13 Ιανουαρίου 2013

Σαν σήμερα...



Απόσπασμα από το ποίημα (και ένα από τα αγαπημένα μου γενικά) το οποίο έγραψε ο Παλαμας μετά το θάνατο του γιού του.
'Οποιος θέλει να το διαβάσει ολόκληρο, κλικ εδώ:


Ἄφκιαστο κι ἀστόλιστο
τοῦ Χάρου δὲ σὲ δίνω.
Στάσου μὲ τ᾿ ἀνθόνερο
τὴν ὄψη σου νὰ πλύνω.

Τὸ χρυσὸ τὸ χτένισμα
μὲ τὰ χρυσὰ τὰ χτένια,
πάρτε ἀπ᾿ τὴ μανούλα σας
μαλλάκια μεταξένια.

Μήπως καὶ τοῦ Χάροντα
καθὼς θὰ σὲ κυττάξει,
τοῦ φανεῖς ἀχάϊδευτο
καὶ σὲ παραπετάξει!

Στὸ ταξίδι ποὺ σὲ πάει
ὁ μαῦρος καβαλλάρης,
κύτταξε ἀπ᾿ τὸ χέρι του,
τίποτε νὰ μὴν πάρεις.

Κι ἂν διψάσεις μὴν τὸ πιεῖς
ἀπὸ τὸν κάτου κόσμο
τὸ νερὸ τῆς ἀρνησιᾶς,
φτωχὸ κομμένο δυόσμο!

Μὴν τὸ πιεῖς κι ὁλότελα
κι αἰώνια μᾶς ξεχάσεις...
βάλε τὰ σημάδια σου
τὸ δρόμο νὰ μὴ χάσεις,

κι ὅπως εἶσαι ἀνάλαφρο,
μικρὸ σὰ χελιδόνι,
κι ἄρματα δὲ σοῦ βροντᾶν
παλικαριοῦ στὴ ζώνη,

κύτταξε καὶ γέλασε
τῆς νύχτας τὸ σουλτάνο,
γλίστρησε σιγὰ - κρυφὰ
καὶ πέταξ᾿ ἐδῶ πάνω,

καὶ στὸ σπίτι τ᾿ ἄραχνο
γυρνώντας, ὦ ἀκριβέ μας,
γίνε ἀεροφύσημα
καὶ γλυκοφίλησέ μας!

8 σχόλια:

  1. Κακή φωτιά

    Εγώ είμ’ εδώ ανυπόταχτος και παραστρατισμένος,
    εγώ δαγκώνω με θυμό της φτώχειας το ψωμί,
    νόθος της τέχνης είμ’ εγώ και της ιδέας διωγμένος
    από μιαν έγνοια ο νους θολός, δαρμένο το κορμί.

    Ο λύχνος μου στης ιερής μελέτης το τραπέζι
    σαν ένα νεκροκάντηλο στα μάτια μου αχνοπαίζει
    όλα πολέμια κρύα βιβλία, κοντύλια και χαρτιά.
    Με καίει κακιά φωτιά.

    Εμέ η ζωή μου πλάνεμα και η γέννησή μου λάθος
    το λόγο δεν ορέγομαι, δεν ξέρω το ρυθμό
    σέρνουν εμένα δυό άλογα, τ’ αράπικο το πάθος
    και τ΄ αφροστάλαχτο όνειρο μπορεί και στο γκρεμό.

    Κωστής Παλαμάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολυ καλο κ αυτο : ]
    Αυτο που εβαλα απο πανω, να πω απλα οτι ειναι ο,τι πιο σπαρακτικο εχω διαβασει σε ποιημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η στάχτη

    Μιαρές ασήμαντες λεπτομέρειες που καθορίζουν σιγά – σιγά τη ζωή σου.

    Ποια ζωή σου;

    Φιλοδοξίες, έρωτες, ενοχές,
    πανάρχαια χρέη σπατάλησαν τη ζωή σου.

    Τι έμεινε;

    Η στάχτη των περασμένων κάθεται στα έπιπλα,
    θολώνει τα τζάμια, τους καθρέπτες
    και πάνω τους γράφω καμιά φορά τα ονόματα εκείνων που έφυγαν.
    Και άλλοτε στέκομαι στο παράθυρο και κοιτάζω τους περαστικούς, να πηγαίνουν στην λήθη.

    Οι γυναίκες κλαίνε θυμούμενες τα ψιθυρισμένα λόγια από παλιά ειδύλλια.
    Όλο ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε έναν δρόμο.

    Για να πάμε που;

    Λοιπόν, πού ζήσαμε;

    Ούτε εδώ, ούτε εκεί.

    Φτηνά ξενοδοχεία σε μακρινές συνοικίες.
    Με τα τραχωματικά λαμπιόνια, τους βρώμικους νιπτήρες.
    Όπου πάνω τους ακούμπησαν και έκλαψαν ανύποπτοι ακόμα
    μελλοντικοί δολοφόνοι, οι αυτόχειρες.

    Μια νύχτα του καλοκαιριού, παιδί ακόμα,
    βγήκα από το σπίτι και ξάπλωσα στον κήπο.

    Και όπως κοίταξα τον ουρανό,
    Θεέ μου! Τι απεραντοσύνη;
    Πόσα άστρα!
    Με έπιασε πανικός.

    Από τότε ξέρω πως δεν θα προφτάσω.

    Τάσος Λειβαδίτης

    Ο,τι πιο σπαρακτικό για μένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7232370&publDate=10/1/2013

    ταιριαστά για ένα σύντροφο καλλιτέχνη που μας άφησε προχτές.............

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Παλαιότερα εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο είχαμε διδαχθεί τον Παλαμά ως εθνικιστή και τα παρόμοια, αλλά και εξαιτίας των ποιημάτων "παλαιάς κοπής" έτρεφα βαθιά αντιπάθεια για αυτόν. Μου πήρε πολλά χρόνια να τον αναγνωρίσω, να τον κατανοήσω στο πλαίσιο της εποχής του και να τον αποδεχτώ με μια νέα διαφορετική εικόνα. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε το Ρίτσο όταν οι άλλοι τον απέρριπταν μετά βδελυγμίας.
    Φαίδρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τον Παλαμά τον θυμήθηκες, το αφιέρωμα στην επέτειο για το θάνατο του Μάνου Λοΐζου ακόμα περιμένουμε !!!
    (και μην σβήσεις το σχόλιό μου!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ

Είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα σχόλια που προσπαθούν να προσθέσουν κάτι στην πολιτική συζήτηση.

Σχόλια :
Α) με υβριστικό περιεχόμενο ή εμφανώς ερειστική διάθεση
Β) εκτός θέματος ανάρτησης
Γ) με ασυνόδευτα link (spamming)
Δ) χωρίς τουλάχιστον ένα διακριτό ψευδώνυμο
Ε) που δεν σέβονται την ταυτότητα και τον ιδεολογικό προσανατολισμό του blog

ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Παρακαλείστε να γράφετε τα σχόλια σας στα Ελληνικά

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.