας μου επιτραπεί να πω, η πληροφόρηση που έρχεται κατευθείαν «από την πηγή», την καρδιά δηλ. του κινήματος που εκτυλίσσεται στην Χιλή; Μην έχοντας αυταπάτες για τον φωτοσβεστικό ρόλο των μέσων ενημέρωσης, που ασκούνται συστηματικά στο φιλτράρισμα της πληροφορίας και την διαστρέβλωση των θέσεων, και εκτιμήσεων των κινημάτων που δεν υποτάσσονται στην κυρίαρχη λογική; Δεδομένου ότι τα περισσότερα άρθρα είναι στην Ισπανική την οποία πολλοί Έλληνες αναγνώστες (όπως άλλωστε και ο γράφοντας) δεν κατέχουν; Δεδομένου ότι η σχετική Αγγλική αρθρογραφία είναι συνήθως αρκετά επιφανειακή, αλλά και επειδή υπάρχει αναγνωστικό κοινό που δυσκολεύεται να παρακολουθήσει τις πολιτικές εξελίξεις όταν αποτυπώνονται στην συγκεκριμένη γλώσσα; Οδηγήθηκα, λοιπόν, στην μετάφραση της συνέντευξης που παραχώρησε η σ. Camila Vallejo, στην Granma Internacional, και αναρτήθηκε στον ιστότοπο της εν λόγο Κουβανικής εφημερίδας στης 15 Σεπτέμβρη του τρέχοντος έτους. Η συνέντευξη παραχωρήθηκε στον Christian Palma.
Το όλο άρθρο ίσως θα χαρακτηριστεί από κάποιος «κάπως» εκτενές. Σε αυτούς θα υπενθυμίσω πως η Επανάσταση δεν είναι για τους οκνηρούς. Όποιος έχει το κουράγιο και το σθένος να φτάσει μέχρι το τέλος, θα αποκτήσει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το εκεί κίνημα. Τις όποιες επιφυλάξεις / ενστάσεις μου για τις θέσεις που αποτυπώνονται στο άρθρο τις κρατάω για μένα (άλλωστε οι σύντροφοι εκεί έχουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τα του οίκου τους).
Camila Vallejo: «Τα μέσα (μαζικής ενημέρωσης) επιχειρούν να δυσφημίσουν τα κοινωνικά κινήματα»
Δεν είναι εύκολο να προγραμματίσει κανείς μια συνέντευξη με την Camila Vallejo. Θα πρέπει κάποιος, στην κυριολεξία, να σταθεί σε μια μεγάλη ουρά με Χιλιανούς και ξένους δημοσιογράφους αποζητώντας μόλις ελάχιστα λεπτά από τον χρόνο της. Είναι φανερό ότι ο τύπος της Χιλής δεν την αντιμετωπίζει με φιλικές διαθέσεις, ιδιαίτερα ο προσκείμενος στην δεξιά. Ωστόσο, αυτή η νεαρή γυναίκα απαντά με εκείνη την σαφήνεια που την έκανε το πιο αναγνωρίσιμο πρόσωπο του φοιτητικού κινήματος, το οποίο έχει θέσει την κυβέρνηση του Sebastián Piñera σε δύσκολη θέση μιας και βλέπει (σσ η κυβέρνηση) το νεοφιλελεύθερο μοντέλο που υπερασπίζεται να απειλείται από την κοινωνική δυσαρέσκεια που εκφράζεται κύρια μέσω των φοιτητών και δευτερευόντως από τους δασκάλους, τους εργάτες και χιλιάδες ανώνυμους Χιλιάνους που έχουν κουραστεί από την κατάχρηση σε όλα τα επίπεδα.
Απόφοιτη (σσ εδώ υπάρχει ανακρίβεια του αγγλικού κειμένου, δεν έχει ολοκληρώσει ακόμα τις σπουδές της όπως λέει και η ίδια πιο κάτω) του τμήματος Γεωγραφίας του University of Chile και πρόεδρος της φοιτητικής ομοσπονδίας σε αυτό το ίδρυμα, ηγείται μιας νέας γενιάς ηγετών που δεν υπέστησαν την φρίκη της δικτατορίας του Pinochet, και αντιμετωπίζουν τις αρχές, οι άνθρωποι των οποίων έχουν τρεις φορές την ηλικία τους, με τόλμη αλλά και με τρόπο εντυπωσιακό όταν εμφανίζονται να υπερασπιστούν τις ιδέες τους μπροστά στο Χιλιανό Κογκρέσο, την τηλεόραση και στα διαδικτυακά κοινωνικά δίκτυα.
Η σταθερότητα της στάσης της, (που) συχνά χαρακτηρίζεται ως παράλογη, δεν εμπόδισε την Camila, εγγονή πρώην μέλους του Επαναστατικού Αριστερού Κινήματος (MIR) και κόρη Κομμουνιστών, να απευθύνεται με επιτυχία σε χιλιάδες Χιλιανούς καλώντας τους να κατέβουν στους δρόμους, και να κερδίσει την υποστήριξη του 80% της κοινής γνώμης για τα αιτήματα των φοιτητών.
Στις 3 του Σεπτέμβρη, η Vallejo μαζί με τους άλλους ηγέτες των λυκείων και των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, συναντήθηκαν με τον Piñera (σσ τον δισεκατομμυριούχο πρόεδρο της Χιλής) και με μερικούς ακόμα υπουργούς σε μια προσπάθεια για την επίλυση της σύγκρουσης που ξεδιπλώνεται (στη χώρα) εδώ και 3 μήνες. Η συνάντηση στη La Moneda (σσ προεδρικό μέγαρο) θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους, ή ίσως και όχι, δεδομένου ότι ο Πρόεδρος είχε απορρίψει κατηγορηματικά το αίτημα για δωρεάν Παιδεία, ένα από τα κεντρικά αιτήματα των φοιτητών της Τριτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Πολλοί Χιλιανοί πηγαίνουν στην Αργεντινή για σπουδές διότι εκεί είναι λιγότερα τα έξοδα για κατάλυμα συγκρινόμενα με τα δίδακτρα στην Χιλή. Σύμφωνα με την Συνέλευση των Εξορισμένων Χιλιανών Φοιτητών για την Εκπαίδευση (Assembly of Chilean Students Exiled for Education), 4,500 με 5,000 (φοιτητές) φοιτούν στα (Πανεπιστήμια) UBA, La Plata και IUNA.
Είναι ένα γεγονός το οποίο ξεκάθαρα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα γιατί σήμερα βρισκόμαστε στην μέση ενός τόσο μαζικού και πλατιού αγώνα. Ζούμε σε μια χώρα όπου η εκπαίδευση, μαζί με άλλες βασικές υπηρεσίες, όπως η υγεία και η κατοικία, είναι εξαιρετικά ακριβές, και για αυτό η ποιότητα και η διαθεσιμότητα (αυτών των υπηρεσιών) περιορίζεται σε αυτούς που μπορούν να πληρώσουν. Για αυτό, και ένα από τα κύρια σημεία της συσπείρωσης μας είναι η υπεράσπιση μιας ποιοτικής, χωρίς χρέωση εκπαίδευσης για όλους.
Πόσο ενωμένο είναι το κίνημα στην αντίσταση του στην πολιτική πίεση (που δέχεται), όχι μόνο από τα δεξιά και από την κυβέρνηση?
Το κίνημα έχει αρκετά δυνατά σημεία, όπως το εύρος του, το οποίο υπερβαίνει κατά πολύ τους φοιτητές, και το έχει μετατρέψει σε ένα κοινωνικό κίνημα; Την ενότητα των διαφόρων συμμετεχόντων που συνδέονται με τον χώρο της εκπαίδευσης, οι οποίοι, μετά από μια μακρά διαδικασία, είχαν την δυνατότητα να ενώσουν τις δυνάμεις τους σε μια προσπάθεια να παρουσιάσουν κοινά αιτήματα; Τη συμπερίληψη της γνώμης των πολιτών, ως αποτέλεσμα της δημοκρατικής διαδικασία που εκτυλίχτηκε, κατά την διάρκεια της οποίας οι συζητήσεις έχουν ορίσει τις βέλτιστες προς χρήση στρατηγικές (του κινήματος) και τελικά, το κίνημα έχει το πλεονέκτημα της ιστορικής εμπειρίας άλλων προγενέστερων κινημάτων, όπως το κίνημα pingüino του 2006, το οποίο «έριξε» την Michelle Bachelet στα σχοινιά, αλλά δεν έδρεψε τις αλλαγές που του είχαν υποσχεθεί. Το κίνημα θα χρησιμοποιήσει όλα τα παραπάνω στοιχεία για να αντιμετωπίσει τα διάφορα κόλπα που μπορούν να προέλθουν από την δεξιά όπως και από την κυβέρνηση, Κόλπα από τα οποία, ως τώρα, είχαμε την ικανότητα να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας.
Πως βλέπεται την συμπεριφορά της κυβέρνησης? Δεν έχει δώσει καμιά απάντηση στα αιτήματα σας, έκανε άτονες δηλώσεις και προσπάθησε να απεικονίσει τις πορείες ως βίαιες.
Η κυβέρνηση δεν ακούει τους πολίτες, δείχνει ότι είναι προετοιμασμένη να συνεχίσει να υπερασπίζεται σθεναρά το εκπαιδευτικό της μοντέλο (σσ εννοεί το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα), που σημαίνει ότι αψηφά αυτό για το οποίο οι άνθρωποί βρίσκονται σε μαζικές διεκδικήσεις εδώ και 3 μήνες. Η Κυβέρνηση και η Χιλιανή δεξιά έχουν εκμεταλλευτεί στο έπακρο όλα τα εργαλεία που έχουν στην διάθεσή τους- τα μέσα επικοινωνίας, την αστυνομία και το στρατό, την υποστήριξη των μεγάλων επιχειρήσεων – για να δυσφημίσουν το κίνημα, στηριζόμενοι σε ψεύδη και λαϊκίστικες στρατηγικές. Η κοινωνική πίεση που το κίνημα έχει δημιουργήσει υποχρέωσε τον Piñera να δείξει από ποια «στοιχεία» απαρτίζεται η κυβέρνησή του, ποιους περιορισμούς της δημοκρατίας είναι πρόθυμος να αγνοήσει και ποιους πραγματικά εκπροσωπεί. Αυτά έχουν οδηγήσει σε τεράστια περιφρόνηση και αποδοκιμασία της κυβέρνησης του, κάτι που ήδη έχει αποτυπωθεί από τις τελευταίες έρευνες τις οποίες η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί. Η αμφισβήτηση της ικανότητας της κυβέρνησης να ικανοποιήσει την απαίτηση για δωρεάν, ποιοτική δημόσια εκπαίδευση για όλους, έχει αντιμετωπίσει νέα επίπεδα καταστολής τα οποία ξεπερνούν κάθε αποδεκτό όριο ανοχής στο εσωτερικό ενός κράτους δικαίου. Κατά τις διαμαρτυρίες των προηγούμενων μηνών γίναμε μάρτυρες μιας παρεκκλίνουσας κακοποίησης από την πλευρά της αστυνομία, η οποία εκτέλεσε άνωθεν εντολές που δόθηκαν από τον Υπουργό Εσωτερικών και Δημόσιας Ασφάλειας Rodrigo Hinzpeter. Αυτή (η συμπεριφορά) έφτασε στο πλέον κρίσιμο σημείο της την περασμένη βδομάδα με τον θάνατο ενός φοιτητή (σσ πρόκειται για τον 16χρονο μαθητή που δέχθηκε τα δολοφονικά πυρά της αστυνομίας κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων).
Σε τι αποδίδεται την υποστήριξη του λαού?
Αυτό το κίνημα είναι περισσότερο μαζικό και ευρύ σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο μετά την επιστροφή στην δημοκρατία (1990). Ένα μεγάλο ποσοστό αυτών που κάποια στιγμή υποστήριζαν τον Piñera έχουν κατανοήσει ότι αυτό (σσ το κίνημα) δεν αποτελεί μια άμεση επίθεση στις θέσεις τους, αλλά σε ένα μοντέλο το οποίο αντιλαμβάνεται την εκπαίδευση σαν εμπόρευμα και όχι ως δικαίωμα, και (σαν επίθεση) σε ένα δημοκρατικό σύστημα το οποίο δεν είναι περιεκτικτό. Η αμφισβήτηση του ρόλου της κυβέρνησης από τους πολίτες που κάποτε υποστήριζαν τον τωρινό πρόεδρο δείχνει καθαρά ότι υπάρχει κατανόηση ότι ο αγώνας στον οποίο συμμετέχουμε είναι για το δικαίωμα στην εκπαίδευση το οποίο θα ωφελήσει όλη την κοινωνία και την ανάπτυξη της Χιλής, και δεν περιορίζεται (ο αγώνας) στα οφέλη για ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.
Είναι το κίνημα πολωμένο?
Για να κατανοήσουμε αυτήν την σύγκρουση, πρέπει να την αναλύσουμε από δυο οπτικές γωνιές. Πρώτον, έχουμε το γεγονός ότι το πρόβλημα της εκπαίδευσης είναι γενικευμένο σε όλο τον πληθυσμό, πράγμα που δημιουργεί μαζική υποστηρίξει για το κίνημα από διαφορετικούς χώρους (σσ κοινωνικά στρώματα, ομάδες) και από αυτούς που εμπλέκονται στην εκπαίδευση. Παρόλα αυτά, από την άλλη μεριά, έχουμε ένα στρώμα, μια ιδεολογική μειοψηφία μέσα στο εσωτερικό των κυρίαρχων τάξεων, για το οποίο μια αλλαγή στην εκπαίδευση δεν είναι βολική, τόσο διότι το υπάρχον σύστημα άμεσα γεμίζει τις τσέπες τους, όσο και επειδή (το σύστημα) προστατεύει την προνομιακή τους θέση μέσα σε μια κοινωνία με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο.
Το γεγονός ότι αντιτάσσονται δυο εναλλακτικές εκπαιδευτικές (σσ προτάσεις, λύσεις) είναι προϊόν της αδιαλλαξίας αυτού του τελευταίου χώρου ( σσ στρώματος). Αυτό σημαίνει ότι η πόλωση δεν βρίσκεται μέσα στο φοιτητικό κίνημα – το οποίο ήταν ικανό να δώσει προτεραιότητα στην ενότητα, δρώντας από κοινού – αλλά μάλλον αντιπροσωπεύει τις τεράστιες αντιθέσεις μεταξύ των αλλαγών που οι πολίτες τώρα απαιτούν και της θέσης μιας συντηρητικής μειονότητας των οποίων τα συμφέροντα ο πρόεδρος εκπροσωπεί.
Έχεις αντιμετωπίσει κριτική και επιθέσεις. Πως νιώθεις όταν λένε ότι είσαι ένα πιόνι του Κομμουνιστικού Κόμματος?
Στην πραγματικότητα, είμαι μέλος της Χιλιάνικης Κομμουνιστικής Νεολαίας και αυτό είναι κάτι που ποτέ δεν το έκρυψα. Αντίθετα, είναι κάτι για το οποίο είμαι πολύ περήφανη (σσ να χαρώ εγώ!!!:))), αφού είναι ένα μεγάλο σχολείο το οποίο μου επέτρεψε να ωριμάσω και να αναπτυχθώ πολιτικά. Στην παρούσα κατάσταση, ήταν αναμενόμενο, εκείνοι που δεν μπορούν να χειριστούν την αντιπαράθεση να ψάχνουν για επιχειρήματα σαν αυτά για να επιτεθούν όχι μόνο προσωπικά εναντίων μου, αλλά και εναντίων των άλλων ηγετών. Παρόλα αυτά, αυτό που είναι ξεκάθαρο, είναι πως σήμερα εγώ εκπροσωπώ όχι μόνο τους σπουδαστές του University of Chile, αλλά έχω επίσης κλιθεί να μιλήσω εκ μέρους των φοιτητών ολόκληρης της χώρας, ως εκπρόσωπος της Εθνικής Ομοσπονδίας των Χιλιανών Φοιτητών (National Federation of Chilean Students (Confech)), και η νομιμότητα που έχουν δώσει στις προσπάθειες μου τόσο οι σπουδαστές όσο και οι πολίτες, πιστεύω δείχνει καθαρά πως αυτές οι κατηγορίες δεν είναι κάτι παραπάνω από βρώμικες, στρατηγικές απελπισίας, χρησιμοποιούμενες, όπως έχω πει, από αυτούς που δεν κατάφεραν να κερδίσουν την συζήτηση των ιδεών.
Έχεις σχέδια να συνεχίσεις ως ηγέτης στο μέλλον, σε μια χώρα που στερείται νέων ηγετών?
Σε χώρες όπως η Χιλή, όπου τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατευθύνονται στην πλειοψηφία τους από τους ισχυρούς, προσπαθούν (τα μέσα) να δυσφημήσουν τα κοινωνικά κινήματα και τους ηγέτες τους, όπως συμβαίνει και στο Μεξικό. Ωστόσο, το εκπαιδευτικό κίνημα στην Χιλή είναι τόσο ευρύ που, παρά τις προσπάθειες υποτίμησης από τα μέσα ενημέρωσης, ο λαός συνεχίζει να υποστηρίζει τον σκοπό, με όλο και μεγαλύτερη σταθερότητα. Όσο για το μέλλον μου, έχω πει σε διάφορες περιστάσεις στα μέσα ενημέρωσης ότι έχω προσωπικά ακαδημαϊκά σχέδια, πράγμα που σημαίνει πως θα ήθελα να ολοκληρώσω το πτυχίο μου και να ακολουθήσω αυτό το μονοπάτι (σσ εννοεί μια επαγγελματική σταδιοδρομία στο αντικείμενο σπουδών της). Θεωρώ την θέση μου ως εκπρόσωπος σαν μια ευθύνη, και σε καμιά περίπτωση ως προνόμιο, έτσι λοιπόν, δεν μπορώ να πω a priori (σσ εκ των προτέρων) ότι θα συνεχίσω να κατέχω θέσεις ως εκπρόσωπος του λαού.
Πως βλέπεις αυτή την ευθύνη?
Πιστεύω ότι η ελπίδα ότι τα επιτεύγματα αυτού του κινήματος δεν θα χαθούν, όπως επίσης, ότι η ευθύνη για αυτό μοιράζεται από όλους τους εμπλεκόμενους. Αν κατά καιρούς το κίνημα είχε συνοψιστεί στο πρόσωπο μου, είμαστε πολύ σαφείς ότι τα επιτεύγματα επιτεύχθηκαν από όλους μας. Είμαι βέβαιη, όμως, ότι τα έχουμε καταφέρει καλά, πράγμα που αποδεικνύεται από την απίστευτη λαϊκή υποστήριξη που ακόμα έχουμε τρεις μήνες μετά τις αρχικές κινητοποιήσεις. Εάν σε αυτό το σημείο του παιχνιδιού, αν το κίνημα δεν δει τις απαιτήσεις του να ικανοποιούνται, αυτό θα είναι αποτέλεσμα της αδιαλλαξίας της κυβέρνησης και της προδοσίας των πολιτών από την Χιλιάνικη δεξιά, κάτι το οποίο εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να το ανεχτούμε.
Ποια είναι η γνώμη σας για την Concertación σε όλα αυτά?
(σσ Concertación: κεντροαριστερή συμμαχία - κυβέρνησε αδιάκοπτα μετά την δικτατορία Πινοσέτ έως το 2010 που πήρε τα σκήπτρα η κεντροδεξιά υπό τον Piñera).
Η Concertación έπαιξε βασικά οπορτουνιστικό ρόλο προσπαθώντας να αποκομίσει πολιτικά ωφέλει από αυτό που συμβαίνει στην χώρα σήμερα. Σε αυτό το πνεύμα έχουμε δει πως προσωπικότητες από αυτήν την συμμαχία έχουν εμφανιστεί για να επικρίνουν το εκπαιδευτικό μοντέλο (σσ σύστημα). Ο πρώην πρόεδρος Ricardo Lagos, για παράδειγμα, σήμερα είπε, «Το μοντέλο δεν μπορεί να διατηρηθεί πια,» προφανώς ξεχνώντας πως αυτοί οι ίδιοι ήσαν εκείνοι που διαχειρίστηκαν και ενίσχυσαν την εμπορευματοποίηση της παιδείας. Επιπρόσθετα, μια σημαντική μερίδα από τα μέλη αυτής της συμμαχίας είναι υποστηρικτές των Κολλεγίων και έχουν επενδύσει στην εκπαίδευση – επιχείρηση. Παρόλα αυτά, δεδομένου του επιπέδου εκπροσώπησης της Concertación στο Κοινοβούλιο, είναι αναγκαίο για αυτούς να υλοποιήσουν τις δηλώσεις του για την στήριξη του κινήματος. Δηλαδή, θα πρέπει να εξασφαλίσουν ότι οι προτεινόμενοι νόμοι που αναδύθηκαν από τις κινητοποιήσεις πλήρως αντιπροσωπεύουν αυτό που τα λαϊκά αιτήματα έχουν καθιερώσει, και για κανέναν απολύτως λόγο, να μην επιστρέψουν σε διαπραγματεύσεις πίσω από τις πλάτες του κινήματος, όπως τελικά συνέβει κατά την διαδικασία της Revolución Pingüina του 2006.
Το πρωτότυπο στην αγγλική μπορεί να βρεθεί στο λινκ:
http://www.granma.cu/ingles/ouramerica-i/15sept-Camila%20Vallejo.html
Αναφορές
Εδώ και πέντε μήνες το φοιτητικό κίνημα στην Χιλή πραγματοποιεί μεγαλειώδεις, μαχητικές κινητοποιήσεις με κύριο αίτημα την δημόσια, ποιοτική και δωρεάν παιδεία για όλους. Στο πλευρό τους από τον Αύγουστο έχουν συστρατευθεί και εργατικά συνδικάτα δίνοντας στο κίνημα ακόμα μεγαλύτερο εύρος.
Χθες, οι εκπρόσωποι των φοιτητών αποχώρησαν από τις διαπραγματεύσεις, πρώτον, γιατί διαπίστωσαν ότι η κεντροδεξιά κυβέρνηση τους εμπαίζει μην έχοντας καμία διάθεση να εκπληρώσει το κύριο αίτημα του κινήματος για δημόσια, δωρεάν και ποιοτική παιδεία, και δεύτερον, γιατί πριν από λίγες μέρες ο αντιδραστικός κυβερνητικός συνασπισμός του προέδρου Piñera προώθησε την επικύρωση νόμου που ποινικοποιεί τους αγώνες, τις κινητοποιήσεις, και τις καταλήψεις των πανεπιστημίων και εν γένει των δημοσίων ιδρυμάτων. Οι ποινές που προτείνονται στο εν λόγο νομοθετικό έκτρωμα για συμμετοχή σε κινητοποιήσεις στις οποίες μπορεί να προκληθούν επεισόδια φτάνουν μέχρι και τα 3 χρόνια φυλάκιση. Στην συνέντευξη που ακολουθεί η σ. C. Vallejo αναφέρεται, μεταξύ άλλων, και στη στάση και τον ρόλος της αστυνομίας όλο αυτό το διάστημα που οι κινητοποιήσεις είναι σε εξέλιξη.
Έχοντας την εμπειρία από την πατρίδα μας (και όχι μόνο), αντιλαμβανόμαστε ότι οι προβοκάτσιες για την πρόκληση επεισοδίων στήνονται για να ενοχοποιήσουν τα κινήματα, να αποπροσανατολίσουν από τα αιτήματα, να τρομοκρατήσουν εν πολλοίς το πόπολο. Επιπλέον γίνεται, εύκολα αντιληπτό ποιος ο σκοπός των Χιλιανών κρατούντων με αυτή την κίνηση και μάλιστα στο μέσο μια διαπραγματευτικής διαδικασίας.
Ως αποτέλεσμα της αδιαλλαξίας της Χιλιανικής Κυβέρνησης, λίγες μόλις ώρες μετά την κατάρρευση των συνομιλιών οι φοιτητές αποχωρώντας από το προεδρικό μέγαρο κάλεσαν εκ νέου σε αυθημερόν κινητοποιήσεις, με σκοπό ο λαός να δείξει για άλλη μια φορά την στήριξη του στις διεκδικήσεις τους για ποιοτική, δημόσια, δωρεάν παιδεία. Από τις πληροφορίες που υπάρχουν αυτή την στιγμή, η αστυνομική καταστολή χθες ξεπέρασε κάθε προηγούμενο σε μια προσπάθεια να αποτραπεί η συγκέντρωση των διαδηλωτών και η πορεία διαμαρτυρίας που είχε προγραμματιστεί. Από την μήνη της αστυνομίας δεν γλύτωσε ούτε η έδρα της FECH (Ομοσπονδία των Φοιτητών της Χιλης) που δέχτηκε επίθεση με δακρυγόνα, μια ενέργεια που χαρακτηρίστηκε από την Vallejo «ως άμεση επίθεση στο σπίτι μας».
Θεωρώντας ότι έχει την αξία της η άμεση πληροφόρηση, ας μου επιτραπεί να πω, η πληροφόρηση που έρχεται κατευθείαν «από την πηγή», την καρδιά δηλ. του κινήματος που εκτυλίσσεται στην Χιλή; Μην έχοντας αυταπάτες για τον φωτοσβεστικό ρόλο των μέσων ενημέρωσης, που ασκούνται συστηματικά στο φιλτράρισμα της πληροφορίας και την διαστρέβλωση των θέσεων, και εκτιμήσεων των κινημάτων που δεν υποτάσσονται στην κυρίαρχη λογική; Δεδομένου ότι τα περισσότερα άρθρα είναι στην Ισπανική την οποία πολλοί Έλληνες αναγνώστες (όπως άλλωστε και ο γράφοντας) δεν κατέχουν; Δεδομένου ότι η σχετική Αγγλική αρθρογραφία είναι συνήθως αρκετά επιφανειακή, αλλά και επειδή υπάρχει αναγνωστικό κοινό που δυσκολεύεται να παρακολουθήσει τις πολιτικές εξελίξεις όταν αποτυπώνονται στην συγκεκριμένη γλώσσα; Οδηγήθηκα, λοιπόν, στην μετάφραση της συνέντευξης που παραχώρησε η σ. Camila Vallejo, στην Granma Internacional, και αναρτήθηκε στον ιστότοπο της εν λόγο Κουβανικής εφημερίδας στης 15 Σεπτέμβρη του τρέχοντος έτους. Η συνέντευξη παραχωρήθηκε στον Christian Palma.
Το όλο άρθρο ίσως θα χαρακτηριστεί από κάποιος «κάπως» εκτενές. Σε αυτούς θα υπενθυμίσω πως η Επανάσταση δεν είναι για τους οκνηρούς. Όποιος έχει το κουράγιο και το σθένος να φτάσει μέχρι το τέλος, θα αποκτήσει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το εκεί κίνημα. Τις όποιες επιφυλάξεις / ενστάσεις μου για τις θέσεις που αποτυπώνονται στο άρθρο τις κρατάω για μένα (άλλωστε οι σύντροφοι εκεί έχουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τα του οίκου τους).
Camila Vallejo: «Τα μέσα (μαζικής ενημέρωσης) επιχειρούν να δυσφημίσουν τα κοινωνικά κινήματα»
Δεν είναι εύκολο να προγραμματίσει κανείς μια συνέντευξη με την Camila Vallejo. Θα πρέπει κάποιος, στην κυριολεξία, να σταθεί σε μια μεγάλη ουρά με Χιλιανούς και ξένους δημοσιογράφους αποζητώντας μόλις ελάχιστα λεπτά από τον χρόνο της. Είναι φανερό ότι ο τύπος της Χιλής δεν την αντιμετωπίζει με φιλικές διαθέσεις, ιδιαίτερα ο προσκείμενος στην δεξιά. Ωστόσο, αυτή η νεαρή γυναίκα απαντά με εκείνη την σαφήνεια που την έκανε το πιο αναγνωρίσιμο πρόσωπο του φοιτητικού κινήματος, το οποίο έχει θέσει την κυβέρνηση του Sebastián Piñera σε δύσκολη θέση μιας και βλέπει (σσ η κυβέρνηση) το νεοφιλελεύθερο μοντέλο που υπερασπίζεται να απειλείται από την κοινωνική δυσαρέσκεια που εκφράζεται κύρια μέσω των φοιτητών και δευτερευόντως από τους δασκάλους, τους εργάτες και χιλιάδες ανώνυμους Χιλιάνους που έχουν κουραστεί από την κατάχρηση σε όλα τα επίπεδα.
Απόφοιτη (σσ εδώ υπάρχει ανακρίβεια του αγγλικού κειμένου, δεν έχει ολοκληρώσει ακόμα τις σπουδές της όπως λέει και η ίδια πιο κάτω) του τμήματος Γεωγραφίας του University of Chile και πρόεδρος της φοιτητικής ομοσπονδίας σε αυτό το ίδρυμα, ηγείται μιας νέας γενιάς ηγετών που δεν υπέστησαν την φρίκη της δικτατορίας του Pinochet, και αντιμετωπίζουν τις αρχές, οι άνθρωποι των οποίων έχουν τρεις φορές την ηλικία τους, με τόλμη αλλά και με τρόπο εντυπωσιακό όταν εμφανίζονται να υπερασπιστούν τις ιδέες τους μπροστά στο Χιλιανό Κογκρέσο, την τηλεόραση και στα διαδικτυακά κοινωνικά δίκτυα.
Η σταθερότητα της στάσης της, (που) συχνά χαρακτηρίζεται ως παράλογη, δεν εμπόδισε την Camila, εγγονή πρώην μέλους του Επαναστατικού Αριστερού Κινήματος (MIR) και κόρη Κομμουνιστών, να απευθύνεται με επιτυχία σε χιλιάδες Χιλιανούς καλώντας τους να κατέβουν στους δρόμους, και να κερδίσει την υποστήριξη του 80% της κοινής γνώμης για τα αιτήματα των φοιτητών.
Στις 3 του Σεπτέμβρη, η Vallejo μαζί με τους άλλους ηγέτες των λυκείων και των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, συναντήθηκαν με τον Piñera (σσ τον δισεκατομμυριούχο πρόεδρο της Χιλής) και με μερικούς ακόμα υπουργούς σε μια προσπάθεια για την επίλυση της σύγκρουσης που ξεδιπλώνεται (στη χώρα) εδώ και 3 μήνες. Η συνάντηση στη La Moneda (σσ προεδρικό μέγαρο) θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους, ή ίσως και όχι, δεδομένου ότι ο Πρόεδρος είχε απορρίψει κατηγορηματικά το αίτημα για δωρεάν Παιδεία, ένα από τα κεντρικά αιτήματα των φοιτητών της Τριτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Πολλοί Χιλιανοί πηγαίνουν στην Αργεντινή για σπουδές διότι εκεί είναι λιγότερα τα έξοδα για κατάλυμα συγκρινόμενα με τα δίδακτρα στην Χιλή. Σύμφωνα με την Συνέλευση των Εξορισμένων Χιλιανών Φοιτητών για την Εκπαίδευση (Assembly of Chilean Students Exiled for Education), 4,500 με 5,000 (φοιτητές) φοιτούν στα (Πανεπιστήμια) UBA, La Plata και IUNA.
Είναι ένα γεγονός το οποίο ξεκάθαρα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα γιατί σήμερα βρισκόμαστε στην μέση ενός τόσο μαζικού και πλατιού αγώνα. Ζούμε σε μια χώρα όπου η εκπαίδευση, μαζί με άλλες βασικές υπηρεσίες, όπως η υγεία και η κατοικία, είναι εξαιρετικά ακριβές, και για αυτό η ποιότητα και η διαθεσιμότητα (αυτών των υπηρεσιών) περιορίζεται σε αυτούς που μπορούν να πληρώσουν. Για αυτό, και ένα από τα κύρια σημεία της συσπείρωσης μας είναι η υπεράσπιση μιας ποιοτικής, χωρίς χρέωση εκπαίδευσης για όλους.
Το κίνημα έχει αρκετά δυνατά σημεία, όπως το εύρος του, το οποίο υπερβαίνει κατά πολύ τους φοιτητές, και το έχει μετατρέψει σε ένα κοινωνικό κίνημα; Την ενότητα των διαφόρων συμμετεχόντων που συνδέονται με τον χώρο της εκπαίδευσης, οι οποίοι, μετά από μια μακρά διαδικασία, είχαν την δυνατότητα να ενώσουν τις δυνάμεις τους σε μια προσπάθεια να παρουσιάσουν κοινά αιτήματα; Τη συμπερίληψη της γνώμης των πολιτών, ως αποτέλεσμα της δημοκρατικής διαδικασία που εκτυλίχτηκε, κατά την διάρκεια της οποίας οι συζητήσεις έχουν ορίσει τις βέλτιστες προς χρήση στρατηγικές (του κινήματος) και τελικά, το κίνημα έχει το πλεονέκτημα της ιστορικής εμπειρίας άλλων προγενέστερων κινημάτων, όπως το κίνημα pingüino του 2006, το οποίο «έριξε» την Michelle Bachelet στα σχοινιά, αλλά δεν έδρεψε τις αλλαγές που του είχαν υποσχεθεί. Το κίνημα θα χρησιμοποιήσει όλα τα παραπάνω στοιχεία για να αντιμετωπίσει τα διάφορα κόλπα που μπορούν να προέλθουν από την δεξιά όπως και από την κυβέρνηση, Κόλπα από τα οποία, ως τώρα, είχαμε την ικανότητα να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας.
Πως βλέπεται την συμπεριφορά της κυβέρνησης? Δεν έχει δώσει καμιά απάντηση στα αιτήματα σας, έκανε άτονες δηλώσεις και προσπάθησε να απεικονίσει τις πορείες ως βίαιες.
Η κυβέρνηση δεν ακούει τους πολίτες, δείχνει ότι είναι προετοιμασμένη να συνεχίσει να υπερασπίζεται σθεναρά το εκπαιδευτικό της μοντέλο (σσ εννοεί το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα), που σημαίνει ότι αψηφά αυτό για το οποίο οι άνθρωποί βρίσκονται σε μαζικές διεκδικήσεις εδώ και 3 μήνες. Η Κυβέρνηση και η Χιλιανή δεξιά έχουν εκμεταλλευτεί στο έπακρο όλα τα εργαλεία που έχουν στην διάθεσή τους- τα μέσα επικοινωνίας, την αστυνομία και το στρατό, την υποστήριξη των μεγάλων επιχειρήσεων – για να δυσφημίσουν το κίνημα, στηριζόμενοι σε ψεύδη και λαϊκίστικες στρατηγικές. Η κοινωνική πίεση που το κίνημα έχει δημιουργήσει υποχρέωσε τον Piñera να δείξει από ποια «στοιχεία» απαρτίζεται η κυβέρνησή του, ποιους περιορισμούς της δημοκρατίας είναι πρόθυμος να αγνοήσει και ποιους πραγματικά εκπροσωπεί. Αυτά έχουν οδηγήσει σε τεράστια περιφρόνηση και αποδοκιμασία της κυβέρνησης του, κάτι που ήδη έχει αποτυπωθεί από τις τελευταίες έρευνες τις οποίες η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί. Η αμφισβήτηση της ικανότητας της κυβέρνησης να ικανοποιήσει την απαίτηση για δωρεάν, ποιοτική δημόσια εκπαίδευση για όλους, έχει αντιμετωπίσει νέα επίπεδα καταστολής τα οποία ξεπερνούν κάθε αποδεκτό όριο ανοχής στο εσωτερικό ενός κράτους δικαίου. Κατά τις διαμαρτυρίες των προηγούμενων μηνών γίναμε μάρτυρες μιας παρεκκλίνουσας κακοποίησης από την πλευρά της αστυνομία, η οποία εκτέλεσε άνωθεν εντολές που δόθηκαν από τον Υπουργό Εσωτερικών και Δημόσιας Ασφάλειας Rodrigo Hinzpeter. Αυτή (η συμπεριφορά) έφτασε στο πλέον κρίσιμο σημείο της την περασμένη βδομάδα με τον θάνατο ενός φοιτητή (σσ πρόκειται για τον 16χρονο μαθητή που δέχθηκε τα δολοφονικά πυρά της αστυνομίας κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων).
Σε τι αποδίδεται την υποστήριξη του λαού?
Αυτό το κίνημα είναι περισσότερο μαζικό και ευρύ σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο μετά την επιστροφή στην δημοκρατία (1990). Ένα μεγάλο ποσοστό αυτών που κάποια στιγμή υποστήριζαν τον Piñera έχουν κατανοήσει ότι αυτό (σσ το κίνημα) δεν αποτελεί μια άμεση επίθεση στις θέσεις τους, αλλά σε ένα μοντέλο το οποίο αντιλαμβάνεται την εκπαίδευση σαν εμπόρευμα και όχι ως δικαίωμα, και (σαν επίθεση) σε ένα δημοκρατικό σύστημα το οποίο δεν είναι περιεκτικτό. Η αμφισβήτηση του ρόλου της κυβέρνησης από τους πολίτες που κάποτε υποστήριζαν τον τωρινό πρόεδρο δείχνει καθαρά ότι υπάρχει κατανόηση ότι ο αγώνας στον οποίο συμμετέχουμε είναι για το δικαίωμα στην εκπαίδευση το οποίο θα ωφελήσει όλη την κοινωνία και την ανάπτυξη της Χιλής, και δεν περιορίζεται (ο αγώνας) στα οφέλη για ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.
Είναι το κίνημα πολωμένο?
Για να κατανοήσουμε αυτήν την σύγκρουση, πρέπει να την αναλύσουμε από δυο οπτικές γωνιές. Πρώτον, έχουμε το γεγονός ότι το πρόβλημα της εκπαίδευσης είναι γενικευμένο σε όλο τον πληθυσμό, πράγμα που δημιουργεί μαζική υποστηρίξει για το κίνημα από διαφορετικούς χώρους (σσ κοινωνικά στρώματα, ομάδες) και από αυτούς που εμπλέκονται στην εκπαίδευση. Παρόλα αυτά, από την άλλη μεριά, έχουμε ένα στρώμα, μια ιδεολογική μειοψηφία μέσα στο εσωτερικό των κυρίαρχων τάξεων, για το οποίο μια αλλαγή στην εκπαίδευση δεν είναι βολική, τόσο διότι το υπάρχον σύστημα άμεσα γεμίζει τις τσέπες τους, όσο και επειδή (το σύστημα) προστατεύει την προνομιακή τους θέση μέσα σε μια κοινωνία με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο.
Το γεγονός ότι αντιτάσσονται δυο εναλλακτικές εκπαιδευτικές (σσ προτάσεις, λύσεις) είναι προϊόν της αδιαλλαξίας αυτού του τελευταίου χώρου ( σσ στρώματος). Αυτό σημαίνει ότι η πόλωση δεν βρίσκεται μέσα στο φοιτητικό κίνημα – το οποίο ήταν ικανό να δώσει προτεραιότητα στην ενότητα, δρώντας από κοινού – αλλά μάλλον αντιπροσωπεύει τις τεράστιες αντιθέσεις μεταξύ των αλλαγών που οι πολίτες τώρα απαιτούν και της θέσης μιας συντηρητικής μειονότητας των οποίων τα συμφέροντα ο πρόεδρος εκπροσωπεί.
Στην πραγματικότητα, είμαι μέλος της Χιλιάνικης Κομμουνιστικής Νεολαίας και αυτό είναι κάτι που ποτέ δεν το έκρυψα. Αντίθετα, είναι κάτι για το οποίο είμαι πολύ περήφανη (σσ να χαρώ εγώ!!!:))), αφού είναι ένα μεγάλο σχολείο το οποίο μου επέτρεψε να ωριμάσω και να αναπτυχθώ πολιτικά. Στην παρούσα κατάσταση, ήταν αναμενόμενο, εκείνοι που δεν μπορούν να χειριστούν την αντιπαράθεση να ψάχνουν για επιχειρήματα σαν αυτά για να επιτεθούν όχι μόνο προσωπικά εναντίων μου, αλλά και εναντίων των άλλων ηγετών. Παρόλα αυτά, αυτό που είναι ξεκάθαρο, είναι πως σήμερα εγώ εκπροσωπώ όχι μόνο τους σπουδαστές του University of Chile, αλλά έχω επίσης κλιθεί να μιλήσω εκ μέρους των φοιτητών ολόκληρης της χώρας, ως εκπρόσωπος της Εθνικής Ομοσπονδίας των Χιλιανών Φοιτητών (National Federation of Chilean Students (Confech)), και η νομιμότητα που έχουν δώσει στις προσπάθειες μου τόσο οι σπουδαστές όσο και οι πολίτες, πιστεύω δείχνει καθαρά πως αυτές οι κατηγορίες δεν είναι κάτι παραπάνω από βρώμικες, στρατηγικές απελπισίας, χρησιμοποιούμενες, όπως έχω πει, από αυτούς που δεν κατάφεραν να κερδίσουν την συζήτηση των ιδεών.
Έχεις σχέδια να συνεχίσεις ως ηγέτης στο μέλλον, σε μια χώρα που στερείται νέων ηγετών?
Σε χώρες όπως η Χιλή, όπου τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατευθύνονται στην πλειοψηφία τους από τους ισχυρούς, προσπαθούν (τα μέσα) να δυσφημήσουν τα κοινωνικά κινήματα και τους ηγέτες τους, όπως συμβαίνει και στο Μεξικό. Ωστόσο, το εκπαιδευτικό κίνημα στην Χιλή είναι τόσο ευρύ που, παρά τις προσπάθειες υποτίμησης από τα μέσα ενημέρωσης, ο λαός συνεχίζει να υποστηρίζει τον σκοπό, με όλο και μεγαλύτερη σταθερότητα. Όσο για το μέλλον μου, έχω πει σε διάφορες περιστάσεις στα μέσα ενημέρωσης ότι έχω προσωπικά ακαδημαϊκά σχέδια, πράγμα που σημαίνει πως θα ήθελα να ολοκληρώσω το πτυχίο μου και να ακολουθήσω αυτό το μονοπάτι (σσ εννοεί μια επαγγελματική σταδιοδρομία στο αντικείμενο σπουδών της). Θεωρώ την θέση μου ως εκπρόσωπος σαν μια ευθύνη, και σε καμιά περίπτωση ως προνόμιο, έτσι λοιπόν, δεν μπορώ να πω a priori (σσ εκ των προτέρων) ότι θα συνεχίσω να κατέχω θέσεις ως εκπρόσωπος του λαού.
Πως βλέπεις αυτή την ευθύνη?
Πιστεύω ότι η ελπίδα ότι τα επιτεύγματα αυτού του κινήματος δεν θα χαθούν, όπως επίσης, ότι η ευθύνη για αυτό μοιράζεται από όλους τους εμπλεκόμενους. Αν κατά καιρούς το κίνημα είχε συνοψιστεί στο πρόσωπο μου, είμαστε πολύ σαφείς ότι τα επιτεύγματα επιτεύχθηκαν από όλους μας. Είμαι βέβαιη, όμως, ότι τα έχουμε καταφέρει καλά, πράγμα που αποδεικνύεται από την απίστευτη λαϊκή υποστήριξη που ακόμα έχουμε τρεις μήνες μετά τις αρχικές κινητοποιήσεις. Εάν σε αυτό το σημείο του παιχνιδιού, αν το κίνημα δεν δει τις απαιτήσεις του να ικανοποιούνται, αυτό θα είναι αποτέλεσμα της αδιαλλαξίας της κυβέρνησης και της προδοσίας των πολιτών από την Χιλιάνικη δεξιά, κάτι το οποίο εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να το ανεχτούμε.
(σσ Concertación: κεντροαριστερή συμμαχία - κυβέρνησε αδιάκοπτα μετά την δικτατορία Πινοσέτ έως το 2010 που πήρε τα σκήπτρα η κεντροδεξιά υπό τον Piñera).
Η Concertación έπαιξε βασικά οπορτουνιστικό ρόλο προσπαθώντας να αποκομίσει πολιτικά ωφέλει από αυτό που συμβαίνει στην χώρα σήμερα. Σε αυτό το πνεύμα έχουμε δει πως προσωπικότητες από αυτήν την συμμαχία έχουν εμφανιστεί για να επικρίνουν το εκπαιδευτικό μοντέλο (σσ σύστημα). Ο πρώην πρόεδρος Ricardo Lagos, για παράδειγμα, σήμερα είπε, «Το μοντέλο δεν μπορεί να διατηρηθεί πια,» προφανώς ξεχνώντας πως αυτοί οι ίδιοι ήσαν εκείνοι που διαχειρίστηκαν και ενίσχυσαν την εμπορευματοποίηση της παιδείας. Επιπρόσθετα, μια σημαντική μερίδα από τα μέλη αυτής της συμμαχίας είναι υποστηρικτές των Κολλεγίων και έχουν επενδύσει στην εκπαίδευση – επιχείρηση. Παρόλα αυτά, δεδομένου του επιπέδου εκπροσώπησης της Concertación στο Κοινοβούλιο, είναι αναγκαίο για αυτούς να υλοποιήσουν τις δηλώσεις του για την στήριξη του κινήματος. Δηλαδή, θα πρέπει να εξασφαλίσουν ότι οι προτεινόμενοι νόμοι που αναδύθηκαν από τις κινητοποιήσεις πλήρως αντιπροσωπεύουν αυτό που τα λαϊκά αιτήματα έχουν καθιερώσει, και για κανέναν απολύτως λόγο, να μην επιστρέψουν σε διαπραγματεύσεις πίσω από τις πλάτες του κινήματος, όπως τελικά συνέβει κατά την διαδικασία της Revolución Pingüina του 2006.
Το πρωτότυπο στην αγγλική μπορεί να βρεθεί στο λινκ:
http://www.granma.cu/ingles/ouramerica-i/15sept-Camila%20Vallejo.html
Αναφορές
Δεν μπορώ παρά να εκφράσω το θαυμασμό μου α) για τη συντρόφισσα η οποία είναι πραγματική πρωτοπόρος, αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο τη συγκυρία για να συσπειρώσει κόσμο όπως θα 'κανε κάθε σωστός/ή κομμουνιστής/τρια. β) για την μετάφρα και γενικότερα την προσπάθεια του Partizanou να μεταφέρει στην ελληνική πραγματικότητα την πείρα του χιλιάνικου φοιτητικού κινήματος. Θα σε κεράσω γύρο στου Μάκη
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα είμαι καλέ μου σύντροφε. Θα σε στείλω (Σαλονικιότικο!!!)mail για το meeting!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως αυτή συντρόφισσα, πραγματική νεράιδα ρε παιδί μου, μαζί με τα άλλα τσακαλάκια τους έχει τρίξει τα δόντια για τα καλά.
Τελικά ο ΠΑΣΟΚος παντού είναι ίδιος διεθνιστής ρουφιάνος του συστήματος .
ΑπάντησηΔιαγραφή