"Το μπουντρουμι δεν τον λυγα"

«Το ΚΚΕ ήταν και παραμένει το κόμμα μου και κανένας δεν μπορεί να το χτυπήσει και να το λερώσει χρησιμοποιώντας το όνομά μου... Το Κουκουέδικο πέρασε πολλές αντάρες και μπόρες, όμως να το ξεριζώσει κανένας δεν μπόρεσε, γιατί αφτό θα σήμαινε να ξεριζώσει τον ίδιο το λαό. Παρόλες τις δοκιμασίες που τόδερναν και το δέρνουν το ΚΚΕ είναι αθάνατο. Το γράμμα αφτό το γράφω για να βουλώσω το στόμα σε όλους αφτούς που θα βάλουν τώρα τις φωνές.Με το ΚΚΕ δεν είχα ούτε έχω ανοιχτούς λογαριασμούς. Ούτε μπορούσα ποτέ νάχω. Απόλη μου την ψυχή εύχομαι σ' αυτούς που φορτώθηκαν το πολύ δύσκολο έργο να ξαναστήσουν το κουκουέδικο στα πόδια του, να πετύχουν απόλυτα και ολοκληρωτικά».

Τι να γραψει κανεις για το Νικο Ζαχαριαδη, σχεδον ολα εχουν ειπωθει. Οταν σε εχει τραγουδησει η λαϊκη μουσα, σου χει γραψει ποιημα  ο Ριτσος και ο Χικμετ οι αναφορες ενος blog το μονο που μπορουν να συνεισφερουν ειναι μηπως μεσα απο αυτες τις λιγες γραμμες καποιος παρακινηθει να "ανακαλυψει" μονος του το Νικο Ζαχαριαδη.

  Ο Νικος Μπογιοπουλος στο βιβλιο του "ειναι ο καπιταλισμος ηλιθιε" εχει ενα κεφαλαιο με τον τιτλο "Ζητειται Λενιν", θα μπορουσε ο τιτλος να ειναι και "Ζητειται Ζαχαριαδης", στο βαθμο που η χαρισματικη προσωπικοτητα επηρεαζει τις εξελιξεις, αλλα οι προσωπικοτητες δε "φτιαχνονται" ειναι αυθυπαρκτες και η διαδρομη τους απλα τις εκτοξευει στο βαθρο της ιστοριας.

Εκει λοιπον βρισκεται και Νικος Ζαχαριαδης, διπλα στον Λενιν, στον Σταλιν, στη Ροζα, στο Λιμπκνεχτ, στον Μαο, στον Τσε, στο Μαριγκελα, στον Τελμαν, στον Δημητρωφ, στον Λιστερ, στον Χο Τσι Μινχ, παρεα με το Νικο Μπελογιαννη και το Νικο Πλουμπιδη, τον Κωστα Βιδαλη και τον Γιαννη Ζεβγο, τον Γιαννη Αλεξανδρου-"Διαμαντης", τον Μητσο Παπαρηγα, τον Βελουχιωτη, τον Χαριλαο  και ολους τους πρωτοπορους αγωνιστες που εδωσαν τα παντα για την χειραφετηση του ανθρωπου.

"Οποιος φοβαται μην πεσει, πρεπει σ' ολη του τη ζωη να σερνεται χαμω"

Φυλακες Κερκυρας, 1939 

Πηγη