Πόσο γρήγορα, οι προδοτικές πολιτικές της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ ή οι ελλειπείς διαπραγματευτικές ικανότητες του Γιώργου Παπανδρέου, μετατρέπονται σε "συμφωνία προς όφελος του έθνους, της χώρας, της πατρίδος"
Δεν τους φτάνει πλέον να χρησιμοποιούν μόνο την λέξη "πατρίδα" ή την λέξη "έθνος", αλλά αναγκάζονται να δώσουν έμφαση στον υποκριτικό πατριωτισμό τους, με τρεις διαφορετικές λέξεις. Έθνος, χώρα, πατρίδα ... Αυτοί οι πατριδοκάπηλοι απατεώνες θεωρούν πως όσες περισσότερες πατριωτικές κορώνες χρησιμοποιήσουν, τόσο μεγαλύτερη είναι και η ευθύνη την οποία θα εμπνέουν στον ελληνικό λαό. Πατρίδα όμως έχουν μόνο οι εργαζόμενοι. Το κεφάλαιο και τα τσιράκια τους (όπως ο κ. Λυκουρέντζος) δεν έχουν πατρίδα, και ούτε πρόκειται να αποκτήσουν, όσες λέξεις και εαν στολίζουν τις ανακοινώσεις των πολιτικών τους εκπροσώπων. Και για αυτό είναι ιδιαιτέρως εύκολο για κείνους, να παίζουν, όχι μονάχα, με τις λέξεις που θα χρησιμοποιήσουν για να κοροιδεύουν τον εργαζόμενο, αλλά κυρίως με τις τύχες αυτών των πατρίδων που καπηλεύονται.
Τι κάνει ο Λυκουρέντζος άραγε με αυτήν την ανακοίνωση ? Φυσικα και προτοιμάζει το έδαφος για την ψήφιση του "κουρέματος" και των νέων μέτρων που θα το συνοδεύουν ! Όμως επειδή υπάρχει ο κίνδυνος, οι νεοδημοκράτες ψηφοφόροι να ταραχτούν απο μια τέτοια απόφαση (μιας και μας το παίζουν "αντάρτες" και αντιμνημονιακοί, ενάμισι χρόνο τώρα ..), πρέπει πρώτα να κόψουν κίνηση ... Να είστε σίγουροι πως εαν δουν ισχυρή αντίδραση σε αυτήν την απόφαση για υπερψήφιση του "κουρέματος", θα χαλάσει η συμφωνία και το κούρεμα θα ψηφιστεί με 150 ! Διότι κάποιος από αυτούς, πρέπει να κυβερνήσει μετά το ΠΑΣΟΚ. Απλά τα πράγματα.
ΠΑΙΔΙΑ ΤΙ ΕΓΙΝΕ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΡΧΙΣΑΝΕ ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΡΕΝΤ ΦΛΑΙ ΠΛΑΝΕΤ;
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΕ ΛΑΡΤΖ ΚΑΙ Ο ΜΠΟΥΚΧΑΝΤΕΡ;
ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΑΛΛΛ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ.
ΑΦΟΥ ΑΝ ΤΗΝ ΜΙΑ ΠΟΥΝ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ ΤΩΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥΣ ΤΙ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΟΥΝ;
ΑΝ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΗ ΘΕΛΕΗΣΗ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΙΚΡΟΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΛΥΝΟΝΤΑΙ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Θερσιτη, λογω αυξημενων υποχρεωσεων τα παιδια δεν μπορουν να blogαρουν και πηραν "αδεια αοριστου χρονου". Δεν ειναι εφεδρεια και μετα απολυση
ΑπάντησηΔιαγραφή: ]]]
Εκτος απο συν-bloggers γιναν και φιλοι και μας λειπουν : [[[[
ΑΣΤΑ ΑΥΤΑ ΜΑΝΝΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΤΙΤΑΝΙΟΥ ΗΓΕΤΗ, ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΤΙΜΟΝΙΕΡΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΚΑΙ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΟΠΟ.
ΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΑΝΑ ΟΙΚΟΓΝΕΙΑ.
ΕΝΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΑΝΑ ΜΠΛΟΓΚ.
ΧΑΧΑ
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
xaxaxa
ΑπάντησηΔιαγραφήδηλαδη ειναι η σειρα μου? και μετα ο yiok yiok
και θα μεινει μονο ο red να μας συντηρει
χεχεχεχεχε
Χαίρετε. Πρώτο μου σχόλιο σε αυτό το blog.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω μια απορία αν και καταλαβαίνω ότι δεν είναι αυτός ο κατάλληλος χώρος και ότι αυτές οι κουβέντες είναι καλύτερο να γίνονται ζωντανά.
Γιατί το ΚΚΕ λέει ότι οι εργάτες έχουν πατρίδα; Γιατί ο Μπογιόπουλος πχ κατηγορεί το νατο ότι δεν αναγνωρίζει την ελληνικότητα των Ιμίων; (το χα δει σε ένα από τα βιντεάκια που ανεβάσατε).
Απ' ό,τι καταλαβαίνω, βασικό σημείο της μαρξιστικής σκέψης είναι ότι οι διακρίσεις στην κοινωνία γίνονται με βάση τη θέση του καθενός στην παραγωγή. Άρα σημασία έχουν οι ταξικές συγκρούσεις, ενώ ο πατριωτισμός αβαντάρεται από την κυριαρχία για να φτιαχτούν διαταξικές συμμαχίες. Τουλάχιστον έτσι διαβάζω εγώ το "προλετάριοι όλων των χωρών...".
Στην περίπτωση πχ των Ιμίων θα έλεγα ότι ως εργατική τάξη θα έπρεπε να αδιαφορήσουμε για τη μοιρασιά των πόρων του Αιγαίου και σε συνεργασια με τους εργάτες στην τουρκία να στραφούμε ενάντια στον εσωτερικό εχθρό και στις δυο χώρες με απώτερη προοπτική την κατάργηση των συνόρων.
Αυτή λοιπόν η ερώτηση ως βάση για συζήτηση. Και επειδή δυστυχώς οι καιροί είναι πονηροί και πρέπει να αποδείξει κανεις ότι δεν είναι ελέφαντας, την ερώτηση δεν την κάνω ούτε ειρωνικά ούτε με σκοπό να μαλλιοτραβηχτούμε διαδικτυακά. Απλά όταν είσαι τρίτο κόμμα και η σημαντικότερη δύναμη στον πέραν της σοσιαλδημοκρατίας χώρο (δεν εννοώ το μπατσοκ για το σύριζα μιλάω), ε πώς να το κάνουμε η γνώμη σου έχει σημασία και θέλω να τη μάθω.
Φιλικά.
η βαση του ερωτηματος οπως το βαζεις ειναι η ''διαμαχη'' μεταξυ λενιν-τροτσκυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν διαφωνω πουθενα στην συνεργασια τουρκων ελληνων εργατων για τους πορους. αυτο προυποθετει ομως εργατικα κρατη και στα δυο μερη.
ποιος προυποθεσεις εχεις για να χτισεις σοσσιαλιστικο κρατος; την σοσιαλιστικη συνηδειση του λαου και την συσσωρευση κεφαλαιου. οι ''ποροι''.
στα πλαισια του νεραρου σοσσιαλιστικου κρατους ειναι προφανες οτι πρεπει να εισαι αυταρκης στα βασικα.
το ΝΑΤΟ δεν αναγνωριζει συνορα γιατι θελει την συνδιαχειριση, προφανεστατα και οχι για το καλο των λαων αλλα για το καλο της καθε bp shell κ.ο.κ.
σε παρακαλω μονο μην αρχισεις τα περι παγκοσμιας επαναστασης κτλ, δεν αντεχω την κουβεντα πανω σε χρεωκοπημενες θεωριες
Modesto
Και το δικό μου πρώτο σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ερώτηση επομένως είναι ποιά και τι είναι πατρίδα για το προλεταριάτο. Καταρχήν να τονίσω πως η χώρα-κράτος με την αντίστοιχη εθνική συνείδηση δημιουργήθηκε από την αστική τάξη, γιατί πολύ απλά εξυπηρετούσε το κεφάλαιο και την καπιταλιστική ανάπτυξη σε αντίθεση με τη φεουδαρχία που συνέφερε τα τσιφλίκια και τα βασίλεια. Αλλά ας μην αναλύσουμε αυτήν την ανάγκη γιατί είναι μία συζήτηση μόνη της, ας μείνουμε στο ότι εθνική συνείδηση όπως νοείτε σήμερα δεν υπήρχε, αλλά είναι κατασκεύασμα του καπιταλισμού, κυρίως δε στις χώρες της κεντρικής Ευρώπης, και στη βαλκανική βεβαίως αλλά λόγω μακροχρόνιας κυριαρχίας της Βυζαντινής αυτοκρατορίας στη περιοχή ανέπτυξαν έναν Α δεσμό συνοχής στις διάφορες φυλές γύρω απ’ την Κωνσταντινούπολη, η οποία καμία σχέση δεν έχει με εθνική συνείδηση.
Τώρα, πρέπει οι εργάτες να έχουν πατρίδα; Ασφαλώς πρέπει να αποκαλύπτεται ο ρόλος των αστών όταν επικαλούνται τον πατριωτισμό εξυπηρετούν –λαϊκά- την τσέπη τους. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψην όμως ότι τα μέτρα που περνάνε έχουν βάση τη χώρα-κράτος, η οικονομική πολιτική έχει ως βάση τη χώρα-κράτος. Σε αυτή τη βάση ζει και βιώνει η εργατική τάξη, με αυτήν ‘τρίβεται’ και αυτή στην τελική έχει να αντιπαλέψει. Οι καπιταλιστικές ενώσεις χωρών δεν μειώνουν αυτό το ρόλο, πάντοτε υπήρχαν ασφαλώς σε όχι τόσο σημαντικό ρόλο. Αντιθέτως, εάν η εργατική τάξη αδιαφορήσει για τα εγχώρια και εναποθέσει τη πάλη σε κλίμακα διεθνισμού, θα έχουμε ένα αποτέλεσμα όπου θα περάνε τα αντιλαϊκά μέτρα και η εργατική τάξη θα περιμένει την ανάταση του κινήματος διεθνώς, σχήμα οξύμωρο που δεν βοηθάει στην ανάπτυξη της πάλης(συγκεκριμένα το ΚΚΕ λέει όχι απλά σε βάση εγχώρια γενικά, αλλά στα εργοστάσια με βάση την παραγωγή). Πάνω σε αυτή τη βάση πατρίδα του εργάτη είναι, γεωγραφικά, αυτό που νοείτε και από την αστική τάξη.
Ξαναέρχομαι στη κουβέντα, ασφαλώς και πρώτιστη σημασία έχει η ταξική πάλη, όμως σημασία έχουν και τα κυριαρχικά δικαιώματα, και σου αντιστρέφω την ερώτηση, τι άποψη έχεις εάν στη σοσιαλιστική(πες το όπως θες) Ελλάδα κάποιο κράτος σφετερίζεται τους πόρους που αποτελούν λαϊκή περιουσία; Θα εναποθέσεις τη πάλη στην ανάταση του εργ. κινήματος σε εκείνη τη χώρα ή θα τους τα παραχωρήσεις υπό την απειλή πολέμου και εάν συμβεί το δεύτερο τι σε κάνει να πιστεύεις ότι μετά το πηγάδι έχει πάτο; Το κεφάλαιο ενδιαφέρετε μόνο για την εμπορική εκμετάλλευση του και ο ίδιος που θα ερχόταν για να το εκμεταλλευτεί υπό την ελληνική κυριαρχία θα το ζητήσει και υπό την τουρκική εφόσον δε μπορεί, αυτό είναι το κεφάλαιο δε γνωρίζει πατρίδα και ασφαλώς υποκινεί εχθροπραξίες στηρίζοντας πότε τον ένα πότε τον άλλο και πότε και τους δυο.
Εν τέλει, στις μέρες μας υπάρχουν τα εξής γεωγραφικά σύνορα τα οποία επιτρέπουν την ελάχιστη κυριαρχία της αυτοδιαχείρισης και κάθε προσπάθεια αλλαγής συνόρων μόνο κακό μπορεί να φέρει για τους εργαζόμενους. Η εργατική τάξη πρέπει να πάρει τα μέσα παραγωγής να εγκαθιδρύσει την δικιά της εξουσία και να διασφαλίσει αυτή τη κυριαρχία τόσο από τους εσωτερικούς όσο και από τους εξωτερικούς παράγοντες. Εν κατακλείδι, ασφαλώς ο μεγαλύτερος σύμμαχος της σοσιαλιστικής Ελλάδας θα είναι τα λαϊκά κινήματα των άλλων χωρών, αυτά και η δική τους πίεση θα αποτελεί το τροχοπέδη στα σχέδια της αστικής τάξης της χώρας τους και τις πιθανές επιθετικές τους βλέψεις, αλλά η αναμονή και μη προετοιμασία για παν ενδεχόμενο(εγώ προσωπικά είμαι αρκετά αισιόδοξος για τις δυνατότητες των εργατικών-λαϊκών κινημάτων των άλλων χωρών) δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά παραίτηση από την πάλη για ανατροπή του καπιταλισμού στη χώρα κάθε προλετάριου και εντέλει παραίτηση απ’ τη ταξική πάλη(όπως ξέπεσε ο τροτσκισμός, ο θεωρητικός τουλάχιστον).
εχεις το κουραγιο να γραψεις που δεν εχω σημερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνω
αυτες οι γιορτες και τα ξενυχτια....
modesto
Ενδιαφέρον. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω διαβάσει Τροτσκι (ήξερα μόνο πολύ αδρά για τα περί παγκόσμιας επανάστασης) και άρα δεν κατάλαβα ότι άγγιξα τέτοιες χορδές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο επιχείρημα ότι σε περίπτωση επανάστασης θα πέσουν να μας φάνε και άρα θα πρέπει να αμυνθούμε, είναι πολυ λογικό και στηρίζεται και από την ιστορία (πχ η επίθεση στη Γαλλία μετά την αστική επανάσταση ή στη Σ.Ε. μετά τον Οκτώβρη). Και προφανώς τότε θα υποστήριζα την άμυνα.
Όμως το γεγονός παραμένει. Το 96 παραλίγο να σκοτωθούμε για 2 βράχους (και την εκμετάλλευση του βυθου που οι βράχοι εξασφαλίζουν). Και ποιος θα κέρδιζε από αυτή την εκμετάλλευση; Προφανώς όχι η εργατική τάξη σε καμία από τις 2 χώρες. Επίσης με αφορμή αυτό οι χώρες εξοπλίστηκαν περαιτέρω. Πάλι κερδισαν οι βιομηχανίες του θανάτου. Και να μη μιλήσω για τον πατριωτικό (και άρα διαταξικό) παροξυσμό. Εργάτες και αφεντικά γίναμε μαλλιά κουβάρια, προς όφελος των δεύτερων βεβαίως βεβαίως. Με λίγα λόγια στο όνομα μιας επερχόμενης (;) επανάστασης και του μελλοντικού ιδιοκτησιακού καθεστώτος των πόρων, να δεχτώ να ματώσει η τάξη μου για "του αφέντη το φαί;" Και καλά το αίμα. Να δεχτώ την έστω και προσωρινή ιδεολογική μας σύμπλευση με τα αφεντικά;
Και πες τα Ίμια μπορεί και να τα δει κανείς ως μια αμυντική υπόθεση. Τα πετρέλαια της κύπρου δεν αφορούν ένα άλλο κράτος; Εκτός αν στο όνομα του πατριωτισμού των εργατών θεωρούμε και ότι οι κύπριοι είναι έλληνες και άρα θα θέλαμε ένωση. Αλλά έτσι όπως το καταλαβαίνω εγώ πρόκειται για μια λυκοσυμμαχία των αφεντικών στην ελλάδα με τα ε/κ αφεντικά και ταυτόχρονα μια προσπάθεια των πρώτων να επεκτείνουν τη επιρροή τους στους δεύτερους με το πρόσχημα της προστασίας απέναντι στην (προφανώς υπαρκτή) τουρκική επιθετικότητα. Για πιο λόγο ως τάξη να στηρίξουμε επιθετικές ουσιαστικά ενέργειες του ελληνικού κράτους;
Καταλαβαίνω απόλυτα αυτό το επιχείρημα για τη μετά την επανάσταση εποχή και ότι τα υπόλοιπα που έγραψα είναι προς την αντίθετη κατεύθυνση. Δεν έχω απάντηση σε αυτή την αντίφαση εκτός από μία: δε βλέπω να έρχεται επανάσταση. Όχι τόσο λόγω έλλειψης αντικειμενικών συνθηκών όσο λόγω της μικροαστικής μαυρίλας. Ίσως με τη φτώχεια στην οποία μας καταδίκασαν σε 30 χρόνια από τώρα να υπάρχει μεγαλύτερη συνειδητοποίηση των εργατών. Μέχρι όμως η περίπτωση μιας ένοπλης ανατροπής να φανεί ξανά στον ορίζοντα γιατί να υπερασπιζόμαστε τα χωράφια των αφεντών μας με τη προοπτική ότι κάποτε ίσως γίνουν δικά μας;
Ευχάριστώ για τις απαντήσεις σας. Δυστυχώς ευκαιρίες για τέτοιες κουβέντες σπανίζουν.
τα μπερδευεις και γραφεις πολλα πραγματα που εχουν την βαση τους σε αλλα ''σημεια''.
ΑπάντησηΔιαγραφήστο γεγονος του 96 που γραφεις οπως και σε αλλα παρεμφερη επεισοδια, δεν υπερασπιζεσαι το αστικο κρατος. αλλα την περιουσια του λαου και της εργατικης ταξης. δλδ στα πλαισιατο να μην τσακωθουμε για την αστικη ταξη που κυβερναει τωρα, θα απεμπολησεις το δικαιωμα της εργατικης ταξης να εκμεταλευτει τους πορους της; οποτε και αν γινει αυτο, αυριο ή οποτε.
για να σου δειξω την διαφορα των γεγονοτων και της αντιμετωπισης ειναι το τι εγινε με την μακεδονια και το ονομα. δεν κανεις καμια συμπλευση με αφεντικα.
με αυτη την λογικη ο Ζαχαριαδης δεν επρεπε να στειλει το γραμμα απο την φυλακη και να καλεσει τον λαο σε αντισταση με την λογικη οτι ειναι ιμπεριαλιστικος πολεμος. αντιθετα την εβγαλε κα τονιζε οτι η αντισταση θα ειναι εναντια στους εισβολεις αλλα και μετα για την λαικη εξουσια.
τα πετρελαια της κυπρου ασφαλως και ειναι αλλο κρατος, αλλα ως θεση υπερασπιζεσαι το δικαιωμα αυτου του κρατος να κανει οτι νομιζει μεσα στα ορια του. σε ολες τις θεσεις του κομματος πουθενα δεν ταυτιζεται με θεσεις οπως τις γραφεις (δεν λεω οτι τις ενστερνιζεσαι κιολας), λες οτι ειναι δικαιωμα καθε λαου να καθοριζει την τακτικη του και φυσικα καταγγελεις τον τροπο που πεφτουν τα κορακια (πολυεθνικες) αλλα και το πως η κυβερνηση (κυπριακη) το χειριζεται. φυσικα επισης δεν εχει σχεση με το γεγονος οτι ειναι η κυπρος το ιδιο θα ελεγες και για την μαλτα.
δεν υπερασπιζεσαι τα χωραφια των αφεντικων. σχηματικα υπερασπιζεσαι αυτα που σου εχουν παρει. (σχηματικα ετσι;) οσο για το αν ερχεται η ΄΄επανασταση΄΄ ή οχι, δεν συμφωνω με την αποψη σου.
πουθενα στην ιστορια δεν υπηρχε μακρα επαναστατικη ζυμωση απο ετοιμες μαζες. τετοιες στιγμες οπως αυτες που ζουμε τωρα, εξωθουν αποτομα μαζες στην συνηδητοποιηση και ειναι στο δικο σου χερι να τις καθοδηγησεις.
μικροαστικη μαυριλα υπαρχει και υπηρχε μαζι με φοβο κτλ αλλα ολα αυτα πανε στην ακρη σε μια στιγμη την καταλληλη στιγμη.
τοτε λοιπον μπροστα και χωριο δεν θα πας με ατελειωτες συζητησεις που δυιλιζουν τον κονοπα ατελειωτες ωρες. θελει κομμα ετοιμο μαχιμο με θεσεις και αποφασισμενα μελη.
αυτα τα χαρακτηριστικα ειτε το θελεις (μην το περνεις προσωπικα, ως εκφραση μπαινει) ειτε οχι, ειτε συμφωνεις ειτε οχι με τις θεσεις του μονο το ΚΚΕ εχει.
εχει θεσεις, προγραμμα, γνωση και μελη αποφασισμενα για ολα με σταθερη γραμμη και προσυλωση.
μπορει να διαφωνει κανεις με την πολιτικη του, με την κοσμοθεωρια του, αλλα τουλαχιστον αυτα που λεω ποιο πανω ωφειλει κανεις να του το πιστωσει.
τελειωνοντας οταν ερθει εκεινη η ωρα οσο και αυταρκης να εισαι (κανενα κρατος δεν ειναι) πρεπει να ''συνεργαστεις'' και με αλλους, εκμεταλευομενος τις ενδοιμπεριαλιστικες αντιθεσεις οσο μπορεις προς ωφελος σου.
modesto
Εντάξει, καταλαβαίνω τι λες. Και ίσως θα έλεγα και εγώ τα ίδια αν ήμασταν στο 1943. Αν ειχαμε δηλ ένοπλο κίνημα με εκατομμύρια μέλη και προοπτική να ανατρέψουμε τα σκυλιά. Εννοώ ότι από αυτά που γράφεις βγαίνει (κατα τη γνώμη μου πάντα ε;) μια υπερβολική αυτοπεποίθηση και μια λογική του στυλ "ρε παιδιά μη σπάτε τις τράπεζες γιατί θα τις κοινωνικοποιήσουμε σε κανα δυο χρόνια". Αγαπάς δηλαδή κάτι που περιμένεις ότι θα είναι στα χέρια σου όπου να 'ναι, έστω και αν τώρα σου είναι εχθρικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου πω, μακάρι να έχεις δίκιο. Αλλά εγώ βλέπω ότι η φτώχεια δεν παράγει κομμουνιστές, παράγει αγανακτισμένους. Που μιλάγανε για τη νέα πλατεία ταχρίρ, χωρίς σκέφτονται ότι βάζουν στο στόμα τους πτώματα. Ποιος από όλους αυτούς (και δε βγάζω την ουρά μου απ'έξω, ούτε το παίζω ουλτρα-ριζοσπάστης)θα έμενε στο σύνταγμα αν έπεφτε έστω και μια σφαίρα;
Δηλαδή για να μην το τραβάω πολυ, επειδή αλλαγή προς το καλυτερο δε βλέπω, θέλω τουλάχιστον να υπάρχει ένα εργατικό ανάχωμα. Θέλω ιδεολογικό και πρακτικό διαχωρισμό από τα αφεντικά. Και σε αυτο βασίζω αυτά που έγραφα στα προηγούμενα σχόλια. Και μέχρι να έρθει κάτι καλύτερο, κκε δαγκωτό. Και απεργία όπου με παίρνει. ΑΛΛά εξακολούθώ να αυτοπροσδιορίζομαι ως εργάτης, όχι ως έλληνας. Και δε θα πολέμαγα για κανέναν π... αστό.