Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα στο «Βήμα της Κυριακής»

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας παραχώρησε συνέντευξη στο «Βήμα της Κυριακής» και το δημοσιογράφο Β. Χιώτη.

Ακολουθεί η συνέντευξη:

«Στις τελευταίες δηλώσεις σας, τονίσατε ότι μετά τη συμφωνία της κυβέρνησης με την Τρόικα, οι Έλληνες πάλι θα βγουν χαμένοι. Αλλά αυτή τη φορά, τουλάχιστον η κυβέρνηση επιστρέφει ένα μεγάλο ποσό, σε εκείνους από τους οποίους το πήρε τα τελευταία χρόνια…

Η κυβέρνηση θυμίζει την ιστορία με τον Χότζα. Βάλε – βάλε αντιλαϊκά μέτρα και περικοπές, μέχρι να κινδυνεύει να πάθει πλήρη ασφυξία ο φτωχός, κι ύστερα βγάλε σιγά - σιγά και μοίρασε και κανένα ψίχουλο για να έχει να λέει ο πεινασμένος κι ευχαριστώ από πάνω, να αισθάνεται ανακουφισμένος που δεν τα "κακάρωσε".

Τι ακριβώς εννοείτε;

Ο λαός μας δεν πρέπει να παρασυρθεί από τις υποσχέσεις για ανακούφιση, που δήθεν θα προέλθει από την ανάκαμψη και την έξοδο από τα μνημόνια και την κρίση, αφού η όποια επιστροφή στην καπιταλιστική ανάκαμψη δεν πρόκειται να αναπληρώσει τις απώλειες σε δικαιώματα, ούτε θα ανακόψει την πορεία επιδείνωσης συνολικά. Και το χειρότερο είναι ότι η ίδια πολιτική θα συνεχιστεί, άσχετα αν έχει την ταμπέλα "διαρθρωτικές αλλαγές" και όχι "δημοσιονομικά μέτρα", όπως μέχρι σήμερα. Τι είναι για παράδειγμα οι κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ, που θα τσακίσουν μικροεπαγγελματίες, η μείωση των τριετιών, οι νέες ανατροπές σε εργασιακές σχέσεις και ασφαλιστικό που ετοιμάζονται; Συνεπώς, και την επόμενη μέρα, με όποια κυβέρνηση, θα είναι παρούσες οι αντιλαϊκές επιδιώξεις του κεφαλαίου και της ΕΕ.


Με δεδομένη την κατάσταση της χώρας, μπορούσε να γίνει κάτι καλύτερο;

Εξαρτάται από ποια σκοπιά τοποθετείται κάποιος. Αν τοποθετείται από τη σκοπιά της Ελλάδας των μονοπωλίων, της καπιταλιστικής ανάπτυξης και κερδοφορίας, τότε όντως αυτή η πολιτική διαχείριση είναι μονόδρομος. Έτσι άλλωστε ξεπερνάει ο καπιταλισμός τις κρίσεις του, με απαξίωση εργατικών δικαιωμάτων, ανεργία, με καταστροφή ενός μέρους του κεφαλαίου για να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί και να συγκεντρώσουν τον πλούτο λιγότεροι. Αν τώρα κάποιος τοποθετείται από τη σκοπιά του τι πραγματικά συμφέρει το λαό, τότε ναι, υπήρχε και υπάρχει κι άλλος δρόμος. Και αυτός, κατά την άποψή μας, βρίσκεται με το λαό να έχει στα χέρια του την εξουσία, τα κλειδιά της οικονομίας, τις μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, που μπορούν να αναπτυχθούν προς όφελός του, χωρίς τα δεσμά της ΕΕ και τη θηλιά του χρέους το οποίο δεν δημιούργησε ο ίδιος. Δύσκολος δρόμος οπωσδήποτε, έχει όμως ξέφωτο, ενώ ο σημερινός όχι.

Δεν είναι αλήθεια ότι η κατάσταση είναι καλύτερη σε σχέση με αυτή που ήταν πριν από δύο χρόνια;

Στην καλύτερη περίπτωση μπορώ να απαντήσω με το στίχο "όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλο τα ίδια μένουν". Όμως τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα για τους εργάτες, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τους νέους και τις γυναίκες της πατρίδας μας. Οπωσδήποτε, όσον αφορά τμήματα του μονοπωλιακού κεφαλαίου, ιδιαίτερα κάποιων κλάδων, όπως και άλλων τμημάτων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Άσχετα και από το αν κάποιοι είναι ή αισθάνονται ότι είναι οι ριγμένοι της υπόθεσης. Σήμερα έχουν στα χέρια τους περισσότερους αντιλαϊκούς νόμους να αξιοποιήσουν για την κερδοφορία τους. Έχουν μια γκάμα κομμάτων που, ανεξάρτητα αν είναι σήμερα στην κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση, υπηρετούν τους στόχους τους.

Ποια είναι αυτή η "γκάμα κομμάτων";

Δημιουργούνται και εναλλακτικές κυβερνητικές εφεδρείες. Η αξιωματική αντιπολίτευση για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, δίνει καθημερινά διαπιστευτήρια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ορκίζεται στο όνομα της καπιταλιστικής ανάκαμψης - άσχετα αν κοροϊδεύει ότι όλα αυτά μπορούν να λειτουργήσουν φιλολαϊκά, με μια δική του κυβέρνηση. Συνολικά, λοιπόν, ο λαός είναι σε χειρότερη θέση και θα συνεχίσει να είναι. Γιατί μπορεί το μνημόνιο να τελειώνει, όμως οι νόμοι του μνημονίου, οι απαιτήσεις του κεφαλαίου, η πολιτική της ΕΕ, οι νέοι μηχανισμοί εποπτείας είναι εδώ. Και αυτά δεν αλλάζουν με κούφια λόγια για δυναμικές διαπραγματεύσεις.

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι την απάντηση για το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, θα τη δώσει ο λαός στις εκλογές. Κατά τη γνώμη σας, ποιο αποτέλεσμα θα το κρίνει; Των αυτοδιοικητικών εκλογών ή των ευρωεκλογών;

Και τα δύο. Είναι κατά τη γνώμη μας, ενιαία η μάχη αυτή. Και επιδιώκουμε αυτό το γνήσιο, λαϊκό "δεν πάει άλλο" να εκφραστεί και στις κάλπες για τις ευρωεκλογές και για τις περιφέρειες και για τους δήμους, με ισχυροποίηση του ΚΚΕ. Προφανώς τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση θα προβάλλουν εκείνο το αποτέλεσμα της κάλπης που τους συμφέρει περισσότερο, ερμηνεύοντάς το ως επιβεβαίωση της πολιτικής τους. Ο λαός πρέπει να τους χαλάσει τα σχέδια. Το βράδυ των εκλογών κανένας από τους δύο να μην έχει πάρει λαϊκή έγκριση. Η μεν κυβέρνηση για να συνεχίσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, ο δε ΣΥΡΙΖΑ για να συνεχίσει να κοροϊδεύει ότι υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση, αν αλλάξει ο διαχειριστής της "ευρωενωσιακής" πολυκατοικίας.

Ως τώρα το ΚΚΕ απείχε από το δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, όταν δεν υπήρχε δικός του υποψήφιος. Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξετε αυτή τη στρατηγική;

Για να είμαστε ακριβείς, το ΚΚΕ δεν απέχει, καταψηφίζει υποψηφίους που υλοποιούν την αντιλαϊκή πολιτική σε δήμους και περιφέρειες. Δεν υπάρχει λόγος να αλλάξουμε μια επιλογή που είναι δικαιωμένη. Για παράδειγμα το 2010 στην Αθήνα, καταψηφίσαμε και τον κ. Κακλαμάνη και τον κ. Καμίνη, που εμφανιζόταν ως ο "αριστερός" υποψήφιος και θα έβαζε τέρμα στην κυριαρχία της "δεξιάς" στην Αθήνα. Για να δούμε σήμερα. Ο κ. Καμίνης την ίδια αντιλαϊκή πολιτική δεν υλοποίησε; Την ίδια πολιτική δεν υλοποίησαν και οι δήμαρχοι του ΣΥΡΙΖΑ αλλού. Αποδεικνύοντας ότι, όταν αποδέχεσαι το συνολικό πλαίσιο λειτουργίας της Τοπικής Διοίκησης, που σήμερα έχει γίνει ουσιαστικά κομμάτι του κρατικού μηχανισμού και της ΕΕ, τότε -παρότι εκλεγμένος από το λαό- θα κινηθείς στις ίδιες ράγες, δεν θα μπεις επικεφαλής του αγώνα του λαού του δήμου σου, για να αλλάξει, να ανατραπεί αυτή η πολιτική. Στην πραγματικότητα, η μάχη κρίνεται στον πρώτο γύρο, εκεί αποτυπώνονται οι συσχετισμοί κι εκεί πρώτα απ’ όλα ο λαός πρέπει να στηρίξει αποφασιστικά το ΚΚΕ, να εκφράσει την οργή του, την αντίθεσή του σε ο,τι έχει ζήσει μέχρι σήμερα.

Λέτε με άλλα λόγια ότι υπάρχει οργή στους Έλληνες. Αλλά γιατί αυτήν την οργή δεν την εισπράττει το ΚΚΕ, ενώ την εισπράττουν άλλα κόμματα;

Βεβαίως και υπάρχει οργή, μόνο που πολλές φορές σε δυσκολεύει να δεις ποιος φταίει, ποια είναι η αιτία. Η λαϊκή οργή για να είναι αποτελεσματική θα πρέπει να μεταφραστεί σε συνειδητή επιλογή. Η οργή δεν μπορεί να είναι τυφλή. Μια τέτοια τυφλή οργή μπορεί ευκαιριακά να πριμοδοτήσει και αντιδραστικά, οπισθοδρομικά σχήματα και μορφώματα, όπως τους εγκληματίες ναζιστές της ΧΑ, μπορεί να πλέει σε "θολά ποτάμια", μπορεί να στεγάζεται σε καιροσκόπους και τυχοδιώκτες της "κυβερνώσας αριστεράς" ή σε σχήματα διαχείρισης που μοιράζουν φρούδες ελπίδες για καλύτερη διαχείριση, με ανανέωση - αναπαλαίωση του πολιτικού προσωπικού. Όμως τα πράγματα είναι πιο σοβαρά. Γιατί πίσω από το πολιτικό προσωπικό και τα διάφορα σχήματα που εμφανίζονται, άλλα ως "κομήτες", άλλα με μεγαλύτερη διάρκεια, βρίσκεται ένα σύστημα, σάπιο ως το μεδούλι, που έχει όνομα, λέγεται "καπιταλισμός", βρίσκονται συμμαχίες που είναι σφηγγοφωλιές για τους λαούς, όπως η ΕΕ, βρίσκεται μια τάξη που είναι στον αντίποδα από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Είναι επομένως πιο περίπλοκο το ζήτημα, να αποφασίσει ο καθένας και η καθεμιά με ποιον να πάει και ποιον να αφήσει.

Καλά, εσείς όλα τα κάνετε καλά;

Δεν έχουμε τη γνώμη ότι τα κάνουμε όλα καλά, αλλά ας αναρωτηθούμε το εξής: Πόσο εύκολο είναι σ’ αυτές τις συνθήκες, που ο καθένας χάνει τη γη κάτω απ’ τα πόδια του, όχι μόνο να σταθεί όρθιος, αλλά να σηκωθεί ψηλά, να κάνει το βήμα και να περάσει απέναντι, όπως τον καλεί μόνο το ΚΚΕ; Ιδιαίτερα τη στιγμή που όλα τα υπόλοιπα κόμματα, ανεξάρτητα πως το πλασάρουν, με ένα στόμα και μια φωνή λένε το ίδιο πράγμα: "Η ΕΕ, ο καπιταλισμός είναι μονόδρομος και εδώ μέσα στο μαντρί να σώσουμε ο,τι μπορούμε, γιατί κάθε άλλη επιλογή είναι καταστροφική". Ε, εμείς λέμε "δεν είναι έτσι, επειδή έτσι νομίζετε".

Ο κ. Μπαλτάκος δήλωσε αντικομμουνιστής…

Στο χωριό μου λέμε: "τόσο του κόβει, τέτοια λέει…". Πάντως μέχρι σήμερα η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός έχουν υποφέρει από τον καπιταλισμό και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που υπηρετούν και οι συγκεκριμένοι κυβερνητικοί υπάλληλοι. Ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει ακριβά κάθε είδους αντικομμουνιστές σαν και του λόγου του, με αντιδημοκρατικές εκτροπές, διώξεις, βασανιστήρια, φυλακές, εξορίες. Τι άλλο δηλαδή πρέπει να γίνει για να βγάλουν και κάποιο ουσιαστικό συμπέρασμα οι εκπρόσωποι της ΝΔ;

Χρόνια τώρα το ΚΚΕ ζητά αλλαγή, την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού. Τώρα το πολιτικό σκηνικό αλλάζει, αλλά από την αναδιαμόρφωσή του το ΚΚΕ δεν ωφελείται…

Καλά, στην Ελλάδα δυο λέξεις που έχουν δεινοπαθήσει πολύ και μαζί με αυτές δεινοπαθεί και ο ελληνικός λαός είναι οι λέξεις "αλλαγή" και "ανατροπή". Η αναμόρφωση ή καλύτερα η αναπαλαίωση του πολιτικού σκηνικού δεν σημαίνει και ριζική αλλαγή ή ανατροπή του. Τη θέση του παλιού δικομματισμού ΠΑΣΟΚ – ΝΔ παίρνει το σημερινό δίπολο ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, μαζί φυσικά με τους διαθέσιμους από τις "ελιές" και τα "ποτάμια", επειδή το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να εναλλάσσει πλέον αυτοδύναμες κυβερνήσεις του δικομματισμού. Ξέρετε, εμείς δεν υποτιμήσαμε ποτέ τη δυνατότητα του πολιτικού συστήματος να αναπαλαιώνεται για να μπορεί να εγκλωβίζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Φυσικά είναι διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη και την παρακολουθούμε, δεν έχει κατασταλάξει ακόμα.

Το "Ποτάμι" σας φοβίζει;

Έχουμε ξαναδεί κόμματα super market, όπου μπορείς να βρεις τα πάντα, αλλά το καλάθι τελικά να μένει αδειανό, να μη γεμίζει γιατί πουλάει τα ίδια ληγμένα προϊόντα made in ΕΕ, φτιαγμένα από το ίδιο σάπιο σύστημα που υπηρετεί τους λίγους. Δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Και μόνο ότι δηλώνει διαθέσιμο να συνεργαστεί και με τη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ αρκεί.

Σας άκουσα στη Θεσσαλονίκη να καταγγέλλετε για μια ακόμη φορά την προοπτική της κυβερνώσας αριστεράς; Γιατί σας ενοχλεί τόσο να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας ένα κόμμα της Αριστεράς;

"Κυβερνώσα αριστερά", όπως λέμε: ίδια στην ουσία πολιτική με "αριστερό" άλλοθι. Σε αυτό που σίγουρα θα συμβάλλει είναι να απογοητεύσει το λαό, ο οποίος για μια ακόμα φορά θα χάσει πολύτιμο χρόνο και πάλι θα μετράμε χαμένα χρόνια. Το ίδιο δε συνέβη στην Ιταλία, τη Γαλλία, πρόσφατα στην Κύπρο, όπου η "κυβερνώσα αριστερά", μαζί μάλιστα με Κομουνιστικά Κόμματα σε κυβερνήσεις, όχι μόνο δεν απέτρεψε αντιλαϊκές επιλογές, κρίσεις, αντεργατικά μέτρα, αλλά οδήγησε και σε μεγαλύτερη συντηρητικοποίηση και πισωγύρισμα τον ίδιο το λαό και το κίνημα;

Αν η Δικαιοσύνη απαγορεύσει στη Χρυσή Αυγή να θέσει υποψηφιότητα στις ευρωεκλογές, ποιος πιστεύετε ότι θα ωφεληθεί;

Μην ξεχνάτε ότι η ναζιστική Χρυσή Αυγή απέκτησε κάλυψη και νομιμοποίηση μέσα από τη θολή ρητορεία και τα συνθήματα για την "κλεπτοκρατία", μέσα από τις λογικές "έξω τα κόμματα, έξω τα συνδικάτα". Το ουσιαστικό πρόβλημα δεν λύνεται με τέτοιες απαγορεύσεις. Το ναζιστικό μόρφωμα μπορεί να εμφανιστεί και με άλλο όνομα, ακόμα και με άλλα πρόσωπα. Η ΧΑ είναι βγαλμένη από τη μήτρα του σάπιου συστήματος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Χρειάζεται απομόνωση, αποκάλυψη του ναζιστικού εγκληματικού της χαρακτήρα πλατιά μέσα στο λαό, στη νεολαία, στα σχολεία.

Πως βλέπετε να εξελίσσονται τα γεγονότα στην Κριμαία; Και με ποια πλευρά είναι το δίκιο;

Ασφαλώς η σημερινή κατάσταση πυροδοτήθηκε από την επέμβαση της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, οι οποίοι στήριξαν την πραξικοπηματική κατάληψη της διακυβέρνησης στην Ουκρανία από αντιδραστικές δυνάμεις με τη συμμετοχή ναζιστών. Είναι φυσικό η άλλη πλευρά -η Ρωσία- να μη μείνει με σταυρωμένα χέρια. Μην ψάχνετε για δίκιο σε αυτούς τους ανταγωνισμούς. Θα είδατε άλλωστε ότι η Ρωσία απάντησε στην υποκρισία των ΗΠΑ και της ΕΕ, τονίζοντας τι έκαναν αυτές οι δυνάμεις στο Κόσοβο, τη Γιουγκοσλαβία κλπ. Η ένωση της Ρωσίας με την Κριμαία δεν λύνει το πρόβλημα, αντίθετα το περιπλέκει. Οι εξελίξεις εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους για τους λαούς στην ευρύτερη περιοχή. Αποδεικνύεται ότι κρίση και πόλεμος είναι δίδυμα αδέλφια».