ΤΙΜΗ στον νεκρο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ !!!

Το τελευταίο αντίο είπαν σήμερα φίλοι, γνωστοί και σύντροφοι στον άτυχο 53χρονο διαδηλωτή, Δημήτρη Κοτζαρίδη, που έχασε τη ζωή του την Πέμπτη κατά τη διάρκεια των επεισοδίων στο κέντρο της Αθήνας.

Η κηδεία του 53χρονου οικοδόμου πραγματοποιήθηκε στις 12:30 το μεσημέρι στο νεκροταφείο Βύρωνα, μέσα σε ένα ιδιαίτερα συγκινησιακό κλίμα.Από νωρίς στο νεκροταφείο βρέθηκε πλήθος κόσμου για να αποχαιρετήσει τον αδικοχαμένο οικοδόμο.



Ως ελαχιστη συμβολη στις μερες που θα ακολουθησουν θα ηθελα να διαβασεται με ιδιαιτερη ΠΡΟΣΟΧΗ το σχολιο του φιλυ μας ΑΝΩΝΥΜΟΥ σε καποιο αρθρο του μπλογκ.






Δεν πρέπει να εντυπωσιάζει καθόλου η σφοδρή αντι - ΚΚΕ επίθεση που διεξάγεται και εξαπολύεται από προοδευτικούς μέχρι και φασίστες. Είναι ένα σύμπτωμα της απότομης όξυνσης της ταξικής πάλης ανάμεσα στην εργατική τάξη και την αστική τάξη σε μια ιστορική στιγμή όπου ακόμη η εργατική τάξη δεν έχει αποκτήσει πλήρη συνείδηση της αποστολής της και τα μικροαστικά στρώματα με δέος βλέπουν ότι ο οδοστρωτήρας του μονοπωλιακού καπιταλισμού έρχεται καταπάνω τους χωρίς έλεος ενώ ακόμη κατά πλειοψηφία είναι προσκολλημένα στην καπιταλιστική αυταπάτη ότι θα περισωθούν κάπως. Τι ακριβώς εξυπηρετεί η επίθεση; Εξυπηρετεί το σκοπό της απομόνωσης του ΚΚΕ από τα λιγότερο συνειδητοποιημένα τμήματα της εργατικής τάξης και της συνειδητής εργατικής τάξης από τους φυσικούς της συμμάχους. Πράγματι αν τμήματα των εργαζομένων πιστέψουν ότι το ΚΚΕ είναι αφερέγγυο ως πολιτικός εκφραστής της επαναστατικής πολιτικής της εργατικής τάξης, δηλαδή των συμφερόντων της, και διακοπεί η διαδικασία συνειδητοποίησης τους ο μόνος ωφελημένος είναι αστική τάξη. Μέσα σε αυτό το σχέδιο προβλέπεται να παρασύρουν το ίδιο το ΚΚΕ τα μέλη και τους φίλους, που πνίγονται από το απόλυτο δίκαιο που έχουν και με έναν ακόμη νεκρό στις γραμμές τους, σε οξυμένες ιδεολογικές και πολιτικές αντιπαραθέσεις μπροστά στα λιγότερο συνειδητοποιημένα μέλη της κοινωνίας μας ώστε να κουράσουν αυτά τα τελευταία και να τα οδηγήσουν να πιστέψουν ότι "δεν γίνεται τίποτα", "όλοι ίδιοι είναι" δηλαδή φανατισμένοι υπέρ του χώρου τους και χωρίς κριτική σκέψη. Προσοχή λοιπόν. Ο καθένας από μας έχει τη φαντασίωση του, του ζορό του εκδικητή, του σούπερμαν που τσακίζει τους εγκληματίες δολοφόνους κλπ κλπ.Ας μείνουν αυτά βαθειά μέσα μας. Η πολιτική και ιδεολογική διάσταση της προβοκάτσιας τους είναι πολύ πιο επικίνδυνη μακροπρόθεσμα από την άμεση φυσική βία που ασκούν οι αστοί με τα μακριά προβοκατόρικα χέρια τους. Θέλουν όλοι εμείς που υποστηρίζουμε το ΚΚΕ να χάσουμε την ψυχραιμία μας, να συγκρουόμαστε με έντονο στυλ στην καθημερινή μας ζωή στους χώρους δουλειάς και κοινωνικής ζωής με τους συνανθρώπους μας, ταξικούς αδελφούς ή εν δυνάμει συμμάχους. Προσοχή! Μην υποκύπτουμε στην εύκολη αγανάκτηση όσο μπορούμε. Να εξοπλισθούμε με απέραντη υπομονή και απέναντι στα πιο ηλίθια επιχειρήματα και να εντοπίζουμε τις αντιφάσεις τους. Αν παρασυρθούμε σε τσαμπουκάδες και εκνευρισμούς θα τους έχουμε εξυπηρετήσει άριστα. Εννοώ και διευκρινίζω πάλι στην καθημερινή μας επαφή στο χώρο εργασίας και στον ευρύτερο κοινωνικό χώρο. Αντίθετα με διάρκεια και χωρίς εμμονές να συνεχίσουμε να αποκτούμε την εμπιστοσύνη των συναδέλφων μας πάνω στην ίδια τη δουλειά και σε δραστηριότητες εκ πρώτης όψεως μη πολιτικές. Να γίνουμε παράδειγμα ανθρώπων χωρίς μικρότητες που δεν μας καθορίζουν οι αντιπάθειες και οι συμπάθειές μας αλλά μόνο ο ορθός λόγος και το δίκιο του αδικημένου. Να μη δώσουμε όσο περνά από το χέρι μας τη δυνατότητα στην αστική τάξη να μας απομονώσει από την πλατιά μάζα του πληθυσμού που πολύ σύντομα πρόκειται να δεχθεί και νέα πλήγματα που θα την αναγκάσουν να ξανασκεφτεί. Πρέπει εμείς να προετοιμαζόμαστε, να είμαστε εκεί από πριν και κοντά τους.
Έχουμε πολύ δρόμο ακόμη. 
Πράγματι η ταξική πάλη δεν τελείωσε ούτε άρχισε στο Σύνταγμα.
 Μάλλον δεν ήταν ούτε καν μια αποφασιστική της στιγμή το Σύνταγμα. 

Καλή δουλειά κόντρα στο χειμώνα με υπομονή και διάρκεια 
και πάντοτε με το χαμόγελο έστω κι αν κρύβει το δάκρυ μας για ένα ακόμη νεκρό σύντροφο.