EAAK: Ένα σώμα-μια ψυχή με τον ΣΥΡΙΖΑ στην ενσωμάτωση και διαχείριση

Ρίχνοντας κανείς μια γρήγορη ματιά στις ανακοινώσεις της ΕΑΑΚ -της παράταξης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα Πανεπιστήμια- και ακούγοντας τις “επαναστατικές κορώνες” των μελών της στα αμφιθέατρα, ίσως να σχηματίσει την εντύπωση ότι η ΕΑΑΚ παλεύει για την ανατροπή, τη ρήξη με το σύστημα.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

«Δείξε μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι…»

Μια παλιά λαϊκή παροιμία λέει «δείξε μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι» και γι’ άλλη μια φορά η λαϊκή σοφία θα επιβεβαιώσει την κοινή λογική…
Σε μια σειρά ζητήματα λοιπόν η δήθεν “ανατρεπτική” ΕΑΑΚ, μαζί με τη ΔΑΠ (την παράταξη της ΝΔ), την ΠΑΣΠ (την άλλη κυβερνητική παράταξη, του ΠΑΣΟΚ) και την ΑΡΕΝ (την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ), τα βρίσκουν σαν καλοπροβαρισμένη χορωδία, ενάντια στα συμφέροντα και τις ανάγκες των φοιτητών.

- Κάθε χρόνο, όλοι αυτοί μαζί, τα βρίσκουν και καθορίζουν την ημερομηνία των φοιτητικών εκλογών σε διακομματικές μαζώξεις, που συνεδριάζουν κρυφά, πίσω από την πλάτη των φοιτητών και των συλλόγων. Κάποιοι 30άρηδες φοιτητοπαππούδες, όπως ο εκπρόσωπος της νεολαίας ΠΑΣΟΚ, της ΔΑΠ, της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, της ΕΑΑΚ, μαζεύονται σε μια αίθουσα και αποφασίζουν, χωρίς να τους έχει δώσει κανένας την εξουσιοδότηση, το πότε θα γίνουν εκλογές για τα όργανα των φοιτητικών συλλόγων. Αποδεικνύουν περίτρανα πόσο υπολογίζουν την γνώμη των φοιτητών… Εκεί, στα σαλόνια, πάνε περίπατο τα “αμεσοδημοκρατικά” και τα “όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις” της ΕΑΑΚ. Όλοι μαζί δηλώνουν ότι «η ημερομηνία των φοιτητικών εκλογών καθορίζεται από το απερχόμενο Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ και της ΕΣΕΕ». Ξέχασαν όμως να πουν ότι τα κεντρικά πανελλαδικά όργανα των φοιτητών και σπουδαστών, ΕΦΕΕ-ΕΣΕΕ, δεν υπάρχουν,με δική τους ευθύνη εδώ και 19 χρόνια, από το 1995, όταν δηλαδή ο σημερινός πρωτοετής ήταν αγέννητος!
- Καταψήφισαν από κοινού σε πολλούς συλλόγους το να στηριχτεί η πρόταση που κατέθεσε το ΚΚΕ στην βουλή για κατάργηση των δανειακών συμβάσεων, των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων με στόχο να γίνει υπόθεση του ίδιου του κινήματος η απαλλαγή του λαού από τα μνημόνια, που αποτελούν εργαλεία, τα οποία αξιοποιούνται για την ένταση της αντεργατικής επίθεσης.
- Στην αρχή της χρονιάς, πάλι όλοι μαζί, σε αρκετούς συλλόγους, σαμπόταραν και καταψήφισαν τα συλλαλητήρια και τις συναυλίες ενάντια στη φασιστική Χρυσή Αυγή που είχαν αποφασιστεί (μετά από πρόταση του ΜΑΣ) από δεκάδες φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, εκατοντάδες σχολεία, συλλόγους δημοσίων ΙΕΚ, επιτροπές νέων, ανέργων, σωματειακές επιτροπές.
- Σε πολλούς συλλόγους και σχολές σαμποτάρουν και προσπαθούν να διαλύσουν τις προσπάθειες για συνελεύσεις ετών και εξαμήνων.
Και όλα αυτά είναι μερικά μόνο δείγματα…

ΕΑΑΚ: δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ στα Πανεπιστήμια

Εκτός όμως από την ταύτιση και συμπόρευση με όλες τις άλλες παρατάξεις στον αντικομμουνισμό, τη διάλυση και τον εκφυλισμό στο φοιτητικό κίνημα, η ΕΑΑΚ είναι πλέον πασιφανές ότι έχει γίνει συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ σε ΑΕΙ-ΤΕΙ, συνιστώσα δηλαδή εκείνης της πολιτικής δύναμης που επιδιώκει από κυβερνητική θέση να διαχειριστεί το καπιταλιστικό σύστημα και τα αδιέξοδά του, που δίνει καθημερινά εξετάσεις σε εγχώριους και ξένους εκπροσώπους μονοπωλίων και ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Είναι παντού μαζί, σε όλες τις γενικές συνελεύσεις των συλλόγων, σε όλα τα Διοικητικά Συμβούλια των συλλόγων, κάνουν τις ίδιες τοποθετήσεις, έχουν πάντα κοινή δράση. Δρουν σχεδόν σαν να πρόκειται για μία πολιτική δύναμη σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ.


Πού οδηγούν αυτές οι θέσεις, η δράση και η τακτική της ΕΑΑΚ;

- Δίνουν ή δεν δίνουν “αγωνιστικό” άλλοθι στον ΣΥΡΙΖΑ; Καλύπτονται ή όχι με αυτόν τον τρόπο οι αντιλαϊκές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ που ζητά τη στήριξη των βιομηχάνων του ΣΕΒ, την αποδοχή του χρέους από τον λαό, που συναγωνίζεται με τη ΝΔ για το ποιος είναι πιο φίλο-ΕΕ κ.λπ.;
- Δημιουργούν ή όχι επιπλέον αυταπάτες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια φερέγγυα πολιτική δύναμη που, αν αναδειχτεί σε κυβέρνηση, θα λύσει δήθεν τα λαϊκά προβλήματα;


Αντικειμενικά, η ΕΑΑΚ αποδεικνύει με την καθημερινή της δράση και πρακτική ότι θέλει το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα να γίνει νεροκουβαλητής στα εκλογικά σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ, του νέου επίδοξου διαχειριστή της βαρβαρότητας που ζούμε καθημερινά. Για την ΕΑΑΚ, σε τελική ανάλυση, στόχος του φοιτητικού κινήματος πρέπει να είναι να αναδειχτούν στην κυβέρνηση άνθρωποι σαν τον Βουδούρη (υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ για περιφερειάρχης Πελοποννήσου) που ψήφισε το πρώτο μνημόνιο και μάλιστα καμαρώνει γι’ αυτό ή …παρά λίγο σαν τον Καρυπίδη (γιατί παρά λίγο, ο δημοσιογράφος που “φλέρταρε” με τους φασίστες της Χρυσής Αυγής να είναι υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ για περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας).
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο πολιτικός φορέας των ΕΑΑΚ, αμέσως μετά τις εκλογές στις 6 Μάη, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε τη διερευνητική εντολή, έσπευσε πρώτη σε συνάντηση μαζί του στην Βουλή…
Η λογική του στυλ «το φοιτητικό κίνημα δεν πρέπει να εναντιώνεται στην προοπτική μιας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πρέπει να την πιέζει να πηγαίνει όλο και πιο αριστερά», θυμίζει την ΠΑΣΠ που μια ζωή δήθεν προσπαθούσε μέσα από το φοιτητικό κίνημα να πιέσει το ΠΑΣΟΚ να πάει αριστερά… Αν αυτή η λογική δεν είναι νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός, τότε τι είναι;
Οι φοιτητές, τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα από τη στάση αυτών των δυνάμεων. Να βγάλουν συμπέρασμα για το σε τι είδους ενότητα τους καλούν αυτές οι δυνάμεις: Σε ενότητα με τους επίδοξους διαχειριστές της σημερινής βαρβαρότητας που ζούμε.
Η πραγματικά ελπιδοφόρα προοπτική βρίσκεται στην ενότητα όλων όσων πλήττονται από την αντιλαϊκή πολιτική σε κατεύθυνση ρήξης με την κυβέρνηση, την ΕΕ, τα μονοπώλια, σε κατεύθυνση διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών στη μόρφωση, τη δουλειά, τη ζωή.

΄Ελενα Μποτζιολή

Αναδημοσίευση από ΟΔΗΓΗΤΗ ΜΑΡΤΙΟΥ