ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΜΟΝΙΟ SOS! Χάθηκε το σήμα.

Γράφει η 

Λιάνα Κανέλλη

Διάβαζα τις προάλλες την αγωνία ενός Βρετανού δημοσιογράφου για την απόδειξη του θανάτου της δημοσιογραφίας με αφορμή την απέραντη, σχεδόν «ψεκασμένη» σεναριολογία περί του εξαφανισμένου αεροπλάνου των «Μαλαισιανών Αερογραμμών».

Με θλίψη συμφώνησα και τρόμαξα συνάμα, όπως θα οφείλαμε θαρρώ όλοι οι δύσμοιροι καταναλωτές του πληροφοριακού προϊόντος των μπουκωμένων με μηνύματα ημερών.
Ενα αδύναμο SOS εκπεμπόμενο από το ίζημα της απέραντης μαρτυριακής αποψηλογίας των διαδικτυακών παραισθήσεων γνώσης της τρέχουσας πραγματικότητας, μου φάνηκε σαν το μαύρο κουτί που ποτέ δεν θα βρεθεί αν δεν κοπεί αμερικάνικο τιμολόγιο σκοπιμότητας.
Την ώρα που 239 άνθρωποι εξαφανίζονται από το παγκόσμιο γεωστρατηγικό «πλέι στέισον» των δορυφόρων και των στρατιωτικών «οφθαλμών», στη θεόκαφτη ασιατική πλευρά του εν πολέμω κόσμου, τα ουκρανικά κασιδιάρικα φασιστοειδή πλακώνουν στο ξύλο το διευθυντή της τηλεόρασης. Η εξαχρειωμένη καπιταλιστική ευρωεργολαβία δε διέθεσε μήτε ένα πυροτέχνημα ευαισθησίας περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ισοδύναμο με τις «ακτιβιές» (όπως λέμε μαγκιές) των ξεγυμνωμένων θηλυκών μαστών τε και οπισθίων που ποζάρουν μπροστά σε κάμερες όπου Γης.
Την ίδια ώρα στην πλεονασματική ευρωελλαδίτσα, 105 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους απ' τον ιό Η1Ν1, κι ο βάτραχος της Υγείας το είδος του φευδαδώνιδος, έκρωζε με μουσολινική αυταρέσκεια πως η γρίπη τελειώνει μαζί με το θανατικό που κουβαλάει, μέχρι το τέλος Μάρτη. Οπότε λίγοι πέθαναν, οι πολλοί γλίτωσαν, σκάστε και προσκυνήστε τον! Γιατί είναι πρίγκηψ - σωτήρ και δεν τον βλέπετε όλοι οι φέροντες φακούς κομμουνιστικής επαφής!

Οι δολοφονικοί σπασμοί της καπιταλιστικής κρίσης, που κινητοποιούν τη διεθνή νομιμότητα των ορατών τε και αοράτων Γκουαντάναμο και Αμπού Γκράιμπ... Τα απέραντα στρατόπεδα καταναγκαστικής παιδικής εργασίας στις πρώην αποικίες των Ευρωπαίων αποικιοκρατών, που έστησαν χρηματιστήρια στο Αμστερνταμ και το Λονδίνο με τα αναρίθμητα κόκαλα των θυμάτων Εταιρειών Ανατολικών Ινδιών... Τα φαντάσματα των εκτοπισθέντων πληθυσμών από εξωτικούς τουριστικούς τόπους όπως τα νησάκια στη μέση του Ινδικού Ωκεανού, που πλανώνται πάνω από τερατώδεις βάσεις αεροπλάνων και πλοίων του πλανηταρχεύοντος ιμπεριαλισμού...
Ολα τούτα τα ιδιαζόντως ειδεχθή χάνονται πίσω απ' τα σίριαλ των Κριμαϊκών κριμάτων. Με πρωτοσέλιδη μόνον την αγωνία μήπως χάσουν τις πιστωτικές τους κάρτες οι δυτικοί κι ανατολικοί οικονομικοί ολιγάρχες, όσοι χωράνε στο θάλαμο διακυβέρνησης του γιγάντιου αεροσκάφους των φονιάδων καπιτα-ληστών.
Στο προεκλογικό επικοινωνιακό τοπίο οι απόψεις των κόκκινων υποψηφίων ορθώνονται σαν το κεφάλι του Πρόδρομου των εξελίξεων. Με το διαπιστωμένο δίκιο τους να μην αναπαράγεται. Σφάζονται με το μπαμπάκι της ασχολίαστης αναφοράς και της απλής αναγνώρισης της συνέπειας και της ακρίβειας του δύσκολου κομμουνιστικού δρόμου. Δράστες οι ίδιοι φορείς πληροφορίας, ενίοτε και δημοσιογράφοι, που τώρα κολυμπάνε τάχα μου σαν πέστροφες αντίθετα στο ρεύμα του ποταμιού. Οπως εξήραν κάποτε τη λαμπρή ιδέα του Νικήτα Κακλαμάνη να τρώει δημόσια, σε γκρο πλαν, κοτόπουλο ντόπιο, για ν' αποδείξει ως υπουργός Υγείας ότι δεν έχουμε στον τόπο μας κότες με ευρωδιοξίνες.
Την ώρα που η κατάργηση της ενιαίας τιμής βιβλίου, με ευρωεντολή, τείνει να συρρικνώσει τη γνώση στα τουίτερ της παπαδημούλειας διανόησης, τώρα που ο Αλέξης τείνει να εκλατινίζεται τόσο όσο να γίνει ο πρώτος αριστερός Πάπας, το Ιερόν Αλλοθι του υγιούς καπιταλισμού, ο λαός όλος χωράει σε μια τσέπη. Γίνεται ψιλά. Λεπτά ενός αόρατου ευρώ, περί του οποίου αρθρώνουν ευκολότερα λόγο οι terroristas και οι fascistas εισερχόμενοι εξερχόμενοι του Κορυδαλλού. SOS εκπέμπεται προς αναζήτηση σήματος του σημαντικού για τη ζωή και το μέλλον του λαού. Του κάθε λαού που τρώει, μιλάει, ανασαίνει, εργάζεται, αρρωσταίνει, ονειρεύεται, σπουδάζει, γερνάει και γεννάει, διαβάζοντας κι ακούγοντας μόνον ειδήσεις για την αξία που δίνουν στο εισιτήριο για την κόλαση τ' αφεντικά - εκδότες του. Ολα τα λεφτά στο άφαντο, φράγκο στο φανερό!